|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 2419
20 Οκτωβρίου, 1989
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΑΣ,
Αιτητής,
ν.
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η Αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 704/87)
Έννομο Συμφέρον — Προαγωγές δημοσίων υπαλλήλων — Συνδεδυασμένες θέσεις — Η προαγωγή δεν γίνεται μετά από σύγκριση υποψηφίων και βάσει της αρχής της επιλογής του καταλληλοτέρου υποψηφίου — Επομένως μη προαχθείς δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει προαγωγήν συναδέλφου του.
Ο Αιτών δεν είχε τα υπό του σχεδίου υπηρεσίας απαιτούμενα για προαγωγήν σε συνδεδυασμένη θέση προσόντα, αλλά με την παρούσαν Αίτηση Ακυρώσεως, προσέβαλε τόσο την παράλειψη να προαχθή, όσο και τις προαγωγές συναδέλφων του, οι οποίοι είχαν μονιμοποιηθεί στην Υπηρεσία δυνάμει του Περί Εκτάκτων -Δημοσίων Υπαλλήλων (Διορισμός σε Δημόσιες Θέσεις) Νόμου, 1985 (Ν. 160/85), ο οποίος εκρίθη συνταγματικός.
Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι ο Αιτών δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει προαγωγές συναδέλφων του. Ο ίδιος δεν είχε τα προσόντα, πράγμα, που οδήγησε και στην απόρριψη της Αιτήσεως κατά της παραλείψεως να τύχει και ο ίδιος ο Αιτών προαγωγής.
Η Αίτηση Ακυρώσεως απορρίπτεται. Ουδεμία διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Ηλία ν. Δημοκρατίας και Άλλου (1989) 3 A.A.Δ. 568,
Δημοκρατία ν. Χριστούδια (1988) 3 Α.Α.Δ. 2622.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη προάχθηκαν στη θέση Μηχανικού 1ης Τάξης στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων αντί του αιτητή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Α. Παπασάββας, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Ν. Κληρίδης, για τα Ενδιαφερόμενα μέρη.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή του αυτή ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο τις πιο κάτω θεραπείες:
"1. Δήλωση του Δικαστηρίου με την οποία να κηρύσσεται άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα η απόφαση και/ή παράλειψη των καθ' ων η αίτηση ημερομ. 18.6.87 να προάξουν τον αιτητή στη θέση Μηχανικού 1ης τάξης στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων.
2. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Ε.Δ.Υ. να προαγάγει ανατρέποντας το αξίωμα της επιλογής του καλυτέρου τα ενδιαφ. πρόσωπα 1. Παρασκευούλλα Μαραθεύτου 2. Ιωάννη Ηρακλέους 3. Ζωή Χ"Βασιλείου 4. Μιχαήλ Τελεβάντο 5. Ανθούλλα Συμεού Σιαμμά 6. Παύλο Νεοφυτίδη 7. Ανδρέα Δημητρίου, 8. Γεώργιο Λουκαΐδη και 9. Νικόλα Χριστοφίδη σε συνδυασμό με την παράλειψη προαγωγής και του αιτητή είναι άκυρη και αντισυνταγματική ενέργεια."
Ο αιτητής κατείχε τη θέση Τεχνικού, 1ης Τάξης, στο ίδιο Τμήμα από 15 Μαρτίου 1982. Με απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, που θα αναφέρεται πιο κάτω ως η Επιτροπή, ο αιτητής αποσπάστηκε για εκτέλεση ειδικών καθηκόντων στο Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων από 22 Μαρτίου 1983, μέχρι 14 Σεπτεμβρίου 1984, την παραμονή του διορισμού του από την Επιτροπή στη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού, 2ης Τάξης, Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων.
Σύμφωνα με τον περί Προϋπολογισμού Νόμο και τα σχετικά Σχέδια Υπηρεσίας η θέση Εκτελεστικού Μηχανικού, 2ης Τάξης, Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων, είναι συνδυασμένη με τη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού, 1ης Τάξης. Το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσεως 1ης Τάξης, απαιτεί για προαγωγή σ' αυτή πενταετή τουλάχιστον μεταπτυχιακή πείρα στην Πολιτική Μηχανική/ Τοπογραφία/Μηχανική Άρδευσης, από την οποία τρία τουλάχιστο χρόνια στη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού 2ης τάξης ή και στη θέση Τοπογράφου/Μηχανικού Άρδευσης στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων, (Παράρτημα 1).
Ο δικηγόρος του αιτητή με επιστολή του ημερομηνίας 29 Μαΐου 1987, (Παράρτημα 2), υπέβαλε από μέρους του πελάτη του παραστάσεις αναφορικά με το θέμα της προαγωγής του στη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού, 1ης Τάξης, καθώς και με το θέμα της προαγωγής συναδέλφων του υπαλλήλων στην ίδια θέση αναδρομικά από την 1 Δεκεμβρίου 1985.
Το γραφείο της Επιτροπής με την επιστολή του ημερομηνίας 18 Ιουνίου 1987, απάντησε στις παραστάσεις του δικηγόρου του αιτητή, (Παράρτημα 3) λέγοντας τα ακόλουθα:
"Εχω οδηγίες να αναφερθώ στην επιστολή σας με αρ. Πρ. 381/87 σχετικά με παραστάσεις του πελάτη σας κ. Χρυσόστομου Καμπανέλλα, Εκτελεστικού Μηχανικού, 2ης Τάξης, Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων για το θέμα της προαγωγής του στη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού, 1ης Τάξης, και να παρατηρήσω ότι ο πελάτης σας δεν ικανοποιεί το ισχύον Σχέδιο Υπηρεσίας, το οποίο απαιτεί για προαγωγή '5ετή μεταπτυχιακή πείρα από την οποία 3ετή στη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού, 2ης Τάξης', δεδομένου ότι αυτός έλαβε το πτυχίο του το Δεκέμβριο του 1982.
2. Όσον αφορά τις προαγωγές άλλων συναδέλφων του στη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού, 1ης Τάξης, αναδρομικά από 1.12.85, αυτές έγιναν, αφού η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ικανοποιήθηκε ότι οι υπάλληλοι πληρούσαν τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας, υπό το φως και σχετικής γνωμάτευσης του Γραφείου της Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, σύμφωνα με την οποία ο όρος 'πείρα στη θέση' δύναται να ερμηνευτεί και ως πείρα στην άσκηση των καθηκόντων της θέσης, ώστε η πείρα που αποκτά κάποιος υπάλληλος εκτελώντας τα καθήκοντα της θέσης πάνω σε έκτακτη βάση να λαμβάνεται υπόψη για σκοπούς προαγωγής."
Πράγματι ο Διευθυντής του Τμήματος Ανάπτυξης Υδάτων, με επιστολές του ημερομηνίας 21 Ιανουαρίου 1987 και 16 Φεβρουαρίου 1987, (Παραρτήματα 4 και 5), είχε συστήσει την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη συνδυασμένη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού 1ης Τάξης, σύμφωνα με τις Διατάξεις που διέπουν τις προαγωγές σε συνδυασμένες θέσεις ή τάξεις, ενώ για τον αιτητή ουδέποτε υποβλήθηκε τέτοια σύσταση για το λόγο ότι αυτός δεν ικανοποιούσε την απαίτηση του Σχεδίου Υπηρεσίας για πενταετή μεταπτυχιακή πείρα από την οποία τριετή στη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού. 2ης Τάξης.
Η προαγωγή υπαλλήλων που κατέχουν συνδυασμένες θέσεις ή τάξεις γίνεται δυνάμει της επιφύλαξης του άρθρου 44(1)(α) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1967 έως 1987. Σύμφωνα με την επιφύλαξη αυτή, στην περίπτωση συνδυασμένων θέσεων "δυνατόν να γίνη προαγωγή από της κατωτέρας εις την ανωτέρων θέσιν ή τάξιν της τοιαύτης θέσεως ανεξαρτήτως του εάν υπάρχει ή μη κενή θέσις εις την ανωτέραν θέσιν ή τάξιν και συμφώνως προς γενικάς οδηγίας δοθείσας επί τούτω υπό του Υπουργικού Συμβουλίου".
Τέτοιες Γενικές Οδηγίες επισυνάπτονται στην Εγκύκλιο του Διευθυντή της Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού με αρ. 750 και ημερομηνίας 11 Ιανουαρίου 1986, (παράρτημα 6).
Η Επιτροπή επιλήφθηκε των παραπάνω συστάσεων του Διευθυντή Τμήματος Ανάπτυξης Υδάτων στις συνεδριάσεις της με ημερομηνία 9 Απριλίου 1987 (θέμα 5 των πρακτικών) και 22 Απριλίου 1987 (θέμα 9 των πρακτικών), αντίστοιχα και αποφάσισε να προαγάγει τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού 1ης Τάξης, αναδρομικά από 1 Δεκεμβρίου 1985, (Παραρτήματα 7 και 8).
Θα πρέπει να τονισθεί εδώ ότι η προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη συνδυασμένη θέση Εκτελεστικοί) Μηχανικού, 1ης Τάξης, δεν έχει καμιά σχέση με την προαγωγή ή μη του αιτητή για το λόγο ότι κάθε προαγωγή σε συνδυασμένη θέση ή τάξη δεν είναι προϊόν επιλογής του καταλληλότερου ανάμεσα σε αριθμό υποψηφίων για την πλήρωση κενής θέσης, αλλά γίνεται ύστερα από αυτοτελή κρίση της αξίας του υπαλλήλου και ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ή όχι κενή θέση, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 44(1) του Νόμου. Στο σημείο αυτό αναφορά πρέπει να γίνει και στην Ηλία ν. Της Δημοκρατίας και Άλλου (1989) 3 Α.Α.Δ. 568 και στην οποία αποφασίστηκε ότι προαγωγές με βάση την επιφύλαξη του πιο πάνω άρθρου δεν γίνονται με επιλογή και ούτε ύστερα από σύγκριση μεταξύ των υπαλλήλων.
