|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 3094
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ,
Αιτητής,
ν.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 37/88)
Δημόσιοι υπάλληλοι — Προαγωγές —Προϊστάμενος τμήματος — Σύσταση — Στοιχείο αξίας — Ανάγκη ειδικής αιτιολογίας, αν πρόκειται να παραγνωριστεί — Συστάσεις αντίθετες ή ασύμφωνες με τη γενική εικόνα των υπηρεσιακών φακέλων και των εμπιστευτικών εκθέσεων πρέπει να παραγνωρίζονται ή να αποδίδεται σ' αυτές περιορισμένη βαρύτητα, ανάλογα με την έκταση της αντίφασης ή ασυμφωνίας — Το Δικαστήριο διερευνά τους λόγους που δίδονται, όταν δίδονται για τις συστάσεις, για να διακριβώσει αν είναι σύμφωνες με το περιεχόμενο των φακέλων
Δημόσιοι υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Προσόντα που δεν προβλέπονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας ως πλεονεκτήματα — Συνεκτιμώνται, αλλά δεν πρέπει να αποδίδεται υπέρμετρη βαρύτητα σ' αυτά.
Δημόσιοι υπάλληλοι — Προαγωγές — Αρχαιότητα — Υπερισχύει, αν στα άλλα δυο κριτήρια οι υποψήφιοι είναι περίπου ισοδύναμοι.
Στην παρούσα υπόθεση ο αιτών και το ενδιαφερόμενο μέρος έχουν την ίδια αρχαιότητα στην αμέσως προηγούμενη θέση της επίδικης θέσης, ενώ στην προηγούμενη της προηγούμενης, ο αιτών ήταν αρχαιότερος του ενδιαφερομένου κατά 25 μήνες. [*3095]
Ο Προϊστάμενος του Τμήματος συνέστησε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, αναφερόμενος ταυτόχρονα στο γεγονός ότι έχει δίπλωμα Ασυρματιστή και άδεια πιλότου για μικρά αεροσκάφη, προσόντα, τα οποία είναι χρήσιμα για τα καθήκοντα της θέσης. Τα εν λόγω προσόντα δεν ήσαν μεταξύ εκείνων, που ανεφέροντο στο Σχέδιο Υπηρεσίας. Οι νομικές αρχές, που εφάρμοσε το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την Αίτηση Ακυρώσεως, προκύπτουν από τις πιο πάνω περιληπτικές σημειώσεις.
Η Αίτηση Ακυρώσεως απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Παπαδόπουλος και Αλλοι ν. Δημοκρατίας και Άλλου (1989) 3 Α.Α.Δ. 902,
Theodossiou v. Republic 2 R.S.C.C. 44,
Georghiou v. Republic (1976) 3 C.L.R. 74,
Republic v. Koufettas (1985) 3 C.L.R. 1950,
Andreou v. Republic (1979) 3 C.L.R. 379,
Michaeloudis v. Republic (1982) 3 C.L.R. 963,
Michaelides and Another v. Republic (1987) 3 C.L.R. 2170,
Dometakis v. Republic (1988) 3 C.L.R. 1673,
Κυπριακή Δημοκρατία ν. Παπαμιχαήλ (1989) 3 AAA. 823,
Ζαπίτης και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1098,
Ιωνάς και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1989) 3 ΑΛΑ. 1775,
Χριστοφή ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 2245,
Partellides v. Republic (1969) 3 C.L.R. 480,
Smyrnios v. Republic (1983) 3 C.L.R. 124,[*3096]
Hadjiioannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος προήχθη στη θέση Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων, Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας αντί του αιτητή.
Μ Χριστοφίδης, για τον Αιτητή.
