ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1989) 3 ΑΑΔ 507
9 Μαρτίου, 1989
[Α.Ν. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΝΑ ΜΕΤΑΞΑ,
Αιτήτρια,
v.,
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 592/86).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προϊστάμενος Τμήματος — Συστάσεις — Μπορούν να γίνουν με βάση τη συνολική εικόνα για τους υποψηφίους — Ο προϊστάμενος δεν είναι υπόχρεος να αναφερθεί σε επί μέρους στοιχεία.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Πρόσθετα, αλλά μη θεωρούμενα ως πλεονέκτημα — Βαρύτητα — Μικρή.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές εκθέσεις — Η εγκύκλιος 491/79 για την προετοιμασία τους — Αλλαγές από προ-συπογράφοντα λειτουργό — Ελλείψει μαρτυρίας ότι οι διορθώσεις έγιναν χωρίς να προηγηθεί συζήτηση μεταξύ αξιολογούντος και προσυπογράφοντος λειτουργού, ισχύει το τεκμήριο Νομιμότητας — Τροποποιήσεις από προσυπογράφοντα λειτουργό άνευ χρήσεως ερυθράς μελάνης — Επουσιώδης παρατυπία — Τροποποιήσεις στη βαθμολογία από προσυπογράφοντα λειτουργό κατά παράβαση της εγκυκλίου — Παρατυπία, η οποία δεν είναι κατ' ανάγκη ουσιώδης — Τούτο εξαρτάται από τα γεγονότα εκάστης υπόθεσης.
Στην υπόθεση αυτή και με βάση τις πιο πάνω νομικές αρχές, την αποτυχία της αιτούσας να στηρίξει τον ισχυρισμό της σχετικά με πραγματική πλάνη και το συμπέρασμα ότι η αιτούσα δεν ήταν έκδηλα υπέρτερη των ενδιαφερομένων προσώπων, το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση ακυρώσεως.
Η αίτηση ακυρώσεως απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Republic v. Hams (1985) 3 C.L.R. 106,
Bakdades v. Republic (1973) 3 C.L.R. 401,
Sekkides v. Republic (1988) 3 C.L.R. 2136,
Lofitis v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1318,
Zyngas and Others v. Republic (1988) 3 C.L.R. 838,
Hadjisawas v. Republic (1982) 3 C.L.R. 76.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία προάχθηκαν στη θέση Ασφαλιστικού Λειτουργού 1ης Τάξης τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα αντί της αιτήτριας.
Ν. Παπαευσταθίου, για Τ. Παπαδόπουλο, για την Αιτήτρια.
Γ. Φράγκου (κα.), για τους Καθ' ων η αίτηση.
Λ.Σ. Αγγελίδης, για τα Ενδιαφερόμενα πρόσωπα.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή της αυτή η αιτήτρια ζητά:
"Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη ή/και απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση η οποία δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 12/9/1986 και με βάση την οποίαν προήχθηκαν στη θέση Ασφαλιστικού Λειτουργού 1ης Τάξης (Τμήμα Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων) οι ΧΡΗΣΤΟΣ Ν. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ και ΣΩΤΗΡΟΥΛΑ Π. ΧΕΙΜΩΝΙΔΟΥ είναι άκυρη και στερείται οποιουδήποτε νόμιμου αποτελέσματος."
Η θέση Ασφαλιστικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, είναι θέση προαγωγής και σύμφωνα με το Άρθρο 36 των Περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1967 έως 1983 και την Κανονιστική Διάταξη 3, συστάθηκε Τμηματική Επιτροπή με την Έκθεση της οποίας (Τεκμήριο 4), που διαβιβάστηκε στην Επιτροπή, συστήθηκαν δώδεκα υποψήφιοι μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονταν η αιτήτρια και τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Στη συνεδρίαση της Επιτροπής της 22 Ιουλίου, 1986, ήταν παρών και ο Διευθυντής των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων κ. Δημήτρης Πελεκάνος, και στο σχετικό πρακτικό της Επιτροπής, (Παράρτημα 6), αναφέρονται τα πιο κάτω, όσα είναι σχετικά με την υπό εξέταση υπόθεση:
"Αυτός ανάφερε τα εξής:
Είναι ευχάριστο διότι υπάρχουν εξαίρετοι υπάλληλοι, μεταξύ των οποίων θα πρέπει να γίνει η επιλογή. Είναι ίσως η πρώτη φορά που υπάρχει μια ομάδα υποψηφίων που είναι όλοι άξιοι και πρέπει να επιλεγούν αυτοί που αξίζουν περισσότερο. Είναι όλοι με κάποια χρόνια υπηρεσίας, πείρα, κλπ. και θα προσπαθήσει να υποδείξει τρεις που κατά τη γνώμη του είναι οι καλύτεροι.
Αρχίζει με τη Χριστοδουλίδου Γεωργία, η οποία είναι καθόλα εξαίρετη, εργατική, πεπειραμένη, με γνώσεις πολύ πλατιές στους διάφορους τομείς των Υπηρεσιών, γι' αυτό μετά από υπηρεσία στους διάφορους κλάδους του Κεντρικού Γραφείου έχει τοποθετηθεί στον Κλάδο Εσωτερικού Ελέγχου, όπου γίνεται έλεγχος όλων των απαιτήσεων που αποφασίζονται από το Τμήμα για παροχές. Ελέγχει την εργασία άλλων λειτουργών. Τοποθετήθηκε εκεί διότι της έχουν εμπιστοσύνη ότι μπορεί να κάνει αυτήν τη δουλειά. Ξέρει το Νόμο και μπορεί να ελέγχει ακόμα και τις διαδικασίες. Πολλές φορές υποβάλλει και εισηγήσεις. Είναι καθόλα άριστη και συστήνεται ως η υπ' αριθμό ένα για προαγωγή.
Δεύτερη είναι η Χειμωνίδου Σωτηρούλα. Και αυτή η λειτουργός έχει υπηρετήσει σε διάφορους κλάδους των Υπηρεσιών. Τα τελευταία χρόνια έχει τοποθετηθεί στον Κλάδο Στατιστικής και Ερευνών και είναι βασικό στέλεχος. Εκτελεί την εργασία της κατά τρόπο εξαιρετικό, υποδειγματικό και δεν περιορίζεται μόνο στα καθήκοντα της, αλλά δείχνει ενδιαφέρον για όλες τις εργασίες του Τμήματος, για τη νομοθεσία, τις τροποποιήσεις της νομοθεσίας, ενημερώνεται συνεχώς. Επιδεικνύει και τρόπους διεκπεραίωσης της εργασίας. Συνεργάζεται με τον Αναλογιστή, ο οποίος έρχεται στην Κύπρο μια φορά το χρόνο και ο οποίος μιλά γι' αυτή με τα καλύτερα λόγια. Είναι καθόλα εξαίρετη και γι' αυτό συστήνεται ως δεύτερη.
Ο τρίτος που συστήνεται είναι ο Βασιλείου Χρίστος. Είναι τοποθετημένος στο Επαρχιακό Γραφείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων Λάρνακας, είναι Επιθεωρητής, βοηθά στην παρουσίαση υποθέσεων ενώπιον του Δικαστηρίου, αλλά τα βασικά του καθήκοντα είναι καθήκοντα Επιθεωρητή. Εκτελεί τα καθήκοντα του κατά τρόπο εξαίρετο και παράλληλα εμβαθύνει σε όλα τα συναφή με την εργασία του, προβληματίζεται, και αυτή η ιδιότητα του, να προβληματίζεται, να κάνει εισηγήσεις, είναι ένα ιδιαίτερο χάρισμα που τον ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους, οι οποίοι είναι επίσης εξαίρετοι. Γι' αυτό, πιστεύει ότι ο τρίτος που πρέπει να καταλάβει τη θέση είναι ο Βασιλείου.
Οι υπόλοιποι υποψήφιοι υπηρετούν ως ακολούθως:
...................................
Μεταξά Άννα, στα Κεντρικά γραφεία, στον Κλάδο Συντάξεων.
...................................
Όλοι οι υποψήφιοι διαθέτουν την απαιτούμενη από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης άριστη γνώση των νομοθεσιών και διαδικασιών των σχετιζομένων με τα σχέδια που υπάγονται στην αρμοδιότητα των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Αυτό διαπιστώθηκε και από την προφορική εξέταση, στην οποία υποβλήθηκαν οι υποψήφιοι από την Τμηματική Επιτροπή.
Στο σημείο αυτό ο Διευθυντής των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων αποχώρησε από τη συνεδρίαση. Στη συνέχεια η Επιτροπή ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων.
Η Επιτροπή εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψηφίων, και έλαβε επίσης υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και τις κρίσεις και συστάσεις του Διευθυντή των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Η Επιτροπή έλαβε υπόψη τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψηφίων στο σύνολο τους. Ενδεικτικά, αναφέρονται πιο κάτω οι Εκθέσεις τους αφότου καθιερώθηκε ο νέος τύπος Εμπιστευτικών Εκθέσεων:
1. .................................
2. .................................
3. ....................................
4. Μεταξά Άννα Χρ.: |
1979 |
"Λ.Κ." |
(0-8-2-2ΔΕ) |
|
1980 |
"Λ.Κ." |
(2-8-0-2ΔΕ) |
|
1981 |
"Λ.Κ." |
(2-8-0-2ΔΕ) |
|
1982 |
"Λ.Κ." |
(3-7-0-2ΔΕ) |
|
1983 |
"Ε" |
(8-4-0) |
|
1984 |
"Ε" |
(12-0-0) |
|
1985 |
Έ" |
(9-1-0-2ΔΕ) |
5. Βασιλείου Χρίστος Ν.: |
1979 |
"Λ.Κ." |
(3-7-0-2ΔΕ) |
|
1980 |
"Λ.Κ." |
(4-7-0-1ΔΕ) |
|
1981 |
"Λ.Κ." |
(5-6-0-1ΔΕ) |
|
1982 |
"Λ.Κ." |
(6-6-0) |
|
1983 |
Έ" |
(10-2-0) |
|
1984 |
Έ" |
(10-2-0) |
|
1985 |
"Ε" |
(11-1-0) |
6. ..................................
7. ..................................
8. Χειμωνίδου Σωτηρούλα Π: |
1979 |
"Ε" |
(7-3-0-2ΔΕ) |
|
1980 |
"Ε" |
(7-3-0-2ΔΕ) |
|
1981 |
"Ε" |
(7-3-0-2ΔΕ) |
|
1982 |
"Ε" |
(7-3-0-2ΔΕ) |
|
1983 |
"Ε" |
(9-1-0-2ΔΕ) |
|
1984 |
"Ε" |
(9-2-0-1ΔΕ) |
|
1985 |
"Ε" |
(10-2-0) |
9. .................................
10. ...............................
11. ...............................
12. ...............................
Η Επιτροπή απόδωσε επίσης τη δέουσα σημασία στα προσόντα των υποψηφίων.
Όσον αφορά την αρχαιότητα, η Επιτροπή σημείωσε ότι όλοι οι υποψήφιοι προάχθηκαν στην παρούσα τους θέση, 'Ασφαλιστικός Λειτουργός, 2ης Τάξης', από 15.3.82. Πρώτη σε σειρά αρχαιότητας είναι όμως η Χριστοδουλίδου, που προάχθηκε από 15.3.69 στη θέση Βοηθού Εργατικού Λειτουργού, η οποία από 1.1.81 μετονομάστηκε σε Εργατικός Λειτουργός 3ης Τάξης, και από 31.12.81 σε Ασφαλιστικός Λειτουργός, 3ης Τάξης, και ακολουθούν κατά σειρά (στην παρένθεση αναφέρεται η ημερομηνία προαγωγής τους στην ίδια θέση) οι Ευτυχίου (15.3.69), Πι-τσιλλίδης (15.3.69), Μεταξά (15.11.69), Βασιλείου (15.11.69), Παπαθανασίου (15.3.71), Αριστείδου (1.5.72), Χειμωνίδου (1.5.72), Παπάς (15.6.73), Φλωρίδου (15.6.73), Χ"Χριστοφή (15.6.73) και Γρηγορίου (15.6.73) (εκεί όπου οι ημερομηνίες είναι οι ίδιες η κατάταξη των υπαλλήλων έγινε με βάση την προηγούμενη αρχαιότητα τους).
Η Επιτροπή κατά την εξέταση του θέματος της αρχαιότητας των υποψηφίων διαπίστωσε ότι στον κατάλογο των υποψηφίων από δακτυλογραφικό λάθος αναφέρεται ως ημερομηνία προαγωγής του Βασιλείου στη θέση Βοηθού Εργατικού Λειτουργού η 15.11.59 αντί της ορθής 15.11.69. Γι' αυτό, αποφάσισε να γίνει η σχετική διόρθωση στον κατάλογο.
Η Επιτροπή, εν όψει όλων των πιο πάνω υιοθέτησε τις συστάσεις του Διευθυντή.
Συμπερασματικά η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιον της ουσιώδη στοιχεία, έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολο τους (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) ότι οι παρακάτω υπερέχουν των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε να τους προαγάγει σαν τους πιο κατάλληλους στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Ασφαλιστικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, Υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων, από 1.8.86:
1. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Χρίστος
2. ΧΕΙΜΩΝΙΔΟΥ Σωτηρούλα
3. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ Γεωργία"
Είναι ο ισχυρισμός της αιτήτριας ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε κατά πλάνη περί τα πράγματα γιατί παράλειψε η ίδια να προβεί στη δέουσα κάτω από τις περιστάσεις έρευνα, έχοντας βασιστεί πάνω στην πεπλανημένη σύσταση του Διευθυντή Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ο οποίος παρέλειψε να αναφέρει στην Επιτροπή ότι η αιτήτρια, πρώτον, υπερτερεί σε προσόντα έναντι των ενδιαφερομένων μερών, και δεύτερο, ότι είναι αρχαιότερη τους. Επίσης οι πιο πάνω συστάσεις, ισχυρίστηκε η αιτήτρια, πάσχουν γιατί έγιναν από το Διευθυντή, χωρίς αυτός να κάμει καμιά απολύτως αναφορά στην ευδόκιμη υπηρεσία της αιτήτριας, ή να κάμει ταυτόχρονα οποιαδήποτε σύγκριση υποψηφίων και ο οποίος αρκέστηκε μόνο να εκθιάσει τους τρεις υποψήφιους που σύστησε αφαιρώντας έτσι αναπόφευχτα από την Επιτροπή το δικαίωμα να έχει πλήρη και ολοκληρωμένη γνώση και εικόνα της απόδοσης, αξίας και προσόντων των υποψηφίων, ούτως ώστε αφού προβεί σε αντικειμενική εκτίμηση να καταλήξει σε έγκυρη, δίκαιη και νόμιμη απόφαση προαγωγής.
Κατά πρώτο θεωρώ ότι καμιά πλάνη δεν υπάρχει ούτε από μέρους της Επιτροπής, ούτε στις συστάσεις του Διευθυντή. Ο μεν Διευθυντής στις συστάσεις του εκφράζει τις απόψεις του αναφορικά με τους υποψήφιους και ποιους θεωρεί ως καταλληλότερους για τη θέση, λαμβάνοντας υπόψη ολόκληρη την εικόνα των υποψηφίων, χωρίς να είναι απαραίτητο γι' αυτόν να αναφερθεί ειδικά στα επί μέρους στοιχεία που απαρτίζουν την εικόνα αυτή.
Όσον αφορά την Επιτροπή την ίδια, όπως φαίνεται από το πιο πάνω πρακτικό της ημερομηνίας 22 Ιουλίου 1986, είναι καθαρό ότι η αρχαιότητα των υποψηφίων υπολογίστηκε ορθά γιατί η μεν ημερομηνία 15 Νοεμβρίου 1979, όπως αναφέρεται, είναι η ημερομηνία προαγωγής τους στη θέση του Ασφαλιστικού Λειτουργού, 3ης Τάξης, τα δε ονόματα των υποψηφίων "ακολουθούν κατά σειρά" αρχαιότητας με ειδική επεξήγηση ότι "εκεί όπου οι ημερομηνίες είναι οι ίδιες η κατάταξη των υπαλλήλων έγινε με βάση την προηγούμενη αρχαιότητα τους". Η αιτήτρια κατατάσσεται ως αρχαιότερη και του Βασιλείου και της Χειμωνίδου.
Ως προς το θέμα των προσόντων, η αιτήτρια είναι γεγονός ότι κατέχει τα προσόντα που αναφέρονται στην αγόρευση της, τα οποία όμως, εφόσον δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας δεν προσδίδουν σε αυτή υπεροχή έναντι των άλλων υποψηφίων οι οποίοι εν πάση περιπτώσει, κατέχουν όλα τα απαιτούμενα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας (βλέπε Republic v. Harris (1985) 3 C.L.R. 106 στη σελ. 115, Bagdades v. The Republic (1973) 3 C.L.R. 401 σελ. 427, 428). Αξίζει βέβαια να σημειωθεί ότι όλα τα προσόντα των υποψηφίων βρίσκονται στους προσωπικούς των φακέλους που ήσαν ενώπιον της Επιτροπής, η οποία και τους μελέτησε, όπως η ίδια αναφέρει.
Ο επόμενος ισχυρισμός της αιτήτριας είναι ότι η επίδικη απόφαση είναι άκυρη γιατί οι εμπιστευτικές εκθέσεις της αιτήτριας για το 1982 και των ενδιαφερομένων μερών, Χειμωνίδου για το 1985, και Βασιλείου για το 1982, που λήφθηκαν υπόψη για τις προαγωγές αυτές, συντάχθηκαν κατά παράβαση της Εγκυκλίου 491, ημερομηνίας 26 Μαρτίου 1979, ότι δηλαδή έγιναν τροποποιήσεις από τον προσυπογράφοντα λειτουργό χωρίς προηγούμενη συζήτηση με τον αξιολογούντα λειτουργό, χωρίς αιτιολογία και χωρίς κόκκινο μελάνι.
Το θέμα των αλλοιώσεων στις εμπιστευτικές εκθέσεις έτυχε δικαστικής εξέτασης και έχει αποφασιστεί από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην απόφαση της στην υπόθεση Andreas Sekkides v. The Republic (1988) 3 C.L.R. 2136, όπου αναφέρεται ότι η Εγκύκλιος του 1979, περιέχει κανόνες διαδικασίας που γενικά πρέπει να ακολουθούνται κατά τη σύνταξη των εμπιστευτικών εκθέσεων. Τυχόν παράλειψη να ακολουθηθούν από τον αρμόδιο λειτουργό καθιστά τη συνταχθείσα έκθεση παράτυπη, η παρατυπία όμως αυτή εκτός αν έχει ουσιωδώς επηρεάσει την απόφαση της Επιτροπής, δεν καθιστά αναγκαία την ακύρωση της επίδικης απόφασης. Το μέγεθος της παρατυπίας και του επηρεασμού της επίδικης απόφασης εξαρτάται πάντοτε από τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης που δικάζεται.
Στην προκειμένη υπόθεση, στην περίπτωση της αιτήτριας για το χρόνο 1982, τροποποιήθηκε από τον Προϊστάμενο ως προσυπογράφοντα λειτουργό, με μαύρο μελάνι. Η επί μέρους βαθμολογία της στην "Απόδοση" της από "Εξαίρετος" σε "Λίαν Καλός", χωρίς όμως αυτό να αλλοιώσει τη γενική βαθμολογία της για το χρόνο εκείνο.
Η εμπιστευτική έκθεση του ενδιαφερομένου μέρους Χρ. Βασιλείου, για το χρόνο 1982, τροποποιήθηκε ως ακολούθως "Νοημοσύνη/Ευφυΐα" και "Χαρακτήρ" μειώθηκαν από "Εξαίρετος" σε "Λίαν Καλός", και η γενική βαθμολογία από "Εξαίρετος" σε "Λίαν Καλός", με μαύρο μελάνι, από τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας ως προσυπογράφοντα.
Στην εμπιστευτική έκθεση του ενδιαφερομένου μέρους Σ. Χειμωνίδου, για το χρόνο 1985, τροποποιήθηκε η επί μέρους βαθμολογία στην "Ικανότητα προφορικής εκφράσεως" και/ή "Διευθυντική/Εποπτική ικανότης", από "Λίαν Καλός" σε "Εξαίρετος" από τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας χωρίς όμως να αλλοιωθεί η γενική βαθμολογία, που ήταν, εν πάση περιπτώσει "Εξαίρετος".
Αλλοιώσεις με μελάνι σε άλλο χρώμα από το κόκκινο έχει αποφασιστεί από το Δικαστήριο ότι δεν αποτελούν ουσιώδη παρατυπία. (Βλέπε Lofitis v. The Republic (1986) 3 C.L.R. 1318 στη σελ. 1330).
Όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι έγιναν οι διορθώσεις χωρίς προηγούμενη συζήτηση δεν υπάρχει τέτοια μαρτυρία ενώπιον του Δικαστηρίου που να αποδεικνύει κάτι τέτοιο, οπόταν σύμφωνα με την αρχή της νομιμότητας πρέπει να θεωρηθεί ότι οι αλλοιώσεις έγιναν νόμιμα. Αναφορικά με το θέμα της αιτιολογίας, εφόσον τέτοια είναι αναγκαία όταν υπάρχει στο τελικό στάδιο διαφωνία μεταξύ του αξιολογούντος και του προσυπογράφοντος λειτουργού, (βλέπε Zyngas v. The Republic (1988) 3 C.L.R. 838), στην προκειμένη περίπτωση ενόψει των πιο πάνω, οποιαδήποτε αιτιολογία, δεν θα ήταν απαραίτητη.
Τέλος όσον αφορά τις τροποποιήσεις τις ίδιες, αυτές που έγιναν στις εκθέσεις για το 1982, θεωρώ ότι έγιναν σε χρόνο απομεμακρυσμένο σε σχέση με τις προαγωγές και ειδικά στην περίπτωση της αιτήτριας, όπου η γενική της βαθμολογία δεν επηρεάστηκε καθόλου.
Στην περίπτωση του ενδιαφερομένου μέρους Χρ. Βασιλείου, αξίζει να σημειωθεί ότι η τελική εικόνα που παρουσιάζει η εμπιστευτική έκθεση του για το 1982, που αλλοιώθηκε η γενική του βαθμολογία, από "Εξαίρετος" σε "Λίαν Καλός", δεν είναι διαφορετική από την εικόνα που παρουσίαζε τα προηγούμενα χρόνια, και εν πάση περιπτώσει αυτό δεν επηρεάζει αλλά μάλλον ωφελεί την αιτήτρια.
Στην περίπτωση της Χειμωνίδου, όπως αναφέρτηκε πιο πάνω, οι αλλοιώσεις αντί από τον προσυπογράφοντα λειτουργό έγιναν από τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας, ο οποίος αντ' αυτού, κανονικά θα έπρεπε να είχε σημειώσει τη γνώμη του υπό μορφή παρατηρήσεων στο "ΜΕΡΟΣ VI: ΓΕΝΙΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ" της εκθέσεως. Θεωρώ όμως ενόψει όλων των γεγονότων και ειδικά του ότι η γενική εικόνα της υπαλλήλου αυτής δεν έχει αλλοιωθεί, αντίθετα οι αλλοιώσεις στη βαθμολογία συνάδουν με τη βαθμολογία της στα θέματα αυτά κατά τα προηγούμενα χρόνια, και του γεγονότος ότι στην έκθεση που αλλοιώθηκε όπως και στις εκθέσεις για τα προηγούμενα χρόνια, συστήνεται για προαγωγή ως υποδειγματικός υπάλληλος - η αιτήτρια δεν έχει τέτοια σύσταση για προαγωγή - ότι η παρατυπία αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει ουσιωδώς επηρεάσει την επίδικη απόφαση.
Τέλος είναι ο ισχυρισμός της αιτήτριας ότι έπρεπε να προαχθεί αυτή αντί τα ενδιαφερόμενα μέρη ενόψει της έκδηλης υπεροχής της έναντι αυτών.
Όπως αναφέρτηκε πιο πάνω στα προσόντα η αιτήτρια είναι ίση με τα ενδιαφερόμενα μέρη, σε αξία η αιτήτρια υστερεί της Χειμωνίδου της οποίας οι εκθέσεις είναι όλες εξαίρετες, του δε Βασιλείου παρόλο πού σε γενική βαθμολογία οι εκθέσεις τους είναι ίσες, υστερεί στην επί μέρους βαθμολογία. Περιπλέον και τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη είχαν σύσταση για προαγωγή.
Εν όψει των ανωτέρω η αρχαιότητα της αιτήτριας που δημουργείται λόγω της ημερομηνίας του πρώτου διορισμού της στη δημόσια υπηρεσία, δεν είναι αρκετή για να δημιουργήσει υπέρ της έκδηλη υπεροχή έναντι των άλλων υποψηφίων. (Βλέπε Hadjisavvas v. The Republic (1982) 3 C.L.R. 76 στη σελ. 78).
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται, δε δίδεται όμως οποιαδήποτε διαταγή ως προς τα έξοδα.
Η αίτηση ακυρώσεως απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.