|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 1766
26 Ιουλίου, 1989
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ Κ.Ε.Σ. ΛΤΔ.,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 445/89)
Προσωρινό διάταγμα αναστολής της ισχύος διοικητικής πράξεως εκκρεμούσης Αιτήσεως Ακυρώσεως — Αρνητική διοικητική πράξη — Δεν υπόκειται σε αναστολή — Το αντίθετο, θα εσήμαινε έκδοση από το Δικαστήριο θετικής πράξεως.
Με βάση τον "Περί της Ιδρύσεως του Ελέγχου και της Λειτουργίας των Σχολών τριτοβάθμιας Εκπαιδεύσεως" οι καθ'ων η Αίτηση απέρριψαν προτεινόμενα κείμενα διαφημίσεως της Σχολής των Αιτούντων, οι οποίοι κατεχώρησαν Αίτηση Ακυρώσεως κατά της εν λόγω αρνήσεως και ταυτόχρονα εζήτησαν την έκδοση προσωρινού διατάγματος, αναστέλλοντος την ισχύν της μέχρις εκδικάσεως της Αιτήσεως Ακυρώσεως.
Η νομική Αρχή με βάση την οποίαν το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την Αίτηση για προσωρινό διάταγμα εμφαίνεται από το πιο πάνω περιληπτικό σημείωμα.
Η Αίτηση για προσωρινό διάταγμα απορρίπτεται. Ουδεμία διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Karram v. Republic (1983) 3 CLR. 199,
Saint Dominion Estates Ltd και Άλλος ν. Δημοκρατίας (Αρ.1) (1989) 3 A.A.Δ.189,
Artemiou v. Republic of Cyprus through the Public Service Commission (No2) (1966) 3 C.L.R. 562.
Αίτηση για προσωρινό διάταγμα.
Αίτηση για προσωρινό διάταγμα, που να απαγορεύει κάθε παρέμβαση των καθ'ων η αίτηση στις διαφημίσεις των αιτητών σχετικά με τις σχολές των μέχρι την αποπεράτωση της παρούσης προσφυγής ή μέχρι νεότερης διαταγής.
Στ. Στυλιανού για Α. Παπαφιλίππου, για τους Αιτητές.
Ε. Λοϊζίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Β', για τους Καθ'ων η αίτηση.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Στις 26/1/1987 δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ο Νόμος αρ. 1/87 που προνοούσε "Περί της Ιδρύσεως, του Ελέγχου και της Λειτουργίας των Σχολών Τριτοβάθμιας Εκπαιδεύσεως". Όπως φανερώνει και ο τίτλος του Νόμου αυτού, σκοπός του ήτο να τεθεί η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση κάτω από τον έλεγχο της Δημοκρατίας διά του αρμοδίου Υπουργείου. Ο ίδιος Νόμος προνοούσε για την ίδρυση Συμβουλευτικής Επιτροπής Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης για να συμβουλεύει τον Υπουργό σχετικά- Ο Νόμος αυτός θα τίθετο σε εφαρμογή από την 1/9/1987.
Με βάση τον πιο πάνω Νόμο, το Υπουργείο Παιδείας έθεσε σε ισχύ κώδικα αναφορικά με τις διαφημίσεις για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Οι αιτητές με επιστολές τους προς το Υπουργείο Παιδείας, ημερομηνίας 26/5 και 5/6/89, ζητούσαν την έγκριση κειμένων για διαφήμιση της Σχολής τους. Το Υπουργείο Παιδείας με επιστολή τους, ημερομηνίας 10/6/89, απάντησε πως το κείμενο της διαφήμισης που είχαν υποβάλει οι αιτητές για έγκριση, δεν εγκρίνετο. Προχωρεί δε και δίδει ορισμένους λόγους γιατί, κατά την κρίση του Υπουργείου Παιδείας, η σχετική έγκριση δεν έπρεπε να δοθεί.
Στις 22/6/89 οι αιτητές κατεχώρησαν προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο με την οποία ζητούν την ακύρωση των σχετικών αποφάσεων του Υπουργείου Παιδείας. Την ίδια μέρα κατεχωρήθη και αίτηση για έκδοση προσωρινού διατάγματος που να απαγορεύει κάθε παρέμβαση των καθ'ων η αίτηση, δηλαδή, του Υπουργείου Παιδείας και του Διευθυντή ή Αναπληρωτή Διευθυντή Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης, στις διαφημίσεις των αιτητών σχετικά με τις σχολές των, την τελεσιδικία της παρούσης προσφυγής ή μέχρι νεώτερης διαταγής.
Η αίτηση ηκούσθη στις 18/7/89, όπου οι δικηγόροι και των δύο πλευρών έθεσαν τις εισηγήσεις των.
Εκείνο που καλείται τώρα το Δικαστήριο να πράξει είναι να ακυρώσει μια πράξη της Διοίκησης που είναι αρνητικού περιεχομένου.
Το προσωρινό διάταγμα είναι ανασταλτικό μέτρο που δίδεται σε συνάρτηση με την προσφυγή ακύρωσης διοικητικής πράξεως.
Η αναστολή εκτελέσεως εμποδίζει τα θετικά αποτελέσματα της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης για αποτροπή ανεπανόρθωτης ή δυσεπανόρθωτης ζημιάς στο διοικούμενο. Είναι το καθήκον του αιτητή να αποδείξει ότι η εκτέλεση της διοικητικής απόφασης που προσβάλλεται, θα δημιουργήσει ανεπανόρθωτη ή δυσεπανόρθωτη βλάβη.
Όπως είπα και πιο πριν όμως, η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη δεν είναι θετικού χαρακτήρα αλλά αρνητικού. Δεν χωρεί αναστολή εκτέλεσης πράξης αρνητικού περιεχομένου ή παράλειψης, γιατί τούτο θα ισοδυναμούσε με εξαναγκασμό της Διοίκησης να εκδώσει πράξη θετικού περιεχομένου. Επί του σημείου αυτού υπάρχει σωρεία αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Αναφέρω χαρακτηριστικά, Karram v. Republic (1983) 3 C.L.R. 199, Saint Dominion Estates Ltd. και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω του Υπουργείου Εσωτερικών και του Λειτουργού Μεταναστεύσεως (Αρ.1) (1989) 3 Α.Α.Δ. 189, Nicos Artemiou (No.2) and the Republic of Cyprus through the Public Service Commission (1966) 3 C.L.R. 562.
To αιτούμενο προσωρινό διάταγμα δεν μπορεί να δοθεί.
Ύστερα από την πιο πάνω απόφαση μου, δεν νομίζω ότι πρέπει να εξετάσω τις διάφορες εισηγήσεις των δικηγόρων των δύο πλευρών, γιατί η υπόθεση αποφασίζεται καθαρά, κατά τη γνώμη μου, πάνω στην αρνητική φύση της διοικητικής πράξης.
Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.