|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 2480
27 Οκτωβρίου, 1989
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΛΙΚΗ ΛΙΜΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ,
Αιτήτριες,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ,
Καθ' ων η Αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 27/88, 28/88, 290/88)
Συλλογικές συμβάσεις — Δεν δημιουργούν δικαιώματα στην σφαίρα του δημοσίου δικαίου — Στη συγκεκριμένη υπόθεση, όμως, δεν τίθεται θέμα, αφού η σύμβαση υλοποιήθηκε με απόφαση Υπουργικού Συμβουλίου και θέσπιση σχετικού σχεδίου υπηρεσίας.
Γενικές Αρχές του Διοικητικού Δικαίου — Αναφορά σε νόμο μη εφαρμόσιμο — Ο νόμος περιείχε σχετικά με το επίμαχο θέμα της αρχαιότητας τις ίδιες ακριβώς διατάξεις με το νόμο, που έπρεπε να είχε εφαρμοσθή — Η λανθασμένη αναφορά δεν άσκησε επιρροή στην απόφαση — Δεν συνιστά λόγο ακυρότητος.
Ακυρωτική απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του Άρθρου 146 — Επανεξέταση θέματος από Διοίκηση — Ακύρωση πράξεως διορισμού ή προαγωγής υπαλλήλου — Ο υπάλληλος επανέρχεται στη θέση, που είχε, πριν από την έκδοση της ακυρωθείσας απόφασης — Έστω και εάν η θέση, που κατείχε είναι μοναδική και έχει πληρωθή με νόμιμο διορισμό—Ακύρωση του διορισμού από την Ε.Δ. Υ του Σ.Φ στη θέση Διευθυντή Ανωτέρας και Ανωτάτης Εκπαιδεύσεως — Επανέρχεται αυτόματα στην προτέρα του θέση του Γενικού Επιθεωρητή Μέσης Εκπαιδεύσεως, παρά τον διορισμό στο μεταξύ άλλου σ' αυτήν και παρά το ότι είναι θέση στην Εκπαιδευτική και όχι στην Δημοσία Υπηρεσία — Ορθά άσκησε τα καθήκοντα της θέσεως σχετικά με τις επίδικες προαγωγές.
Εκπαιδευτικοί λειτουργοί—Σχέδιο Υπηρεσίας — Ερμηνεία και εφαρμογή —Δικαστικός έλεγχος — Αρχές, που τον διέπουν — Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει, αν η ερμηνεία, που δόθηκε, ήταν εύλογα επιτρεπτή.
Εκπαιδευτικοί λειτουργοί — Προαγωγές — Συνεντεύξεις — Ο περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Τροποποιητικός) Νόμος, 1987 (Ν. 65/87), άρθρο 35Β — Αποτίμηση αποδόσεως σε μονάδες μέχρι 5 — Προϊστάμενος Τμήματος — Η Επιτροπή ακούει τις απόψεις του, αλλά δεν είναι υποχρεωμένη να τις ακολουθήσει, ούτε και να αιτιολογήσει γιατί δεν τις ακολούθησε.
Εκπαιδευτικοί λειτουργοί — Προαγωγές — Εμπιστευτικές εκθέσεις — Παράλειψη συντάξεως για τα τελευταία δύο χρόνια — Το γεγονός δεν μπορεί να οδηγήσει σε θυματοποίηση υπαλλήλου — Δεν αποτελεί λόγον ακυρώσεως της προαγωγής του υπαλλήλου — Τούτο θα ήταν αντίθετο με τις αρχές της χρηστής διοικήσεως.
Οι νομικές αρχές, τις οποίες το Ανώτατο Δικαστήριο ανέλυσε, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι Αιτήσεις Ακυρώσεως πρέπει να απορριφθούν, φαίνονται επαρκώς στα πιο πάνω περιληπτικά σημειώματα.
Οι Αιτήσεις Ακυρώσεως απορρίπτονται, Ουδεμία διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Mavrommatis and Others v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1006,
Republic v. Maratheftis and Another (1986) 3 C.L.R. 1407,
Rodiere, 26 Δεκεμβρίου, 1925, Rec. 1065, R.D.P. 1926.32,
Cru et autres, Rec. 659, D. 1955. 198,
Papaleontiou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 211.
