|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1989) 3 ΑΑΔ 2920
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
αναφορικα με το αρθρο 146 του συνταγματοσ
θεοδουλος πανταζης,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 639/87)
Αιτιολογία Διοικητικής Πράξης — Ακυρωτική απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου, για έλλειψη] δέουσας έρευνας και παράλειψη να ληφθούν υπόψη ουσιώδη γεγονότα (αρχαιότητα αιτούντος, κατοχή ανωτέρας θέσεως στην ιεραρχία και συστάσεις Προϊσταμένου Τμήματος μη συνάδουσες με το περιεχόμενο των υπηρεσιακών εκθέσεων) — Επανεξέταση και προαγωγή εκ νέον του ιδίου προσώπου — Ακύρωση ελλείψει ειδικής αιτιολογίας, που ήταν αναγκαία συνέπεια της εν λόγω αποφάσεως.
Δημόσιοι υπάλληλοι — Προαγωγές — Δέουσα έρευνα — Σχέδιο Υπηρεσίας αναφερόμενο σε "διοικητική ικανότητα και πείρα" — Παράλειψη έρευνας σχετικά με το θέμα αυτό — Λόγος ακυρώσεως.
Η παρούσα Αίτηση Ακυρώσεως στρέφεται κατά της αποφάσεως, που λήφθηκε από την Ε.Δ.Υ. κατά την επανεξέταση θέματος προαγωγής, που είχε ακυρωθεί προηγουμένως από το Ανώτατο Δικαστήριο, επί τω ότι η Ε.Δ.Υ. δεν έλαβε υπόψη δεόντως την αρχαιότητα του αιτούντος, το γεγονός ότι κατείχε ανωτέρα θέση στην ιεραρχία και ότι οι σχετικές συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος δεν ανταπεκρίνοντο στις εμπιστευτικές εκθέσεις.
Κατά την επανεξέταση του θέματος η Ε.ΔΥ. ανέφερε ότι "λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιον της νόμιμα στοιχεία... και ασκώντας την ευρεία διακριτική ευχέρεια που έχει σε ότι αφορά πλήρωση υψηλής θέσης και μάλιστα διευθυντικής, έκρινε με βάση το σύνολο των καθιερωμένων κριτηρίων... ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε των άλλων υποψηφίων".
Οι λόγοι ακυρώσεως της επίδικης απόφασης εμφαίνονται στις πιο πάνω περιληπτικές σημειώσεις.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται
χωρίς διαταγή για έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος προάχθηκε στη θέση Διευθυντή Τμήματος Γεωλογικής Επισκόπησης αναδρομικά από την 1.1.80 αντί του αιτητή.
Λ. Παπαφιλίππου, για τον Αιτητή.
Γ. Ερωτοκρίτου (κα.), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Χρ. Τριανταφυλλίδης, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή του ο αιτητής ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη ή απόφαση των καθ' ων η αίτηση, που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερομηνίας 24.7.87, σύμφωνα με την οποία οι καθ' ων η αίτηση προήγαγαν τον Γεώργιο Κωνσταντίνου στη μόνιμη θέση Διευθυντή Τμήματος Γεωλογικής Επισκόπησης (Τακτικός Προϋπολογισμός) αναδρομικά από τη 1.1.80 αντί να προαγάγουν τον αιτητή, είναι άκυρη και στερείται οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.
Ο αιτητής πρωτοδιορίστηκε στη Δημόσια Υπηρεσία στις 4.1257 σαν Γεωργικός Επιθεωρητής 2ας Τάξεως. Στις 20.6.61 διορίστηκε στη μόνιμη θέση του Γεωλόγου και την 1.1.68 προάχθηκε στη μόνιμη θέση του Γεωλόγου 1ης Τάξεως. Την 1.4.74 προάχθηκε στη θέση του Ανώτερου Γεωλόγου.
Όπως φαίνεται από τις εμπιστευτικές εκθέσεις που οι ανώτεροι του σύνταξαν κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του μεταξύ του 1967 και της 23ης Ιανουαρίου, 1978, κατά την απουσία του Διευθυντή του Τμήματος, ο αιτητής, με βάση διορισμούς που γίνονταν από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας και που δημοσιεύονταν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, τοποθετείτο σαν αναπληρωτής Διευθυντής του Τμήματος Γεωλογικής Επισκόπησης, δηλαδή σε θέση που αναμφίβολα προϋποθέτει άσκηση διοίκησης του Τμήματος
Το ενδιαφερόμενο μέρος διορίστηκε στις 2.1.65 επί προσωρινής βάσεως στη θέση του Γεωλόγου. Την 1.2.67 διορίστηκε στη θέση Γεωλόγου επί μονίμου βάσεως και την 1.2.70 προάχθηκε σε Γεωλόγο 1ης Τάξεως, θέση την οποία κατείχε μέχρι την 1.1.80.
