Πιτσιλλίδης ν. Δημοκρατίας (1989) 3 ΑΑΔ 614

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Τμηματική Επιτροπή — Εισήγηση τελευταίας — Έστω και αν γίνει δεκτό ότι δεν ήταν αιτιολογημένη, η παρατυπία δεν είναι ουσιώδης, αφού ο αιτών ήταν μεταξύ εκείνων, που η Ε.Δ. Υ. έλαβε υπόψη κατά την τελική κρίση της.

Φυσική Δικαιοσύνη — Προκατάληψη — Πρέπει να υποστηρίζεται από συγκεκριμένα στοιχεία, που προσάγονται από τον αιτούντα ή εμπεριέχονται στους σχετικούς φακέλους.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Επιλογή μέσων διακρίβωσης κατοχής των — Ανήκει στο πεδίο και την διακριτική ευθύνη και εξουσία της Ε.Δ. Υ.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές εκθέσεις — Εγκύκλιος 491/79, παράγραφος 9 — Παράβαση — Τροποποιήσεις κατά παράβαση παραγράφου 9 από προσυπογράφοντα λειτουργό, που δεν επηρέασαν τη γενική βαθμολογία ή χαρακτηρισμό — Υπό τις περιστάσεις της υποθέσεως αυτής οι αλλοιώσεις δεν επηρέασαν την κρίση της Ε.Δ. Υ. κατά τρόπο ουσιώδη — Επομένως η παρατυπία στην υπόθεση αυτή δεν οδηγεί σε ακύρωση.

Εκτελεστή πράξη — Απόφαση προαγωγής δημοσίου υπαλλήλου — Προ της δημοσιεύσεως της δεν είναι εκτελεστή — Απόρριψη αιτήσεως ακυρώσεως, που καταχωρήθηκε πριν από την δημοσίευση της πράξεως.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές—Προσόντα—Πρόσθετα προσόντα Θεωρούμενα ως πλεονέκτημα — Πρακτικά Ε.Δ.Υ, δεικνύοντα ότι η Ε.Δ.Υ, θεώρησε ότι ορισμένοι από τους υποψηφίους, οι οποίοι ρητά κατονομάσθησαν, είχαν πρόσθετο προσόν — Ο αιτών δεν ήταν μεταξύ των ρητά κατονομασθέντων — Η κατοχή από τον αιτούντα του πρόσθετου προσόντος προκύπτει από το φάκελο του — Όμως, είναι φανερό ότι η Ε.Δ. Υ. ενήργησε υπό το κράτος πλάνης περί τα πράγματα — Υπό τις περιστάσεις η πλάνη είναι ουσιώδης.

Οι νομικές αρχές, που εφάρμοσε το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση αυτή φαίνονται στα πιο πάνω περιληπτικά σημειώματα, από τα οποία και προκύπτουν αδρομερώς και τα ουσιώδη για την υπόθεση γεγονότα. Εν τέλει η μία αίτηση ακυρώσεως απερρίφθη, ως προς ένα των ενδιαφερομένων μερών, γιατί είχε καταχωρηθεί πριν από την δημοσίευση της στην Επίσημη Εφημερίδα. Οι υπόλοιπες επίδικες προαγωγές ακυρώθηκαν λόγω πλάνης σχετικά με την υπό του αιτούντος κατοχή πρόσθετου προσόντος (γνώση Τουρκικής γλώσσας), που θωρείται πλεονέκτημα.

Απόρριψη αιτήσεως ακυρώσεως 688/87 καθόσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Γιαννάκη Νεοφύτου. Ακύρωση λοιπών επιδίκων προαγωγών. Ουδεμία διαταγή για έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Demetriades v. Republic (1988) 3 C.L.R.1034,

Stavrinos v. Republic (1973) 3 C.L.R. 584,

Christou v. Republic (1980) 3 C.L.R. 437,

Maratheftis and Others v. Republic (1982) 3 C.L.R. 1088,

Kramvis and Others v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1243,

Stylianou v. Republic (1988) 3 CL.R.1007,

Republic v. Rousou (1987) 3 C.L.R. 1217,

Republic v. Argyrides (1987) 3 C.L.R. 1092,

Sekkides v. Republic (1988) 3 C.L.R. 2136,

Δημοκρατία ν. Δημητρίου και Άλλων (1989) 3 Α.Α.Δ. 558,

Republic v. Ekkeshi (1975) 3 C.L.R. 548.

Προσφυγές.

Προσφυγές εναντίον της αποφάσεως της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας να προάξει τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα στη θέση Ανώτερου Ταχυδρομικού Λειτουργού, Τμήμα Ταχυδρομικών Υπηρεσιών αντί του αιτητή.

Α. Παπαχαραλάμπους, για τον Αιτητή.

Π. Χατζηδημητρίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Β', για τους Καθ' ων η αίτηση.

ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, Δ: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Στις 4 Ιουνίου, 1987 η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.) αποφάσισε να προαγάγει στη μόνιμη θέση Ανώτερου Ταχυδρομικού Λειτουργού, Τμήμα Ταχυδρομικών Υπηρεσιών, που είναι θέση προαγωγής, τους Ταχυδρομικούς Λειτουργούς 1ης Τάξης 1) Νεόφυτο Δημητρίου, 2) Κώστα Μαγγανή, 3) Χρίστο Ορφανού, 4) Νίκο Λεωνίδου και, 5) Γεώργιο Παπαδόπουλο, από 15 Ιουνίου, 1987. Η προαγωγή τους, εκτός εκείνης του Νεόφυτου Δημητρίου, δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερομηνίας 10 Ιουλίου, 1987. Στις 28 Αυγούστου, 1987, δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και η προαγωγή του Νεόφυτου Δημητρίου.