Προσφυγές.
Προσφυγές για δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας να μη επιλέξει τις αιτήτριες για προαγωγή στη θέση καθηγητή στη κλίμακα Α10 Μέσης Εκπαίδευσης και/ή να προάξει τα ενδιαφερόμενα μέρη στην πιο πάνω θέση αντί των αιτητριών είναι άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τις Αιτήτριες.
Ρ. Πετρίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Β', για τους Καθ' ων η αίτηση.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Οι αιτήτριες με τις προσφυγές αυτές ζητούν τις πιο κάτω θεραπείες:-
"1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Ε.Ε.Υ. να μη επιλέξει για προαγωγή στη θέση καθηγητή στην κλίμακα Α10 Μέσης Εκπαίδευσης τις αιτήτριες είναι άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα.
2. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση περί σύνταξης πινάκων όπως και η απόφαση της Ε.Ε.Υ. να μη αποδεκτεί την ένσταση των αιτητριών περί την μη συμπερίληψη τους στον πίνακα των συστηθέντων υποψηφίων είναι άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα.
3. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η όλη διαδικασία που εισήγαγε ο Ν. 65/87 όπως τροποποιήθηκε και η απόφαση της Ε.Ε.Υ. να προάξει αντί τις αιτήτριες τις 1. Μαρία Κλεάνθους 2. Μαργαρίτα Παπαϊακώβου 3. Ελένη Χωρατά 4. Στέλλα Καλογήρου 5. Αφροδίτη Σφικτού στην θέση καθηγήτριας κλίμακας Α10 είναι άκυρη και/ή είναι αντίθετη στο Σύνταγμα, στα κτημένα δικαιώματα και στες Νομολογιακές αρχές.
4. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η καθ' όλου διαδικασία και απόφαση λήφθηκε γιατί προηγήθησαν πράξεις του καθ' ου η αίτηση No 2 που ήσαν άκυρες και/ή παράνομες."
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Παιδείας, με έγγραφό του Αρ. 359/68/4, ημερομηνίας 8 Σεπτεμβρίου, 1987, διαβίβασε έγκριση για πλήρωση 15 θέσεων καθηγητή/εκπαιδευτή στην Μισθοδοτική Κλίμακα Α10. Η κατανομή των 15 θέσεων αναφέρεται στην επιστολή αυτή, αλλά έγινε διαφοροποίηση της με επιστολή ημερομηνίας 17 Νοεμβρίου, 1987.
Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, (η "Επιτροπή"), έστειλε στο Γενικό Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης, σύμφωνα με τον περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Τροποποιητικός) Νόμο του 1987 (Αρ. 65/87), κατάλογο των υποψηφίων για προαγωγή στη θέση καθηγητή στην κλίμακα Α10, για τις ειδικότητες Αγγλικών, Γαλλικών, Εμπορικών, Μουσικής, Οικοκυρικών, Φυσικών και Τέχνης, αντίγραφο του σχεδίου υπηρεσίας και τους φακέλους των υποψηφίων. Συμπληρωματικός κατάλογος στάληκε στις 21 Οκτωβρίου, 1987. Όλες οι αιτήτριες συμπεριλαμβάνονταν στον κατάλογο των υποψηφίων.
Οι αιτήτριες στην Προσφυγή Αρ. 27/88 είχαν διορισμό στην ειδικότητα των Οικοκυρικών, η αιτήτρια στην Προσφυγή Αρ. 28/88 στην ειδικότητα Καθηγητή Τέχνης και η αιτήτρια στην Προσφυγή Αρ. 290/88 στην ειδικότητα Καθηγήτριας Γαλλικών. Όλες οι αιτήτριες κατείχαν τα προσόντα που προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας για προαγωγή στη θέση καθηγητή στην Κλίμακα Α10.
Η Συμβουλευτική Επιτροπή, η οποία ορίστηκε σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου 65/87, κατάρτισε τον κατάλογο των προτεινομένων για προαγωγή στη θέση καθηγητή στην Κλίμακα Α10, αφού έκαμε πρώτα την αποτίμηση σε μονάδες της αξίας, της αρχαιότητας και των προσόντων των υποψηφίων, σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου 65/87.
