ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
CHRISTODOULIDES & ANOTHER ν. REPUBLIC (1986) 3 CLR 1637
Χριστοφή ν. ΑΗΚ (Αρ. 2) (1989) 3 ΑΑΔ 796
Στυλιανού ν. ΑΗΚ (1989) 3 ΑΑΔ 877
Ζαπίτης ν. ΑΗΚ (1989) 3 ΑΑΔ 917
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(1989) 3 ΑΑΔ 1738
21 Ιουλίου, 1989
[ΣΑΒΒΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΠΥΡΟΣ ΠΕΤΟΥΣΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ (ΑΡ.2),
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 629/88)
Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου — Προαγωγές υπαλλήλων — Απόψεις των Διευθυντών των Υπηρεσιών της Αρχής — Παρόλον ότι λήφθησαν υπόψη, εν τούτοις δεν κατεγράφησαν στα πρακτικοί — Κενό. που καθιστά αδύνατο τον ακυρωτικό έλεγχο — Ακύρωση επιδίκου προαγωγής.
Η νομική αρχή και το γεγονός, που οδήγησαν το Δικαστήριο σε απόφαση ακυρώσεως της επιδίκου μεταθέσεως. που έγινε αντί προαγωγής του Αιτούντος στην επίδικη θέση προκύπτει από το πιο πάνω περιληπτικό σημείωμα.
Η επίδικη πράξη ακυρούται.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Χριστοφή ν. Α.Η.Κ. (Αρ.2) (1989) 3 Α.Α.Δ. 796,
Στυλιανού ν. Α.Η.Κ. (1989) 3 Α.Α.Δ. 811,
Χαραλάμπους ν. Α.Η.Κ. (1989) 3 Α.Α.Δ. 924,
Ζαπίτη ν. Α.Η.Κ. (1989) 3 Α.Α.Δ. 917,
Christodoulides and Another v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1637,
Χρίστου ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (19S9) 3 Α.Α.Δ. 1047.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου να τοποθετήσει και/ή μεταθέσει το ενδιαφερόμενο πρόσωπο στη θέση Μηχανικού Αγορών (Τμήμα Μεταφοράς/Διανομής) Κεντρικά Γραφεία, αντί να προάξει τον αιτητή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Α. Στυλιανίδου (δ/νίς), για την Καθ' ης η αίτηση.
ΣΑΒΒΙΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο αιτη-τής με την προσφυγή του αυτή ζητά την πιο κάτω θεραπεία:-
"1. Διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η άρνηση και/ή παράλειψη του καθ' ου η αίτηση να προάξει τον αιτητή στην θέση Μηχανικού αγορών (Τμήμα Μεταφοράς/Διανομής) Κεντρικά Γραφεία (Α 13) της Αρχής με βάση την προκήρυξη αρ. 1/88 είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
2. Διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η απόφαση και/ή πράξη του καθ' ου η αίτηση με την οποία τοποθέτησε και/ή μετέθεσε τον Αντώνη Χρίστου στη θέση Μηχανικού Αγορών (Τμήμα Μεταφοράς/Διανομής) Κεντρικά Γραφεία (Α13) αντί να προάξει σ' αυτή τον αιτητή σύμφωνα με την προκήρυξη είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος."
Η προσφυγή αυτή είναι μια από σειρά προσφυγών που καταχωρίσθηκαν εναντίον της καθ' ης η αίτηση Αρχής και προσβάλλουν αποφάσεις της για πλήρωση κενών θέσεων που προκηρύχθηκαν και πληρώθηκαν στη διάρκεια του 1988.
Η παρούσα προσφυγή στρέφεται εναντίον της απόφασης για πλήρωση της θέσης Μηχανικού Αγορών της Αρχής. Ανάμεσα στις θέσεις που συμπεριλαμβάνονταν στη γνωστοποίηση κενών θέσεων με αριθ. 1/88 που κυκλοφόρησε η Αρχή στις 11/3/1988 περιλαμβανόταν και μια θέση του Μηχανικού Αγορών στο Τμήμα Μεταφοράς/Διανομής, Κεντρικά Γραφεία.
Ο αιτητής ήταν ανάμεσα στους υποψήφιους για την επίδικη θέση.
