|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 754
8 Απριλίου, 1989
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΟΦΙΑ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΏΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 240/89).
Προσωρινό Διάταγμα — Εκδίδεται σε συνάρτηση με συγκεκριμένη προσφυγή — Σκοπός — Η αναστολή των θετικών αποτελεσμάτων της επιδίκου πράξεως προς αποφυγή ανεπανόρθωτης ή δυσεπανόρθωτης ζημίας στον αιτούντα.
Προσωρινό Διάταγμα — Ανεπανόρθωτη ζημία — Χρηματική ζημία — Είναι δυνατό να θεωρηθεί ανεπανόρθωτη, αν θέτει σε κίνδυνο εμπορική επιχείρηση ή την ικανότητα συντήρησης του οφειλέτη.
Προσωρινό Διάταγμα — Αρνητική διοικητική πράξη — Δεν επιτρέπεται έκδοση διατάγματος.
Διοικητική Πράξη — Αρνητική διοικητική πράξη — Απαγόρευση εισόδου σε αλλοδαπό — Είναι αρνητική πράξη.
Η αίτηση ακυρώσεως προσβάλλει απόφαση απαγορεύσεως εισόδου της αιτούσας, που είναι αλλοδαπή, στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας και άρνηση αποδοχής αιτήματος διαγραφής της από το stop list. Η αίτηση για προσωρινό διάταγμα απορρίφθηκε, γιατί οι επίδικες αποφάσεις είναι αρνητικές.
Η αίτηση για προσωρινό διάταγμα απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Aspi v. The Republic, 4 R.S.C.C. 57,
Georghiades (No.1) v. The Republic (1965) 3 C.L.R. 392,
Iordanou (No.2) v. The Republic (1966) 3 C.L.R. 696,
Goulelis v. Republic (1970) 3 C.L.R. 81,
Sophocleous v. Republic (1971) 3 C.L.R. 345,
Miltiadous v. Republic (1972) 3 C.L.R. 341,
Lanitis Bros. Limited (No.1) v. Central Bank of Cyprus (1974) 3 C.L.R. 160,
Michaelides v. Republic (1980) 3 C.L.R. 430,
Rodat v. The Republic (1988) 3 C.L.R. 937,
Moyo and Another v. The Republic (1988) 3 C.L.R. 976,
Saint Dominion Estates Ltd. and Another v. Republic (1989) 3 C.L.R. 189,
Artemiou v. The Republic (No.2) (1966) 3 C.L.R. 562,
Tyrokomou v. Republic (1976) 3 C.L.R. 403,
Karram v. Republic (1983) 3 C.L.R. 199,
Radwan v. Republic (1989) 3 C.L.R. 421.
Αίτηση για προσωρινό διάταγμα.
Αίτηση για προσωρινό διάταγμα που να διατάσσει τον καθ' ου η αίτηση όπως άρει τη διαταγή για την τοποθέτηση του ονόματος της αιτήτριας στο stop list και την απαγόρευση εισόδου της αιτήτριας στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας μέχρι της ακροάσεως και εκδικάσεως της παρούσης προσφυγής.
Αιμ. Μίτσιγκας με Α. Κληρίδη, για την Αιτήτρια.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Η αιτήτρια με την προσφυγή της ζητά ακύρωση της άρνησης να απαλειφθεί το όνομα της από το Stop List και ακύρωση της απαγόρευσης εισόδου της στην Κύπρο.
Την ίδια ημέρα που καταχωρήθηκε η προσφυγή - 6 Απριλίου, 1989 - με αίτηση η αιτήτρια ζήτησε την έκδοση του πιο κάτω προσωρινού διατάγματος:-
"Να διαταχθεί ο καθ' ου η αίτησις ως επίσης και οιαδήποτε όργανα, αρχαί ή πρόσωπα εις την Κυπριακήν Δημοκρατίαν ενεργούντα κατ' εντολήν αυτού ή άλλως:
"Όπως άρουν την διαταγήν την οποίαν εξέδωσαν διά της τοποθετήσεως του ονόματος της αιτήτριας εις το ούτω καλούμενον ΣΤΟΠ ΛΙΣΤ και της απαγορεύσεως της όπως εισέλθη εις το έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας μέχρι της ακροάσεως και εκδικάσεως της παρούσης προσφυγής."
Η αίτηση βασίζεται στον Κανονισμό 13 των Διαδικαστικών Κανονισμών του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου, 1962. Ο Κανονισμός αυτός συνεχίζει να ισχύει με βάση το Άρθρο 17 του περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλαι Διατάξεις) Νόμου του 1964 (Αρ. 33/64). Περαιτέρω η αίτηση αναφέρει ότι στηρίζεται και στο Άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960 (Αρ. 14/60).
Πρέπει να παρατηρήσω ότι ο Νόμος 14/60 και το Άρθρο 32 δεν αναφέρονται ούτε μπορούν να αποτελέσουν νομική βάση για την άσκηση της Αναθεωρητικής Δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου τούτου, που πριν από το Νόμο 33/64 ασκείτο αποκλειστικά από το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο έχει διακριτική εξουσία να εκδίδει προσωρινά διατάγματα με τα οποία να αναστέλλεται η ισχύς μιας διοικητικής πράξης. Το προσωρινό διάταγμα είναι ανασταλτικό μέτρο παρακολουθηματικού χαρακτήρα και δίδεται σε συνάρτηση με την προσφυγή ακύρωσης της διοικητικής πράξης. Η αναστολή εκτέλεσης εμποδίζει τα θετικά αποτελέσματα της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης για αποτροπή ανεπανόρθωτης ή δυσεπανόρθωτης ζημίας στο διοικούμενο ή σε περίπτωση πρόδηλης παρανομίας. Αποκλείεται έτσι, με την έκδοση προσωρινού διατάγματος, η δημιουργία πραγματικών καταστάσεων που δεν είναι δυνατό να ανατιμετωπιστούν αν ακυρωθεί αργότερα η επίμαχη πράξη. Ο διοικούμενος δικαιούται σε προσωρινή προστασία από παράνομη διοικητική πράξη μέχρι την οριστική ακύρωση της.
Οι αρχές με βάση τις οποίες το Δικαστήριο ασκεί τη διακριτική του ευχέρεια για την έκδοση προσωρινών διαταγμάτων έχουν αναπτυχθεί νομολογιακά σε πολλές υποθέσεις. (Βλέπε μεταξύ άλλων, Evrydiki Aspri and The Republic of Cyprus (Council of Ministers), 4 R.S.C.C. 57, Cleanthis Georghiades (No. 1) and The Republic of Cyprus, through 1. The Public Service Commission, 2. The Council of Ministers (1965) 3 C.L.R. 392, Iordanis G, Iordanou (No. 2) and The Republic of Cyprus, through The Public Service Commission (1966) 3 C.L.R. 696, Soterios Goulelis v. Republic (Minister of Interior and Another) (1970) 3 C.L.R. 81, Sophoclis Sophocleous v. Republic (Ministry of Education) (1971) 3 C.L.R. 345, Georghios Miltiadous v. Republic (Senior Mines Officer and Another) (1972) 3 C.L.R. 341, Lanitis Bros. Limited (No. 1) v. Central Bank of Cyprus (1974) 3 C.L.R. 160, Michaelides v. Republic (1980) 3 C.L.R. 430, Monica Rodat v. The Republic of Cyprus and Others (1988) 3 C.L.R. 937, Sydney Alfred Moyo and Another v. The Republic of Cyprus (1988) 3 C.L.R. 976, Saint Dominion Estates Ltd., και Άλλος v. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω τον Υπουργείου Εσωτερικών και τον λειτουργού Μεταναστεύσεως, (Αρ. 1) (1989) 3 Α.Α.Δ. 189 Salwa Radwan ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω 1. Υπουργού Εσωτερικών, 2. Λειτουργού Μεταναστεύσεως (Αρ. 1) (1989) 3 Α.Α.Δ. 421.
Το προσωρινό διάταγμα είναι ένα δραστικό μέτρο το οποίο πρέπει να δίδεται με φειδώ.
Τα γεγονότα της υπόθεσης είναι τα ακόλουθα:-
Η αιτήτρια είναι Ελληνίδα, έχει Ελληνική ιθαγένεια και είναι μόνιμος κάτοικος Ελλάδας. Συνεργάζεται με τον πατέρα της στην εμπορία δερμάτινων ειδών και υποδημάτων και ασχολούνται με εξαγωγές. Στις 27 Ιανουαρίου, 1989, η αιτήτρια έφθασε στο αεροδρόμιο Λάρνακας. Κατά την άφιξη της εκεί αρμόδιος του Τμήματος Αλλοδαπών την πληροφόρησε ότι δεν μπορούσε να εισέλθει στη Δημοκρατία, γιατί το όνομα της ήταν στο Stop List. Στη συνέχεια την 1η Φεβρουαρίου, 1989, ο δικηγόρος της αιτήτριας με επιστολή στον Πρώτο Λειτουργό Μεταναστεύσεως ζήτησε όπως το όνομα της αιτήτριας απαλειφθεί από το Stop List και της επιτραπεί να εισέλθει στη Δημοκρατία. Αρνητική απάντηση, υπογραμμένη από τον Μ. Πολυδώρου για Λειτουργό Μεταναστεύσεως, στάληκε στις 8 Φεβρουαρίου, 1989.
