|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 2774
25 Νοεμβρίου, 1989
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΛΑΜΠΡΟΣ ΒΟΥΚΗ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 344/88)
Ανάκληση Διοικητικής Πράξεως— Συνέπειες — Ακυρώνει την πράξη εξ υπαρχής (ex tunc) — Καθήκον επανεξετάσεως της πληρώσεως της Θέσεως με το ίδιο πραγματικό και νομικό καθεστώς, που ίσχυε την ημέρα της εκδόσεως της πράξεως προαγωγής, που ανακλήθηκε.
Δημόσιοι υπάλληλοι — Προαγωγές — Έκδηλη υπεροχή — Υπεροχή ενδιαφερομένου προσώπου σε αξία, προσόντα και πείρα, αλλά υπεροχή του αιτούντος κατ' αρχαιότητα (7 έτη) — Ο αιτών δεν απέδειξε έκδηλη υπεροχή — Η αρχαιότητα δεν είναι το αποφασιστικό κριτήριο — Υπερισχύει, αν στα άλλα δύο κριτήρια (αξία, προσόντα) οι υποψήφιοι είναι περίπου ισοδύναμοι — Η αξία έχει νομολογιακά μεγαλύτερη βαρύτητα.
Οι νομικές αρχές που εφάρμοσε το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την Αίτηση Ακυρώσεως της προαγωγής του ενδιαφερομένου προσώπου στη μόνιμη θέση Επιμελητή (Χειρουργικής) Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημοσίας Υγείας, προκύπτει επαρκώς από την πιο πάνω περιληπτική σημείωση.
Η Αίτηση Ακυρώσεως απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Republic v. Panayiotides (1987) 3 C.L.R. 1081,
Pantazis v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2272,
Χριστοφή ν. Δημοκρατίας, (1989) 3 A.Α.Δ. 2245,
Republic v. Maris (1985) 3 C.L.R. 106,
Republic v. Zacbariades (1986) 3 C.L.R. 852,
Republic v. Roussos (1987) 3 C.L.R. 1217,
Partellides v. Republic (1969) 3 C.L.R. 480,
Smyrnios v. Republic (1983) 3 C.L.R. 124,
Hadjiloannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041,
Georghiou v. Republic (1976) 3 C.L.R. 74,
Soteriadou and Others v. Republic (1983) 3 C.L.R. 921.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία προήγαγε/διόρισε το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Επιμελητή (Χειρουργικής) Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας αναδρομικά από 15.2.1986 αντί του αιτητή.
Γ. Τριανταφυλλίδης , για τον Αιτητή.
Π. Χ"Δημητρίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Β', για τους Καθ'ων η αίτηση.
Cur, adv. vult.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής αρχικά ήταν η νομιμότητα της προαγωγής/διορισμού των Γρηγόρη Χριστοδουλίδη και Φυλακτή Κωνσταντινίδη - ενδιαφερόμενα μέρη - στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Επιμελητή (Χειρουργικής) Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημοσίας Υγείας, από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (η 'Επιτροπή"), αναδρομικά από 15 Φεβρουαρίου, 1986, που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 26 Μαρτίου, 1988, με Αριθμό Γνωστοποίησης 802.
Στη διάρκεια της διαδικασίας η προσφυγή εναντίον της προαγωγής του Χριστοδουλίδη αποσύρθηκε και το Δικαστήριο την απόρριψε και επικύρωσε την προαγωγή του.
Η θέση είναι πρώτου διορισμού και προαγωγής. Δύο κενές θέσεις πληρώθηκαν με την προαγωγή/διορισμό των δύο ενδιαφερομένων μερών, με απόφαση της Επιτροπής ημερομηνίας 4 Φεβρουαρίου. 1986.
Στη διαδικασία λήψης της απόβασης αυτής έγινε ομαδική συνέντευξη των υποψηφίων από την Επιτροπή.
