|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1988) 3 CLR 2048
5 Νοεμβρίου, 1988
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ.]
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΙΕΚΚΕΡΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΕΩΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Αρ. Προσφυγών 340/84,346/84, 373/84,527/84).
Αρχή Βιομηχανικής Καταρτίσεως—Διορισμός Προέδρου Διοικητικού Συμβουλίου—Δημοσίευση—Δεν αποτελεί συστατικό στοιχείο του διορισμού — Γι' αυτό και συμμετοχή Προέδρου στη λήψη αποφάσεως πριν από την δημοσίευση του διορισμού του δεν οδηγεί σε ακυρότητα της αποφάσεως.
Αρχή Βιομηχανικής Καταρτίσεως—Σχέδια υπηρεσίας—Κατά πόσο η δημοσίευσή των είναι προϋπόθεση της ισχύος των—Ελλείψει σχετικής νομοθετικής διατάξεως, η απάντηση στο ερώτημα είναι αρνητική.
Αρχή Βιομηχανικής Καταρτίσεως—Διορισμοί/Προαγωγές—Νόμος 21/ 1974, Άρθρον 12(1)—Ρυθμίζει εξουσία Διοικητικού Συμβουλίου να καταρτίζει συμβουλευτικές επιτροπές για "ειδικά θέματα"—Η εξουσία περιλαμβάνει δημιουργία επιτροπών για θέματα διορισμών και προαγωγών—Δυνατότητα παροχής σε συμβουλευτικήν επιτροπήν εξουσίας να δημιουργεί υπεπιτροπές.
Αρχή Βιομηχανικής Καταρτίσεως—Προαγωγές—Εμπιστευτικές εκθέσεις—Απουσία κατά παράβαση κανονισμού και λόγω καθυστερήσεως στην ετοιμασία της της σχετικής εκθέσεως για τον αιτητή για το έτος, που αμέσως προηγείτο του έτους των επιδίκων διορισμών—Ουσιώδης παράλειψη—Ακυρότητα αποφάσεως.
Αρχή Βιομηχανικής Καταρτίσεως—Προαγωγές—Συνεντεύξεις— Απουσία σχετικής νομοθετικής διατάξεως—Ύπαρξη εξουσίας κλήσης σε συνέντευξη.
Αρχή Βιομηχανικής Καταρτίσεως — Προαγωγές—Συνεντεύξεις — Απόδοση υποψηφίων—Βαρύτητα—Αναφορά σε σχετικές αυθεντίες.
Αρχή Βιομηχανικής Καταρτίσεως — Προαγωγές — Προσόντα — Ακαδημαϊκά προσόντα πέρα των όσων προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας— Δεν δημιουργούν αφ' εαυτά έκδηλη υπεροχή—Αλλά και δεν μπορούν να παραγνωρισθούν κατά την λήψη της σχετικής αποφάσεως:
Αρχή Βιομηχανικής Καταρτίσεως — Προαγωγές—Δικαστικός έλεγχος — Εφαρμοστέες αρχές — Σχετικά με ανώτερες θέσεις, η διακριτική εξουσία είναι ευρεία.
Αρχή Βιομηχανικής Καταρτίσεως—Προαγωγές—Αιτιολογία—Τι αποτελεί δέουσαν αιτιολογίαν.
Στις προσφυγές αυτές, με τις οποίες προσεβάλλοντο διορισμοί/ προαγωγές σε θέσεις πρώτου διορισμού και προαγωγής στην Αρχή Βιομηχανικής Καταρτίσεως, το Δικαστήριο, εφαρμόζοντας τις νομικές αρχές, που σκιαγραφούνται στις πιο πάνω περιλήψεις, κατέληξε στα ακόλουθα συμπεράσματα:
(α) Ότι η Αίτηση Ακυρώσεως του Γεωργίου Σταυρίδη πρέπει να επιτύχει, και ο διορισμός του ενδιαφερομένου προσώπου να ακυρωθή, γιατί η εμπιστευτική έκθεση για τον αιτούντα για το έτος 1983 δεν ήταν μέσα στον φάκελλο του κατά το χρόνο λήψεως της αποφάσεως, και
(β) Ότι οι άλλες Αιτήσεις Ακυρώσεως πρέπει να απορριφθούν.
Διαταγή σύμφωνα με τα πιο πάνω
συμπεράσματα. Δεν εκδόθηκε διαταγή
για έξοδα.
Αναφερόμενες αποφάσεις:
Παναγίδης ν. Δημοκρατίας (1972) 3 A.A.Δ. 467·
Οικονομίδης ν. Δημοκρατίας (1972) 3 A.A.Δ. 506·
Δημοκρατία ν. Παναγιωτίδη (1987) 3 Α.Α.Δ 1081·
Δημοκρατία ν. Πετρίδη (1984) 3 A.A.Δ. 378·
Δημοκρατία ν. Σαφειρίδη (1985) 3 A.A.Δ. 163·
Λάμπης και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1986) 3 Α.Α.Δ. 130·
Duncan ν. Δημοκρατίας (1977) 3 A.A.Δ. 153·
Χριστοδούλου και Άλλοι ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1987) 3 A.A.Δ. 61·
Σμυρνιός ν. Δημοκρατίας (1983) 3 Α.Α.Δ. 124·
Σάββα ν. Δημοκρατίας (1980) 3 Α.ΑΔ. 672·
Χατζηιωάννου ν. Δημοκρατίας (1983) 3 Α.Α.Δ. 1041·
Δομετάκης ν. Δημοκρατίας (198$) 3 Α.Α.Δ. 1673·
Ανδρέου ν. Δημοκρατίας (1979) 3 Α.Α.Δ. 379·
Παπαδόπουλος ν. Δημοκρατίας (1985) 3 Α.Α.Δ. 405·
Φράγκος ν. Δημοκρατίας (1970) 3 Α.Α.Δ. 312·
Ιερείδης ν. Δημοκρατίας (1980) 3 Α.Α.Δ. 168·
Δημοκρατία ν. Ρούσσου (1987) 3 Α.Α.Δ. 1217·
Χατζησάββας ν. Δημοκρατίας (1982) 3 Α.Α.Δ. 76·
Σκάρος ν. Δημοκρατίας (1986) 3 Α.Α.Δ.2109·
Χειμώνας ν. Δημοκρατίας (1982) 3 Α.Α.Δ. 1 1 1.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση να διορίσουν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα στη θέση Λειτουργού Βιομηχανικής Καταρτίσεως 1ης Τάξης αντί του αιτητή.
Φ. Βαλιαντής, για τους αιτητές στις προσφυγές αρ. 340/84 και 346/84.
Στ. Παναγίδης, για τους αιτητές στις προσφυγές 373/84 και 527/84.
