I. Photiades Suppl. Ltd κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1989) 3 ΑΑΔ 1378

Πράξεις ή αποφάσεις εν τη εννοία του Άρθρου 146.1 τον Συντάγματος — Κανονιστικές πράξεις δεν μπορούν να προσβληθούν με προσφυγή — Διάταγμα δυνάμει του άρθρου 3 τον περί Κανονισμού Εισαγωγών Νόμου, 1962 (Ν.49/1962), όπως τροποποιήθηκε με το Νόμο 7/67—Είναι κανονιστική πράξη — Δεν είναι δυνατή προσβολή έστω τον τρόπον με τον οποίο το διάταγμα κατανέμει τα Quotas μεταξύ των παραδοσιακών εισαγωγέων — Η νομιμότητα, όμως, της Κανονιστικής πράξεως εξετάζεται στα πλαίσια προσφυγής κατά διοικητικής πράξεως, που εκδόθηκε κατ' εφαρμογή της.

Συνταγματικό Δίκαιο—Αρχή Ισότητας—Σύνταγμα, Άρθρο 28 — Οι περί Κανονισμού Εισαγωγών Νόμοι, 1962-1967 — Διάταγμα βάσει άρθρου 3 — Κατανομή μεταξύ παραδοσιακών εισαγωγέων, "συσκευασμένων μπιζελιών" της επιτραπείσης να εισαχθεί ποσότητας συσκευασμένων μπιζελιών — Απόρριψη αιτήματος όπως 'η κατανομή γίνει μεταξύ παραδοσιακών εισαγωγέων φρέσκων και παραδοσιακών εισαγωγέων συσκευασμένων μπιζελιών — Δεν υπάρχει παραβίαση της αρχής της ισότητας.

Ο Υπουργός απεφάσισε για σκοπούς προστασίας της ντόπιας παραγωγής και βιομηχανίας τον περιορισμό της εισαγωγής των συσκευασμένων μπιζελιών και από το 1986 παραχωρεί άδειες για εισαγωγή συσκευασμένων μπιζελιών (branded) βάρους μέχρι 500 γραμμάρια σε παραδοσιακούς εισαγωγείς του πιο πάνω είδους που παρουσίασαν στοιχεία εισαγωγών για τα χρόνια 1982,1983 και 1984 (Παράρτημα Π).

Στις 22 Μαΐου 1987, οι αιτητές απέστειλαν επιστολή προς το Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας (Τεκμήριο 2), με την οποία ζητούσαν όπως κατά τον καθορισμό των Quotas λαμβάνονται αθροιστικά υπόψη οι εισαγωγές εκάστου παραδοσιακού εισαγωγέα τόσο για τις εισαγωγές χύμα όσο και για τις εισαγωγές συσκευασμένων (branded) μπιζελιών για τα τρία έτη που προηγούνται της επιβολής των περιορισμών.

Οι λόγοι, για τους οποίους το Δικαστήριο απέρριψε την Αίτηση Ακυρώσεως, προκύπτουν επαρκώς από τα πιο πάνω περιληπτικά σημειώματα.

Η Αίτηση Ακυρώσεως απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Παπαφιλίππου ν. Δημοκρατίας 1 Α.Α.Σ.Δ. 62,

Αστυνομία ν. Χόνδρου 3 Α.Α.Σ.Δ. 82,

Lanitis Farm v. Republic (1982) 3 C.L.R. 124,

Σοφοκλής Δημητριάδης και Υιός και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1969) 3 Α.Α.Δ. 557,

Dhali Hogs v. Republic (1984) 3 C.L.R. 905,

ΠΑ.ΣΥΔ.Υ. v. Δημοκρατίας (1978) 3 Α.Α.Δ. 27,

Βλοτωμάς και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1984) 3 Α.Α.Δ. 423,

Χαραλαμπίδης και Αλλοι ν. Δημοκρατίας (1984) 3 Α.Α.Δ. 1516,

Nemitsas Industries Ltd. v. Municipality of Limassol and Another (1967) 3 C.L.R. 134.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση ημερ. 21/10/87 με την οποία απορρίφθηκε αίτημα των αιτητών, όπως κατά τον καθορισμό των Quotas για την εισαγωγή μπιζελιών λαμβάνονται αθροιστικά υπ' όψη οι εισαγωγές εκάστου παραδοσιακού εισαγωγέα για τις εισαγωγές τόσο των χύμα όσον και των branded μπιζελιών για τα τρία έτη που προηγούνται της ημερομηνίας επιβολής των περιορισμών.