Η αιτήτρια Βιολάρη (Προσφυγή Αρ. 290/88) συγκέντρωσε συνολικά 185 μονάδες και η αιτήτρια Μαραθεύτη (Προσφυγή Αρ. 28/88) 184.7 μονάδες και έτσι κατάλαβαν την έκτη και όγδοη θέση, αντίστοιχα, στον κατάλογο που προτάθηκε από τη Συμβουλευτική Επιτροπή για προαγωγή. Οι αιτήτριες Λιμνάτη και Μαυροπούλου (Προσφυγή Αρ. 27/88) συγκέντρωσαν μόνο 180 μονάδες η κάθε μια και γι' αυτό δεν προτάθηκαν για προαγωγή.
Στις 23 Νοεμβρίου, 1987, ο Γενικός Επιθεωρητής Μέσης Εκπαίδευσης διαβίβασε την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και τον κατάλογο των υποψηφίων τους οποίους η Συμβουλευτική Επιτροπή σύστησε για προαγωγή.
Στις 9 Δεκεμβρίου, 1987, η Επιτροπή με βάση το Άρθρο 35Β(8) του Νόμου 65/87, εξέτασε τις ενστάσεις που υποβλήθηκαν για τη αναθεώρηση του καταλόγου των υποψηφίων και κατάρτισε τον τελικό κατάλογο και αποφάσισε να καλέσει τους υποψήφιους σε προσωπική συνέντευξη.
Στις 21 και 22 Δεκεμβρίου, 1987, η Επιτροπή δέχτηκε τους υποψήφιους σε προσωπική συνέντευξη. Στις συνεντεύξεις παρίστατο ο κ. Λυκούργος Κάπας, Επιθεωρητής Α', για το Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης.
Η Επιτροπή αξιολόγησε την απόδοση των υποψηφίων στις προσωπικές συνεντεύξεις και, αφού έλαβε υπόψη τους προσωπικούς και εμπιστευτικούς φακέλους των υποψηφίων και την εντύπωση που αποκόμισε από τις προσωπικές συνεντεύξεις, αποφάσισε, με βάση το Άρθρο 35Β(10)(β) του Νόμου 65/87, να αυξήσει τις μονάδες των υποψηφίων ως αποτέλεσμα της εκτίμησης των στοιχείων αυτών, όπως αναλυτικά φαίνεται στα πρακτικά της Επιτροπής.
Η Επιτροπή τελικά ομόφωνα αποφάσισε την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών από 1η Ιανουαρίου, 1988.
Η νομιμότητα της πιο πάνω απόφασης είναι το αντικείμενο των προσφυγών αυτών.
Οι λόγοι που προβάλλονται για την ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης είναι:-
1. Παράνομη η παραπομπή στη Σημείωση (γ) του σχεδίου υπηρεσίας στο Μνημόνιο Συμφωνίας της 4ης Μαΐου, 1981 και η κατανομή των θέσεων σύμφωνα με αυτό.
2. Η εκτίμηση των μονάδων για αρχαιότητα από τη Συμβουλευτική Επιτροπή έγινε με το Νόμο 65/87 και όχι με τον περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Τροποποιητικός) (Αρ. 3) Νόμο του 1987 (Αρ. 157/87) και ως εκ τούτου υπάρχει πλάνη περί το Νόμο.
3. Παράνομα προήδρευσε της Συμβουλευτικής Επιτροπής ο κ. Σταύρος Φιλιππίδης ως "Γενικός Επιθεωρητής Μέσης Εκπαίδευσης", θέση που δεν κατείχε νόμιμα στον ουσιώδη χρόνο.
4. Παράλειψη χορήγησης μονάδων στις αιτήτριες στις Προσφυγές Αρ. 28/88 και 290/88 για το πρόσθετο προσόν που διέθεταν.
5. Η μη περίληψη αιτητριών στον κατάλογο των 15 υποψηφίων δεν ήταν αιτιολογημένη.
6. Η αξιολόγηση των αιτητριών έγινε με βάση "εμπιστευτικές" και όχι "υπηρεσιακές" εκθέσεις.
7. Οι συνεντεύξεις έγιναν αυθαίρετα και η αξιολόγηση τους από την Επιτροπή ήταν διάφορη από την αξιολόγηση του αντιπροσώπου του Γενικού Επιθεωρητή.