Ο αιτητής - που κατέχει τη μόνιμη θέση Ταχυδρομικού Λειτουργού 1ης τάξης - καταχώρησε δύο προσφυγές εναντίον των πιο πάνω προαγωγών. Με την πρώτη προσφυγή του με αριθμό 688/87 που καταχώρησε στις 19 Αυγούστου, 1987, ο αιτητής προσβάλλει την προαγωγή του Νεόφυτου Δημητρίου που δεν είχε μέχρι τότε δημοσιευτεί, και την προαγωγή του Νίκου Λεωνίδου, Χρίστου Ορφανού και Κώστα Μαγγανή. Με τη δεύτερη προσφυγή του που καταχώρησε στις 29 Σεπτεμβρίου, 1987, με αριθμό 798/87 ο αιτητής προσβάλλει για δεύτερη φορά την προαγωγή του Νεόφυτου Δημητρίου που είχε στο μεταξύ δημοσιευτεί. Η προαγωγή του Γεώργιου Παπαδόπουλου δεν έχει προσβληθεί.

Κανένας από τα ενδιαφερόμενα μέρη δε λαμβάνει οποιοδήποτε μέρος στην παρούσα διαδικασία.

Οι δύο προσφυγές που προσβάλλουν την ίδια ουσιαστικά πράξη και που εγείρουν τα ίδια νομικά θέματα έχουν συνεκδικαστεί κατόπιν σχετικών οδηγιών που εκδόθηκαν με τη σύμφωνη γνώμη των μερών.

Οι λόγοι που προβάλλει ο αιτητής για την ακύρωση των πιο πάνω προαγωγών, όπως αναφέρονται στις δύο προσφυγές, είναι οι εξής:

"1. Η απόφασις των καθ' ων η αίτησις ελήφθη καθ' υπέρβασιν και/ή κατά παράβασιν εξουσίας.

2. Η απόφασις των καθ' ων η αίτησις εστηρίχθη εις πλάνην περί τα πράγματα και/ή εβασίσθη επί πεπλανημένης βάσεως και/ή πεπλανημένων κριτηρίων και/ή ήτο προϊόν νομικής πλάνης.

3. Οι καθ' ων η αίτησις δεν ήσκησαν ορθώς την δια-κριτικήν των εξουσίαν καθ' ότι ο αιτητής υπερτερεί καταφανώς έναντι των ενδιαφερομένων μερών εις αξίαν, πείραν, προσόντα και αρχαιότητα.

4. Η απόφασις των καθ' ων η αίτησις είναι αντίθετος προς τας αρχάς της χρηστής διοικήσεως και/ή παραβιάζει θεμελιώδεις αρχάς του Διοικητικού Δικαίου.

5. Η απόφασις των καθ' ων η αίτησις αντίκειται εις τους Κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης και δεν τυγχάνει δεόντως αιτιολογημένη.

6. Η απόφασις των καθ' ων η αίτησις παραβιάζει τας αρχάς του Νόμου αι οποίαι ρυθμίζουν τα θέματα προαγωγής".

Στην ένσταση της η Ε.Δ.Υ, ισχυρίζεται ότι η απόφαση της είναι ορθή και νόμιμη και λήφθηκε σαν αποτέλεσμα ορθής άσκησης της διακριτικής της εξουσίας μετά που λήφθηκαν υπόψη όλα τα ουσιώδη κριτήρια και περιστατικά.

Τα ουσιώδη γεγονότα, όπως φαίνονται στη δικογραφία και τους φακέλους που έχουν κατατεθεί, είναι σε συντομία τα εξής:

Με επιστολή του ημερομηνίας 1.8.1986 στον Πρόεδρο της Ε.Δ.Υ, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων ζήτησε την πλήρωση πέντε κενών μόνιμων (Τακτικός Προϋπολογισμός) θέσεων Ανώτερου Ταχυδρομικού Λειτουργού, Τμήμα Ταχυδρομικών Υπηρεσιών.

Επειδή η θέση Ανώτερου Ταχυδρομικού Λειτουργού είναι θέση προαγωγής, κατόπιν σχετικής απόφασης της Ε.Δ.Υ, ημερομηνίας 21.8.1986, ο Γραμματέας της Επιτροπής με επιστολή του ημερομηνίας 12.11.1986 διαβίβασε στο Διευθυντή του Τμήματος Ταχυδρομικών Υπηρεσιών σαν Πρόεδρο της αρμόδιας Τμηματικής επιτροπής, πέντε αντίγραφα καταλόγων με τα ονόματα των 130 υποψηφίων για προαγωγή στην πιο πάνω θέση, τους φακέλους Εμπιστευτικών Εκθέσεων των υποψηφίων και πέντε αντίγραφα του Σχεδίου Υπηρεσίας.