Η απόφαση προσβλήθηκε με προσφυγή και, ύστερα από την Απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Republic v. Panayiotides (1987) 3 C.L.R. 1081, και με συμβουλή της Νομικής Υπηρεσίας της Δημοκρατίας, η Επιτροπή ανακάλεσε την πιο πάνω απόφαση στις 17 Νοεμβρίου, 1987.
Η ανάκληση ακυρώνει εξ ολοκλήρου, από την αρχή, (ex tunc) την πράξη. Καθήκον της Επιτροπής είναι να επανεξετάσει την πλήρωση της θέσης με το ίδιο πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε την ημέρα της έκδοσης της πράξης που ανακλήθηκε.
Στις 29 Ιανουαρίου 1988 σε συνεδρία, στην οποία παρέστη ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, (ο "Διευθυντής") η Επιτροπή επανεξέτασε το θέμα της πλήρωσης των θέσεων που παρέμειναν κενές ύστερα από την πιο πάνω ανάκληση. Ασχολήθηκε με τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων, με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε στον ουσιώδη χρόνο, και επέλεξε τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη, αφού έλαβε υπόψη της όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των προσόντων όλων των υποψηφίων, της εν γένει σταδιοδρομίας και πείρας τους και της αρχαιότητας εκείνων από τους υποψηφίους που ήταν δημόσιοι υπάλληλοι. Έκαμε ειδική αναφορά στις βαθμολογίες των υποψηφίων δημοσίων υπαλλήλων στα τελευταία πέντε χρόνια και στη δήλωση του Διευθυντή ότι οι πέντε υποψήφιοι, που ήταν έκτακτοι δημόσιοι υπάλληλοι, ήταν εξαίρετοι κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους.
Ο αιτητής ζητά την ακύρωση της προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους Φυλακτή Κωνσταντινίδη, γιατί η Επιτροπή παράλειψε να δώσει την αναγκαία βαρύτητα στην, όπως ισχυρίζεται, επτάχρονη αρχαιότητά του, έναντι του ενδιαφερομένου μέρους, και να επιλέξει τον καταλληλότερο υποψήφιο. Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι υπερτερεί καταφανώς από το ενδιαφερόμενο μέρος.
Ο αιτητής διορίστηκε Ιατρικός Λειτουργός, 1ης Τάξης, τον Ιανουάριο του 1979.
Το ενδιαφερόμενο μέρος διορίστηκε έκτακτος Χειρούργος στις Ιατρικές Υπηρεσίες της Δημοκρατίας στις 14 Ιανουαρίου, 1980. Στις 4 Φεβρουαρίου, 1986, ήταν ακόμα έκτακτος. Με βάση τον περί Εκτάκτων Δημοσίων Υπαλλήλων (Διορισμός σε Δημόσιες Θέσεις) Νόμο του 1985 (Αρ. 160/85), έγινε προσφορά στο ενδιαφερόμενο μέρος στις 8 Φεβρουαρίου, 1986, και στις 10 Φεβρουαρίου, 1986, διορίστηκε αναδρομικά από 8 Νοεμβρίου, 1985, στη θέση Ιατρικού Λειτουργού, 1ης Τάξης.
Ο αιτητής στη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, σύμφωνα με τις εμπιστευτικές εκθέσεις, δεν αξιολογήθηκε ποτέ πέραν του "Λίαν Καλώς", εκτός μόνο από το 1983.
Το ενδιαφερόμενο μέρος, ως έκτακτος Ιατρικός Λειτουργός, 1ης Τάξης, από το 1980 μέχρι και το 1985 αξιολογήθηκε ως "Εξαίρετος", σύμφωνα με τη δήλωση του Διευθυντή ενώπιον της Επιτροπής.
Τα προσόντα και η προηγούμενη υπηρεσία και πείρα των δύο μερών φαίνονται σε πίνακα, ο οποίος δείχνει σχετική υπεροχή του ενδιαφερομένου μέρους.
