|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δημητριάδης Φρίξος Χρ. ν. Δημοκρατίας (1994) 4 ΑΑΔ 1854
Mακεδόνας Aνδρέας ν. Δημοκρατίας (Διευθυντής Tμήματος Tελωνείων) και Άλλου (1993) 4 ΑΑΔ 1171
(1989) 3 ΑΑΔ 2346
1.2 Οκτωβρίου, 1989
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΑΡΗΣ Ι. ΦΙ ΛΙΠΠΙΔΗΣ Κ ΑΙ ΥΙΟΙ ΛΤΔ,
Αιτητές,
ν.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΜΕΣΩ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ - ΤΜΗΜΑ ΤΕΛΩΝΕΊΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 847/88)
Τελωνειακοί Δασμοί και Φόροι Καταναλώσεως — Ο Περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμος 1988 (Ν. 58/88), άρθρο 8 — Επιδιόρθωση αυτοκινήτου οχήματος το 1982 δια αντικαταστάσεως της μηχανής του — Επιδιόρθωση του ίδιου οχήματος το 1987 διά αντικαταστάσεως τον αμαξώματός του — Κατά πόσο πρόκειται για κατασκευή νέου οχήματος — Αρνητική η απάντηση στο ερώτημα — Δεν υπήρχε ο αναγκαίος συσχετισμός αντικειμένων και χρόνου.
Η Αιτούσα είναι ιδιοκτήτρια αυτοκινήτου οχήματος Jaguar 4.2, το οποίον ενεγράφη στη Κύπρο το 1972.
Το 1982 η μηχανή του καταστράφηκε από πυρκαϊά. Η Αιτούσα εισήγαγε νέα μηχανή, κατέβαλε τους δασμούς και την εγκατέστησε στο αυτοκίνητο.
Το 1987 η Αιτούσα απεφάσισε να αντικαταστήσει το φθαρέν αμάξωμα με άλλο του ιδίου τύπου, το οποίον και εισήγαγε, αφού επλήρωσε τους σχετικούς δασμούς.
Όταν το αμάξωμα ετοποθετήθη στο εν λόγω όχημα, ο Διευθυντής Τελωνείων ζήτησε δασμόν ΛΚ 15.026, με τον ισχυρισμό ότι η Αιτούσα κατεσκεύασε στην Κύπρο αυτοκίνητο όχημα άλλο από εκείνο, που είχεν εγγράψει το 1972.
Το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε την επίδικη απόφαση με το σκεπτικό, που φαίνεται στο πιο πάνω περιληπτικό σημείωμα.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Ουδεμία διαταγή για έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων με την οποία είχε επιβληθεί στους αιτητές Φόρος Κατανάλωσης ύψους ΛΚ 15.026 για κατασκευή στη Δημοκρατία ενός αυτοκινήτου τύπου JAGUAR.
Α. Παναγιώτου, για τους Αιτητές.
Μ. Ραφτόπουλος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Β', για τους Καθ' ων η αίτηση.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή αυτή οι αιτητές ζητούν ακύρωση της απόφασης του Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων ημερομηνίας 9.9.88 με την οποία είχε επιβληθεί σε αυτούς Φόρος Κατανάλωσης, ύψους ΛΚ 15.026 για κατασκευή στη Δημοκρατία ενός αυτοκινήτου τύπου JAGUAR 4.2.