Στην έκθεση που διαβιβάστηκε στην Ε.Δ.Υ, με επιστολή του Προέδρου της Τμηματικής Επιτροπής ημερομηνίας 10.12.1986, αναφέρεται ότι αφού εξέτασε τον κατάλογο των υποψηφίων για προαγωγή, η Τμηματική Επιτροπή κατάληξε στο συμπέρασμα ότι από τους 130 υποψηφίους μόνο οι πρώτοι 43 (αρ. 1-43), συμπεριλαμβανομένων των ενδιαφερομένων μερών και του αιτητή, ικανοποιούσαν όλες τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας. Για την αξιολόγηση των υποψηφίων η έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής αναφέρει ότι: "με βάση τα κριτήρια που προβλέπει ο περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμος, δηλαδή την αξία (σύμφωνα με τις ετήσιες εμπιστευτικές εκθέσεις, με ιδιαίτερη έμφαση σ' αυτές των δύο τελευταίων χρόνων 1984 και 1985), τα τυπικά και άλλα προσόντα και την αρχαιότητα, η Επιτροπή συμφώνησε, ομόφωνα, να συστήσει για προαγωγή, με αλφαβητική σειρά, τους πιο κάτω 20 υποψηφίους". Στον κατάλογο που ακολουθεί συμπεριλαμβάνονται τα ονόματα των ενδιαφερομένων μερών όχι όμως εκείνο του αιτητή. Στην ίδια έκθεση αναφέρεται επίσης ότι η Τμηματική Επιτροπή συστήνει να ληφθούν υπόψη για προαγωγή και 6 άλλοι υποψήφιοι συμπεριλαμβανομένου του αιτητή, οι οποίοι παρόλο που υστερούν σε αξία, εν τούτοις υπερτερούν σε αρχαιότητα από μερικούς άλλους υποψηφίους.

Στη συνεδρία της με ημερομηνία 14.3.1987, η Ε.Δ.Υ. παρατήρησε αναφορικά με τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής ότι η τελευταία δεν αιτιολόγησε το πόρισμα της ότι οι υποψήφιοι διαθέτουν το προσόν της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας και αποφάσισε να σταλεί το θέμα ξανά στην Τμηματική Επιτροπή με σκοπό να αιτιολογήσει την κρίση της. Στις 20.3.1987 το Γραφείο της Ε.Δ.Υ, έγραψε σχετικά στο Διευθυντή του Τμήματος Ταχυδρομικών Υπηρεσιών ο οποίος με επιστολή του ημερομηνίας 10.4.1987, υπόβαλε στην Ε.Δ.Υ, συμπληρωματική έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής αναφορικά με το προσόν της "πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας", στην οποία αναφέρεται ότι η θέση που κατέχουν οι υποψήφιοι "συνεπάγεται πολύ καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας". Ούτε η αιτιολογία αυτή ικανοποίησε την Ε.Δ.Υ, που ζήτησε περαιτέρω διευκρινίσεις. Με επιστολή του προς την Ε.Δ.Υ, ημερομηνίας 28.4.1987 ο Πρόεδρος της Τμηματικής επιτροπής διευκρίνισε ότι με τη φράση: "η θέση συνεπάγεται πολύ καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας" η Τμηματική Επιτροπή εννοούσε ότι οι κάτοχοι της θέσης στην καθημερινή τους απασχόληση εκτελούν τέτοια καθήκοντα-γραφειακά, τεχνικά και άλλα - που για να τα φέρουν σε πέρας χρησιμοποιούν, ανάμεσα σ' άλλα, τις γνώσεις τους στην Αγγλική γλώσσα και ότι το επίπεδο των γνώσεων αυτών - ανάγνωση, γραφή, ομιλία - δεν μπορεί να είναι πιο κάτω από το - επίπεδο "πολύ καλός".

Στη συνεδρία της με ημερομηνία 12.5.1987 η Ε.Δ.Υ, αποφάσισε (α) ότι με την τελευταία πιο πάνω διευκρίνιση η Τμηματική Επιτροπή αιτιολόγησε ικανοποιητικά το προσόν των υποψηφίων που αφορά την πολύ καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας· (β) ότι κατά την τελική της κρίση θα λάβει υπόψη, επιπρόσθετα με τους 20 συστηθέντες, τους άλλους 6 υποψηφίους, μεταξύ των οποίων και τον αιτητή, που εισηγήθηκε η Τμηματική Επιτροπή· και (γ) στη συνεδρία να κληθεί να παραστεί και ο Διευθυντής του Τμήματος Ταχυδρομικών Υπηρεσιών.

Το τελικό στάδιο της διαδικασίας επιλογής άρχισε με τη συνεδρία με ημερομηνία 2.6.1987 στη διάρκεια της οποίας εξέθεσε τις απόψεις και συστάσεις του ο Διευθυντής του Τμήματος Ταχυδρομικών Υπηρεσιών ο οποίος είπε ότι, με βάση τα τρία κριτήρια στο σύνολο τους, σύστηνε ως καλύτερους τους Γεώργιο Παπαδόπουλο, Νίκο Λεωνίδου, Χρίστο Ορφανού, Κώστα Μαγγανή και Μιχαήλ Πίτσο. Η επίδικη απόφαση λήφθηκε στη συνεδρία με ημερομηνία 4.6.1987 στη διάρκεια της οποίας η Ε.Δ.Υ, προχώρησε στη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Όπως αναφέρεται στο σχετικό πρακτικό της, η Ε.Δ.Υ., αφού εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης καθώς και από τους προσωπικούς φακέλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψηφίων στο σύνολο τους, με έμφαση αναφορικά με τα έτη 1982-1986, και έλαβε επίσης υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και τις κρίσεις και συστάσεις του Διευθυντή, κατάληξε στο συμπέρασμα ότι οι πέντε προαχθέντες υπερείχαν των άλλων υποψηφίων με βάση το σύνολο των καθιερωμένων κριτηρίων (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) και αποφάσισε να τους προαγάγει σαν τους πιο κατάλληλους. Με την πιο πάνω απόφαση της η Ε.Δ.Υ, υιοθέτησε τις συστάσεις του Διευθυντή Ταχυδρομικών Υπηρεσιών αναφορικά με τους τέσσερις από τους πέντε υποψηφίους που σύστησε. Δεν υιοθέτησε τις συστάσεις του αναφορικά με το Μιχαήλ Πίτσο και αντί αυτού επέλεξε το Νεόφυτο Δημητρίου με την αιτιολογία ότι ο τελευταίος έχει αρχαιότητα έναντι του Πίτσου, οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις είναι καλύτερες στο σύνολο τους και διαθέτει το πλεονέκτημα της γνώσης της Γαλλικής ή άλλης Ευρωπαϊκής γλώσσας που προνοεί το Σχέδιο Υπηρεσίας.

