|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 400
25 Φεβρουαρίου, 1989
[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΜΕΣΩ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 328/87).
Τροχαία Μεταφορά — Αυτοκίνητα εκμισθούμενα άνευ οδηγού (Ζ) — Ο Περί Ρυθμίσεως Τροχαίας Μεταφοράς Νόμος, 1982 (Ν.9/82) Άρθρο 5(9) — "Μετέρχεται ή προτίθεται όπως μετέλθη την μεταφορικήν επιχείρησιν ως κύριον αυτού επάγγελμα".
Γενικές Αρχές Διοικητικού Δικαίου — Δικαστικός έλεγχος — Εκτίμηση — Πραγματικά γεγονότα — Είναι έργο της Διοικήσεως — Το Ακυρωτικό Δικαστήριο τότε μόνον επεμβαίνει, όταν η διοίκηση έχει υπερβεί τα ακραία όρια της διακριτικής της ευχέρειας ή όταν έχει ενεργήσει με πλάνη ως προς τα γεγονότα ή με τρόπο που αποτελεί κατάχρηση εξουσίας.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο αιτών ζήτησε άδειες για οχήματα εκμισθσύμενα άνευ οδηγού. Το αίτημα του απερρίφθη, γιατί η καθ' ης η αίτηση δεν πείσθηκε ότι ο αιτητής "θα ασκήσει προσωπικά την επιχείρηση ενοικίασης οχημάτων χωρίς οδηγό, ως κύριο επάγγελμά του".
Το Ανώτατο Δικαστήριο, αφού διαπίστωσε ότι το μόνο θέμα, που είχε προκύψει στα πλαίσια της προσφυγής αυτής, ήταν θέμα εκτιμήσεως πραγματικών γεγονότων, απέρριψε την Αίτηση Ακυρώσεως εφόσο δε συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις επεμβάσεώς του, που αναφέρονται στο δεύτερο από τα πιο πάνω περιληπτικά σημειώματα.
Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή για δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ' ων η αίτηση με την οποία απέρριψαν το αίτημα του αιτητή για χορήγηση αδείας οχήματος εκμισθούμενου χωρίς οδηγό "Ζ" είναι άκυρη και στερημένη νομικού αποτελέσματος.
Α. Παναγιώτου, για τον Αιτητή.
Γ. Ερωτοκρίτου (κα) Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π: Εξέδωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή του αυτή ο αιτητής ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ ή απόφαση των καθ' ων η αίτηση, η οποία κοινοποιήθηκε σε αυτόν στις 10 Φεβρουαρίου 1987 με την οποία απέρριψαν το αίτημα του για τη χορήγηση αδείας οχήματος εκμισθούμενου χωρίς οδηγό "Ζ", είναι άκυρη και στερημένη νομικού αποτελέσματος.
Τα σχετικά γεγονότα της υπόθεσης είναι τα πιο κάτω.
Ο αιτητής, υπόβαλε το 1983 και μετά, αριθμό αιτήσεων για τη χορήγηση τριάντα-πέντε αδειών για οχήματα που μισθώνονται χωρίς οδηγό "Ζ". Η Αρχή Αδειών στις 9 Ιανουαρίου 1985 εξέτασε τις πιο πάνω αιτήσεις του και τις απέρριψε με το αιτιολογικό ότι τα υφιστάμενα οχήματα και με αυτά που χορηγήθηκαν πρόσφατα οι ανάγκες της Κύπρου θα εξυπηρετούνται ικανοποιητικά. Ο αιτητής τότε καταχώρησε ιεραρχική προσφυγή εναντίον της πιο πάνω απόφασης και η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών στις 6 Μαΐου 1985, εξέτασε την προσφυγή και την απέρριψε με το αιτιολογικό ότι η "αρμόδια αρχή άσκησε ορθά τη διακριτική της εξουσία".
Εναντίον της απόφασης αυτής ο αιτητής καταχώρησε την προσφυγή Αρ. 674/85, η οποία διευθετήθηκε την 4 Νοεμβρίου 1986, με την υποχρέωση των καθ' ων η αίτηση να επανεξετάσουν την υπόθεση για το λόγο ότι έλαβαν υπόψη κριτήρια και γεγονότα, παράνομα και αντίθετα προς το Νόμο.