Οι λόγοι που προβάλλονται για την έκδοση του διατάγματος είναι:-
(α) Η αιτήτρια θα υποστεί ανεπανόρθωτη ζημία, γιατί θα επηρεαστούν οι εμπορικές της επιχειρήσεις και οι συναλλαγές της με την Κύπρο, και
(β) ότι η απόφαση είναι πρόδηλα παράνομη, γιατί δεν εκδόθηκε από το αρμόδιο όργανο αλλά από τον κ. Πολυδώρου.
Ο τελευταίος ισχυρισμός δεν έχει αποδειχθεί. Ο κ. Μ. Πολυδώρου απλώς υπόγραψε το γράμμα - κοινοποίηση προς το δικηγόρο της αιτήτριας για το Λειτουργό Μεταναστεύσεως.
Η επιστολή κοινοποίησης διοικητικής απόφασης μπορεί να υπογραφεί από άλλο λειτουργό για το αρμόδιο όργανο που εξέδωσε την απόφαση, εκτός αν ο Νόμος προβλέπει διαφορετικά.
Αναφορικά με την ανεπανόρθωτη ή δυσεπανόρθωτη ζημία, αυτή μπορεί να είναι υλική ή ηθική. Χρηματική ζημία συνήθως δεν είναι αρκετή. Η χρηματική ζημία είναι δεκτική επανόρθωσης. Σε μερικές όμως περιπτώσεις, ειδικά όταν η ζημία δυνατό να θέσει σε κίνδυνο εμπορική επιχείρηση ή την ικανότητα συντήρησης του αιτητή, η χρηματική ζημία μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ανεπανόρθωτη.
Στην παρούσα περίπτωση, η Πολιτεία, που έχει αστική ευθύνη για πράξεις ή παραλείψεις των δημοσίων υπαλλήλων και ευθύνη με βάση την παράγραφο 6 του Άρθρου 146 για αποζημιώσεις αν δεν υπάρξει συμμόρφωση σε ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου, είναι φερέγγυα και δεν υπάρχει περίπτωση, αν η αιτήτρια επιτύχει στην προσφυγή της, να μην επανορθωθεί οποιαδήποτε υλική ζημία υποστεί από την προσβαλλόμενη διοικητική πράξη.
Πρέπει να αναφερθεί ότι κάθε κράτος έχει δικαίωμα να αρνηθεί την είσοδο ή παραμονή εντός της περιοχής της επικράτειας του σε αλλοδαπό, νοουμένου ότι στην άσκηση του δικαιώματος αυτού δεν παραβαίνει υποχρεώσεις και δεν επηρεάζει δικαιώματα που δημιουργούνται από Διεθνείς Συμβάσεις.
Η προσβαλλόμενη με την προσφυγή πράξη είναι αρνητικού περιεχομένου. Δεν εκδίδεται προσωρινό διάταγμα για αναστολή αρνητικής διοικητικής πράξης, γιατί τούτο ισοδυναμεί με εξαναγκασμό της Διοίκησης σε έκδοση πράξης θετικού περιεχομένου - (Nicos Artemiou (No. 2) and The Republic of Cyprus, through the Public Service Commission (1966) 3 C.L.R. 562, YiannouIIa F. Tyrokomou v. Republic (Ministry of Interior and Another) (1976) 3 C.L.R. 403, Karram v. Republic (1983) 3 C.L.R. 199).
Επειδή δεν έχει ικανοποιηθεί το Δικαστήριο ότι υπάρχει πρόδηλη παρανομία, ή ότι η αιτήτρια θα υποστεί ανεπανόρθωτη ή δυσεπανόρθωτη ζημία και η προσβαλλόμενη πράξη είναι αρνητικού περιεχομένου και έχοντας υπόψη μου την εξουσία ενός κράτους αναφορικά με την είσοδο και παραμονή αλλοδαπού εντός της περιοχής του, το προσωρινό διάταγμα που ζητά η αιτήτρια δεν μπορεί να δοθεί.
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση για προσωρινό διάταγμα απορρίπτεται.
Καμιά διαταγή αναφορικά με τα έξοδα.
Η αίτηση για προσωρινό διάταγμα απορρίπτεται χωρίς έξοδα.