8. Ενδιαφερόμενο μέρος δεν είχε αξιολόγηση ύστερα από επιθεώρηση και ως εκ τούτου δεν έπρεπε να της δοθεί κανένας βαθμός για το κριτήριο της "αξίας".
Οι σημειώσεις (α) και (γ) του σχεδίου υπηρεσίας αναφέρουν:-
"(α) Αι προς πλήρωσιν θέσεις κατανέμονται μεταξύ Καθηγητών/Εκπαιδευτών βάσει της εκάστοτε υφισταμένης αναλογίας μεταξύ Καθηγητών/Εκπαιδευτών επί των Κλιμάκων Α5-Α7-Α8, εξαιρουμένων των Καθηγητών οι οποίοι διδάσκουν το μάθημα των Πρακτικών Γνώσεων".
"(γ) Ο αριθμός των θέσεων ο οποίος προορίζεται διά τους Καθηγητάς οι οποίοι διδάσκουν το μάθημα των Πρακτικών Γνώσεων καθορίζεται εις το Μνημόνιον Συμφωνίας μεταξύ αυτών και Κυβερνήσεως, ημερομηνίας 4/5/1981."
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος των αιτητριών ισχυρίστηκε ότι ο Νόμος δεν κάμνει διάκριση μεταξύ "εκπαιδευτή" και "καθηγητή" και ότι ο όρος "καθηγητής" περιλαμβάνει και τον "εκπαιδευτή". Ότι δεν μπορούσε να γίνει κατανομή μεταξύ καθηγητών και εκπαιδευτών, ούτε να εφαρμοστεί το Μνημόνιο Συμφωνίας μεταξύ των καθηγητών και της Κυβέρνησης, ημερομηνίας 4 Μαΐου, 1981, γιατί από μόνη της δεν δημιουργούσε δικαιώματα στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου. Παράθεσε γνωμάτευση Ανώτερου Δικηγόρου της Δημοκρατίας πάνω στο σημείο (γ), στην οποία αναφέρεται:-
"Δράττομαι της ευκαιρίας αυτής να σημειώσω ότι η Σημ. (γ) που ρυθμίζει τον καθορισμό του αριθμού των θέσεων που προορίζεται για τους καθηγητές που διδάσκουν το μάθημα των πρακτικών γνώσεων είναι αμφιβόλου νομιμότητος. Θα πρέπει να γίνει κάποια τροποποίηση ώστε το 'Μνημόνιο Συμφωνίας' να πάρει την μορφή Απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου προς την οποία θα παραπέμπει το σχέδιο υπηρεσίας."
Ο δικηγόρος των αιτητριών βάσισε την επιχειρηματολογία του στο πιο πάνω απόσπασμα της γνωμάτευσης του Ανώτερου Δικηγόρου της Δημοκρατίας.
Δεν τέθηκε φαίνεται ενώπιον του Ανώτερου Δικηγόρου, ούτε περιήλθε σε γνώση του δικηγόρου των αιτητριών η Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου 20.363, ημερομηνίας 14 Μαΐου, 1981, που έχει:-
"Το Συμβούλιο απεφάσισεν όπως εγκρίνη την επιτευχθείσαν συμφωνίαν διά την ρύθμισιν του θέματος των Καθηγητών Πρακτικών Γνώσεων, την εκτιθεμένην εις το συνημμένον εις την ως άνω Πρότασιν Μνημόνιον Συμφωνίας ημερομηνίας 4ης Μαΐου, 1981."
Συλλογικές Συμβάσεις δε δημιουργούν δικαιώματα στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου - (Mavrommatis and Others v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1006).
Στην παρούσα υπόθεση η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, μαζί με το σχέδιο υπηρεσίας, που αποτελεί δευτερογενή νομοθεσία, αποτελούν πλήρη απάντηση. Ο πρώτος λόγος, ως εκ τούτου, δεν ευσταθεί.