Ο κ. Κωνσταντινίδης, μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, ειδικεύθηκε στη χειρουργική στην Αγγλία, πήρε το Fellowship of the Royal College of Surgeons of Edinburgh, εργάστηκε ως Επιμελητής σε νοσοκομεία του Ηνωμένου Βασιλείου και από το 1980 στις Ιατρικές Υπηρεσίες της Δημοκρατίας ως Επιμελητής.
Το καθήκον της Επιτροπής είναι η πλήρωση της θέσης με τον καταλληλότερο υποψήφιο προς όφελος του λαού της χώρας μας. Οι θέσεις προαγωγής δημιουργούνται για την επαγγελματική ανέλιξη των δημοσίων υπαλλήλων, κατόπιν επιλογής του καταλληλότερου. Ο νομοθέτης καθόρισε τρία κριτήρια για σκοπούς προαγωγής - αξία, προσόντα, αρχαιότητα. Οι θέσεις πρώτου διορισμού και προαγωγής έχουν σκοπό την επάνδρωση της Δημόσιας Υπηρεσίας με τον καταλληλότερο υποψήφιο, ανεξάρτητα από του αν είναι μέλος της Δημόσιας Υπηρεσίας ή εκτός αυτής. Για τις θέσεις αυτές η υπηρεσία του δημόσιου υπαλλήλου δεν μπορεί να θεωρηθεί ως πλεονέκτημα για να κλίνει την πλάστιγγα υπέρ της προαγωγής του, μπορεί μόνο να ληφθεί υπόψη για σκοπούς εκτίμησης της πείρας και ικανότητάς του να εκτελεί τα καθήκοντα της θέσης - (βλ., Pantazis v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2272 Δρ. Χρυσόστομος Χριστοφή ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 2245).
Η Επιτροπή για την επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου συνεκτιμά και συσταθμίζει την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα και μπορεί να αποδώσει τέτοια βαρύτητα σ' αυτά, όπως η ίδια κρίνει πρέπον. Η αξία, παρόλο που δεν έχει τεθεί από το νομοθέτη ως το ισχυρότερο κριτήριο, έχει νομολογιακά μεγαλύτερη βαρύτητα, γιατί ο υποψήφιος με υψηλότερη αξία εκτελεί αποτελεσματικότερα και αποδοτικότερα τα καθήκοντα της θέσης προς το συμφέρον της Δημόσιας Υπηρεσίας και του λαού τον οποίο τάσσεται να υπηρετεί - (Republic v. Maris (1985) 3 C.L.R. 106· Republic ν. Zachariades (1986) 3 C.L.R. 852 Republic v. Roussos (1987) 3 C.L.R.. 1217).
Η αρχαιότητα δεν είναι το αποφασιστικό κριτήριο. Λαμβάνεται υπόψη. Υπερισχύει όμως μόνο αν στα άλλα δύο κριτήρια οι υποψήφιοι είναι περίπου ισοδύναμοι - (Costas D. Partellides v. Republic (Public Service Commission) (1969) 3 C.L.R. 480· Smyrnios v. Republic (1983) 3 C.L.R. 124).
Η Επιτροπή έλαβε υπόψη την αρχαιότητα του αιτητή και τη θέση του ενδιαφερομένου μέρους στις Ιατρικές Υπηρεσίες της Δημοκρατίας, όπως αναφέρεται πιο πάνω.
Ο αιτητής δεν έχει αποδείξει, ούτε "έκδηλη υπεροχή" με το νόημα που δόθηκε στη φράση στην υπόθεση Hadjiloannou ν. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041, ούτε και απλή υπεροχή.
Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε με βάση όλα τα στοιχεία ενώπιον της Επιτροπής, συμπεριλαμβανομένης και της υπηρεσιακής κατάστασης του αιτητή - αρχαιότητά του. Ήταν εύλογα επιτρεπτή στην Επιτροπή και το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει να την ακυρώσει - (Odysseas Georghiou v. Republic (Public Service Commission) (1976) 3 C.L.R. 74 Soteriadou and Others v. Republic (1983) 3 C.L.R. 921, 933).
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.