Στη γραπτή του αγόρευση ο ευπαίδευτος δικηγόρος του αιτητή προβάλλει σαν πρώτο λόγο για την ακύρωση της επίδικης απόφασης τον ισχυρισμό ότι: "η Τμηματική Επιτροπή κατά το δοκούν έστειλε 20 υποψηφίους χωρίς αιτιολογία αγνοώντας τον αιτητή". Έχω τη γνώμη ότι οι συστάσεις της Τμηματικής Επιτροπής για προαγωγή 20 υποψηφίων είναι ικανοποιητικά αιτιολογημένες. Εν πάση, όμως, περιπτώσει, εφόσον (α) στην Έκθεση της η Τμηματική Επιτροπή εισηγείται στην Ε.Δ.Υ, να ληφθούν υπόψη για προαγωγή πέραν των είκοσι υποψηφίων που σύστησε και έξι άλλοι υποψήφιοι συμπεριλαμβανομένου του αιτητή· και (β) με βάση την πιο πάνω σύσταση η Ε.Δ.Υ, έλαβε υπόψη της κατά την τελική κρίση των υποψηφίων για προαγωγή και τον αιτητή όπως ακριβώς έλαβε υπόψη και αξιολόγησε τα ενδιαφερόμενα μέρη, και αν ακόμα η εισήγηση της Τμηματικής Επιτροπής πάσχει από οποιαδήποτε παρατυπία, δεν είναι δυνατό να δοθεί στον ισχυρισμό αυτό οποιαδήποτε σημασία και ο αιτητής δε νομιμοποιείται να επικαλείται τέτοιο ισχυρισμό για ακύρωση της απόφασης. Βλέπε υπόθεση Ανδρέα Δημητριάδη ν. Δημοκρατίας (1988) 3 Α.Α.Δ. 1034 και υπόθεση Σταυρινού ν. Δημοκρατίας (1973) 3 Α.Α.Δ. 584.

Ένας άλλος λόγος που πρόβαλε ο ευπαίδευτος δικηγόρος του αιτητή για την ακύρωση της επίδικης απόφασης αναφέρεται στον ισχυρισμό ότι ο Διευθυντής ταχυδρομικών Υπηρεσιών, που ήταν και Πρόεδρος της Τμηματικής Επιτροπής, ή/και τα μέλη της Τμηματικής Επιτροπής ήταν προκατειλημμένοι εναντίον του αιτητή. Η εισήγησή του επί του προκειμένου είναι ότι η ύπαρξη προκατάληψης συμπεραίνεται από το γεγονός, όπως είπε, ότι ενώ η Τμηματική Επιτροπή χωρίς καμιά δικαιολογία και ένδειξη αποφάσισε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη γνωρίζουν την Αγγλική γλώσσα πολύ καλά, ταυτόχρονα ούτε καν σύστησε τον αιτητή σαν υποψήφιο. Ο ευπαίδευτος συνήγορος πρόσθεσε ότι η πραγματική πρόθεση του Διευθυντή Ταχυδρομικών Υπηρεσιών και τα αισθήματα του προς τον αιτητή μαρτυρούνται από την πρώτη αντίδραση του Διευθυντή στην υποψηφιότητα του, που ήταν ότι ο αιτητής δεν πληρούσε καν τα προσόντα για υποψήφιος. Ο ισχυρισμός αυτός είναι αόριστος και τελείως απαράδεκτος. Ούτε η Τμηματική Επιτροπή ούτε ο Πρόεδρος της, Διευθυντής Ταχυδρομικών Υπηρεσιών, αποφάνθηκαν ποτέ ότι ο αιτητής δεν κατείχε τα απαιτούμενα προσόντα για προαγωγή. Τουναντίον, το όνομα του αιτητή περιλήφθηκε στον κατάλογο των 43 υποψηφίων που η Τμηματική Επιτροπή διαπίστωσε ότι έχουν όλα τα απαιτούμενα προσόντα για προαγωγή. Κανένα ουσιαστικό στοιχείο δεν έχει προβληθεί που να στηρίζει τον ισχυρισμό του αιτητή για προκατάληψη ούτε και είναι δυνατό να αποδώσω το γεγονός ότι ο αιτη-τής και 22 άλλοι υποψήφιοι που είχαν τα προσόντα για προαγωγή δε συστήθηκαν από την Τμηματική Επιτροπή στην ύπαρξη προκατάληψης εναντίον όλων αυτών των υποψηφίων. Στο Σύγγραμμα του Κυριακόπουλου, Ελληνικό Διοικητικό Δίκαιο, Μέρος Γ, έκδοση 4η, σελ. 140, αναφέρεται ότι η κατάχρηση εξουσίας που πηγάζει από την ύπαρξη αμεροληψίας πρέπει να υποστηρίζεται από συγκεκριμένα στοιχεία που προσάγονται από τον αιτητή ή περιέχονται στους σχετικούς φακέλους της υπόθεσης, από τα οποία να προκύπτει σαφώς, ανενδοίαστος και χωρίς αμφιβολία η ισχυριζόμενη κατάχρηση εξουσίας. Από απλές πιθανότητες δεν μπορεί να συνάγεται κατάχρηση εξουσίας. Στην παρούσα υπόθεση δεν υπάρχουν ούτε απλές πιθανότητες. Βλέπε επίσης υπόθεση Χρίστου ν. Δημοκρατίας (1980) 3 Α.Α.Δ. 437.