Τον Ιούνιο του 1979 άρχισε η διαδικασία για την πλήρωση της κενής θέσης του Διευθυντή του Τμήματος. Μετά από συνεντεύξεις που είχε η Επιτροπή με τους τέσσερις υποψηφίους και αφού άκουσε τις συστάσεις του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Γεωργίας, αποφάσισε, στις 15.12.79, να προάξει το ενδιαφερόμενο μέρος από 1.1.80 στη θέση του Διευθυντή του Τμήματος.
Σαν αποτέλεσμα, ο αιτητής καταχώρησε την προσφυγή Αρ. 471/79, με την οποία ζητούσε δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας να προάξει το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν άκυρη και χωρίς νομική αξία.
Με την απόφαση του το πρωτόδικο Δικαστήριο (ίδε Pantazis v. The Republic (1986) 3 C.L.R. 2272) ακύρωσε την απόφαση των καθ' ων η αίτηση για το λόγο ότι πάρθηκε χωρίς αυτοί να διεξαγάγουν τη δέουσα έρευνα και χωρίς να λάβουν υπόψη τους ουσιώδη γεγονότα. Όπως αναφέρεται στη σελ. 2279 της απόφασης, το Δικαστήριο βρήκε ότι οι καθ' ων η αίτηση, παίρνοντας την απόφαση τους "did not take properly into consideration the seniority of the applicant and the fact that he was holding at the time the post of a higher rank than that of the interested party and relied only on the recommendations of the Director-General of the Ministry which were contrary to the confidential reports".
Τόσον οι καθ' ων η αίτηση όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος εφεσίβαλαν την απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου με τις Εφέσεις Αρ. 684 και 686, τις οποίες όμως αργότερα απέσυραν.
Μετά την απόσυρση των εφέσεων, η δικηγόρος που εμφανίστηκε για τη Δημοκρατία απέστειλε επιστολή στους καθ' ων η αίτηση, ημερομηνίας 12.6.87 (ίδε Παράρτημα 2 της ένστασης) συμβουλεύοντας τους πώς να προχωρήσουν στην επανεξέταση της υπόθεσης. Με επιστολή τους ημερομηνίας 29.6.87, οι καθ' ων η αίτηση ζήτησαν περαιτέρω συμβουλή από το Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα σχετικά με τις εμπιστευτικές εκθέσεις τριών από τους υποψηφίους για το 1978, οι οποίες είχαν ετοιμαστεί από τον τέταρτο υποψήφιο. Με επιστολή του ημερομηνίας 30.6.87, το Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα απάντησε ότι οι εμπιστευτικές εκθέσεις των τεσσάρων υποψηφίων για το 1978 δεν έπρεπε να ληφθούν καθόλου υπόψη στην επανεξέταση της υπόθεσης.
Στις 10.7.87 η Επιτροπή συνεδρίασε με σκοπό την επανεξέταση του θέματος και αποφάσισε να προάξει το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση του Διευθυντή Τμήματος Γεωλογικής Επισκόπησης από 1.1.80. Οι λόγοι που οδήγησαν την Επιτροπή να καταλήξει στην απόφαση της αυτή φαίνονται στα πρακτικά της συνεδρίας της τα οποία επισυνάπτονται στην ένσταση της Επιτροπής σαν Παράρτημα 5.
Από το περιεχόμενο του Παραρτήματος 5, η τελευταία παράγραφος του οποίου αναφέρει τα ακόλουθα -
"Η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιον της νόμιμα στοιχεία που ανάγονται στον ουσιώδη χρόνο και ασκώντας την ευρεία διακριτική ευχέρεια που έχει σ' ό,τι αφορά την πλήρωση υψηλής θέσης και μάλιστα διευθυντικής, έκρινε με βάση το σύνολο των καθιερωμένων κριτηρίων ότι ο Γεώργιος ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ υπερείχε των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε να τον προαγάγει σαν τον πιο κατάλληλο στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Διευθυντή του Τμήματος Γεωλογικής Επισκόπησης αναδρομικά από 1.1.80, δηλ. από την ίδια ημερομηνία από την οποία είχε γίνει και προηγουμένως η προαγωγή του στην ίδια θέση, που ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στην Προσφυγή Αρ. 471/79." είναι φανερό πως η Επιτροπή δεν έκαμε καμιά έρευνα όσον αφορά τη διοικητική ικανότητα και πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους σε σύγκριση με τον αιτητή, στοιχείο που απαιτείται από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης. Πέραν τούτου, βρίσκω πως η απόφαση της Επιτροπής στερείται ειδικής αιτιολογίας ενόψει της απόφασης στην προσφυγή υπ' αρ. 471/79.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται αλλά δεν κάμνω καμιά διαταγή για έξοδα.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς έξοδα.