Το Άρθρο 35Β(4)(γ) του Νόμου 65/87 τροποποιήθηκε με κατάργηση και αντικατάσταση από το Άρθρο 2 του Νόμου 157/87, ο οποίος στον ουσιώδη χρόνο ήταν το ισχύον δίκαιο, γιατί η ισχύς του άρχισε από τις 8 Μαΐου, 1987. Οι σχετικές πρόνοιες των δύο Νόμων έχουν:-
Άρθρο 35B(4)(γ) του Νόμου 65/87:
"(γ) αρχαιότητα:
1 μονάδα για κάθε συμπληρωμένο έτος υπηρεσίας στη θέση εφαρμοζομένων των διατάξεων του άρθρου 37 του Νόμου αυτού."
Άρθρο 2 του Νόμου 157/87:
"(γ) αρχαιότητα:
μία μονάδα για κάθε συμπληρωμένο έτος υπηρεσίας σε θέση από την οποία ο υποψήφιος μπορεί να προαχθεί σύμφωνα με τα σχέδια υπηρεσίας, και ειδικά στην περίπτωση διορισμού/προαγωγής σε θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Εκπαίδευσης (Μέση Γενική ή Τεχνική Εκπαίδευση) επτά δέκατα της μονάδας επιπρόσθετα, για κάθε συμπληρωμένο έτος προηγούμενης εκπαιδευτικής υπηρεσίας σε δημόσια σχολεία ή/και για άλλη αναγνωρισμένη προϋπηρεσία."
Από τον πίνακα που ετοίμασε η Συμβουλευτική Επιτροπή -(Παράρτημα Γ στην ένσταση), η αρχαιότητα υπολογίστηκε τόσο για τις αιτήτριες, όσο και για τα ενδιαφερόμενα μέρη με βάση το Νόμο 65/87. Καμιά όμως διαφορά δεν υπάρχει στις δύο νομοθεσίες στο κριτήριο της αρχαιότητας αναφορικά με τις μονάδες που δόθηκαν στις αιτήτριες και στα ενδιαφερόμενα μέρη. Ούτε οι αιτήτριες ισχυρίζονται ότι οι αριθμητικές μονάδες αρχαιότητας τους υπολογίστηκαν εσφαλμένα. Η αναφορά στο Νόμο 65/87, αντί στο Νόμο 157/87, καμιά επιρροή δεν άσκησε στη βαθμολογία από τη Συμβουλευτική Επιτροπή.
Η αιτήτρια Μαραθεύτου {Προσφυγή Αρ. 28/88) ζήτησε, με βάση το Άρθρο 35Β(7), αναθεώρηση του καταλόγου, γιατί η Συμβουλευτική Επιτροπή παραγνώρισε την αρχαιότητα, τα προσόντα και την επίδοσή της.
Οι αιτήτριες στην Προσφυγή Αρ. 27/88 υπόβαλαν ένσταση για τη μη περίληψή τους στον κατάλογο της Συμβουλευτικής Επιτροπής, για το λόγο, μεταξύ άλλων, την αποτίμηση των μονάδων για την αρχαιότητά τους με το Νόμο 65/87.
Η Επιτροπή, με βάση το εδάφιο 8 του Άρθρου 35Β, εξέτασε τις ενστάσεις και αποφάσισε ότι ορθά και σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 35Β(4) του Νόμου 65/87, όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο 157/87, η Συμβουλευτική Επιτροπή έχει υπολογίσει τις μονάδες αρχαιότητάς τους.
Μετά την εξέταση των ενστάσεων η Επιτροπή, σύμφωνα με το Άρθρο 35Β(8), κατάρτισε τον τελικό κατάλογο των υποψηφίων.
Ο κ. Σταύρος Φιλιππίδης κατείχε τη θέση Γενικού Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης για πολλά χρόνια. Την 1η Ιανουαρίου, 1984, διορίστηκε στη θέση Διευθυντή Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης. Ο διορισμός στη θέση αυτή, όπως και στις θέσεις Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης και Δημοτικής Εκπαίδευσης γίνεται από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας και όχι από την Επιτροπή, παρόλο ότι και οι τρεις αυτές θέσεις είναι θέσεις στην εκπαίδευση και τη δομή του Υπουργείου Παιδείας και δεν περιλαμβάνονται στον ορισμό "Δημόσια Υπηρεσία" του Άρθρου 122 του Συντάγματος.