Μ. Φλωρέντζος, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή ζητά την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (η "Επιτροπή"), ημερομηνίας 8 Οκτωβρίου, 1987, που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, Αρ.2271, με ημερομηνία 6 Νοεμβρίου, 1987 και Αριθμό Γνωστοποίησης 3360, με την οποία προήγαγε τον Παύλο Χρ. Παναγιωτάκη - ενδιαφερόμενο μέρος - στην μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων, Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας.
Η θέση είναι θέση προαγωγής. Υπήρχαν 23 υποψήφιοι. Ακολουθήθηκε η διαδικασία που προβλέπεται στις Κανονιστικές Διατάξεις που διέπουν τη σύσταση, τις αρμοδιότητες και τη μέθοδο ενέργειας των τμηματικών επιτροπών σύμφωνα με το Άρθρο 36 των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1967 έως 1987"(ο "Νόμος").
Η Τμηματική Επιτροπή σύστησε τέσσερις υποψήφιους, μεταξύ των οποίων τον αιτητή και το ενδιαφερόμενο μέρος.
Η Επιτροπή στις 8 Οκτωβρίου, 1987, άκουσε τις συστάσεις και απόψεις του Διευθυντή του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας (ο "Διευθυντής"), ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων και πήρε την προσβαλλόμενη απόφαση.
Οι λόγοι που προβλήθηκαν για την ακύρωση είναι:
1. Λήφθηκαν υπόψη στοιχεία από την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΚΥΠ), χωρίς τη γνώση του αιτητή, και πειθαρχική δίωξη του αιτητή σχετικά με πράξεις του στη διάρκεια του πραξικοπήματος του 1974.
2. Πλάνη περί τα πράγματα.
3. Παράλειψη να δοθεί η δέουσα βαρύτητα στην αρχαιότητα του αιτητή.
4. Ο αιτητής έχει έκδηλη υπεροχή- και
5. Η προσβαλλόμενη πράξη είναι αναιτιολόγητη και/ή η αιτιολογία της είναι αντίθετη προς το Νόμο.
Στην τελική αγόρευσή του ο δικηγόρος του αιτητή απόσυρε, πολύ ορθά, τον πρώτο λόγο, γιατί ούτε ίχνος στοιχείου δεν υπήρχε να το θεμελιώσει, αντίθετα, οι διοικητικοί φάκελοι δείχνουν ότι ο λόγος αυτός είναι τελείως αβάσιμος. Η Επιτροπή αποφάσισε προαγωγή του αιτητή το 1982 στη θέση Βοηθού Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων και το Δικαστήριο τούτο στην υπόθεση Ανδρέας Παπαδόπουλος και Άλλοι ν. Δημοκρατίας και Άλλου (1989) 3 Α.Α.Δ. 902 απόρριψε τον ίδιο ισχυρισμό.
Ο δικηγόρος του αιτητή υποστήριξε ότι η Επιτροπή έλαβε υπόψη της τις συστάσεις του Διευθυντή, ο οποίος αναφέρθηκε σε προσόντα του ενδιαφερομένου μέρους που δεν ήταν αναγκαία με το σχέδιο υπηρεσίας, ούτε αποτελούσαν πλεονέκτημα, κι έτσι ενήργησε με πλάνη περί τα πράγματα. Ο αιτητής είναι υπέρμετρα αρχαιότερος του ενδιαφερομένου μέρους, γιατί προσλήφθηκε στη Δημόσια Υπηρεσία το 1961, και δε δόθηκε η αναγκαία βαρύτητα στο κριτήριο της αρχαιότητας. Η Επιτροπή παράλειψε να επιλέξει τον καταλληλότερο υποψήφιο - τον αιτητή. Η αιτιολογία στηρίζεται στις συστάσεις του Διευθυντή και λόγω του περιεχομένου της είναι παράνομη.
Τα νομοθετημένα κριτήρια για θέση προαγωγής είναι: Αξία, προσόντα, αρχαιότητα.
