|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 2985
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΟΛΥΒΙΟΣ Σ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ου η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 12/89)
Γενικές Αρχές Διοικητικού Δικαίου — Δικαστικός Έλεγχος — Διαγωνισμός συγγραφής θεατρικού έργου — Απόφαση κριτικής επιτροπής — Θέμα καθαρά τεχνικό — Η απόφασή της αποτελεί ουσιαστική κρίση, που εκφεύγει του ακυρωτικού ελέγχου.
Ο αιτών μετέσχε σε διαγωνισμό, που είχε προκηρύξει ο Θ.Ο.Κ. για τη συγγραφή Κυπριακού Θεατρικού Έργου. Το Διοικητικό Συμβούλιο του Θ.Ο.Κ. απεφάσισε να απονείμει στον αιτούντα τον έπαινο. Ο αιτών δε δέχθηκε και κατεχώρησε την παρούσα Αίτηση Ακυρώσεως.
Το Ανώτατο Δικαστήριο με βάση την αρχή, που προκύπτει στο πιο πάνω περιληπτικό σημείωμα, υιοθετώντας όσα επί του θέματος αποφασίστηκαν στην υπόθεση Σιαφκάλη ν. Θ.Ο.Κ. (Αρ.1) (1989) 3 Α.Α.Δ. 2640, απέρριψε την παρούσα Αίτηση Ακυρώσεως.
Η Αίτηση Ακυρώσεως απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Σιαφκάλης ν. Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (Αρ.1) (1989) 3 Α.Α.Δ. 2640. [*2986]
Προσφυγή.
Προσφυγή για δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου με την οποίο, απένειμε στον αιτητή έπαινο για το έργο του με τον τίτλο "Ένας Άγγελος στη Γειτονιά μας" είναι άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα.
Α. Ευτυχίου, για τον Αιτητή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Καθ' ου η αίτηση.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ. Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Το 1988 ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου προκήρυξε διαγωνισμό για τη συγγραφή Κυπριακού Θεατρικού Έργου. Ο αιτητής υπέβαλε έργο του για την Κύρια Σκηνή με τον τίτλο "Ένας Άγγελος στη Γειτονιά μας".
Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΘΟΚ στις 24/10/88 με απόφαση του απένειμε στον αιτητή έπαινο τον οποίο όμως ο αιτητής δε δέχτηκε γιατί, κατά τον ισχυρισμό του, το έργο αυτό αξίζει πρώτο και δεύτερο βραβείο. Κατά τον ισχυρισμό του, η απόφαση του καθ' ου η αίτηση, ΘΟΚ, είναι άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα.
Ο καθ' ου η αίτηση ισχυρίζεται πως δεν συντρέχει κανένας λόγος για την ακύρωση της απόφασης του και πως η προσβαλλόμενη απόφαση είναι προϊόν άσκησης νομικής, ουσιαστικής και εξειδικευμένης κρίσης που δεν πάσχει νομικά.
Σύμφωνα με τους όρους της προκήρυξης του διαγωνισμού, που δεν έχουν αμφισβητηθεί από κανένα, η κρίση των έργων έγινε από Ειδικές Επιτροπές οι οποίες δικαιούνται:
(α) να μην απονείμουν βραβείο αν τα έργα δεν κριθούν άξια για βράβευση,
(β) να απονείμουν βραβείο εξίσου σε δεύτερο, όχι όμως περισσότερους, και
(γ) να απονείμουν επαίνους.
Κατά τους όρους της προκήρυξης, η κρίση των Επιτροπών είναι τελεσίδικη και υποβάλλεται στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΘΟΚ, που έχει το σκεπτικό της βράβευσης, για επικύρωση.
Η Κριτική Επιτροπή του διαγωνισμού απαρτίζετο από τον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου του ΘΟΚ και άλλα δύο μέλη, ένα μέλος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής, το Διευθυντή του ΘΟΚ, ένα. εκπρόσωπο της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων και ένα εκπρόσωπο της Μορφωτικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Παιδείας. Η Επιτροπή αφού μελέτησε τα υποβληθέντα έργα. συνήλθε σε συνεδρία στις 19/9/88 και αποφάσισε:
(α) Να μην απονείμει Α' και β ' βραβείο, γιατί κανένα από τα. υποβληθέντα έργα δε συγκέντρωνε όλες τις απαιτούμενες θεατρικές αρετές, και
(β) Να απονείμει δύο επαίνους στα έργα "Ένας Άγγελος στη Γειτονιά μας" και 'Το Παιγνίδι με τα Σπίρτα".
Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΘΟΚ επεκύρωσε την απόφαση της Κριτικής Επιτροπής.
Τόσο στην αγόρευση του ευπαίδευτου δικηγόρου του αιτητή όσο και του καθ' ου η αίτηση, προβάλλονται διάφοροι νομικοί ισχυρισμοί προς υποστήριξη της μιας ή της άλλης θέσεως. Δε θα απαριθμήσω τους λόγους γιατί πιστεύω πως η προσφυγή αυτή δεν μπορεί να εξετασθεί από το Διοικητικό Δικαστήριο γιατί δεν υπάγεται σε δικαστικό έλεγχο βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος.
Η Κριτική Επιτροπή που διορίσθηκε για την εξέταση του καλύτερου θεατρικού έργου, όπως αναφέρετο στην προκήρυξη του διαγωνισμού, έθεσε ορισμένους όρους τους οποίους και δέχτηκε ο αιτητής, αλλά το βασικό θέμα που εξετάζω στην υπόθεση αυτή είναι κατά πόσο το Δικαστήριο μπορεί ή και πρέπει να επέμβει σε μια απόφαση Κριτικής Επιτροπής Θεατρικού Έργου. Νομίζω πως το θέμα είναι καθαρά, τεχνικό και η απόφαση της Επιτροπής αποτελεί ουσιαστική κρίση και το Διοικητικό Δικαστήριο δεν μπορεί να επέμβει. Υιοθετώ πλήρως τί είπε ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Νίκος Σιαφκάλης ν. Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (Αρ.1) (1989) 3 Α.Α.Δ. 2640.
"Έχω τη γνώμη ότι σε θέματα όπως το υπό εξέταση που είναι εξειδικευμένο, που αναφέρεται στον καλλιτεχνικό τομέα του θεάτρου τα αρμόδια διοικητικά όργανα, στην περίπτωση αυτή η Καλλιτεχνική Επιτροπή και το Διοικητικό Συμβούλιο, έχουν ευρεία διακριτική εξουσία στο πεδίο της αρμοδιότητας τους, η άσκηση της οποίας δεν ελέγχεται στην ουσία από το Διοικητικό Δικαστή λόγω της τεχνικής φύσεως του θέματος και η οποία θα εξανάγκαζε το Διοικητικό Δικαστή να βασιστεί στη μαρτυρία εμπειρογνωμόνων και συνεπώς στην πραγματικότητα να εναποθέσει την απόφαση του στα χέρια των εμπειρογνωμόνων."
Ως προς τους ισχυρισμούς του αιτητή πως η απόφαση λήφθηκε από αναρμόδιο ή παράνομο όργανο, δεν έχω πεισθεί καθόλου πως το όργανο που εξέτασε τα υποβληθέντα θεατρικά έργα ήτο με οποιοδήποτε τρόπο παράνομο. Ούτε φυσικά πως η απόφαση δεν ήτο δικαιολογημένη γιατί υπήρχε σαφέστατη δικαιολόγηση στην απόφαση της Κριτικής Επιτροπής που υιοθετήθηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο του ΘΟΚ. Ουσιαστικά, κανένας από τους προβαλλόμενους λόγους του αιτητή για ακύρωση είναι βάσιμος, τόσο πάνω στα γεγονότα, όσο και πάνω στις νομικές αρχές του Διοικητικού Δικαίου.
Η υπόθεση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Η υπόθεση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.