Με βάση την πιο πάνω προσέγγιση είναι φυσικό να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι ο αιτητής δεν έχει ενεστώς έννομο συμφέρον να προσβάλει τις πιο πάνω αποφάσεις, ούτε και θα ήμουν διατεθειμένος να προχωρήσω πέραν των όσων αποφασίστηκαν από την πλειοψηφία Δημοκρατία ν. Χριστούδια (1988) 3 Α.Α.Δ. 2622 και έκρινε ότι ο Περί Εκτάκτων Δημοσίων Υπαλλήλων (Διορισμός σε Δημόσιες Θέσεις) Νόμος, 1985 (Νόμος Αρ. 160 του 1985) ήταν συνταγματικός. Η δε μονιμοποίησή τους κάτω από το Νόμο δεν μπορούσε να αλλοιώσει τα στοιχεία που κρίθηκαν ότι ικανοποιούσαν τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης Εκτελεστικού Μηχανικού 1ης Τάξης, δηλαδή ότι είχαν τουλάχιστο πέντε χρόνια μεταπτυχιακή πείρα στην πολιτική μηχανική από την οποία τρία τουλάχιστον χρόνια πείρα στη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού 2ης Τάξης στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων, έστω και αν η πείρα αυτή αποκτήθηκε κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους πάνω σε έκτακτη βάση.
Το επιχείρημα του ευπαιδεύτου δικηγόρου του αιτητή ότι πείρα από συγκεκριμένη θέση της δημόσιας υπηρεσίας την αποκτά κάποιος μόνο αν η θέση αυτή πληρώθηκε από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας δυνάμει του Άρθρου 5 με μια από τις μεθόδους πλήρωσης που το Άρθρο 32 του Περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου προβλέπει, οπόταν και η "πείρα" των ενδιαφερομένων μερών θα πρέπει να είχε προκύψει σε συσχετισμό με τη συγκεκριμένη θέση, δηλαδή μετά τη μονιμοποίησή τους διά του Νόμου 160 του 1985 της 8 Νοεμβρίου 1985, δεν ευσταθεί, γιατί ο όρος "πείρα" που αναφέρεται στο σχέδιο υπηρεσίας δεν προϋποθέτει ότι τέτοια αποχτάται μόνο από κάτοχο μόνιμης δημόσιας θέσης αλλά μπορεί να αποκτηθεί από άτομο που κατέχει τη συγκεκριμένη θέση είτε μόνιμα ή προσωρινά, ή με απόσπαση ή με έκτακτη βάση.
Ούτε και ευσταθεί ο νομικός λόγος ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη διά του Νόμου Αρ. 160 του 1985 όχι μόνο διορίστηκαν αλλά απέκτησαν και αδικαιολόγητα πλεονεκτήματα έναντι του αιτητή που κρίθηκε καταλληλότερος για διορισμό έναντι των ενδιαφερομένων μερών στις 15 Σεπτεμβρίου 1984, στη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού 2ης Τάξης.
Είναι η θέση του δικηγόρου του αιτητή ότι ο Νόμος Αρ. 160 του 1985 δεν νομιμοποίησε την υπηρεσία των εκτάκτων υπαλλήλων πριν την ημερομηνία εφαρμογής του Νόμου, δηλαδή της 8 Νοεμβρίου 1985, το θέμα δε αυτό δεν κρίθηκε από την Ολομέλεια στην υπόθεση Χριστούδια πιο πάνω και ότι αυτό καθιστά το Νόμο αντισυνταγματικό, αυθαίρετο και παράλογο γιατί πλήττει οριστικά την ομαλή ανάθεση των ήδη πριν του Νόμου νόμιμα διορισμένων, όπως η περίπτωση του αιτητή έναντι των ενδιαφερομένων μερών που διορίστηκαν με το Νόμο.
Δε βρίσκω ότι το επιχείρημα αυτό ευσταθεί, η έκταση της απόφασης της Ολομέλειας στην υπόθεση Χριστούδια, καλύπτει και την επιχειρηματολογία αυτή μια και ο Νόμος περί εκτάκτων κρίθηκε ως συνταγματικός.
Όσον αφορά το λόγο ότι το Σχέδιο Υπηρεσίας διαμόρφωσε κατά τρόπο παράλογο και έξω του Νόμου την ιεραρχική σειρά και δυνατότητα ανέλιξης στη συνδυασμένη ανώτερη θέση, δεν έχω πεισθεί και στην πραγματικότητα δεν έχουν προβληθεί επιχειρήματα εκ μέρους του αιτητή που να υποστηρίζουν το λόγο αυτό.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.