Η Αναθεωρητική Αρχή εξέτασε στις 19 Ιανουαρίου 1987, την ιεραρχική προσφυγή του αιτητή και την απέρριψε για το λόγο ότι δεν είχε πεισθεί ότι ο αιτητής "θα ασκήσει προσωπικά την επιχείρηση ενοικίασης οχημάτων χωρίς οδηγό ως κύριο επάγγελμα."
Εναντίον της απόφασης αυτής καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή. Στη λήψη της πιο πάνω απόφασης, όπως αναφέρεται σε αυτή, η Αναθεωρητική Αρχή έλαβε υπόψη την ισχύουσα νομοθεσία και όλα τα πραγματικά γεγονότα της υπόθεσης που είχαν τεθεί ενώπιόν της και αφού μελέτησε όλα τα στοιχεία των σχετικών φακέλων και όλα όσα είχαν λεχθεί εκ μέρους του προσφεύγοντα. Μεταξύ των στοιχείων αυτών περιλαμβανόταν το πρακτικό της συνεδρίας της 20 Φεβρουαρίου, 1984, που επισυνάπτεται στη γραπτή αγόρευση και μέσα στην οποία αναφέρεται:-
"Γιαννάκης Ιωάννου: 28η Οκτωβρίου, MEDITERRANEAN COURT, G7, Λεμεσός.
Υποβλήθηκαν στις 12.4.82 αιτήσεις για δύο οχήματα ' Ζ' και στις 22.7.83 αιτήσεις για 20 οχήματα' Ζ'.
Παρουσιάστηκε ο αιτητής και ανέφερε ότι εργάζεται ως υπάλληλος στο γραφείο ενοικιάσεως οχημάτων ' Ζ' του πατέρα του Αναστασίου Ιωάννου ο οποίος έχει 16 οχήματα ' Ζ'. Δήλωσε ότι αν του χορηγηθούν οι πιο πάνω άδειες θα συνεργαστεί με τον πατέρα του. Το 1976 πούλησε ένα όχημα ' Ζ' λόγω οικονομικών δυσκολιών. Αιτήσεις για 40 οχήματα ' Ζ' υποβλήθηκαν και από τον πατέρα του κ. Ιωάννου."
Επίσης οι παρατηρήσεις του Διευθυντή του Τμήματος Χερσαίων Μεταφορών στις οποίες αναφέρονται ότι ο αιτητής εργάζεται ως υπάλληλος στο γραφείο ενοικιάσεως εκμισθουμένων οχημάτων του πατέρα του Αναστάση Ιωάννου και της μητέρας του Μαίρης Ιωάννου που είναι ιδιοκτήτες 30 αδειούχων οχημάτων. Στη μητέρα του επίσης εχορηγήθηκαν από την Αρχή Αδειών στις 30 Σεπτεμβρίου 1982, πέντε νέες άδειες.
Ο αιτητής ήτο ιδιοκτήτης του εκμισθουμένου οχήματος με αρ. JD. 938 το οποίον επώλησε γιατί όπως μου ανέφερε δεν μπορούσε να εργασθεί με ένα όχημα. Επίσης μου ανέφερε ότι αν του χορηγηθούν οι άδειες θα στεγασθεί στην κατάλληλη επαγγελματική στέγη του πατέρα του".
Είναι η θέση του αιτητή ότι ασχολείτο πάντοτε και επαγγελματικά με τα οχήματα "Ζ", μαζί με τον πατέρα του Αναστάση Ιωάννου. Ο πατέρας του ασχολείτο με οχήματα "Ζ" από το 1965 στην Αμμόχωστο, μετά δε την προσφυγοποίηση τους άνοιξε το γραφείο "Μετιττεράνιαν" στη Λεμεσό και συνέχισε να ασχολείται με τα οχήματα "Ζ", στο οποίο ασχολείτο και ο αιτητής γιός του.
Από το 1983 ο αιτητής όπως ισχυρίζεται άνοιξε δικό του γραφείο στην Λεμεσό, το "083", το οποίο ασχολείται με τα οχήματα "Ζ", για δική του επαγγελματική και οικογενειακή αποκατάσταση. Για τις ανάγκες δε του δικού του γραφείου χρησιμοποιούσε οχήματα με ενοίκιο ή/και προμήθεια από το γραφείο του πατέρα του και από άλλα γραφεία.