Ο επόμενος λόγος ακύρωσης της επίδικης απόφασης που επικαλείται στην αγόρευση του ο δικηγόρος του αιτητή αναφέρεται στον ισχυρισμό ότι η Ε.Δ.Υ, κακώς θεώρησε ως αρκετές τις διευκρινίσεις και εξηγήσεις που δόθηκαν από τον Πρόεδρο της Τμηματικής Επιτροπής στην προσπάθεια της τελευταίας να αιτιολογήσει το πόρισμα της σ' ό,τι αφορά το απαραίτητο προσόν της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας.

Από τα στοιχεία του φακέλου φαίνεται ότι η Ε.Δ.Υ. έκαμε τη δέουσα έρευνα πάνω σ' αυτό το θέμα και ορθά ικανοποιήθηκε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη και ο αιτητής διέθεταν το προσόν αυτό. Απορρίπτω τον ισχυρισμό ότι το σχετικό πόρισμα της Τμηματικής Επιτροπής και η υιοθέτηση του από την Ε.Δ.Υ, ήταν πράξεις αυθαίρετες. Σύμφωνα με τη νομολογία η Ε.Δ.Υ, έχει την ευθύνη και τη διακριτική ευχέρεια να επιλέξει η ίδια τα μέσα για τη διακρίβωση της κατοχής των απαραίτητων προσόντων από τους υποψηφίους. Βλέπε υποθέσεις Μαραθεύτου και Άλλων ν. Δημοκρατίας (1982) 3 Α.Α.Δ. 1088, Κραμβή και Άλλων ν. Δημοκρατίας (1986) 3 Α.Α.Δ. 1243, και Στυλιανού ν. Δημοκρατίας (1988) 3 Α.Α.Δ 1007.

Εν πάση όμως περιπτώσει, εφόσον την ίδια έρευνα διεξήγαγε η Ε.Δ.Υ, για όλους τους υποψηφίους και μέσω αυτής της έρευνας ικανοποιήθηκε ότι όχι μόνο τα ενδιαφερόμενα μέρη αλλά και ο αιτητής διέθεταν το προσόν της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας, ο ισχυρισμός αυτός του αιτητή είναι χωρίς σημασία. Βλέπε υπόθεση Δημητριάδη ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω).

Ένας άλλος λόγος που επικαλείται ο αιτητής για την ακύρωση της επίδικης απόφασης αναφέρεται στις τροποποιήσεις που έγιναν στις Εμπιστευτικές Εκθέσεις του αιτητή και των ενδιαφερομένων μερών Λεωνίδου, Ορφανού και Δημητρίου κατά παράβαση των Κανονιστικών Διατάξεων για την ετοιμασία και υποβολή Εμπιστευτικών Εκθέσεων για δημοσίους υπαλλήλους.

Όπως φαίνεται από τους φακέλους των Εμπιστευτικών Εκθέσεων των πιο πάνω υποψηφίων, ο Προσυπογραφών Λειτουργός έχει επιφέρει ορισμένες τροποποιήσεις στην βαθμολογία της επίδοσης και ιδιοτήτων τους που έκαμε ο Αξιόλογων Λειτουργός, με τρόπο που είναι παραδεκτό ότι παραβιάζει τις Κανονιστικές Διατάξεις για την ετοιμασία και υποβολή των Εμπιστευτικών Εκθέσεων για δημοσίους υπαλλήλους και συγκεκριμένα την παράγραφο 9 της Εγκυκλίου αρ. 491 ημερομηνίας 26 Μαρτίου, 1979. Η μορφή και η έκταση των τροποποιήσεων αναφορικά με τον αιτητή έχουν ως εξής:

1979: Απόδοση: Από Πολύ Καλός υποβιβάστηκε σε Καλός.

Υπηρεσιακή Κατάρτιση: Από Πολύ Καλός υποβιβάστηκε σε Καλός.

Ικανότητα Προφορικής Έκφρασης: Από Εξαίρετος υποβιβάστηκε σε Πολύ Καλός.

Συνεργασία/Σχέσεις: Από Εξαίρετος υποβιβάστηκε σε Καλός.

Χαρακτήρας: Από Εξαίρετος υποβιβάστηκε σε Πολύ Καλός. Ο γενικός χαρακτηρισμός του αιτητή για το έτος 1979 παρέμεινε "Πολύ Καλός".

1980: Αφοσίωση στο Καθήκον, Υπευθυνότητα, Ικανότητα Γραπτής Έκφρασης, Συνεργασία/Σχέσεις, και Χαρακτήρας: Από Εξαίρετος υποβιβάστηκε σε Πολύ Καλός.

Εποπτική Ικανότητα και Ηγετική Ικανότητα: Ενώ ο Αξιόλογων Λειτουργός παρέλειψε να κάμει οποιαδήποτε εκτίμηση με το δικαιολογητικό ότι δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση του αιτητή, ο Προσυπογραφών Λειτουργός χαρακτήρισε τον αιτητή Πολύ Καλό.

Ο γενικός χαρακτηρισμός του αιτητή για το έτος 1980 παρέμεινε "Πολύ Καλός".