Στις 25 Ιουλίου, 1986, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στην υπόθεση Republic v. Maratheftis and Another (1986) 3 C.L.R. 1407, ακύρωσε τον πιο πάνω διορισμό.
Είναι ισχυρισμός του δικηγόρου των αιτητριών ότι ο κ. Φιλιππίδης δεν ήταν δυνατό, μετά τον πιο πάνω διορισμό του και την ακυρωτική Απόφαση του Δικαστηρίου, να επανέλθει στην προηγούμενη θέση του, γιατί:-
(α) Η θέση που κατείχε ήταν της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας και η άλλη της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας· και
(β) Στο μεταξύ η θέση του Γενικού Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης πληρώθηκε με το διορισμό/προαγωγή του κ. Ανδρέα Φυλακτού.
Είναι αναντίλεκτο πως ο διορισμός/προαγωγή του κ. Φυλακτού δεν ήταν καθόλου αντικανονικός και δεν επηρεαζόταν με οποιοδήποτε τρόπο από το λόγο της ακύρωσης του διορισμού του χ. Φιλιππίδη στη θέση Διευθυντή της Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Είναι γενική αρχή διοικητικού δικαίου ότι η ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου επαναφέρει τα πράγματα στο σημείο που ήταν πριν την έκδοση της πράξης που ακυρώθηκε.
Το Γαλλικό Συμβούλιο Επικρατείας στις υποθέσεις Rodiere, 26 Δεκεμβρίου, 1925, Rec. 1065, R.D.P. 1926.32 και Cru et autres, Rec. 659, D. 1955.198, αποφάσισε ότι μετά από ακυρωτική απόφαση η κατάσταση επανέρχεται ως εάν η ακυρωθείσα πράξη ουδέποτε μεσολάβησε - (βλ., επίσης, υπόθεση C.E. 6/1/1922, Nepoty, Rec. 18).
Η διοίκηση έχει υποχρέωση την απονομή της ίδιας ακριβώς θέσης στον υπάλληλο που κατείχε προηγουμένως, έστω και αν, στο μεταξύ, έχει πληρωθεί με άλλο διορισμό ή προαγωγή, αν η θέση που κατείχε πριν την ακυρωτική απόφαση είναι μοναδική - (βλ. C.E. 1/12/1961 Breat de Boisanger, Rec. 676, ο αιτητής ήταν ο διαχειριστής της Comedie Francaise).
Η θέση του Γενικού Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης είναι μοναδική (unique). To ζήτημα περιορίζεται στη θέση του κ. Φιλιππίδη, που προήδρευσε της Συμβουλευτικής Επιτροπής και όχι στη θέση του κ. Φυλακτού και τις ευθύνες της διοίκησης απέναντι σ' αυτό. Ο κ. Φιλιππίδης κατείχε τη θέση Γενικού Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης, η οποία είναι μοναδική. Μετά την ακυρωτική Απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου νόμιμα επανήλθε στην ίδια θέση. (Βλ, επίσης, Les Grands Arrets de la Jurisprudence Administrative, 8η Εκδοση, σελ. 322-325, Βεγλερή - "Η Συμμόρφωσις της Διοικήσεως εις τας Αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας", 1934, σελ. 108 και επέκεινα.)
Ο λόγος αυτός αποτυγχάνει.
Με βάση το σχέδιο υπηρεσίας, πιστοποιητικό επιτυχούς συμπλήρωσης μετεκπαίδευσης σε αναγνωρισμένο ίδρυμα σε θέμα συναφές προς την ειδικότητά του ή στα παιδαγωγικά θεωρείται ως πρόσθετο προσόν.
Η αιτήτρια στην Προσφυγή Αρ. 28/88 υπόβαλε ότι είχε το προσόν αυτό και βάσισε τον ισχυρισμό της σε Πιστοποιητικό από το Middlessex Polytechnic, το οποίο αναφέρει ότι παρακολούθησε τετραετείς σπουδές - τον πρώτο χρόνο στην ομάδα "D", μέσου επιπέδου, και τα ακόλουθα τρία χρόνια σε Γραφικό Σχέδιο για το Δίπλωμα του Κολλεγίου:-
"... studied at Hornsey College of Art for a total of four years -one year (the first) was in Group D of the intermediate course first year, and the following three years in Graphic Design for the award of the College Diploma"
Ορθά κρίθηκε ότι δεν είχε το πρόσθετο προσόν.
