ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
PAPANTONIOU AND ANOTHER ν. REPUBLIC (1983) 3 CLR 64
TORNARIS ν. REPUBLIC (1983) 3 CLR 1292
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(1989) 3 ΑΑΔ 858
12 Απριλίου, 1989
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
ΙΑΚΩΒΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑ,
Αιτητής,
ν.
ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΚΑΙ
ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 120/88).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Αξία — Εμπιστευτικές Εκθέσεις — Το πεδίο έρευνας καλύπτει το σύνολο της σταδιοδρομίας, αλλά η επίδοση των υποψηφίων στο πρόσφατο παρελθόν αποτελεί ασφαλέστερο δείκτη των ικανοτήτων και της αξίας των.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προϊστάμενος Τμήματος — Συστάσεις — Αποτελούν αφ' εαυτών συστατικό στοιχείο της αξίας.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Έκδηλη υπεροχή — Ίδια αξία σύμφωνα με εμπιστευτικές εκθέσεις, αλλά σύσταση Προϊσταμένου Τμήματος υπέρ του ενδιαφερομένου προσώπου — Αιτών αρχαιότερος του ενδιαφερομένου προσώπου — Ενδιαφερόμενο πρόσωπο κατείχε ακαδημαϊκά προσόντα, που δεν κατείχε ο αιτών, τα οποία, μάλιστα, καίτοι αποτελούσαν πλεονέκτημα βάσει του σχεδίου υπηρεσίας, λήφθηκαν υπόψη όχι όμως ως πλεονέκτημα — Απόρριψη αιτήσεως ακυρώσεως.
Η εικόνα συγκρίσεως των υποψηφίων φαίνεται στο τελευταίο από τα πιο πάνω περιληπτικά σημειώματα. Εφαρμόζοντας τις νομικές αρχές, που προκύπτουν από τα εν λόγω σημειώματα, στα γεγονότα της υπόθεσης αυτής, το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση ακυρώσεως.
Η αίτηση ακυρώσεως απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Papantoniou and Another v. Republic (1983) 3 C.L.R. 64,
Spanos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1826,
Tornaris v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1292,
Papadopoulos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 405.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος είχε προαχθεί στη θέση του Κτηματολογικού Λειτουργού Β' Τάξης αντί του αιτητή.
Α. Ποιητής, για τον Αιτητή.
Π. Χ"Δημητρίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Β', για τους Καθ' ων η αίτηση.
ΠΙΚΗΣ, Δ: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Το επίδικο θέμα της προσφυγής είναι η εγκυρότητα της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος είχε προαχθεί στη θέση του Κτηματολογικού Λειτουργού Β' Τάξης (Τακτικός Προϋπολογισμός). Ο αιτητής δεν ήταν μεταξύ των υποψηφίων που συστήθηκαν για προαγωγή από την Τμηματική Επιτροπή* περιλήφθηκε όμως στον τελικό κατάλογο των υποψηφίων μετά από απόφαση της ίδιας της Ε.Δ.Υ. Ο Διευθυντής του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας σύστησε το ενδιαφερόμενο μέρος ως τον καλύτερο υποψήφιο για προαγωγή. Οι συστάσεις του βασίστηκαν, όπως ο ίδιος ανέφερε στην Επιτροπή, στην αξιολόγηση των υπηρεσιακών στοιχείων των υποψηφίων. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας μετά από αξιολόγηση των ιδίων στοιχείων, και αφού έλαβε υπόψη της τις απόψεις της Τμηματικής Επιτροπής και τις συστάσεις του Διευθυντή, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν ο καταλληλότερος υποψήφιος για την πλήρωση της κενής θέσης Κτηματολογικού Λειτουργού Β Τάξης. Στα πρακτικά της Επιτροπής γίνεται ειδική αναφορά στις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων τα πέντε τελευταία χρόνια. Όπως είχα την ευκαιρία να επισημάνω στην υπόθεση Papantoniou and Another v. Republic (1983) 3 C.L.R. 64, η επίδοση των δημόσιων λειτουργών στο πρόσφατο σε αντίθεση με το απομακρυσμένο παρελθόν, αποτελεί ασφαλέστερο δείκτη των ικανοτήτων τους και γενικότερα της αξίας τους. Το πεδίο της έρευνας όμως δεν εξαντλείται και επεκτείνεται στο σύνολο της σταδιοδρομίας των δημοσίων υπαλλήλων. Σωστά επομένως αναφέρεται στην απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ότι η επίδοση των υποψηφίων τα τελευταία πέντε χρόνια αποτελεί ένδειξη και όχι το μοναδικό στοιχείο για την επίδοση των υποψηφίων. Αναδρομή στις εμπιστευτικές εκθέσεις των προηγούμενων χρόνων βεβαιώνει την εικόνα η οποία προκύπτει από τις εμπιστευτικές εκθέσεις των τελευταίων πέντε χρόνων, δηλαδή, ότι η απόδοση και των δύο μερών ήταν γενικά "Εξαίρετη". Οι συστάσεις του Διευθυντή έδιναν το προβάδισμα στο ενδιαφερόμενο μέρος στον καθορισμό του παράγοντα "αξία". Οι συστάσεις του Διευθυντή του Τμήματος αποτελούν αφεαυτών, όπως έχει δικαστικά αναγνωριστεί, συστατικό στοιχείο της αξίας των υποψηφίων. (Βλ. μεταξύ άλλων, Spanos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1826).
Στην απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας γίνεται ειδική αναφορά στην αρχαιότητα των υποψηφίων και επισημαίνεται ότι ο αιτητής υπερέχει στον τομέα αυτό έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους. Επίσης η Επιτροπή απέδωσε, όπως μνημονεύεται στην απόφαση, τη δέουσα σημασία στα προσόντα των υποψηφίων. Το ενδιαφερόμενο μέρος είχε υπέρτερα ακαδημαϊκά προσόντα από τον αιτητή. Ήταν κάτοχος, μεταξύ άλλων, και Πανεπιστημιακού Διπλώματος στη Διαχείριση Περιουσίας (Degree in Land Administration). Στην αξιολόγηση των προσόντων δε γίνεται αναφορά στις πρόνοιες της παραγράφου 4 των απαιτούμενων προσόντων που προβλέπει ότι -
"Μεταξύ υποψηφίων που είναι ίσοι αναφορικά με τα υπόλοιπα κριτήρια για προαγωγή, η κατοχή Πανεπιστημιακού διπλώματος ή τίτλου στη Διαχείριση Περιουσίας (μεταξύ άλλων) θα αποτελεί πλεονέκτημα."
Και δεν μπορώ να υποθέσω ότι η Επιτροπή ενήργησε με βάση αυτή την πρόνοια του σχεδίου υπηρεσίας. Περιορίζομαι στη διαπίστωση ότι στο βαθμό που η κατοχή προσόντων, πέραν από εκείνα που απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας, θεωρείται πλεονέκτημα, το ενδιαφερόμενο μέρος είχε αυτό το πλεονέκτημα έναντι του αιτητή. (Βλ. μεταξύ άλλων, Tornaris v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1292 και Papadopoulos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 405). Η εισήγηση του αιτητή που αποτελεί το θεμέλιο της προσφυγής ότι η Ε.Δ.Υ, παραγνώρισε την αξία ή την αρχαιότητα του αιτητή, ή ότι απέδωσε υπέρμετρη σημασία στα ακαδημαϊκά προσόντα του ενδιαφερόμενου μέρους, μένει ατεκμηρίωτη. Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι η Ε.Δ.Υ, κατέληξε στην απόφασή της στα πλαίσια των εξουσιών που της παρέχει ο νόμος μετά από ενδελεχή έρευνα των σχετικών γεγονότων και στοιχείων, με γνώμονα τα καθιερωμένα κριτήρια για την αξιολόγηση των υποψηφίων.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Η απόφαση επικυρώνεται στο σύνολό της βάσει του άρθρου 146.4 (β) του Συντάγματος. Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.