1981: Εποπτική Ικανότητα: Από Πολύ Καλός χαρακτηρίστηκε Εξαίρετος.

Ο Γενικός χαρακτηρισμός παρέμεινε "Πολύ Καλός".

1982: Εποπτική Ικανότητα: Από Πολύ Καλός χαρακτηρίστηκε Εξαίρετος.

Ηγετική Ικανότητα: Όπως το 1980.

Ο γενικός χαρακτηρισμός παρέμεινε "Εξαίρετος".

Στις Εμπιστευτικές εκθέσεις για το ενδιαφερόμενο μέρος Νεόφυτο Δημητρίου έγιναν οι πιο κάτω παράτυπες τροποποιήσεις:

1980: Ικανότητα Προφορικής έκφρασης: από Εξαίρετος υποβιβάστηκε σε Πολύ Καλός, χωρίς να αλλάξει ο γενικός χαρακτηρισμός.

1981: Νοημοσύνη/Ευφυΐα: Από Εξαίρετος υποβιβάστηκε σε Πολύ Καλός.

Ηγετική Ικανότητα: από Εξαίρετος υποβιβάστηκε σε Πολύ Καλός.

Ο γενικός χαρακτηρισμός παρέμεινε ο ίδιος.

Στις Εμπιστευτικές εκθέσεις για το ενδιαφερόμενο μέρος Νίκο Λεωνίδου για το χρόνο 1980, ενώ ο αξιόλογων Λειτουργός παρέλειψε να κάμει οποιαδήποτε εκτίμηση της Εποπτικής Ικανότητας και της Ηγετικής Ικανότητας του με το δικαιολογητικό ότι δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση του, ο Προσυπογραφών Λειτουργός συμπληρώνει τις σχετικές στήλες με το χαρακτηρισμό "Πολύ Καλός", χωρίς να αλλάξει ο γενικός χαρακτηρισμός του.

Τέλος, στις Εμπιστευτικές Εκθέσεις για το ενδιαφερόμενο μέρος Χρίστο Ορφανού παρατηρούνται τα εξής:

1979: Υπευθυνότητα: από Εξαίρετος υποβιβάστηκε σε Πολύ Καλός, χωρίς να αλλάξει ο γενικός χαρακτηρισμός του.

1980: Εποπτική Ικανότητα και Ηγετική Ικανότητα: ενώ Αξιόλογων Λειτουργός παρέλειψε να κάμει οποιαδήποτε εκτίμηση με το δικαιολογητικό ότι δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση του, ο Προσυπογραφών Λειτουργός συμπλήρωσε τις αντίστοιχες στήλες με το χαρακτηρισμό "Πολύ Καλός", χωρίς αντίκτυπο στο γενικό χαρακτηρισμό του.

Οι παρατηρήσεις μου αναφορικά με τις πιο πάνω τροποποιήσεις είναι οι εξής:

Καμία από τις τροποποιήσεις που έγιναν δεν επηρέασε τη γενική βαθμολογία ή χαρακτηρισμό για οποιοδήποτε χρόνο είτε του αιτητή, είτε των ενδιαφερομένων μερών και, σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση της Δημοκρατίας ν. Ρούσσου (1987) 3 Α.Α.Δ. 1217, εκείνο που έχει σημασία είναι η γενική εικόνα και χαρακτηρισμός του υπαλλήλου που βγαίνει από το σύνολο της επί μέρους βαθμολογίας. Δυσμενείς για τον αιτητή ήταν οι τροποποιήσεις που έγιναν στις Εμπιστευτικές Εκθέσεις για τα χρόνια 1979 και 1980. Οι τροποποιήσεις για τα χρόνια 1981 και 1982 εβελτίωσαν τη βαθμολογία του αιτητή. Στην αξιολόγηση των υποψηφίων η Ε.Δ.Υ, έλαβε υπόψη το σύνολο των Εμπιστευτικών Εκθέσεων, ιδιαίτερη όμως έμφαση έδωσε στις Εκθέσεις για τα χρόνια 1982 μέχρι 1986. Οι τροποποιήσεις που έγιναν στις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των ενδιαφερομένων μερών Νεόφυτου Δημητρίου και Χρίστου Ορφανού, ήταν δυσμενείς και για τους δύο· δε λήφθηκαν όμως σοβαρά υπόψη αφού έγιναν για τα χρόνια 1979-1981. Ούτε η προσθήκη που έγινε στην ετήσια Εμπιστευτική Έκθεση του ενδιαφερομένου μέρους Νίκου Λεωνίδου για το χρόνο 1980 μπορεί να λεχθεί ότι βελτίωσε με οποιοδήποτε τρόπο τη θέση του έναντι του αιτητή. Επομένως, στην αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων οι παράτυπες τροποποιήσεις των Εμπιστευτικών Εκθέσεων στις οποίες έχω αναφερθεί δεν επηρέασαν με τρόπο ουσιώδη την κρίση της Ε.Δ.Υ, αναφορικά με την αξία του αιτητή ή εκείνη των ενδιαφερομένων μερών.