Η αιτήτρια στην Προσφυγή. Αρ. 290/88 είναι καθηγήτρια των Γαλλικών. Το Μάρτιο - Απρίλιο του 1987 υπογράφτηκε Συμβόλαιο μεταξύ εκπροσώπου του Πανεπιστημίου της Ορλεάνης, Γαλλίας και του Παγκύπριου Συνδέσμου Καθηγητών Γαλλικής Γλώσσας, με το οποίο, μεταξύ άλλων, συμφωνήθηκαν και τα ακόλουθα:-
"(α) Κατά τη διάρκεια του Καλοκαιριού 1987, μεταξύ της 29ης Ιουνίου και της 15ης Σεπτεμβρίου, το Πανεπιστήμιο Ορλεάνης θα προσφέρει στη Λευκωσία για μια ομάδα 20 περίπου φοιτητών, την προετοιμασία του Διπλώματος Πανεπιστημίου στη Διδακτική της Γαλλικής σαν Ξένης Γλώσσας. Αυτή η προετοιμασία θα αντιπροσωπεύει 300 ώρες διδασκαλίας.
(β) Οι υποψήφιοι θα προταθούν από τον Παγκύπριο Σύνδεσμο Καθηγητών Γαλλικής Γλώσσας, αλλά θα πρέπει ήδη να είναι Καθηγητές της Γαλλικής και να διαθέτουν μόρφωση που το Πανεπιστήμιο της Ορλεάνης να αναγνωρίζει σαν ισότιμη του Επιπέδου DEUG.
(γ) .......................................
(δ) Τα Διπλώματα θα απονεμηθούν από το Πανεπιστήμιο της Ορλεάνης σύμφωνα με τα αποτελέσματα των εξετάσεων και την απόφαση της Εξεταστικής Επιτροπής κατά το τέλος της εκπαίδευσης. Τα μέλη της Επιτροπής θα υποδειχθούν με απόφαση του Προέδρου του Πανεπιστημίου της Ορλεάνης."
Τα επιμορφωτικά μαθήματα οργανώθηκαν πράγματι στη Λευκωσία από 29 Ιουνίου μέχρι τις 5 Σεπτεμβρίου, 1987. Η αιτήτρια παρακολούθησε τα μαθήματα αυτά. Τους δόθηκε Δίπλωμα του Πανεπιστημίου της Ορλεάνης στη Διδακτική της Γαλλικής ως Ξένης Γλώσσας (Diplome d' Universite de Didactique du Francais Langue Etrangere).
Λόγω του ειδικού σκοπού, το Δίπλωμα αυτό μπορούσε να τοποθετηθεί σε ένα επίπεδο ισότιμο, όχι ταυτόσημο, με εκείνο του Διπλώματος Licence. To Γαλλικό Υπουργείο Παιδείας δε δέχεται το Δίπλωμα Πανεπιστημίου στη Διδακτική της Γαλλικής ως Ξένης Γλώσσας ως ισοδύναμο του Εθνικού Διπλώματος (Diplome National). To Δίπλωμα αυτό δεν είναι Εθνικό Δίπλωμα, αλλά μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι ανάλογου επιπέδου με εκείνο της Licence και προορίζεται για ξένους, οι οποίοι ήδη έχουν μια καλή γνώση της Γαλλικής ως ξένης γλώσσας.
"Αναγνωρισμένο ίδρυμα" είναι το ίδρυμα που είναι αναγνωρισμένο, είτε από το Υπουργείο Παιδείας της Κύπρου, είτε από το Υπουργείο Παιδείας της χώρας στην οποία λειτουργεί. Τα μαθήματα έγιναν στη Λευκωσία όχι σε αναγνωρισμένο ίδρυμα.
Η ερμηνεία και η εφαρμογή των σχεδίων υπηρεσίας είναι αρμοδιότητα της διοίκησης. Το Δικαστήριο τούτο επεμβαίνει σε μία συγκεκριμένη περίπτωση, εάν η ερμηνεία ή η εφαρμογή στα γεγονότα του σχεδίου υπηρεσίας δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή στη διοίκηση - (Papaleontiou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 211, στην οποία αναφέρεται η προηγούμενη νομολογία του Δικαστηρίου).
Το Δικαστήριο δε θα επέμβει στην παρούσα υπόθεση, γιατί ήταν εύλογα επιτρεπτό στην Επιτροπή να αποφασίσει ότι η αιτήτρια δεν είχε το πρόσθετο προσόν.
Η αιτιολογία βρίσκεται στην απόφαση, στα πρακτικά και την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και στα πρακτικά της Επιτροπής μετά την εξέταση των ενστάσεων που υποβλήθηκαν.
Η ονομασία των εκθέσεων - "εμπιστευτικές" ή "υπηρεσιακές" είναι χωρίς σημασία. Η αξιολόγηση έγινε με βάση εκθέσεις που ετοιμάστηκαν από τα αρμόδια όργανα. Κατά συνέπεια ο λόγος αυτός δεν ευσταθεί.
Οι συνεντεύξεις προβλέπονται από το εδάφιο 9 του Άρθρου 35Β του Νόμου 65/87. Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Παιδείας, ή ο Διευθυντής του οικείου Τμήματος ή εκπρόσωπός τους, μπορεί να παρευρίσκεται και να εκφέρει τις κρίσεις του για την απόδοση των υποψηφίων σ' αυτές. Η απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις λαμβάνεται υπόψη μόνο ως συμπληρωματικό στοιχείο κρίσης της αξίας τους για την επιλογή των καλύτερων από τους υποψηφίους. Η Επιτροπή μπορεί να αυξήσει μέχρι πέντε τις μονάδες υποψηφίου με αιτιολογημένη απόφαση της, η οποία θα στηρίζεται στην εντύπωση που αποκόμισε από τις προσωπικές συνεντεύξεις και στο περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Υπηρεσιακών Εκθέσεων - (εδάφιο 10).
Η εκτίμηση της απόδοσης στις συνεντεύξεις είναι της αρμοδιότητας της Επιτροπής. Η επιτροπή ακούει μεν τις κρίσεις του αντιπροσώπου του Διευθυντή του Τμήματος, αλλά δεν είναι υπόχρεη να τις ακολουθήσει, ή να δώσει αιτιολογία για διαφορετική εκτίμηση.
Η Επιτροπή καθόρισε τα ακόλουθα κριτήρια για την αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις:-
"(α) Γλωσσική επάρκεια, άνεση και ετοιμότητα στην διατύπωση απόψεων.
(β) Ενημερότητα πάνω σε σύγχρονες εξελίξεις στο θέμα της ειδικότητάς τους και σε Παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά θέματα.
(γ)Τεκμηρίωση απόψεων και
(δ) Γενική απόδοση, εμφάνιση και προσωπικότητα".
Με αυτά τα κριτήρια έκαμε την ομόφωνη αξιολόγησή της. Η Επιτροπή ενήργησε σύμφωνα με το Νόμο και ο ισχυρισμός του δικηγόρου των αιτητριών είναι αβάσιμος.
Για το ενδιαφερόμενο μέρος Αφροδίτη Σφιχτού δεν υπήρχαν εμπιστευτικές εκθέσεις για τα δύο τελευταία χρόνια.
Δεν είναι επιτρεπτή, και είναι αντίθετη με την αρχή της χρηστής διοίκησης, η θυματοποίηση καθηγητή ή υπαλλήλου, επειδή η διοίκηση, χωρίς υπαιτιότητά του, δεν έκαμε τακτική επιθεώρηση και αξιολόγηση. Ως εκ τούτου η παράλειψη της επιθεώρησης και η αξιολόγηση της Σφικτού δε μπορεί να προβληθεί ως λόγος ακύρωσης της προαγωγής της.
Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε από την Επιτροπή σύμφωνα με το Νόμο, χωρίς πλάνη περί τα πράγματα ή το νόμο, κατάχρηση ή υπέρβαση εξουσίας, στα πλαίσια της διακριτικής της ευχέρειας και ήταν εύλογα επιτρεπτή σ' αυτή.
Για τους πιο πάνω λόγους οι προσφυγές απορρίπτονται.
Καμιά διαταγή για έξοδα.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.