Είναι ο ισχυρισμός του ευπαίδευτου δικηγόρου του αιτητή ότι η νέα αιτιολογία με βάση την οποία η Αναθεωρητική Αρχή απέρριψε το αίτημα του αιτητή, είναι πεπλανημένη και έχει στηριχθεί σε πλάνη ως προς τα γεγονότα της υπόθεσης και συγκεκριμένα ως προς την επαγγελματική ή/ και την πρόθεση της προσωπικής επαγγελματικής απασχόλησης του αιτητή, μια και από του 1983 διατηρεί δικό του γραφείο στη Λεμεσό, το οποίο ασχολείται αποκλειστικά και κατ' επάγγελμα με τα οχήματα "Ζ". Επομένως δε είναι σαφές ότι ο αιτητής ασχολείτο ήδη προσωπικά με την κατ' επάγγελμα επιχείρηση οχημάτων "Ζ" με βάση δε τούτο είναι ακατανόητος, κατά τον ευπαίδευτο δικηγόρο του αιτητή ο ισχυρισμός, ότι αν του εδίδοντο άδειες, θα έπαυε να ασκούσε προσωπικά την επιχείρηση "Ζ" ως κύριο επάγγελμα.
Η ευπαίδευτος δικηγόρος της Αναθεωρητικής Αρχής υποστήριξε τη θέση ότι ο αιτητής δεν ασχολείται προσωπικά με την ενοικίαση οχημάτων "Ζ" γιατί ο ίδιος δήλωσε ενώπιον της αρμοδίας Αρχής, όπως φαίνεται στα πρακτικά της συνεδρίας της 20ης Φεβρουαρίου 1984, ότι αν του παραχωρηθούν οι αιτούμενες άδειες θα συνεργαστεί με τον πατέρα του και ότι πώλησε το 1976 το μοναδικό όχημα "Ζ" το οποίο διέθεται λόγω οικονομικών δυσκολιών. Στηρίζει δε την επίδικη απόφαση πάνω στο Άρθρο 5(9) του Περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου του 1982 (Νόμος Αρ. 9 του 1982), το οποίο αναφέρει τα ακόλουθα:
"Ουδεμία άδεια οδικής χρήσεως θα χορηγήται αναφορικώς προς οιονδήποτε όχημα δημοσίας χρήσεως προς εκτέλεσιν οιασδήποτε οδικής χρήσεως δι' ην απαιτείται τοιούτον όχημα δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, εκτός εάν ο ιδιοκτήτης τούτου πείση την αρχήν αδειών ότι μετέρχεται ή προτίθεται όπως μετέλθη την μεταφορικήν επιχείρησιν ως κύριον αυτού επάγγελμα."
Το θέμα όπως σε τελευταία ανάλυση έχει διαμορφωθεί είναι ζήτημα εκτίμησης των πραγματικών γεγονότων της υπόθεσης και σαν τέτοιο ανάγεται στην αρμοδιότητα της διοίκησης. Το δε Δικαστήριο τούτο επεμβαίνει μόνο όταν η διοίκηση έχει υπερβεί τα ακραία όρια της διακριτικής της ευχέρειας ή όταν έχει ενεργήσει με πλάνη ως προς τα γεγονότα, ή με τρόπο που αποτελεί κατάχρηση εξουσίας. (Βλέπε Constantinou v. The Republic (1969) 3 C.L.R. 190, Economou v. The Republic (1970) 3 C.L.R. 420, and Lefkos Georghiades v. The Republic (1972) 3 C.L.R. 594).
To αρμόδιο κατά Νόμο όργανο δεν φαίνεται από την απόφασή του να έχει πεισθεί από τον αιτητή όπως προβλέπει το Άρθρο 5(9) του Νόμου ότι μετέρχεται ή προτίθεται όπως μετέλθη τη μεταφορική επιχείρηση ως κύριο αυτού επάγγελμα.
Στην προκειμένη περίπτωση δε φαίνεται να υπάρχουν περιθώρια επεμβάσεως από το Δικαστήριο τούτο διότι δεν υπάρχει ούτε πλάνη περί το Νόμο ή τα πράγματα ούτε κατάχρηση ή υπέρβαση εξουσίας και ως εκ τούτου η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.