Στην Αναθεωρητική Έφεση της Δημοκρατίας ν. Αργυρίδη (1987) 3 Α.Α.Δ. 1092, την οποία επικαλείται ο ευπαίδευτος δικηγόρος του αιτητή, αποφασίστηκε ότι η αυστηρή συμμόρφωση στις πρόνοιες της παραγράφου 9 της Εγκυκλίου αρ. 491 ημερομηνίας 26 Μαρτίου 1979 αναφορικά με την ετοιμασία και υποβολή Εμπιστευτικών Εκθέσεων για δημόσιους υπαλλήλους, που έχουν παραβιαστεί στην παρούσα περίπτωση, είναι προϋπόθεση για την εγκυρότητα των Εμπιστευτικών Εκθέσεων, και ότι οποιαδήποτε παρέκκλιση από τις επιτακτικές της πρόνοιες ισοδυναμεί με παραβίαση της αρχής της ισότητας έναντι της Διοίκησης όπως διασφαλίζεται στο άρθρο 28 του Συντάγματος. Αποφασίστηκε ακόμα ότι, εφόσον οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις αποτελούν ουσιαστικό παράγοντα στη λήψη αποφάσεων σχετικών με προαγωγές, τέτοιες αποφάσεις θεωρούνται ότι λαμβάνονται σαν αποτέλεσμα πλάνης αναφορικά με τα γεγονότα που περιέχονται σ' αυτές και ακυρώνονται αν στο στάδιο του δικαστικού ελέγχου αποδειχθεί παρατυπία στην ετοιμασία των Εμπιστευτικών Εκθέσεων.

Η απόφαση στην υπόθεση Αργυρίδη (ανωτέρω) επανεξετάστηκε και επεξηγήθηκε στη μεταγενέστερη απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου Ανδρέα Σεκκίδη ν. Δημοκρατίας (1988) 3 Α.Α.Δ. 2136. Τονίστηκε σ' αυτή ότι, παρά το γεγονός ότι παράλειψη συμμόρφωσης με τη διαδικασία που καθορίζει η Εγκύκλιος Αρ. 491 στην ετοιμασία των Εμπιστευτικών Εκθέσεων, καθιστά τις Εκθέσεις παράτυπες, η παρατυπία συνεπάγεται ακύρωση της διοικητικής πράξης μόνο στις περιπτώσεις που επηρέασε ουσιωδώς την επίδικη απόφαση. Σχετική είναι επίσης η πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας Δημοκρατία ν. Μιχαλάκη Δημητρίου και Άλλων (1989) 3 Α.Α.Δ. 558.

Στην παρούσα υπόθεση οι παράτυπες τροποποιήσεις στις Εμπιστευτικές εκθέσεις του αιτητή και των ενδιαφερομένων μερών είναι επουσιώδεις και η έκταση και ο αντίκτυπος τους πάνω στη γενική εικόνα που έδιδαν οι Εκθέσεις αυτές πριν την τροποποίηση τους, είναι χωρίς σημασία. Απορρίπτω την πιθανότητα η επίδικη απόφαση να επηρεάστηκε από τις παράτυπες Εμπιστευτικές Εκθέσεις για τους λόγους που έχω ήδη αναφέρει στα σχόλια μου αναφορικά με τις τροποποιήσεις αυτές.

Ο ευπαίδευτος δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι η Ε.Δ.Υ, δεν έδωσε την πρέπουσα βαρύτητα στην αρχαιότητα του αιτητή έναντι όλων των ενδιαφερομένων μερών, ότι αγνόησε το γεγονός ότι ο αιτητής κατέχει το πρόσθετο προσόν της γνώσης εκτός από την αγγλική και άλλης Ευρωπαϊκής γλώσσας, δηλαδή της Τουρκικής γλώσσας και ότι, λαμβανομένων υπόψη όλων των κριτηρίων που προβλέπει ο Νόμος, ο αιτητής υπερτερεί και είναι ο πιο κατάλληλος για προαγωγή σε σύγκριση με τα ενδιαφερόμενα μέρη.

Όπως φαίνεται από το φάκελο του αιτητή που ήταν ενώπιον της Ε.Δ.Υ., ο αιτητής είναι γνώστης της Τουρκικής γλώσσας που αποτελεί πρόσθετο προσόν σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας. Το γεγονός αυτό αγνοήθηκε από την Ε.Δ.Υ, αφού στο πρακτικό που τηρήθηκε την ημερομηνία που λήφθηκε η επίδικη απόφαση αναφέρεται ότι οι υποψήφιοι Παπαδόπουλος, Ορφανού, Μαγγανής, Αναστασίου, Χατζημύλος, Φιλιππίδης, Ξιουρής, Ιωαννίδης, και Δημητρίου κατέχουν το πλεονέκτημα της γνώσης της Γαλλικής ή άλλης Ευρωπαϊκής γλώσσας, χωρίς να αναφέρεται το όνομα του αιτητή. Στη γραπτή του αγόρευση ο ευπαίδευτος δικηγόρος της Ε.Δ.Υ, παραδέχεται ότι ο αιτητής έχει γνώση της Τουρκικής γλώσσας· ισχυρίζεται όμως ότι, εφόσον το γεγονός αυτό περιέχεται στο φάκελο του αιτητή, τεκμαίρεται ότι η Ε.Δ.Υ, το έλαβε υπόψη. Είναι φανερόν από το πιο πάνω πρακτικό με ημερομηνία 4.6.1987 ότι αν η έρευνα όπως την έκαμε η Ε.Δ.Υ, έφερνε σε φως ότι ο αιτητής είχε το πρόσθετο προσόν της γνώσης δεύτερης Ευρωπαϊκής γλώσσας, η ρητή αναφορά της Ε.Δ.Υ, στα ονόματα των υποψηφίων που κατείχαν το προσόν αυτό θα περιλάμβανε ασφαλώς και το όνομα του αιτητή. Πάνω στο θέμα αυτό η έρευνα που έκαμε η Ε.Δ.Υ, ήταν ελλειπής με αποτέλεσμα να αποκομίσει τη λανθασμένη εντύπωση ότι ο αιτητής δεν κατείχε το πρόσθετο προσόν που ρητά αναφέρεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας.