Η απόφαση του Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων να επιβάλει τους πιο πάνω Φόρους Κατανάλωσης βασίζεται στις διατάξεις του εδαφίου (1) του άρθρου 8 του περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου του 1988 (Νόμος 58/88). Το εδάφιο αυτό έχει ως εξής:
"8.-(1) Εκτός των περιπτώσεων, καθ' ας άλλως προνοείται εν τω Τρίτω Πίνακι, και τηρουμένων των διατάξεων των εκάστοτε εν ισχύι τελωνειακών νόμων, επιβάλλονται, εισπράττονται και καταβάλλονται προς όφελος των γενικών προσόδων της Δημοκρατίας φόροι καταναλώσεως εφ' απάντων των εν τω ειρημένω Τρίτω Πίνακι ειδικώς καθοριζομένων εισαγομένων εμπορευμάτων, και επί των ειδικών καθοριζομένων εμπορευμάτων, άτινα κατασκευασθέντα ή παραχθέντα εν τη Δημοκρατία, τελωνίζονται προς εσωτερικήν κατανάλωσιν ή άλλως πως υπόκεινται εις την καταβολήν φόρου καταναλώσεως. Επί των τοιούτων δε εμπορευμάτων θα τυγχάνωσιν εφαρμογής οι διάφοροι συντελεσταί των φόρων καταναλώσεως (εν τοις εφεξής αναφερόμεναι ως 'φόροι καταναλώσεως') οι εμφαινόμενοι εν τω ειρημένω Πίνακι, έναντι μιας εκάστης κλάσεως αυτού:"
Κατά ή περί το 1972 η αιτήτρια εταιρεία εισήγαγε ένα αυτοκίνητο τύπου JAGUAR 4.2, το οποίο τελωνίστηκε στις 17.10.72 και ενεγράφη στις 30.10.72, με αριθμό GH148, καταβάλλοντας όλους τους σχετικούς τελωνειακούς δασμούς και άλλα τέλη και δικαιώματα, έκτοτε δε χρησιμοποιείτο και κυκλοφορούσε στην Κύπρο μόνιμα.
Κατά ή περί το 1982 η μηχανή του εν λόγω αυτοκινήτου κάηκε και καταστράφηκε και ως εκ τούτου προέκυψε η ανάγκη αντικατάστασής της. Η αιτήτρια υπέβαλε προς τις αρμόδιες αρχές αίτηση ημερομηνίας 30.3.82 για χορήγηση της σχετικής άδειας, η οποία και ενεκρίθη. Η αντικατάσταση της μηχανής έγινε στις 26.4.82 και έκτοτε το εν λόγω όχημα χρησιμοποιείτο και κυκλοφορούσε στην Κύπρο. Για την αντικατάσταση της μηχανής καταβλήθηκαν επίσης όλοι οι τελωνειακοί δασμοί και άλλα τέλη και δικαιώματα.
Κατά ή περί το 1987 λόγω φθοράς του αμαξώματος του οχήματος η αιτήτρια εταιρεία αγόρασε και εισήγαγε στην Κύπρο ένα μεταχειρισμένο αμάξωμα του ίδιου παλιού τύπου, αποτελούμενο από τα τμήματα (Jaguar body shell including front wings, rear bumper and dushboard) προς επιδιόρθωσή του. Τα εξαρτήματα του αμαξώματος τελωνίστηκαν στις 21.4.87 και καταβλήθηκαν όλοι οι σχετικοί τελωνειακοί δασμοί και άλλα τέλη και δικαιώματα.
Η αντικατάσταση και επιδιόρθωση του αμαξώματος έγινε περί την 15.5.87. Προς τούτο η αιτήτρια εταιρεία υπέβαλε προς τις αρμόδιες αρχές αίτηση ημερομηνίας 18.5.87 προς χορήγηση της σχετικής άδειας, που εγκρίθηκε στις 28.5.87.
Ο Διευθυντής Τελωνείων με επιστολή του ημερομ. 9.9.88 (Παράρτημα 9 της ένστασης) κάλεσε την αιτήτρια να καταβάλει φόρους κατανάλωσης εκ ΛΚ 15.026 με τον ισχυρισμό ότι συναρμολόγησε και κατασκεύασε στην Κύπρο αυτοκίνητο άλλο από εκείνο που ενεγράφη το 1972.
Ο τρίτος Πίνακας του Νόμου στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 8 περιλαμβάνει όλα τα εμπορεύματα στα οποία επιβάλλεται φόρος κατανάλωσης και χωρίζεται σε δύο μέρη:
(α) Στα εμπορεύματα που κατασκευάζονται στη Δημοκρατία, και
(β) Σε εκείνα που εισάγονται από το εξωτερικό.
Είναι η θέση των καθ' ων η αίτηση ότι η συναρμολόγηση στη Δημοκρατία αυτοκινήτων καλύπτεται από το άρθρο 8 του Νόμου 58/88. Η αιτήτρια εταιρεία δεν αμφισβητεί το γεγονός αυτό.