Οι συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος είναι βασικό ανεξάρτητο στοιχείο κρίσης, που αναγνωρίστηκε από το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο στην υπόθεση Michael Theodossiou v. The Republic (Public Service Commission), 2 R.S.C.C. 44, σελ.48. Έγινε νομοθετική πρόνοια γι' αυτό στο εδάφιο (3) του Άρθρου 44 του Νόμου.
Ο Διευθυντής του Τμήματος βρίσκεται σε μοναδική θέση να εκτιμήσει την αξία, ικανότητα, γνώση και πείρα των υποψηφίων και τις ανάγκες της θέσης που πληρώνεται. Η Επιτροπή έχει υποχρέωση να ακολουθήσει τη σύσταση του Διευθυντή, ή να δώσει ειδική αιτιολογία για τη μη υιοθέτηση της - (βλ., μεταξύ άλλων, Republic v. Han's (1985) 3 C.L.R. 106).
Συστάσεις, όμως, του Προϊσταμένου του Τμήματος, που είναι αντίθετες ή ασύμφωνες με τη γενική εικόνα που παρουσιάζουν οι υπηρεσιακοί φάκελοι και οι φάκελοι των εμπιστευτικών εκθέσεων, πρέπει να παραγνωρίζονται ή να αποδίδεται σ' αυτές περιορισμένη βαρύτητα, ανάλογα με την έκταση της αντίφασης ή συμφωνίας - (βλ., μεταξύ άλλων, Odysseas Georghiou v. Republic (Public Service Commission) (1976) 3 C.L.R. 74, 84 και Republic v. Koufettas (1985) 3 C.L.R. 1950, σελ. 1962 (Αποφάσεις Ολομέλειας)).
To Δικαστήριο στην άσκηση του δικαστικού ελέγχου για την εγκυρότητα προαγωγής διερευνά τους λόγους που δίδονται, όταν δίδονται, για τις συστάσεις για να διακριβώσει αν είναι σύμφωνοι με το περιεχόμενο των διοικητικών φακέλων - (βλ. υποθέσεις Koufettas και Haris (ανωτέρω)).
Η σύσταση του Διευθυντή είχε:
"Λαμβανομένων υπόψη των τριών βασικών κριτηρίων, αξίας, προσόντων και αρχαιότητας, συστήνει τον Παύλο Παναγιωτάκη, για τον οποίο δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι θα μπορέσει να ανταποκριθεί επάξια στα καθήκοντα της θέσης. Ο Παναγιωτάκης υπερτερεί κατά πολύ των άλλων σε προσόντα. Έχει δίπλωμα ασυρματιστή και άδεια πιλότου για μικρά αεροσκάφη, προσόντα τα οποία είναι χρήσιμα για τα καθήκοντα της θέσης."
Τα στοιχεία του φακέλου βεβαιώνουν ότι το ενδιαφερόμενο μέρος είχε το πρόσθετο προσόν που αναφέρει ο Διευθυντής, το οποίο απόκτησε με φοίτηση στο εξωτερικό. Το προσόν αυτό δεν είναι απαραίτητο, ούτε πλεονέκτημα με το σχέδιο υπηρεσίας.