Οι αιτήσεις αφού εξετάστηκαν από τη Μεικτή Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής για προαγωγές Επιστημονικού Προσωπικού και αφού έγινε η επιλογή των υποψήφιων παραπέφθηκαν στη Συμβουλευτική Υπεπιτροπή για Θέματα Προσωπικού, η οποία αποφάσισε να εισηγηθεί τη μετάθεση του ενδιαφερόμενου μέρους στην επίδικη θέση.
Στην παρούσα υπόθεση το βασικό θέμα που εγείρεται είναι κατά πόσο η απόφαση της Αρχής πάσχει νομικά γιατί απ' ότι φαίνεται στα πρακτικά της συνεδρίας που λήφθηκε η σχετική απόφαση, η Αρχή παρόλο που έλαβε υπόψη της τις απόψεις του Διευθυντή και των Διευθυντών Υπηρεσιών για να καταλήξει στην απόφαση της, εντούτοις δεν κατέγραψε ούτε τις απόψεις ούτε τις συστάσεις των Διευθυντών αυτών στα πρακτικά της.
Το θέμα της μη καταγραφής των απόψεων αυτών έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης σε πολλές άλλες προσφυγές παρόμοιας (ρύσεως - αρκεί να αναφερθώ στις ακόλουθες: Χριστοφή v. A.H.K. (Αρ.2) (1989) 3 Α.Α.Δ. 796, Στυλιανού v. A.H.K. (1989) 3 Α.Α.Δ. 877, Χαραλάμπους v. A.H.K. (1989) 3 Α.Α.Δ. 924, Ζαπίτη v. A.H.K. (1989) 3 Α.Α.Δ. 917, στις οποίες οι σχετικές αποφάσεις της καθ' ης η αίτηση Αρχής ακυρώθηκαν λόγω της παράλειψης αυτής. Στις αποφύσεις αυτές υιοθετήθηκε αυτό που λέχθηκε στην υπόθεση Christodoulides and Another v. The Republic (1986) 3 C.L.R. 1637, 1638-1639, πως μια τέτοια παράλειψη "όχι μονάχα καταστρατηγεί τις βασικές αρχές χρηστής διοίκησης, αλλά στερεί την απόφαση από ένα απαραίτητο μέρος της αιτιολογίας της καθιστώντας με τον τρόπο αυτό αδύνατο το δικαστικό έλεγχο."
Στην προκειμένη περίπτωση η ευπαίδευτη δικηγόρος της καθ'ης η αίτηση Αρχής ανάφερε στο Δικαστήριο πως η παράλειψη της Αρχής παρουσιάζει το ίδιο μειονέκτημα με τις άλλες παρόμοιες υποθέσεις που εκδικάστηκαν από το Δικαστήριο
αυτό και είχαν σαν αποτέλεσμα την ακύρωση των σχετικών αποφάσεων και ότι δεν ήταν σε θέση να στηρίξει την επίδικη απόφαση.
Ο δικηγόρος του αιτητή ύστερα από τη δήλωση αυτή εγκατέλειψε την απαίτηση του κάτω από την πρώτη παράγραφο και ζήτησε την ακύρωση της επίδικης πράξης σύμφωνα με τη δεύτερη παράγραφο της απαίτησης του.
Έχοντας υπόψη τα όσα τέθηκαν ενώπιον μου και τα όσα λέχθηκαν από τους δικηγόρους, και υιοθετώντας τις απόψεις που εκφράστηκαν στην υπόθεση Christodoulides and Another v. The Republic πιο πάνω και που υιοθετήθηκαν σε σειρά μεταγενέστερων αποφάσεων (σχετικές αποφάσεις αναφέρονται στην απόφαση Παναγιώτη Χρίστου ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (1989) 3 Α.Α.Δ. 1047 κατάληξα στο συμπέρασμα πως η καθ'ης η αίτηση Αρχή όφειλε να καταγράψει τις συστάσεις και απόψεις που εκφράστηκαν από το Διευθυντή και τους Διευθυντές Υπηρεσιών, εφόσον οι απόψεις αυτές λήφθηκαν ουσιαστικά υπόψη και επηρέασαν την κρίση της.
Η παράλειψη να καταγραφούν οι απόψεις αυτές, υπό τα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης, αποτελεί αρκετό λόγο για ακύρωση της επίδικης απόφασης χωρίς να παρίσταται ανάγκη να εξετάσω τους άλλους λόγους που επικαλέστηκε ο δικηγόρος του αιτητή για υποστήριξη της προσφυγής.
Για τον πιο πάνω λόγο η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Δεν κάμνω οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς έξοδα.