Μ. Σπανού - Αναστασίου (κα), για τους καθ' ων η αίτηση.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ ανέγνωσε την ακόλουθη απόφαση: Οι αιτητές με τις πιο πάνω προσφυγές οι οποίες ακούστηκαν μαζί επειδή βασίζονταν στα ίδια νομικά σημεία και είχαν κοινό το υπόβαθρο των πραγματικών γεγονότων προσβάλλουν την απόφαση της Αρχής Βιομηχανικής Καταρτίσεως με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη Γεώργιος Όξινος και Γεώργιος Παναγίδης διορίστηκαν στη θέση Λειτουργού Βιομηχανικής Καταρτίσεως 1ης Τάξεως Προγράμματα και Μελέτες αντίστοιχα με απόφαση της Αρχής ημερομηνίας 26.4.84 κατά προτίμηση και αντί των αιτητών.
Η θέση Λειτουργού Βιομηχανικής Καταρτίσεως 1ης Τάξεως τόσον δια Προγράμματα όσο και διά Μελέτες είναι σε θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής και κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης αποφάσεως ο αιτητής Γεώργιος Σταυρίδης κατείχε τη θέση Λειτουργού Βιομηχανικής Καταρτίσεως 2ας Τάξεως (Προγράμματα), ο Γεώργιος Σιεκκερής τη θέση Λειτουργού Βιομηχανικής Καταρτίσεως 2ας Τάξεως (Μελέτες), ο Ιάκωβος Κεραυνός υπηρετούσε στην Αρχή δυνάμει συμβολαίου, ο δε Ιωάννης Μοδίτης ήτο Λειτουργός Παραγωγικότητος.
Οι αιτητές ζητούν την ακύρωση της απόφασης της Αρχής Βιομηχανικής Καταρτίσεως επικαλούμενοι διάφορους λόγους στους οποίους προτού αναφερθώ θεωρώ χρήσιμο να αναφέρω ότι τα της ίδρυσης και λειτουργίας της Αρχής Βιομηχανικής Καταρτίσεως ρυθμίζονται από τον Νόμο 21/74 και οι δυνάμει του άρθρου 14(3) του Νόμου εκδοθέντες κανονισμοί οι οποίοι προβλέπουν τα περί του διορισμού, προαγωγής, αδείας κ.α. ευρίσκονται δημοσιευμένοι εις την Επίσημο Εφημερίδα της Δημοκρατίας Παράρτημα ΙΙΙ(Ι), αρ. 1397, ημ. 29.10.77 Κ.Δ.Π. 266/77.
Διά τους σκοπούς της παρούσης προσφυγής η θέση Λειτουργού Βιομηχανικής Καταρτίσεως 1ης Τάξεως Προγράμματα θα αναφέρεται εις το εξής θέση Λειτουργού (Προγράμματα) και η θέση Λειτουργού Βιομηχανικής Καταρτίσεως 1ης Τάξεως (Μελέτες) ως θέση Λειτουργού (Μελέτες).
Σύμφωνα με τα σχέδια υπηρεσίας τα καθήκοντα και οι ευθύνες της θέσεως Λειτουργού (Προγράμματα) είναι:
(α) Μεριμνά για τον προσδιορισμό των σκοπών και του περιεχομένου των προγραμμάτων βιομηχανικής καταρτίσεως.
(β) Μεριμνά για τη συλλογή των απαραιτήτων στοιχείων και συμβουλεύει για τη σύνταξη/υιοθέτηση αναλυτικών προγραμμάτων.
(γ) Συμβουλεύει για τον καθορισμό των βασικών προσόντων που απαιτούνται για βιομηχανική κατάρτιση υποψηφίων και μεριμνά για την εξεύρεση υποψηφίων για συμμετοχή στα προγράμματα βιομηχανικής καταρτίσεως.
(δ) Συμβουλεύει ή/και μεριμνά για την εξασφάλιση των καταλλήλων διευκολύνσεων/μέσων για εφαρμογή των προγραμμάτων βιομηχανικής καταρτίσεως.
(ε) Συμβουλεύει για την εγκαθίδρυση και εφαρμογή συστημάτων εποπτείας και αξιολογήσεως προγραμμάτων ως και συστημάτων καθορισμού και πιστοποιήσεως του επιπέδου βιομηχανικής καταρτίσεως.
(στ) Εκτελεί οποιαδήποτε άλλα καθήκοντα τα οποία αναθέτονται σ' αυτόν.
Τα απαιτούμενα προσόντα:
(α) Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν σε κατάλληλο κλάδο της Μηχανικής π.χ. Ηλεκτρολογία, Μηχανολογία, Πολιτική Μηχανική, Χημική Μηχανική, Βιομηχανική Μηχανική κλπ ή σε κατάλληλο κλάδο των θετικών επιστημών.
(β) Επαρκής βιομηχανική πείρα.
(γ) Ακεραιότητα χαρακτήρα, οργανωτική και διοικητική ικανότητα, υπευθυνότητα, πρωτοβουλία και ικανότητα εποπτείας και ελέγχου προσωπικού.
(δ) Πολύ καλή γνώση της Ελληνικής και Αγγλικής γλώσσας.
(ε) Πείρα, ειδίκευση ή μετεκπαίδευση στον τομέα της βιομηχανικής καταρτίσεως και γνώση της εργατικής αγοράς θα θεωρηθεί πλεονέκτημα.
Και της θέσεως Λειτουργού (Μελέτες) είναι:
(α) Διεξάγει μελέτες για τον καθορισμό των τομέων προτεραιότητας για βιομηχανική κατάρτιση με στόχο την ικανοποίηση των βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων αναγκών της οικονομίας σε εργατικό δυναμικό.
(β) Παρακολουθεί την πραγματοποίηση των μακροοικονομικών και τομεακών στόχων που περιλαμβάνονται στο Σχέδιο Δράσεως της Αρχής, καταρτίζει εκθέσεις προόδου, και υποβάλλει εισηγήσεις για την πιο αποτελεσματική εφαρμογή του.
(γ) Μελετά και αναλύει το τεχνικό περιεχόμενο των επαγγελμάτων με στόχο τη σύνταξη Κυπριακού Κώδικα Επαγγελμάτων και την περιοδική αναθεώρησή του.
(δ) Ετοιμάζει μελέτες σχετικά με τη διαμόρφωση πολιτικής πάνω στα παρεχόμενα χορηγήματακαι επιδόματα.
(ε) Σε συνεργασία με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη εντοπίζει ομάδες υποψηφίων για βιομηχανική κατάρτιση και μεριμνά για τον καθορισμό των όρων και συνθηκών καταρτίσεως, απασχολήσεως και επαγγελματικής ανελίξεώς τους.
(στ) Εκτελεί οποιαδήποτε άλλα καθήκοντα τα οποία αναθέτονται σ' αυτόν.
Τα απαιτούμενα προσόντα:
(α) Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν σε κατάλληλο θέμα, π.χ. τα Οικονομικά, τη Στατιστική, τη Διοίκηση Επιχειρήσεων κλπ.
(β) Επαρκής πείρα στον οικονομικό προγραμματισμό ή τη διεξαγωγή οικονομικών ερευνών.
(γ) Βαθειά γνώση της οικονομίας της νήσου
(δ) Ακεραιότητα χαρακτήρα, οργανωτική και διοικητική ικανότητα, υπευθυνότητα, πρωτοβουλία και ικανότητα εποπτείας και ελέγχου προσωπικού:
(ε) Πολύ καλή γνώση της Ελληνικής και Αγγλικής γλώσσας.
(στ) Πείρα, ειδίκευση ή μετεκπαίδευση στον τομέα της βιομηχανικής καταρτίσεως θα θεωρηθεί πλεονέκτημα.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής Βιομηχανικής Καταρτίσεως στις 7.5.1981 πολύ πριν από την προσβαλλόμενη απόφαση δι' αποφάσεως του συνέστησε μόνιμη Επιτροπή Επιλογής Προσωπικού η οποία ήτο αρμόδια για θέματα επιλογής υποψηφίων εις τα πρώτα στάδια. Η Επιτροπή αυτή έχει χαρακτήρα συμβουλευτικό και με κανένα τρόπο οι αποφάσεις της και οι εισηγήσεις της προς το Διοικητικό Συμβούλιο δεν είναι δεσμευτικές.
Οι απαιτήσεις οι οποίες υποβλήθηκαν για τη θέση Λειτουργού Βιομηχανικής Καταρτίσεως 1ης Τάξεως (Προγράμματα) και (Μελέτες) εξετάστηκαν από την πιο πάνω Επιτροπή και σύμφωνα με τα σχέδια υπηρεσίας, τα προσόντα, την πείρα και όλα τα στοιχεία που περιείχοντο στις αιτήσεις η Επιτροπή κατάρτισε κατάλογο με όσους από τους αιτητές πληρούσαν τα σχέδια υπηρεσίας και αποφάσισε ένεκα του μεγάλου αριθμού των υποψηφίων να συστήσει υπεπιτροπή και να γίνουν συνεντεύξεις. Οι συνεντεύξεις στο πρώτο στάδιο ήσαν ομαδικές και στη συνέχεια ατομικές. Σε συνεδρία της η υπεπιτροπή και κατόπιν συνεντεύξεων επέλεξε 11 υποψηφίους από τους οποίους εξετάζοντας τις ειδικές απαιτήσεις της θέσεως και τα προσόντα επέλεξε τους καταλληλότερους 6 τον αριθμό τους οποίους υπέβαλε στο Διοικητικό Συμβούλιο για να γίνει η τελική επιλογή. Στον κατάλογο αυτό διά τη θέση Λειτουργού (Προγράμματα) περιλαμβάνετο και ο αιτητής Γεώργιος Σταυρίδης, διά δε τη θέση Λειτουργού (Μελέτες) τόσον οι αιτητές Σιεκκερής και Κεραυνός.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής κάλεσε σε συνέντευξη όσους είχαν από την υπεπιτροπή κριθεί ως οι επικρατέστεροι
και τούτο κατ' απόφαση της Επιτροπής Επιλογής Προσωπικού ημερομηνίας 22.2.84. Το Διοικητικό Συμβούλιο της
2055
Αρχής μετά από συνεντεύξεις που είχε με τους υποψηφίους αναφέρει στην παράγραφο 4 του πρακτικού ημερομηνίας 26.4.84, αφού έλαβε υπόψη:
"τις εκθέσεις αποδόσεως των αιτητών για προαγωγή και από τις συνεντεύξεις, το Συμβούλιο διαπίστωσε ότι όλοι οι αιτητές που παρουσιάστηκαν κατείχαν τα προσόντα που ζητούνται από τα σχέδια υπηρεσίας της αντίστοιχης θέσεως αναφορικά με την πείρα και τα ακαδημαϊκά προσόντα. Ή τελική αξιολόγηση των αιτητών έγινε με βάση τα προσόντα και την πείρα που κατέχουν, τις εκθέσεις αποδόσεως για τους εσωτερικούς αιτητές, από την απόδοσή τους στις συνεντεύξεις και γενικά από όλα τα σχετικά γεγονότα και περιστατικά. Επέλεξε για τη θέση Λειτουργού Προγράμματα το ενδιαφερόμενο μέρος Γεώργιο Όξινο ο οποίος κρίθηκε ότι υπερτερεί των άλλων υποψηφίων. Διαθέτει την πείρα που ζητεί το σχέδιο υπηρεσίας και θεωρείται σαν πλεονέκτημα ή εξειδικευμένη πείρα στον τομέα της καταρτίσεως που έχει σαν λέκτορας του Α.Τ.Ι. Έχει ψηλά ακαδημαϊκά προσόντα σε κατάλληλο τομέα. Η απόδοσή του στη συνέντευξη που είχε με το Συμβούλιο ήταν η καλύτερη σε σύγκριση με τους άλλους υποψηφίους και ικανοποίησε το Συμβούλιο ότι πρόκειται περί ικανού και εξελίξιμου υποψήφιου. Οι γνώσεις του στον τομέα της καταρτίσεως και της εργατικής αγοράς κρίθηκαν ιδιαίτερα ικανοποιητικές. Το Συμβούλιο έκρινε πως τα γενικά δεδομένα και τα προσόντα του ανταποκρίνονται σε όλες τις απαιτήσεις της θέσεως και πως πρέπει να επιλεγεί μεταξύ των υποψηφίων.
Το Συμβούλιο κατέληξε, αφού έλαβε υπόψη και την έκθεση αποδόσεως κατά την υπηρεσία τους στην Αρχή, ότι οι υποψήφιοι για προαγωγή Σταυρίδης και Γιωργάκης, δεν έχουν δείξει με την εργασία και την πρόοδό τους μέχρι σήμερα ότι διαθέτουν την απαιτούμενη ικανότητα για ανάληψη πιο υπεύθυνων καθηκόντων που περιλαμβάνουν επιπρόσθετα και άσκηση εποπτείας και ελέγχου προσωπικού."
Για δε τη θέση Λειτουργού (Μελέτες):
"Ο Γεώργιος Παναγίδης κρίθηκε ότι υπερτερεί των άλλων υποψηφίων. Διαθέτει εξειδικευμένη πείρα στον τομέα της οργανώσεως, διεξαγωγής και παρουσιάσεως ερευνών όπως ζητείται από το σχέδιο υπηρεσίας. Έχει πολύ ικανοποιητικά ακαδημαϊκά προσόντα σε κατάλληλο θέμα (Οικονομικά). Η απόδοσή του στη συνέντευξη με το Συμβούλιο ήταν η καλύτερη σε σύγκριση με τους άλλους υποψήφιους και ικανοποίησε το Συμβούλιο ότι πρόκειται περί ικανού και εξελίξιμου υποψήφιου. Ικανοποίησε το Συμβούλιο ότι διαθέτει πολύ καλή γνώση των οικονομικών πραγμάτων του τόπου και του τομέα της καταρτίσεως. Το Συμβούλιο έκρινε ότι τα γενικά δεδομένα και τα προσόντα του ανταποκρίνονται σε όλες τις απαιτήσεις της θέσεως και ότι πρέπει να επιλεγεί μεταξύ των υποψηφίων.
Το Συμβούλιο κατέληξε, αφού έλαβε υπόψη και την έκθεση αποδόσεως κατά την υπηρεσία του στην Αρχή, ότι ο υποψήφιος για προαγωγή Σιεκκερής Γεώργιος δεν έχει δείξει, με την εργασία και την πρόοδό του μέχρι σήμερα, ότι διαθέτει την απαιτούμενη ικανότητα για ανάληψη πιο υπεύθυνων καθηκόντων που περιλαμβάνουν επιπρόσθετα και άσκηση εποπτείας και ελέγχου προσωπικού."
Οι αιτητές οι οποίοι ήσαν μεταξύ των μη επιτυχόντων υποψηφίων κατεχώρησαν τις πιο πάνω προσφυγές και ζητούν ακύρωση της απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής Βιομηχανικής Καταρτίσεως τόσον διά τη θέση Λειτουργού (Προγράμματα) όσο και διά τη θέση Λειτουργού (Μελέτες) προβάλλοντας διάφορους ακυρωτικούς λόγους τους οποίους όμως οι καθ' ων η αίτηση απορρίπτουν.
Οι αιτητές για ακύρωση των προσβαλλόμενων αποφάσεων επικαλούνται ότι:
(α) Είναι παράνομος η διαδικασία επιλογής τόσον διότι έχουν συσταθεί υπεπιτροπές όσον και διότι η σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου είναι παράνομη διά της συμμετοχής του προσώπου του Προέδρου του οποίου η δημοσίευση του διορισμού έγινε μετά τη λήψη της απόφασης.
(β) Τα σχέδια υπηρεσίας των θέσεων δεν δημοσιεύθηκαν εις την Επίσημο Εφημερίδα της Δημοκρατίας.
(γ) Πάσχει η διαδικασία ετοιμασίας των εμπιστευτικών εκθέσεων και ειδικώτερα ότι οι εκθέσεις του 1983 διά τον αιτητή Γεώργιο Σταυρίδη δεν ήσαν ενώπιον του Συμβουλίου στις 26/4/84 αφού αυτές φέρουν ημερομηνία 6.10.84.
(δ) Δεν λήφθηκαν υπ' όψη αφού δεν δόθηκαν συστάσεις διά τους αιτητές από την Διευθύντρια της Αρχής η οποία παρίστατο αλλά και ούτε οι εκθέσεις των ενδιαφερομένων μερών σε αντίθεση με τις εκθέσεις των αιτητών, λήφθηκαν υπ' όψη.
(ε) Ότι το Συμβούλιο ενήργησε κατά παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης και παρέβη δέσμευση την οποία έδωσε προφορικά προς τις Συντεχνίες ότι θα δίδεται προτεραιότητα και θα προτιμούνται υπάλληλοι της Αρχής.
(στ) Ότι η απόφαση στερείται αιτιολογίας.
(ζ) Υπήρξε πλάνη περί τα πράγματα διότι δεν έγινε ορθή αξιολόγηση της αξίας, πείρας και υπηρεσίας των αιτητών αλλά λήφθηκαν υπ' όψη εξωυπηρεσιάκά στοιχεία.
(η) Ότι δόθηκε υπερβολική σημασία και βαρύτητα στις συνεντεύξεις.
Είναι γεγονός όπως φαίνεται στο πρακτικό ημερομηνίας 26.4.84 ότι ο Πρόεδρος συμμετείχε αλλά όπως γίνεται παραδεκτό από τους καθ' ων η αίτηση η δημοσίευση του διορισμού του έγινε σε μεταγενέστερη ημερομηνία 4.5.84.
Είναι ορθό ότι σύμφωνα με το άρθρο 57(4) του Συντάγματος οι αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου εκδίδονται διά δημοσιεύσεως αλλά εις την προκειμένη περίπτωση όπου πρόκειται για διορισμό προσώπου γεννιέται το ερώτημα εάν η δημοσίευση είναι συστατικό στοιχείο του διορισμού. Σ' αντίθεση με το εν Ελλάδι ισχύον δίκαιον όπου η δημοσίευση επιβάλλεται από τον νόμο στην προκειμένη περίπτωση και λαμβάνοντας υπ' όψη ότι ο διορισμός Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου δεν είναι Κανονιστική Διοικητική Πράξη δεν μπορεί να αποτελεί η δημοσίευση της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου συστατικό στοιχείο του διορισμού.
Συμφωνώ με τη θέση της δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση ότι ενόψει της φύσεως της πράξεως ατομική και εάν ακόμη απαιτείτο από τον νόμο 21/74 δημοσίευση της αποφάσεως του Υπουργικού Συμβουλίου για τον διορισμό του Προέδρου και των μελών του Συμβουλίου της Αρχής Βιομηχανικής Καταρτίσεως και πάλι κατ' εφαρμογή της αρχής η οποία αναφέρεται στην υπόθεση Panayides v. Republic (1972) 3 C.L.R. p. 467 η δημοσίευση δεν αποτελεί συστατικό στοιχείο. Το σχετικό απόσπασμα είναι:
"The wording of s.44(6) which provides that promotions shall be published in the official Gazette of the Republic, makes it abundantly clear when read in conjunction with the preceding sub-section, and the interpretation given thereof by Qeodelekians case (supra) that the requirement of publication is not a constituent element for its validity but only a declaratory act of the.already existing decision. It is a matter of interpretation how far the requirement under a law for the publication of an administrative act is a matter affecting its validity or not"
Η Αρχή Βιομηχανικής Καταρτίσεως συστάθηκε και λειτουργεί βάσει του Νόμου 21/74 και φαίνεται από τους Κανονισμούς που εκδόθηκαν δυνάμει του άρθρου 14(3) ότι για θέματα προσωπικού έχουν ακολουθηθεί κατά προσέγγιση οι διαδικασίες οι οποίες ισχύουν και εφαρμόζονται σε θέματα προσλήψεων και προαγωγών από την Επιτροπή Δημοσίας Υπηρεσίας.
Το Διοικητικό Συμβούλιο ασκώντας τις δυνατότητες που του δίδει το άρθρο 12(1) να συστήνει συμβουλευτικές επιτροπές στις 7.5.81 συνέστησε Επιτροπή Επιλογής Προσωπικού η οποία αποτελείται από έξι Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και όπως φαίνεται στο πρακτικό είναι αρμόδια για τον χειρισμό κατά την κρίση της θεμάτων που αναφέρονται σε προκαταρκτική επιλογή υποψηφίων. Ταυτόχρονα απεφασίζετο ότι η Επιτροπή έχει την δυνατότητα να αναθέσει συγκεκριμένες εργασίες σε υπεπιτροπές είτε από τα μέλη της είτε από υπηρεσιακούς παράγοντες. Φαίνεται καθαρά ότι την εξουσία αυτή να συστήνει συμβουλευτικές επιτροπές το Συμβούλιο την έχει από τον νόμο και όταν απεφάσιζε την σύσταση της Επιτροπής Επιλογής Προσωπικού προέβλεπε και τον τρόπο της λειτουργίας της δίδοντας τη δυνατότητα συστάσεως υπεπιτροπών από τα μέλη της επιτροπής. Δεν ευρίσκω να έχει και ούτε από το άρθρο 12(1) του Νόμου 21/74 μπορεί να αποκλεισθεί ότι το Διοικητικό Συμβούλιο δύναται να συστήσει συμβουλευτικές επιτροπές επί θεμάτων προσλήψεων, προαγωγών και γενικώς προσωπικού. Τα θέματα αυτά ανήκουν στις αρμοδιότητες του Διοικητικού Συμβουλίου και η χρησιμοποίηση της λέξεως επί 'ειδικών θεμάτων' δεν μπορεί να αποκλείσει την σύσταση επιτροπής ακριβώς διά την προεπιλογή και τον έλεγχο υποψηφίων σε θέσεις της Αρχής. Η εξουσία αυτή του Διοικητικού Συμβουλίου να καταρτίζει επιτροπές όπως ο νόμος ορίζει επί ειδικών θεμάτων είναι πλατειά και δεν περιορίζεται από τη φύση και την κατηγορία των θεμάτων αλλά ελεύθερα το Διοικητικό Συμβούλιο δύναται να συστήσει συμβουλευτικές επιτροπές οι οποίες όμως θα έχουν συμβουλευτικό χαρακτήρα επί συγκεκριμένων θεμάτων της αρμοδιότητος της Αρχής. Η συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής Προσωπικού έχει ενεργήσει κατ' αναλογία των Τμηματικών Επιτροπών οι οποίες λειτουργούν δυνάμει του Περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου (33/67); Αναφορικά με τον ισχυρισμό ότι τα σχέδια υπηρεσίας δεν δημοσιεύθηκαν φαίνεται από το άρθρο 14(1) του Νόμου 21/74 ότι η Αρχή τη εγκρίσει του Υπουργικού Συμβουλίου καταρτίζει σχέδια υπηρεσίας. Δεν προβλέπεται στον νόμο 21/74 όπως τα σχέδια υπηρεσίας δημοσιεύονται και όπως αποφασίστηκε στην υπόθεση Economides v. Republic (1972) 3 C.L.R. σ. 506 στις σελ. 515-516 δεν τίθεται θέμα εφαρμογής του άρθρου 57(4) του Συντάγματος αλλά θέμα νόμου:
"In fact, there was no dispute about the aforesaid proposition. This being so, it was argued that under Article 57.4, the making of schemes of service being an enforceable decision, it had to be promulgated by publication in the official Gazette of the Republic, since the Council of Ministers did not otherwise state in that decision. It is agreed that the aforesaid scheme of service was not published in the official Gazette, but only circularized in the usual manner for the benefit of the civil service.
It was contended that the omission of such publication, in view of the aforesaid express provision of the Constitution, rendered same unconstitutional. It may be useful to quote here a passage to be found in the case of liter I shin (supra) at p. 18 of the report. It reads:
'... it was further stated in the said Decision ([Papapetrou case) that as far as the executive power is concerned, and in the absence of any organic law, the schemes of service can only be made or approved either expressly or impliedly by the Council of Ministers'.
Since, however, 1967 the legislature filled the gap by enacting an organic law, the Public Service Law (No. 33/67) making provision for the functioning of the Public Service Commission, for the appointment, promotion and retirement of public officers, and for conditions of service, disciplinary proceedings and other matters relating to the public service. So in my judgment one does not have to look to Article 57.4 of the Constitution regarding the making of the schemes of service and the formalities relating to their coming into existence;, but to the organic law governing this matter since them"
Ελλείψει προνοίας για δημοσίευση των σχεδίων υπηρεσίας εφ' όσον αυτά εγκρίθηκαν από το Υπουργικό ο λόγος αυτός ο οποίος προβάλλεται για ακύρωση δεν μπορεί να ευσταθήσει. Στοιχείο το οποίο θα ελαμβάνετο υπόψη από το Διοικητικό Συμβούλιο κατά την αξιολόγηση των υποψηφίων όσων υπηρετούσαν εις την Αρχή Βιομηχανικής Καταρτίσεως και χαρακτηρίζονται κατά συνέπεια εσωτερικοί και διά τους οποίους η θέση ήτο θέση προαγωγής ήταν και οι εμπιστευτικές εκθέσεις. Προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι η Εμπιστευτική Έκθεση του 1983 διά τον αιτητή Γεώργιο Σταυρίδη δεν ήταν ενώπιον του Συμβουλίου γιατί, η ημερομηνία υπογραφής της φαίνεται μεταγενέστερη από τη συνεδρία του Διοικητικού Συμβουλίου. Τόσο από την γραπτή αγόρευση της δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση όσον και από τους φακέλλους και τις εμπιστευτικές εκθέσεις φαίνεται και τούτο επιβεβαιώνεται με την ένορκο δήλωση του αιτητή Γεώργιου Σταυρίδη ότι ακολουθείται μια διαδικασία συζήτησης και έκφρασης απόψεων από τον ίδιο. τον αξιολογούμενο κατά την ετοιμασία της εμπιστευτικής εκθέσεως του.
Φαίνεται ότι υπάρχει κάποια καθυστέρηση εις την ετοιμασία των εμπιστευτικών εκθέσεων και τούτο γίνεται παραδεκτό από τους καθ' ων η αίτηση. Το ερώτημα είναι εάν αυτές ήσαν στον φάκελλο και λήφθηκαν υπόψη από το Διοικητικό Συμβούλιο, γιατί τα όσα αναφέρονται στην ένορκο δήλωση του αιτητή Γεώργιου Παναγίδη ότι ήσαν γραμμένα με μελάνι και αργότερα δακτυλογραφήθηκαν δεν βρίσκω να επηρεάζουν με κανένα τρόπο την σύνταξη των αφού τίποτε δεν προβάλλεται από τον αιτητή ότι είναι διάφορον του τί συζητήθηκε. Είναι ο ισχυρισμός των καθ' ων η αίτηση ότι η έκθεση διά τον αιτητή του 1983 βρισκόταν στον. φάκελλο του και λήφθηκε υπ' όψη. Εκείνο το οποίο φαίνεται να υποστηρίζεται από τες απόψεις του ιδίου όπως φαίνονται στο στοιχείο Ε της έκθεσης αξιολόγησής του είναι ότι η συζήτηση με τον αξιολογούντα λειτουργό είχε γίνει πριν την, 26.4.84 και τούτο συνάγεται από τες προσδοκίες που είχε για προαγωγή όπως αναφέρεται. Από αυτό φαίνεται ότι η έκθεση είχε ολοκληρωθεί πριν την ημερομηνία της προσβαλλόμενης απόφασης αφού ο αιτητής τίποτε δεν αναφέρει εις την ένορκο δήλωση του ότι η συζήτηση έγινε μετά τις 26.4.84. Αντίθετα προσβλέπει σε προαγωγή. Οι ημερομηνίες όμως όπως φαίνονται στην έκθεση αξιολογήσεως διαταράσσουν το τεκμήριο την νομιμότητας αφού φαίνεται ότι στο φάκελλο του αιτητού θα πρέπει να καταχωρήθηκαν το ενωρίτερον την 6.10.84 που υπεγράφηκαν και πήραν την τελική προσυπογραφή από τον Διευθυντή της Αρχής. Και εάν ακόμη γινόταν δεκτό ότι υπήρχε όπως υποστήριζαν οι καθ' ων αίτηση πριν την υπογραφή του και πάλι είναι χωρίς σημασία και περιεχόμενο αφού για να ληφθούν υπόψη θα πρέπει να φέρουν υπογραφή τόσο του αξιολογούντος όσο και της Διευθύντριας της Αρχής. Από το πρακτικό ημερομηνίας 26.4.84 και ειδικότερα τη φράση, "το Συμβούλιο κατέληξε αφού έλαβε υπ' όψη και την έκθεση αποδόσεως" φαίνεται ότι λήφθηκε υπ' όψη μια έκθεση η οποία δεν ήτο άλλη από την έκθεση του 1982. Η έκθεση του 1983 φαίνεται από αυτό και μόνο ότι δεν υπήρχε στον φάκελλο του αιτητή Γεώργιου Σταυρίδη. Ήτο ένα στοιχείο η έκθεση για τον αιτητή απόδοσης του κατά τον αμέσως προηγούμενο χρόνο το οποίο σύμφωνα με τους κανονισμούς περί ετοιμασίας των Εμπιστευτικών Εκθέσεων έπρεπε να ήτο εις τον φάκελλο του αιτητή. Λαμβάνοντας υπ' όψη ότι η παράλειψη αφορά στην τελευταία έκθεση αποδόσεως η οποία θα έδιδε και την εικόνα της απόδοσης του αιτητή όπως διαμορφώθηκε στον αμέσως προηγούμενο χρόνο η παράλειψη αυτή δεν μπορεί παρά να επηρεάζει ουσιαστικά την ληφθείσα απόφαση του Συμβουλίου όσον αφορά το μέρος της απόφασης του διά την πλήρωση της θέσεως, του Λειτουργού Βιομηχανικής Καταρτίσεως (Προγράμματα),
Δεν προβλέπεται στον νόμο 21/74 ή στους Κανονισμούς που εκδόθηκαν δυνάμει του άρθρου 14(3) ότι το Διοικητικό Συμβούλιο έχει εξουσία να καλεί σε συνεντεύξεις. Όμως όπως αναφέρθηκε στην υπόθεση Republic v. Panayiotides (1987) 3 C.L.R. 1081 στη σελ. 1087 η οποία αναφερόταν στον νόμο 33/67 τούτο έχει επικρατήσει διά πρακτικής:
"Notwithstanding the absence of express statutory provision in Law 33/67, or in any other relevant enactment, empowering the Public Service Commission to interview candidates, there has been established a practice of the Public Service Commission to interview candidates for the purpose of evaluating their suitability, and this practice has received repeatedly express recognition in the case-law of this Court as a course which is open to the Commission or other appointing authrority, but which the Commission is not bound to adopt in all cases."
και στις σελ. 1087 - 1088;
"It is thus overwhelmingly established, on the basis of the aforesaid case-law, that the interviews of candidates for appointment or promotion is firmly embedded and legitimate, though not an exclusive mode of assessing the suitability of candidates."
Δεν αποτελεί βέβαια η συνέντευξη από μόνη της κριτήριο χωριστό από αξία, προσόντα και πείρα αλλά είναι μέσο σχηματισμού γνώμης και αξιολογήσεως της αξίας χωρίς να παραβλέπεται το γεγονός ότι δεν είναι τούτο το πλέον ασφαλές. Σχετική είναι η υπόθεση Republic v. Petrides (1984) 3 C.L.R. 378.
Εις την υπόθεση Republic v. Saferides (1985) 3 C.L.R. 163 ανεφέρθη στη σελίδα 168:
"... We hold the view that impressions formed by a collective organ at interviews of candidates do not constitute 'facts'; they constitute the subjective evaluation 'connected with the persons of which the collective organ concerned is composed at the material time'..."
Εις την υπόθεση Lambis and Others v. Republic (1986) 3 C.L.R. 130 στη σελίδα 141 αναφέρεται:
"It has been held time and again by this Court that interviews do not consitute a criterion by itself separete from merit, qualifications and experience of the candidates, but it is merely a means of forming an opinion and evaluating the merits, notwithstanding the fact that it is not the safest one. See Triantafyllides and Others v. The Republic, (1970) 3 C.L.R. 235; Makrides and Another v. The Republic, (1983) 3 C.L.R. 622, and Papadopoulos v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 1423, where it was held that although the impressions gained at the interview as to the personality of candidates are relevant to the choice of a candidate for promotion, especially if the post carries, as the post of a District Officer does, serious administrative responsibilities, they cannot be decisive..."
Εις την υπόθεση Duncan v. Republic (1977) 3 C.L.R. 153 και ειδικώτερα στη σελίδα 163 αναφέρεται:
"Furthermore, the respondent Commission have due regard to the performance of the candidates at the interview and both interested parties were found to have been given very satisfactory replies, to questions put to them and generally 'they proved to be the best candidates for appointment or promotion to the post in question'. This was proper, in the circumstances, because their personality was an important factor to be weighed by the respondent Commission, particularly so, in view of the qualifications required under the schemes of service, for possession by the candidates of organizing and administrative ability and ability to supervise and guide subordinate staff, for which the personality of the leader is most significant."
Επίσης εις την υπόθεση Christodoulou and Another v. The Cyprus Telecommunications Authority (1987) 3 C.L.R. 61, αναφέρεται η σημασία η οποία πρέπει να δίδεται στις συνεντεύξεις.
Δεν πρέπει όμως όπως αναφέρθηκε στην υπόθεση Smyrnios v. Republic (1983) 3 C.L.R. 124 και Savva ν. Republic (1980) 3 C.L.R. 672 να δίνεται δυσανάλογη βαρύτητα και σημασία εις την εντύπωση η οποία δημιουργείται κατά τη συνέντευξη. Εις την παρούσα υπόθεση από το πρακτικό με κανένα τρόπο δεν μπορεί να προκύψει ότι δόθηκε υπερβολική βαρύτητα στις συνεντεύξεις. Αντίθετα φαίνεται ότι συνεκτιμήθηκαν όλα τα στοιχεία των υποψηφίων. Ο ισχυρισμός ότι κατά την επιλογή από το Συμβούλιο δεν λήφθηκαν υπ' όψη συστάσεις του Διευθυντή και οι υπηρεσιακές εκθέσεις των ενδιαφερομένων μερών τούτο στερείται ορθότητος. Όπως φαίνεται από τα σχέδια υπηρεσίας η θέση ήτο θέση προαγωγής και πρώτου διορισμού. Με κανένα τρόπο δεν μπορούσαν να ληφθούν υπόψη συστάσεις για τους εσωτερικούς υποψηφίους γιατί σε τέτοια περίπτωση θα βρίσκονταν σε μειονεκτικότερη θέση οι εξωτερικοί υποψήφιοι. Οι εκθέσεις αποδόσεως των εσωτερικών υποψηφίων ήσαν ενώπιον του Συμβουλίου και λήφθηκαν υπ' όψη όσον αφορά τον αιτητή Γεώργιο Σιεκκερή μια και κανένας λόγος για τέτοιες εκθέσεις δεν μπορεί να γίνει για τον αιτητή Ιάκωβο Κεραυνό γιατί αυτός καμιά οργανική θέση δεν κατείχε στην Αρχή Βιομηχανικής Καταρτίσεως και ούτε θα μπορούσε να είναι γι' αυτόν η θέση, θέση προαγωγής. Καμιά βάση δεν μπορεί να έχει ο ισχυρισμός των αιτητών ότι δόθηκε προφορική υπόσχεση από τον προηγούμενο πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου για προτίμηση των εσωτερικών διότι πάντοτε το Διοικητικό Συμβούλιο καθήκον έχει να επιλέξει με βάση τα υπό του νόμου καθοριζόμενα τον καταλληλότερο. Και εάν ακόμη γίνει δεκτό ότι δόθηκε τέτοια υπόσχεση όπως φαίνεται από τους ισχυρισμούς των ιδίων των αιτητών εδίδετο εφ' όσον υπήρχε κατάλληλος υποψήφιος και σε καμιά περίπτωση η προφορική αυτή αναφορά δεν δεσμεύει το Διοικητικό Συμβούλιο κατά την άσκηση των εξουσιών του. Αντίθετα θα ήτο χωρίς περιεχόμενο ο χαρακτηρισμός μιας θέσεως ως πρώτου διορισμού και προαγωγής εάν με προφορική υπόσχεση και δεσμεύσεις του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου ετίθεντο οι εξωτερικοί υποψήφιοι σε δυσμενέστερη θέση.
Οι αιτητές προβάλλουν επίσης τον ισχυρισμό ότι δεν απαιτείτο και ούτε προβλέπετο από το σχέδιο υπηρεσίας μεταπτυχιακό δίπλωμα αλλά και ούτε η κατοχή τέτοιου θεωρείται επιπρόσθετο προσόν και επομένως οι καθ' ων η αίτηση κακώς έλαβαν υπ' όψη όπως αναφέρεται στο πρακτικό "τα ψηλά ακαδημαϊκά προσόντα" του ενδιαφερομένου μέρους Γεώργιου Παναγίδη σε κατάλληλο τομέα.
Είναι ορθό ότι ακαδημαϊκά προσόντα πέραν των όσων με το σχέδιο υπηρεσίας απαιτούνται δεν αποτελούν από μόνα τους έκδηλη υπεροχή. Hadjioanhou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041. Όμως όπως αναφέρεται εις την υπόθεση Nicos Domedakis v. Republic (1988) 3 C.L.R.1673 στη σελ. 1677:
"The notion of striking superiority is completely different from the notion of the best suitable candidate.
Additional qualifications to those provided in the scheme of service, which are not made an advantage under the scheme, cannot be disregarded by the appointing authority, as they are an element of assessing the ability of the candidate in the better performance of the duties of the post. They are not a factor by themselves. They may not constitute striking superiority, but they are a consideration to which regard must be given in selecting the most suitable candidate for promotion. The selection must be made on the totality of all factors. If the law intended that qualifications, except those required by the scheme . of service, should not be taken at all into consideration, then the factor of ,qualifϊcations, would be meaningless - (Michael Michaelides and Another v. The Republic of Cyprus (1987) 3 C.L.R. 2170
Εις την υπόθεση Andreou v. Republic (1979) 3 C.L.R. 379 στη σελίδα 388 αναφέρεται:
"... a scheme of service prescribes only the basic requirements for appointment or promotion to a particular post. It is open, therefore, to an appointing authority to take into account any other qualification of a candidate which is of such a nature as to render him the most suitable candidate for appointment or promotion; and there cannot be excluded from the notion of 'the most suitable' the essential consideration of how best will be served the interests of the specific branch of the public service in which a vacant post is to be filled."
Εις την υπόθεση Papadopoulos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 405 στη σελίδα 441 αναφέρεται:
"As regards their qualifications there existed a manifest difference between the appellant and the two interested parties in question, in the sense that the qualifications of the appellant were by far superior to those of interested parties Loizou and Ioannou and when such qualifications, which appear to be very relevant, to the duties to be performed by somebody holding the post of 'Counsellor or Consul-General B', are weighed together with the more or less equal merit of the appellant and the said two interested parties, and without losing sight of the slight seniority of such interested parties, the conclusion is inevitable, in my opinion, that the appellant was strikingly superior to them."
Απέτυχε σύμφωνα με τους αιτητές το Διοικητικό Συμβούλιο κατά την άσκηση της διακριτικής εξουσίας του να αξιολογήσει ορθά και να επιλέξει τον πλέον κατάλληλο υποψήφιο για διορισμό και ειδικότερα ότι οι αιτητές Γεώργιος Σιεκκερής και Ιάκωβος Κεραυνός διά τη θέση Λειτουργού (Μελέτες) είναι, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα στοιχεία, έκδηλα καλύτεροι από τον επιλεγέντα Γεώργιο Παναγίδη.
Είναι πάγια νομολογημένη αρχή ότι το καθήκον οργάνου το οποίο θα επιλέξει για διορισμό είναι να επιλέξει τον πλέον κατάλληλο υποψήφιο και το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην άσκηση της διακριτικής αυτού εξουσίας εάν ήτο λογικό να καταλήξει εις την απόφαση την οποία έλαβε. Το Δικαστήριο τότε μόνο επεμβαίνει όταν η διακριτική αυτή εξουσία του οργάνου έχει ασκηθεί λανθασμένα. Έχει δε το όργανο το οποίο θα ασχοληθεί με την επιλογή του πλέον κατάλληλου υποψήφιου σε διορισμό ή προαγωγή σε ψηλές θέσεις πλατειά διακριτική εξουσία. Αυτά προκύπτουν μέσα από τις αποφάσεις Frangos v. Republic (1970) 3 C.L.R. 312 στη σελίδα 343 και Ierides v. Republic (1980) 3 C.L.R. 168 στη σελίδα 183.
Τα κριτήρια τα οποία λαμβάνονται υπ' όψη είχαν αναφερθεί εις την υπόθεση της Ολομέλειας Republic v. Rousos, (1987) 3 C.L.R. 1217 στις σελίδες 1222-1223:
"On the other hand, there is nothing in the Zachariades case to prevent giving effect to the dictum in the Menelaou case (supra) which was adopted by the Charis case that 'merit should carry the most weight', so long as this is not misunderstood to mean that merit should invariably be treated, in an inflexible way, as being exclusively the decisive criterion because in view of the Judgment in the Georghiou, Ierides and Christou cases (supra), there may exist situations in the special circumstances of which, and provided there are not over-stepped the limits of the proper exercise of the relevant discretionary powers, a criterion other than merit may be found to be more important than the other. But it is, indeed, obvious that cogent reasons should be given in order to justify why merit has not been treated in a particular case, in view of the existence of special circumstances, as carrying the most weight."
Δεν επεμβαίνει το Δικαστήριο διά να ακυρώσει εκτός εάν ο αιτητής αποδείξει έκδηλον υπεροχή έναντι του υποψηφίου που προτιμήθηκε. Όπως δε χαρακτηριστικά έχει εις την υπόθεση Hadjisavvas v. Republic (1982) 3 C.L.R. 76 αναφερθεί στη σελίδα 78:
"As the expressiori 'striking superiority' suggests, a party's superiority to validate allegation of this kind, must be self- evident and apparent from a perusal of the files of the candidates. Superiority must be of such a nature as to emerge on any view of the combined effect of the merits, qualifications and seniority of the parties competing for promotion; in other words, it must emerge as an unquestionable, fact; so telling as to strike one at first sight."
Θα πρέπει επίσης σύμφωνα με τη νομολογία διοικητική απόφαση να είναι αιτιολογημένη όπως δε αναφέρεται εις την υπόθεση Skaros v. The Republic (1986) 3 C.L.R. 2109, 2116:
"What is due reasoning is a question of degree dependant upon the nature of the decision concerned. A decision even if laconical may convey the reason why it was taken. Furthermore, the reasoning may be supplemented by the material before the administrative Authority."
Επίσης εις την υπόθεση της Ολομέλειας Chimonas and Another v. Republic (1982) 3 C.L.R. 111 στη σελίδα 120 αναφέρεται:
"I have found no reason in the relevant minute of the Respondent Commission and the material in the file to persuade me to agree with this proposition. I need not repeat here the principles regarding due reasoning which are well settled and are to be found in a number of decisions. (See, inter alia, The Republic v. Lefcos Georghiades (1972) 3 C.L.R. 594 at p. 690, Costas Hadji Constantinou and The Republic (1913) 3 C.L.R. 65 at p. 70, Evdokia Stavrinou and The Republic (1973) 3 C.L.R. 584 at p. 591). Suffice it to'say that it has to be clear and that the concrete factor upon which the administration based its decisions for the occasions under consideration, be specifically mentioned, the nature of the reasoning being always a question of degree depending upon the nature of the decision concerned, and I am satisfied that the sub judice decisions are duly reasoned and their reasoning is fully supplemented from the material in the relevant file..."
Εις την παρούσα υπόθεση εις το μέρος όσον αφορά τον διορισμό του Γεώργιου Παναγίδη εις τη θέση Λειτουργού
2070
Βιομηχανικής Καταρτίσεως (Μελέτες) οι αιτητές έχουν αποτύχει να αποδείξουν έκδηλον υπεροχή. Έχω με μεγάλη προσοχή διεξέλθει όλα όσα αναφέρονται και προκύπτουν από τους φακέλλους των μερών από τους οποίους και συμπληρώνεται η αιτιολογία της απόφασης.
Από τα ενώπιον μου τεθέντα οι αιτητές εις τες προσφυγές υπ' αριθμό 373/84 και 340/84 έχουν αποτύχει να επιδείξουν οιανδήποτε παρατυπία ουσιαστική εις την απόφαση της Αρχής ημερομηνίας 26.4.84 διά την θέση του Λειτουργού Βιομηχανικής Καταρτίσεως (Μελέτες). Δι' όλους τους ανωτέρω λόγους οι προσφυγές υπ', αριθμό 373/84 και 340/84 απορρίπτονται.
Για τους λόγους που ανάφερα πιο πάνω ασκώντας τις εξουσίες που μου παρέχει η παράγραφος 4(β) του άρθρου 146 του Συντάγματος κηρύσσω την απόφαση της Αρχής όσον αφορά τον διορισμό του κ. Γεωργίου Όξινου εις τη θέση Λειτουργού Βιομηχανικής Καταρτίσεως 1ης Τάξεως (Προγράμματα) άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε αποτελέσματος.
Αναφορικά με τα έξοδα αποφάσισα όπως μη υπάρχει καμιά διαταγή για έξοδα.
Επίδικη απόφαση ακυρώνεται μερικώς χωρίς έξοδα.