Προσόν που δεν προβλέπεται στο σχέδιο υπηρεσίας ως πλεονέκτημα είναι στοιχείο το οποίο λαμβάνεται υπόψη στην εκτίμηση της ικανότητας του υποψηφίου για την καλύτερη εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης. Λαμβάνεται υπόψη στην επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου για διορισμό ή προαγωγή. Αν ο νομοθέτης είχε σκοπό να περιορίσει το κριτήριο "προσόντα" σ' εκείνα που προβλέπονται από το σχέδιο υπηρεσίας, θα το έκανε ρητά, αλλά τότε δε θα μπορούσε να γίνει αξιολόγηση με βάση τα προσόντα. Η Επιτροπή και γενικά κάθε διορίζουσα αρχή δε δικαιούται να παραγνωρίζει την κατοχή από υποψήφιο προσόντων τα οποία σχετίζονται με τη φύση των καθηκόντων της θέσης, αλλά πρέπει να τα συνεκτιμά με τα υπόλοιπα στοιχεία στη γενική αξιολόγηση των υποψηφίων, χωρίς να αποδίδει σ' αυτά υπέρμετρη βαρύτητα - (βλ., μεταξύ άλλων, Andreou v. Republic (1979) 3 C.L.R. 379. Michaeloudis v. Republic (1982) 3 C.L.R. 963 Michael Michaelides and Another v. The Republic of Cyprus (1987) 3 C.L.R. 2170. Nicos Dometakis v. The Republic of Cyprus (1988) 3 C.L.R. 1673· Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ν. Πέτρου Παπαμιχαήλ (1989) 3 Α.Α.Δ. 823· Μίκης Ζαπίτης και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1098- Ιωάννης Κ. Ιωνά και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1775· Δρ. Χρυσόστομος Χριστοφή ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 2245).
Η αρχαιότητα είναι ένα από τα τρία κριτήρια, αλλά όχι το αποφασιστικό. Υπερισχύει αν στα άλλα δύο κριτήρια οι υποψήφιοι είναι περίπου ισοδύναμοι - (Costas D. Partellides v. Republic (Public Service Commission) (1969) 3 C.L.R. 480· Smyrnios v. Republic (1983) 3 C.L.R. 124).
To Άρθρο 46 του Νόμου, όπως τροποποιήθηκε με το Νόμο 10/83, ρυθμίζει την αρχαιότητα των δημοσίων υπαλλήλων.
Ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος έχουν ακριβώς την ίδια αρχαιότητα στην αμέσως προηγούμενη θέση του Βοηθού Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων, 1ης Τάξης. Στη θέση Βοηθού Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων, 2ης Τάξης, ο αιτητής είναι αρχαιότερος από το ενδιαφερόμενο μέρος κατά 25 μήνες.
Η αρχαιότητα του αιτητή και η θέση του ενδιαφερομένου μέρους λήφθηκαν υπόψη από την Επιτροπή και συνεκτιμήθηκαν με τα άλλα στοιχεία.
Η Επιτροπή εξέτασε με επιμέλεια την αξία των υποψηφίων, όπως αντανακλάται στην αξιολόγησή τους στις εμπιστευτικές εκθέσεις, και κατάγραψε στα πρακτικά της τις βαθμολογίες των υποψηφίων τα τελευταία πέντε χρόνια. Τα μέρη είναι περίπου ισάξια στη γενική βαθμολογία, παρόλο ότι στα επί μέρους θέματα το ενδιαφερόμενο μέρος στο σύνολο υπερτερεί του αιτητή.
Η Επιτροπή έχει υποχρέωση να συνεκτιμήσει όλα τα στοιχεία, με βάση τα νομοθετημένα κριτήρια και τη νομολογία. Δικαιούται να αποδώσει, ανάλογα με την κρίση της, μεγαλύτερη βαρύτητα στο ένα ή στο άλλο κριτήριο, νοουμένου ότι δεν υπερβαίνει τα ακραία όρια της διακριτικής της ευχέρειας.
Ο αιτητής δεν έχει αποδείξει έκδηλη υπεροχή - με το νόημα που δόθηκε στη φράση στην υπόθεση Hadjiloannou ν. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041 - αλλά ούτε και απλή υπεροχή.
Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με το Νόμο, αφού συνεκτιμήθηκαν όλα τα ενώπιον της Επιτροπής στοιχεία. Δεν υπήρξε πλάνη περί τα πράγματα. Η Επιτροπή άσκησε τη διακριτική της εξουσία με ορθό τρόπο. Η προσβαλλόμενη απόφαση έχει νόμιμη, σαφή και επαρκή αιτιολογία και δε θεμελιώθηκε κανένας λόγος που να δικαιολογεί επέμβαση του Δικαστηρίου.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Η Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.