Ο ισχυρισμός των καθ' ων η αίτηση είναι ότι αυτοκίνητο το οποίο οι αιτητές έχουν από τις 15.5.87 στην κατοχή τους δεν είναι εκείνο που εισήγαγε το 1972 αλλά ένα νέο αυτοκίνητο του οποίου η κατασκευή άρχισε στη Δημοκρατία το 1982 και συμπληρώθηκε το 1987. Τα δυο ουσιαστικά τμήματα του αυτοκινήτου αυτού, λέγουν, εισάχθηκαν σε διαφορετικές ημερομηνίες και συμπληρώθηκαν από τους αιτητές οι οποίοι χρησιμοποίησαν ως αριθμό εγγραφής του νέου αυτοκινήτου τον αριθμόν εγγραφής ενός άλλου το οποίο δεν υπάρχει σήμερα. Το γεγονός, ισχυρίζονται, ότι η εν λόγω συναρμολόγηση άρχισε το 1982 ως αντικατάσταση μηχανής ενός παλιού αυτοκινήτου δεν θα έπρεπε να εμποδίσει τον Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων να κρίνει ότι η όλη περίπτωση συνιστά κατασκευή αυτοκινήτου άλλου από εκείνο που εισάχθηκε το 1972.
Ο ισχυρισμός της αιτήτριας εταιρείας είναι ότι ουδέποτε κατασκεύασαν ή παρήγαγαν στην Κύπρο αυτοκίνητο. Τα δυο γεγονότα, λέγουν, αλλαγής μηχανής το 1982 και αλλαγής αμαξώματος το 1987 θα πρέπει να αντικρύζονται ως δύο εντελώς ξεχωριστές και ανεξάρτητες πράξεις στα πλαίσια μιας λογικής και αναγκαίας εκ των πραγμάτων επιδιόρθωσης του αυτοκινήτου, ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχει ή προβάλλεται το στοιχείο της συσχέτισής τους για σκοπούς κατάχρησης ή καταδολίευσης. Ως εκ τούτου, ισχυρίζονται, το καθένα θα πρέπει να αντικρίζεται ξεχωριστά και δεν μπορεί με αυτό να θεωρείται ότι η αιτήτρία εταιρεία κατασκεύασε ή παρήγαγε ή συναρμολόγησε στην Κύπρο ένα άλλο αντικείμενο απ' αυτό που υπήρχε. Οι αλλαγές που έγιναν στο αυτοκίνητο για σκοπούς επιδιορθώσεων, λέγουν, δεν μπορεί να θεωρηθούν σε καμιά περίπτωση ως κατασκευή ή παραγωγή ή συναρμολόγηση άλλου αυτοκινήτου απ' αυτό που εισήγαγε το 1972 και υπήρχε σε κυκλοφορία στην Κύπρο. Αλλά είναι το ίδιο αυτοκίνητο με τις κατάλληλες και αναγκαίες επιδιορθώσεις.
Όπως προκύπτει από τα γεγονότα της υπόθεσης το 1982 βάσει έγκρισης των αρμοδίων αρχών κατέστη αναγκαία η αλλαγή μηχανής του οχήματος και το 1987 κατέστη αναγκαία η αλλαγή του αμαξώματος. Είμαι της γνώμης ότι οι αλλαγές που έγιναν στο αυτοκίνητο για σκοπούς επιδιορθώσεων δεν μπορεί να θεωρηθούν ως κατασκευή ή παραγωγή ή συναρμολόγηση άλλου αυτοκινήτου απ' αυτά που εισήγαγε το 1972 αλλά είναι το ίδιο αυτοκίνητο με τις κατάλληλες και αναγκαίες επιδιορθώσεις. Στην υπόθεση αυτή δεν υπάρχει ο συνδυασμός και η συσχέτιση των αντικειμένων και του χρόνου. Δηλαδή δεν υπάρχει στην συγκεκριμένη υπόθεση αλλαγή των διαφόρων εξαρτημάτων του αυτοκινήτου κατά τον ίδιο χρόνο ώστε να μπορεί να λεχθεί ότι συναρμολογήθηκε ένα νέο αυτοκίνητο. Από τα ως άνω γεγονότα φαίνεται ότι η αιτήτρια εταιρεία ενήργησε με καλή πίστη για την επιδιόρθωση του αυτοκινήτου της και σκοπό δεν είχε την καταδολίευση.
Για τους πιο πάνω λόγους είμαι ικανοποιημένος ότι η απόφαση ελήφθη εν πλάνη περί τα πράγματα και τον νόμο και δεν ήτο λογικά εφικτή. Επομένως η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς έξοδα.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς έξοδα.