Η αρχή του Διοικητικού Δικαίου που ισχύει σε περιπτώσεις όμοιες με την παρούσα διατυπώθηκε με σαφήνεια στην ομόφωνη απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Αναθεωρητική Έφεση αρ. 87 της Δημοκρατίας ν. Νικόλα Εκκέσιη (1975) 3 Α.Α.Δ. 548, στην οποία τονίστηκαν τα εξής στις σελίδες 555,556:

"No doubt, discretionary powers must be exercised without a misconception about a material fact. If that happens, the decision reached is contrary to law, in the sense that the law was applied on a wrong factual basis. On the other hand, there exists a presumption that an administrative decision is reached after a correct ascertainment of relevant facts, though such presumption can be rebutted if a litigant succeeds in establishing that there exists at least a probability that a misconception has led to the taking of the decision complained of. (See Stassinopoulos, Law of Administrative Acts (1951) 304 et seq.) The burden of establishing that an administrative decision was reached on the basis of a misconception about a material fact, lies on the person challenging the validity of such decision on this ground. Furthermore, a decision may be annulled if an administrative court is satisfied that it is very probable that such decision was reached as a result of a factual misconception. In such a case, the annulment is not ordered because factual misconception has been established, but in order to rid the administrative decision concerned of the suspicion that it was based on a factual misconception. (See Stassinopoulos, Law of Administrative Acts, 1951, p. 305 cited with approval by the learned trial Judge in his judgment)".

Στην παρούσα υπόθεση ο αιτητής απέδειξε την ύπαρξη πλάνης εκ μέρους της Ε.Δ.Υ, αναφορικά με την κατοχή από τον αιτητή του πρόσθετου προσόντος της γνώσης της Τουρκικής γλώσσας. Είναι αυτό ουσιώδες ή επουσιώδες μόνο γεγονός; Από το όλο σκεπτικό της επίδικης απόφασης φαίνεται καθαρά ότι στην αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων η Ε.Δ.Υ, απέδωσε τη δέουσα βαρύτητα και σημασία στην κατοχή από μερικούς υποψηφίους του πρόσθετου αυτού προσόντος. Θα ήθελα επί του προκειμένου να παρατηρήσω ότι η γνώση της Τουρκικής γλώσσας που είναι η γλώσσα του σύνοικου στοιχείου και μια από τις επίσημες γλώσσες της Δημοκρατίας, έχει κατά τη γνώμη μου, μεγαλύτερη αξία και βαρύτητα σαν πρόσθετο προσόν από τη γνώση οποιασδήποτε άλλης Ευρωπαϊκής γλώσσας που είχαν τα ενδιαφερόμενα μέρη. Η σύγκριση αυτή δεν αναφέρεται στην Αγγλική γλώσσα της οποίας η γνώση αποτελεί απαραίτητο και όχι πρόσθετο μόνο προσόν σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας. Συνάγεται από τα ανωτέρω ότι το γεγονός αναφορικά με το οποίο ο αιτητής απέδειξε την πλάνη της Ε.Δ.Υ, είναι ουσιώδες και όχι επουσιώδες. Επιπρόσθετα, λαμβανομένων υπόψη όλων των περιστατικών της υπόθεσης αυτής, δεν μπορώ να αποκλείσω την πιθανότητα η Ε.Δ.Υ, να κατέληγε σε διαφορετικό αποτέλεσμα από εκείνο στο οποίο κατέληξε αν, όπως όφειλε, στην αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων που έκαμε λάμβανε υπόψη και το γεγονός ότι ο αιτητής κατείχε πρόσθετο προσόν που προνοεί το σχέδιο υπηρεσίας. Συμπεραίνεται από τα ανωτέρω ότι η επίδικη απόφαση που είναι προϊόν πλάνης από μέρους της Ε.Δ.Υ, θα πρέπει να ακυρωθεί αναφορικά με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη.

Επακόλουθο των ανωτέρω είναι η έκδοση των πιο κάτω διαταγών.

Στην προσφυγή αρ. 688/87 εκδίδεται διαταγή με την οποία ακυρώνεται η προαγωγή στη θέση Ανώτερου Ταχυδρομικού Λειτουργού όλων των ενδιαφερομένων μερών εκτός του Νεόφυτου Δημητρίου αναφορικά με τον οποίο η προσφυγή αυτή απορρίπτεται γιατί όταν καταχωρήθηκε δεν υπήρχε εκτελεστή διοικητική πράξη σχετικά με την προαγωγή του που τότε δεν είχε ακόμα δημοσιευτεί. Στην προσφυγή αρ. 798/87 εκδίδεται διαταγή με την οποία ακυρώνεται η προαγωγή στην ίδια θέση του ενδιαφερομένου μέρους Νεόφυτου Δημητρίου.

Εναπόκειται τώρα στην Ε.Δ.Υ., απαλλαγμένη από την πλάνη στην οποία είχε υποπέσει, να σταθμίσει από την αρχή όλα τα ουσιώδη γεγονότα και να προβεί στην πλήρωση των τεσσάρων θέσεων Ανώτερου Ταχυδρομικού Λειτουργού που κενώνονται με την παρούσα απόφαση, ασκώντας επί του προκειμένου τη διακριτική της ευχέρεια με τρόπο ορθό και αδιάβλητο.

Λαμβάνοντας υπόψη όλες τις περιστάσεις δεν εκδίδω οποιαδήποτε διαταγή αναφορικά με τα έξοδα.

Οι επίδικες αποφάσεις ακυρώνονται χωρίς έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία