ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1987) 3 CLR 1858
24 Οκτωβρίου. 1987
[ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ, Πρ.|
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΦΕΙΔΙΑΣ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΟΝ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 465/86).
Δημόσιοι υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές εκθέσεις — Εγκύκλιος 491/79 περιέχουσα Κανονιστικές Διατάξεις σχετικά με την ετοιμασία των — Μείωση βαθμολογίας από τον προσυπογράφοντα λειτουργό κατά παράβαση του Καν. 9 (Δεν φαίνεται από την έκθεση και ούτε μπορεί να προκύψει από άλλα στοιχεία αν ο προσυπογράφων λειτουργός συζήτησε τη διαφωνία του με τον αξιολογούντα λειτουργό) — Η παράβαση του Καν. 9 ισοδυναμεί με παρανομίαν και, επί πλέον, συνιστά παράβαση της αρχής της ισότητας — Ακύρωση επιδίκου προαγωγής.
Συνταγματικό Δίκαιο — Ισότης — Σύνταγμα, Άρθρο 28 — Παράβαση του Καν. 9 της εγκυκλίου 491/79 σχετικά με την ετοιμασία εμπιστευτικών εκθέσεων για δημοσίους υπαλλήλους— Ισοδυναμεί με παράβαση της αρχής της ισότητας.
Τα γεγονότα της υποθέσεως αυτής προκύπτουν επαρκώς από το κείμενο της αποφάσεως.
Ακύρωση επιδίκου αποφάσεως.
Αναφερόμενες αποφάσεις:
Λακαταμίτης ν. Δημοκρατίας (1985) 3 Α.Α.Δ. 2269;
Δημοκρατία ν. Αργυρίδης (1987) 3 Α.Α.Δ. 1092;
Παπαμιχαήλ ν. Δημοκρατίας (1987) 3 Α.Α.Δ. 1113;
Στυλιανίδης ν. Δημοκρατίας (1987) 3 Α.Α.Δ. 1123.
(This is an English translation of the Editorial note)
Public Officers — Promotions — Confidential reports — Circular 491/79 containing regulations in respect of preparation of confidential reports — Change to the applicant 's detriment effected by the countersigning officer of the evaluation made in a confidential report by the reporting officer — Such change effected in contravention of Reg. 9 (There does not appear in the report and cannot be ascertained from other material whether the countersigning officer discussed his disagreement with the reporting officer) — Such a contravention amounts to an illegality — Moreover, it violates the principle of equality, safeguarded by Art. 28 of the Constitution.
Constitutional Law — Equality — Constitution. Art. 28 — Breach of Reg. 9 of Circular 491/79 containing the regulations for preparation of confidential reports for public officers — Amounts to a violation of the principles of equality.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημοσίας Υπηρεσίας με την οποία το ενδιαφερόμενο πρόσωπο προήχθη στη θέση Πρώτου Ιατρικού Λειτουργού αντί του αιτητού.
Α. Σ. Αγγελίδης και Ν. Παπαευσταθίου, δια τον αιτητή.
Α. Παπασάββας, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας δια την καθ' ης η αίτηση.
Α. Παναγιώτου, δια το ενδιαφερόμενο πρόσωπο.
Cur. adv. vult.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή του ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Επιτροπής Δημοσίας Υπηρεσίας, ημερομηνίας 15 Μαΐου 1986, με την οποία προήχθη αντί αυτού ο Κ. Μαλλής (ο οποίος θα αναφέρεται ως το «ενδιαφερόμενο πρόσωπο») στη θέση Πρώτου Ιατρικού Λειτουργού, στις Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημοσίας Υγείας, αναδρομικά από 1 Μαίου 1983.
Η επίδικη απόφαση είναι αποτέλεσμα της επανεξέτασης από την Επιτροπή του θέματος της πλήρωσης δυο κενών θέσεων Πρώτου Ιατρικού Λειτουργού που κενώθηκαν μετά την ακύρωση από το Ανώτατο Δικαστήριο της απόφασης της Επιτροπής ημερομηνίας 20 Απριλίου 1983 αναφορικά με την προαγωγή του αιτητή και του ενδιαφερομένου προσώπου, Κ. Μαλλή, στην θέση Πρώτου Ιατρικού Λειτουργού από 1 Μαίου 1983 (βλ. Λακαταμίτης εναντίον Της Επιτροπής Δημοσίας Υπηρεσίας, (1985) 3 Α.Α.Δ. 2269).
Κατά την εν λόγω επανεξέταση η Επιτροπή ενήργησε με βάση το πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον χρόνο που ελήφθη η ακυρωθείσα απόφαση της και έλαβε επίσης υπόψη την απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση Λακαταμίτης.
Η Επιτροπή αφού κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δυο από τους υποψήφιους δεν ήταν προάξιμοι προχώρησε στην επαναξιολόγηση και σύγκριση του αιτητή και των υποψηφίων Σπ. Λακαταμίτη και Κ. Μαλλή και επέλεξε για την πρώτη μεν θέση τον Σπ. Λακαταμίτη, για την δεύτερη δε τον Κ. Μαλλή, τον οποίο έκρινε ως επικρατέστερο του αιτητή, αφού έλαβε υπόψη την αρχαιότητα, τα προσόντα, το περιεχόμενο των εμπιστευτικών εκθέσεων και την εντύπωση, που έκαμαν οι υποψήφιοι κατά τις προσωπικές συνεντεύξεις.
Ο συνήγορος του αιτητή επρόβαλε, μεταξύ άλλων, τον ισχυρισμό ότι ή αξιολόγηση του αιτητή για το 1980 έγινε κατά παράβαση της καθιερωμένης διαδικασίας για σύνταξη εμπιστευτικών εκθέσεων, γιατί ο προσυπογραφών λειτουργός εμείωσε την αξιολόγηση του αιτητή που έκαμε ο αξιολογών λειτουργός χωρίς να συζητήσει προηγουμένως το θέμα μαζί με τον αξιολογούντα λειτουργό και χωρίς να δώσει αιτιολογία.
Ο κανονισμός 9 των Κανονιστικών Διατάξεων περί ετοιμασίας και υποβολής Εμπιστευτικών Εκθέσεων περί Δημοσίων Υπαλλήλων, οι οποίες περιέρχονται στην Εγκύκλιο Αρ. 4511, ημερομηνίας 26 Μαρτίου 1979, προβλέπει τα ακόλουθα:
«9. Το Μέρος V του τύπου Β δέον όπως συμπληρούται υπό του Προσυπογράφοντος Λειτουργού κατόπιν προσεκτικής μελέτης των επί μέρους βαθμολογιών του Αξιολογούντος Λειτουργού. Εάν ο Προσυπογράφων Λειτουργός διαφωνή ως προς οιανδήποτε των επί μέρους βαθμολογιών του Αξιολογούντος Λειτουργού, συζητεί το θέμα μετ' αυτού και, εάν η διαφωνία εξακολουθή να υφίσταται, δίδει την ιδικήν του αξιολόγησιν δι' ερυθράς μελάνης και μονογραφεί ταύτην, αιτιολογών την ιδικήν του αξιολόγησιν εις την στήλην των παρατηρήσεων.
Από την εμπιστευτική έκθεση για το 1980, που Βρίσκεται στον φάκελλο του αιτητή, προκύπτει ότι ο προσυπογράφουν λειτουργός έκαμε με κόκκινο μελάνι επτά διορθώσεις σε επί μέρους βαθμολογίες, με τις οποίες μείωσε την αξιολόγηση του αξιολογούντα λειτουργού με αποτέλεσμα να μειωθεί και η γενική βαθμολογία του αιτητή από «λίαν καλός» σε «καλός», χωρίς όμως να μονογραφήσει την δική του αξιολόγηση και χωρίς να αιτιολογήσει στην στήλη των παρατηρήσεων, όπου σημείωσε μόνο ότι «Με ερυθρό δεικνύω τις δικές μου εκτιμήσεις». Δεν αναφέρεται στην έκθεση, και ούτε μπορεί να προκύψει από άλλα στοιχεία, ότι ο προσυπογράφων λειτουργός είχε συζητήσει το θέμα διαφωνίας του σχετικά με τις επιμέρους βαθμολογίες με τον αξιολογούντα λειτουργό και ότι επειδή εξακολουθούσε να υπάρχει διαφωνία κατέγραψε την δική του αξιολόγηση.
Οι συνέπειες της μη συμμόρφωσης με τις σχετικές διατάξεις για την ετοιμασία και υποβολή εμπιστευτών εκθέσεων είναι θέμα με το οποίο έχει ήδη απασχοληθεί η νομολογία μας:
Στην υπόθεση Δημοκρατία εναντίον Αργυρίδη (αναθεωρητική έφεση αρ. 678, απόφαση ημερομηνίας 11 Ιουνίου 1987)* το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι παρέκκλιση του προσυπόγράφοντα λειτουργού από τις πρόνοιες του κανονισμού 9 είναι λόγος ακυρώσεως γιατί ισοδυναμεί με παρανομία και γιατί η μη ομοιόμορφη εφαρμογή του κανονισμού τούτου σ' όλες τις περιπτώσεις συνεπάγεται παραβίαση της αρχής της ισότητας που διαφυλάσσεται από το Άρθρο 28 του Συντάγματος.
Την απόφαση στην υπόθεση Αργυρίδη υιοθέτησαν σε δικές τους αποφάσεις ο Δικαστής κ. Σαββίδης στην υπόθεση Παπάμιχαήλ ν. Δημοκρατίας** και ο Δικαστής κ. Λοΐζου στην υπόθεση Στυλιανίδης εναντίον Δημοκρατίας***.
*** (1987) 3 C.L.R. 1123
Ενόψει της ανωτέρω νομολογίας και των γεγονότων της παρούσης υποθέσεως ευρίσκω ότι ο τρόπος παρέμβασης του προσυπογράφοντα λειτουργού στην εμπιστευτική έκθεση για τον αιτητή για το 1980 οδηγεί αναπόφευκτα στην ακύρωση της επίδικης απόφασης για την προαγωγή του ενδιαφερομένου προσώπου, Κ. Μαλλή.
Εφόσον έχω καταλήξει στο πιο πάνω συμπέρασμα δεν υπάρχει λόγος να εξετάσω άλλους ισχυρισμούς του αιτητή, οι οποίοι έχουν προβληθεί με σκοπό την ακύρωση της επίδικης προαγωγής.
Η προσφυγή αυτή επιτυγχάνει, αλλά χωρίς διαταγή αναφορικά με τα έξοδα.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Δεν δίδεται διαταγή ως προς τα έξοδα.