Γ. Τριανταφυλλίδης, για τους Αιτητές.

Α. Βασιλειάδης, για τους Καθ' ων η αίτηση.

Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή αυτή οι αιτητές ζητούν από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:

"1. Δήλωσιν και/ή απόφασιν του Δικαστηρίου ότι η απόφασις των καθ'ων η αίτησις ημερ. 21/10/87 - τεκμ. 1 - η οποία εκοινοποιήθη προς τους αιτητάς μέσο;) του Συνδέσμου Εισαγωγέων Ειδών Διατροφής δια της οποίας απερρίφθη το αίτημα των αιτητών όπως κατά τον καθορισμό των Quotas δια την εισαγωγήν μπιζελιών λαμβάνονται αθροιστικά υπ'όψιν οι εισαγωγές εκάστου παραδοσιακού εισαγωγέα δια τις εισαγωγές τόσον των χύμα όσον και των Branded μπιζελιών δια τα τρία έτη που προηγούνται της ημερομηνίας επιβολής των περιορισμών είναι άκυρος και άνευ οιουδήποτε νομίμου αποτελέσματος.

2. Δήλωσιν και/ή απόφασιν του Δικαστηρίου ότι η απόφασις των καθ' ων η αίτησις ημερ. 21/10/87, η οποία εκοινοποιήθη προς τους αιτητάς μέσω του Συνδέσμου Εισαγωγέων Ειδών Διατροφής δια της οποίας απερρίφθη το αίτημα των αιτητών ως τούτο περιέχεται εις την επιστολήν των ημερ. 22/5/87 -τεκμ. 2 - είναι άκυρος και άνευ οιουδήποτε νομίμου αποτελέσματος".

Οι αιτητές είναι έμποροι οι οποίοι ασχολούνται μεταξύ άλλων με την εισαγωγή μπιζελιών. Στις 21 Οκτωβρίου 1987, οι καθ'ων η αίτηση απέρριψαν το αίτημα των αιτητών με επιστολή την οποίαν απέστειλαν προς τον Σύνδεσμο Εισαγωγέων Ειδών Διατροφής, του οποίου οι αιτητές είναι μέλη.

Τα κατεψυγμένα μπιζέλια κατατάσσονται στη Δασμολογική Κλάση 07.02 και υπόκεινται σε άδεια εισαγωγής από τις 24 Μαΐου 1968, σύμφωνα με το Διάταγμα Κ.Δ.Π. 327/68, που αντικαταστάθηκε με το Διάταγμα Κ.Δ.Π. 7/83 που έγινε με το Άρθρο 3 του Περί Κανονισμού Εισαγωγών Νόμου του 1962 Νόμος Αρ. 49 του 1962, όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο Αρ. 7 του 1967, που θα αναφέρεται πιο κάτω σαν ο Νόμος. Σκοπός της κήρυξης τους σαν ελεγχόμενου προϊόντος είναι σύμφωνα με τα πιο πάνω διατάγματα και το Άρθρο 3, εδάφιο (1) στο οποίο γίνεται αναφορά του Νόμου, η προστασία της ντόπιας παραγωγής και βιομηχανίας. Μέχρι το 1981 η εισαγωγή κατεψυγμένων μπιζελιών δεν υπόκειτο σε κανένα περιορισμό και παραχωρούντο ελεύθερα άδειες εισαγωγής τόσο σε κατεψυγμένα μπιζέλια χύμα, όσο και συσκευασμένα (branded).

Το 1981 η βιομηχανία ΣΕΒΕΓΕΠ, άρχισε την επεξεργασία, παραγωγή και διάθεση κατεψυγμένων μπιζελιών χύμα στην εγχώρια αγορά με την απορρόφηση των πλεονασμάτων φρέσκων μπιζελιών, το δε Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας με σκοπό, κατά τους καθ' ων η αίτηση, την προστασία της εγχώριας βιομηχανίας, ενόψει μάλιστα και της απορρόφησης των πλεονασμάτων της ντόπιας παραγωγής που θα ανακούφιζε τους παραγωγούς μπιζελιών, καθόρισε το 1982 ποσοτικό περιορισμό για την εισαγωγή κατεψυγμένων μπιζελιών χύμα, ενώ η εισαγωγή κατεψυγμένων μπιζελιών σε συσκευασία (branded) συνέχισε να είναι ελεύθερη. Η απόφαση για περιορισμό της εισαγωγής κατεψυγμένων μπιζελιών, χύμα, λήφθηκε λόγω του έντονου ανταγωνισμού που αντιμετώπιζαν τα Κυπριακά από τα ομοειδή εισαγόμενα. Η εισαγωγή κατεψυγμένων μπιζελιών σε συσκευασία (branded) συνέχισε να είναι ελεύθερη λόγω αφ' ενός του διαφορετικού τύπου συσκευασίας από το εγχώριο παραγόμενο και αφ΄ετέρου λόγω της σοβαρά ψηλότερης τιμής των εισαγόμενων.

Το 1984 η ΣΕΒΕΓΕΠ στα πλαίσια της βελτίωσης της ποιότητας και αύξησης της παραγωγής της εγκατέστησε στη μονάδα της νέο εξοπλισμό ώστε να καλύπτει πλήρως την εγχώρια ζήτηση (Βλέπε επιστολή ημερομηνίας 17 Ιουλίου 1984 Παράρτημα Ι). Τον Απρίλιο του 1985, (βλέπε επιστολή 3 Απριλίου 1985 Παράρτημα II) με βάση τα πιο πάνω δεδομένα ο Υπουργός Εμπορίου και Βιομηχανίας απαγόρευσε ολότελα την εισαγωγή κατεψυγμένων μπιζελιών χύμα. Μετά από αυτό οι Κύπριοι εισαγωγείς του πιο πάνω προϊόντος έπειτα από σχετικές διευθετήσεις με προμηθευτές του εξωτερικού εισήγαγαν κατεψυγμένα μπιζέλια σε φθηνές συσκευασίες βάρους μέχρι ενός κιλού και σε πολύ χαμηλές τιμές με αποτέλεσμα να παρατηρηθεί το 1985 σοβαρή αύξηση των εισαγωγών κατεψυγμένων μπιζελιών σε συσκευασία που έφθασαν τους 147 τόνους σε σύγκριση με 67 τόνους το 1984.

Ο Υπουργός και πάλιν για σκοπούς προστασίας της ντόπιας παραγωγής και βιομηχανίας αποφάσισε τον περιορισμό της εισαγωγής των συσκευασμένων μπιζελιών και από το 1986 παραχωρεί άδειες για εισαγωγή συσκευασμένων μπιζελιών (branded) βάρους μέχρι 500 γραμμάρια σε παραδοσιακούς εισαγωγείς του πιο πάνω είδους που παρουσίασαν στοιχεία εισαγωγών για τα χρόνια 1982, 1983 και 1984 (Παράρτημα Π).

Οι καθ' ων η αίτηση σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των αιτητών καθόρισαν το Quota κάθε εισαγωγέα με βάση μόνο τις εισαγωγές συσκευασμένων (branded) μπιζελιών γεγονός που επενεργεί εις βάρος των αιτητών γιατί οι αιτητές τα τρία έτη τα οποία προηγούντο της ημερομηνίας καθορισμού των Quotas, κατά την οποία περίοδο η εισαγωγή μπιζελιών χύμα ήταν ελεύθερη, είχαν εισαγάγει πολύ μικρές ποσότητες συσκευασμένου μπιζελιού (branded).

Στις 21 Οκτωβρίου 1987, οι καθ' ων η αίτηση απέρριψαν το αίτημα των αιτητών με επιστολή την οποία έστειλαν προς το Σύνδεσμο Εισαγωγέων Ειδών Διατροφής του οποίου οι αιτηταί είναι μέλη.

Είναι η θέση των αιτητών ότι επενεργείται δυσμενής διάκριση εναντίον τους διότι παρόλο που η ποιότης των χύμα και των συσκευασμένων μπιζελιών είναι ακριβώς η ίδια, εν τούτοις οι καθ'ων η αίτηση για τον καθορισμό των Quotas έλαβαν υπόψη μόνο τις εισαγωγές συσκευασμένων μπιζελιών με αποτέλεσμα να προκαλείται αδικία στους αιτητές.

Αξίζει να σημειωθεί ότι με την προσφυγή τους αυτή οι αιτητές, όπως οι ίδιοι λένε στη γραπτή τους αγόρευση, δεν προσβάλλουν την απόφαση των καθ'ων η αίτηση να επιβάλουν ποσοτικούς περιορισμούς (Quatas), αλλά τον τρόπο με τον οποίο υπολογίζονται οι ποσοτικοί αυτοί περιορισμοί και επεφύλαξαν το δικαίωμα τους να προσβάλουν τον καθορισμό ποσοτικού περιορισμού αναφορικά με τις εισαγωγές μπιζελιών στο μέλλον.

Πριν προχωρήσω στην εξέταση της ουσίας της προσφυγής θα ήθελα ex proprio motu να αναφερθώ στη φύση της προσβαλλόμενης πράξης που κατά την κρίση μου είναι κανονιστική πράξη της διοίκησης με νομοθετικό περιεχόμενο και σαν τέτοια δεν μπορεί να προσβληθεί απ' ευθείας με προσφυγή. Είναι δε κανονιστική πράξη άσχετα βέβαια από το γεγονός ότι · έτσι χαρακτηρίζεται από την ίδια τη διοίκηση σαν "Διάταγμα δυνάμει του Άρθρου 3" του Νόμου αλλά και γιατί εξετάζοντας το διάταγμα αυτό κάτω από το ουσιαστικό κριτήριο για να διαπιστώσω τη φύση της βρίσκω πως η πράξη αυτή θέτει Κανόνες Δικαίου και δημιουργεί από τη φύση της καταστάσεις γενικές, απρόσωπες και αντικειμενικές και δεν αποτελεί ατομική διοικητική πράξη που δημιουργεί υποκειμενικές καταστάσεις εξατομικεύοντας ένα κανόνα δικαίου και εφαρμόζοντας τον στη συγκεκριμένη ατομική περίπτωση. Το θέμα της προσβολής κανονιστικών πράξεων εξετάστηκε μεταξύ άλλων και στις υποθέσεις Παπαφιλίππου ν. Της Δημοκρατίας 1 Α.Α.Σ.Δ. 62 στη σελ. 64 Αστυνομία ν. Χόνδρου 3 Α.Α.Σ.Δ. 82, Lanitis Farm ν. Της Δημοκρατίας (1982) 3 Α.Α.Δ. 124 στις σελ. 130, 131, Σοφοκλής Δημητριάδης και Υιός και Άλλος ν. Της Δημοκρατίας (1969) 3 Α.Α.Δ. 557 στη σελ. 568, Dhali Hogs v. Της Δημοκρατίας (1984) 3 Α.Α.Δ. 905, ΠΑ.ΣΥ.ΔΥ ν. Της Δημοκρατίας (1978) 3 Α.Α.Δ. 27, Βλοτωμάς και Άλλοι ν. Της Δημοκρατίας (1984) 3 ΑΛΑ. 423, Χαραλαμπίδης και Άλλοι ν. Της Δημοκρατίας (1984) 3 A.A.Δ. 1516 στις σελ. 1520-1521. Nemitsas Industries Ltd., ν. Δημαρχείου Λεμεσού και Άλλου (1967) 3 Α.Α.Δ. 134 στη σελ. 143.

Αναμφίβολα καίτοι η κανονιστική αυτή πράξη δεν μπορεί να προσβληθεί απ' ευθείας με προσφυγή, το Δικαστήριο θα μπορούσε να εξετάσει τη νομιμότητα της με τρόπο παρεμπίπτοντα όταν θα έχει να εξετάσει προσφυγή που στρέφεται εναντίον ατομικής πράξης η οποία στηρίζεται σ' αυτήν. Το ότι ο αιτητής ισχυρίζεται ότι προσβάλλει μόνο τον τρόπο με τον οποίο υπολογίζονται οι ποσοτικοί περιορισμοί που θα χρησιμοποιούνται στη λήψη αποφάσεων για έκδοση αδειών εισαγωγής, δεν αλλάζει την κατάσταση και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι δεν προσβάλλεται στην ουσία η κανονιστική αυτή πράξη.

Με βάση τα πιο πάνω η προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί. Άσχετα όμως με αυτή την κατάληξη θεωρώ απαραίτητο να ασχοληθώ και με την ουσία της προσφυγής.

Είναι η θέση των καθ' ων η αίτηση ότι τα κριτήρια για την επιβολή των Quotas ήταν για όλους τα ίδια, αφορούσαν την ίδια περίοδο 1982 μέχρι το 1985 και λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι το εμπόρευμα, δηλαδή τα μπιζέλια χύμα και συσκευασμένα (branded) είναι διαφορετικά είδη, ορθά ο Υπουργός επέβαλε τους περιορισμούς και εφάρμοσε τα κριτήρια υπό κρίση για να προστατεύσει την επιτόπια παραγωγή και να αποτρέψει την καταστρατήγηση της οικονομικής πολιτικής επί του θέματος.

Οι αιτητές ελεύθερα χωρίς περιορισμό κατόπιν εκλογής επέλεξαν για δικούς τους λόγους να εισαγάγουν ως επί το πλείστον μπιζέλια χύμα για τα οποία ευτυχώς για την οικονομία του τόπου, αποκτήσαμε επάρκεια. Δεν μπορούν επομένως να ισχυρίζονται ότι η απόφαση του Υπουργού δημιουργεί δυσμενή διάκριση εναντίον τους και ότι όφειλε ο Υπουργός κατά την επιβολή των Quotas να ελάμβανε υπόψη του την ολότητα των εισαγωγών κάθε εισαγωγέα για τη συγκεκριμένη περίοδο.

Η επιβολή Quotas στα διάφορα είδη και η διάκριση μεταξύ τους με κριτήρια που ο Υπουργός καθορίζει όπως και ο τρόπος υπολογισμού των Quotas αναμφίβολα εμπίπτει αποκλειστικά μέσα στη διακριτική ευχέρεια του εφόσον δε έχει υιοθετήσει ομοιόμορφα κριτήρια για όλους τους παραδοσιακούς εισαγωγείς, τυγχάνουν όλοι ίσης μεταχείρισης.

Επιπλέον το ότι οι καθ' ων η αίτηση, κατά τον καθορισμό του Quotas για την εισαγωγή συσκευασμένων μπιζελιών, δεν έλαβαν αθροιστικά υπόψη τις εισαγωγές των εισαγωγέων τόσο σε χύμα όσο και σε συσκευασμένα μπιζέλια, έστω και αν η ποιότης τους είναι η ίδια, δεν αποτελεί λόγο δυσμενούς μεταχείρισης, γιατί τα κριτήρια ήσαν λογικά και εφαρμόζονταν για όλους τους εισαγωγείς.

Οι καθ' ων η αίτηση άσκησαν επίσης τη διακριτική τους ευχέρεια προς το δημόσιο συμφέρον, δηλαδή με σκοπό την προστασία του συμφέροντος ενός μέρους του πληθυσμού, δηλαδή των παραγωγών και βιομηχάνων συσκευασίας μπιζελιών.

Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία