|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1987) 3 CLR 1797
17 Οκτωβρίου 1987
[ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ, Πρ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΟΝ ΤΟΥ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπ. Αρ. 524/85).
Τελωνειακοί δασμοί και φόροι καταναλώσεως—Μηχανοκίνητα οχήματα, εισαγωγή των υπό Κυπρίων — Απαλλαγή από εισαγωγικό δασμό — Διάταγμα 188/82 Υπουργικού Συμβουλίου — Απόρριψη αιτήσεως με αιτιολογία ότι ο αιτών επέστρεψε στη Κύπρο προτού συμπληρώσει 10 χρόνια συνεχούς μόνιμης εγκαταστάσεως στο εξωτερικό — Ισχυρισμός αιτούντος ότι η ημέρα επιστροφής του για επανεγκατάσταση στην Κύπρο δεν ήταν αυτή που καθορίστηκε από τον καθ' ου η αίτηση, αλλά άλλη μεταγενεστέρα — Με βάση τα ενώπιον του στοιχείο ήταν εύλογα δυνατό για τον καθ' ου η αίτηση να καθορίσει την ημέραν, που πραγματικά καθώρισε ως την ημέρα επανεγκαταστάσεως του αιτούντος στην Κύπρο — Η προσφυγή απορρίπτεται.
Αίτηση Ακυρώσεως — Εκτίμηση γεγονότων — Δικαστικός έλεγχος — Εφαρμοστές αρχές.
Τα γεγονότα της υποθέσεως αυτής προκύπτουν επαρκώς από την απόφασιν.
Η προσφυγή απορρίπτεται.
Ουδεμία διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες αποφάσεις:
Καλησπέρας ν. Δημοκρατίας (1984) 3 Α.Α.Δ. 1494.
Σάββα ν. Δημοκρατίας (1983) 3 Α.Α.Δ. 230.
Τσαγγάρης ν. Δημοκρατίας (1975) 3 Α.Α.Δ. 518.
(This is an English translation of the editorial note).
Customs and excise duties — Motor vehicles, importation of by Cypriote — Duty free importation of a motor car — Order 188/82 of the Council of Ministers — Refusal to accept relevant application on ground that applicant returned for settlement in Cyprus before the expiration often continuous years as from the day when he settled abroad—Allegation by applicant that the day, when he returned for resettlement in Cyprus was not that fixed by the respondent, but another day — In the light of the material before him it was reasonably open for the respondent to arrive at the conclusion that the day of resettlement was the day he actually fixed — Recourse dismissed.
Recourse for annulment — Evaluation of facts — Judicial review — Principles applicable.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων με την οποία απορρίφθηκε αίτηση του αιτητή για παραχώρηση απαλλαγής από τη πληρωμή εισαγωγικού δασμού για ιδιωτικό αυτοκίνητο που εισήξε στην Κύπρο από το εξωτερικό ως επαναπατρισθείς Κύπριος.
Ε. Βραχίμη (κα), δια τον αιτητή.
Στ. Θεοδούλου, δια τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή αυτή ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση του Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων, ημερομηνίας 19 Φεβρουαρίου 1985, με την οποία απορρίφθηκε αίτησή του για παραχώρηση απαλλαγής από την πληρωμή εισαγωγικού δασμού για ιδιωτικό αυτοκίνητο που εισήξε στην Κύπρο από το εξωτερικό ως επαναπατρισθείς Κύπριος.
Ο αιτητής γεννήθηκε στην Κύπρο το 1936 και το 1956 μετανάστευσε στην Αγγλία. Επέστρεψε στην Κύπρο το 1961 και το 1963 έφυγε και πάλι για την Αγγλία απ' όπου επέστρεψε στις 22 Μαρτίου 1973 και παρέμεινε εργαζόμενος στην Αμμόχωστο μέχρι τις 24 Ιουλίου 1974.
Προφανώς λόγω της Τουρκικής εισβολής ο αιτητής αναχώρησε και πάλιν από την Κύπρο, τον Ιούλιο του 1974, και επανεγκατεστάθηκε στην Αγγλία.
Στις 10 Φεβρουαρίου 1984 ο αιτητής επέστρεψε στην Κύπρο μαζί με την σύζυγο του και κατά την ημερομηνία αυτή εισήξε απαλλαγμένα από εισαγωγικούς δασμούς όλα τα προσωπικά και οικιακά του σκεύη και αντικείμενα μετά από δήλωσή του ότι ήταν η πρόθεσή του να εγκατασταθεί μόνιμα στην Κύπρο.
Στις 10 Μαρτίου 1984 ο αιτητής αναχώρησε για την Αγγλία απ' όπου επέστρεψε στις 26 Μαρτίου 1984 και αναχώρησε και πάλι με την σύζυγο του για την Αγγλία στις 14 Ιουλίου 1984 απ' όπου επέστρεψαν στις 22 Αυγούστου 1984. Σκοπός των ταξιδιών αυτών, όπως δήλωσε ο ίδιος, ήταν η διευθέτηση επαγγελματικών του θεμάτων στην Αγγλία.
Τα δυο παιδιά του αιτητή είχαν επιστρέψει στην Κύπρο το 1983 και το μεν ένα υπηρετούσε την στρατιωτική του θητεία από τον Ιανουάριο του 1984 το δε άλλο φοιτούσε κανονικά σε σχολείο κατά το σχολικό έτος 1983-1984.
Το αυτοκίνητο για το οποίο υποβλήθηκε η αίτηση για απαλλαγή από τον εισαγωγικό δασμό είχε αρχικά εισαχθεί στην Κύπρο από τον μεγαλύτερο γιο του αιτητή με την ιδιότητα του προσωρινού επισκέπτη και αργότερα μεταβιβάστηκε στο όνομα του αιτητή.
Στις 6 Σεπτεμβρίου 1984 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση στο Τμήμα Τελωνείων για απαλλαγή του αυτοκινήτου του απ εισαγωγικό δασμό δυνάμει των σχετικών διατάξεων της περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως νομοθεσίας (βλ. Κ.Δ.Π. 188, Παράρτημα III, Μέρος I, της Επίσημης Εφημερίδας της Δημοκρατίας, ημερομηνίας 11 Ιουνίου 1982) σύμφωνα με τις οποίες απαλλάσσονται από την πληρωμή εισαγωγικού δασμού μηχανοκίνητα οχήματα εισαγόμενα από Κυπρίους, οι οποίοι κατόπιν μόνιμης εγκαταστάσεως στο εξωτερικό για συνεχή περίοδο τουλάχιστο δέκα ετών επανέρχονται και εγκαθίστανται μονίμως στην Κύπρο.
Ο αιτητής πληροφορήθηκε από το Τμήμα Τελωνείων, με επιστολή ημερομηνίας 19 Φεβρουαρίου 1985, ότι η αίτησή του απορρίφθηκε λόγω του ότι η διαμονή του στο εξωτερικό δεν ήταν συνεχής εφόσον είχε διαμείνει στην Κύπρο κατά την περίοδο από 22 Μαρτίου 1973 μέχρι 24 Ιουλίου 1974, και, επίσης, λόγω του ότι η διαμονή του στο εξωτερικό μετά την άναχώρησή του στις 24 Ιουλίου 1974 δεν ήταν για περίοδο τουλάχιστο δέκα ετών εφόσον επανήλθε για μόνιμη εγκατάσταση στην Κύπρο στις 10 Φεβρουαρίου 1984.
Στις 8 Απριλίου 1985 ο αιτητής ζήτησε αναθεώρηση της επίδικης απόφασης ισχυριζόμενος ότι επαναπατρίστηκε τον Αύγουστο του 1984, και όχι κατά τον Φεβρουάριο του 1984, αλλά το Τμήμα Τελωνείων μετά από περαιτέρω εξέταση του θέματος επέμενε στην απόρριψη της αιτήσεως του αιτητή και τον πληροφόρησε περί τούτου με επιστολή ημερομηνίας 23 Μαΐου 1985.
Έχω να αποφασίσω κατά πόσο ο Διευθυντής του Τμήματος Τελωνείων αξιολογώντας τα πραγματικά γεγονότα της υποθέσεως λογικά κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο αιτητής επέστρεψε στην Κύπρο για μόνιμη εγκατάσταση στις 10 Φεβρουαρίου 1984, και όχι στις 22 Αυγούστου 1984.
Όπως φαίνεται από έγγραφα, τα οποία ευρίσκονται ενώπιον του Δικαστηρίου, εκείνο, το οποίο οδήγησε στο συμπέρασμα ότι ο αιτητής είχε επιστρέψει στην Κύπρο για μόνιμη εγκατάσταση στις 10 Φεβρουαρίου 1984, ήταν η επιστροφή του τότε στην Κύπρο με την σύζυγο του, ενώ είχαν στο μεταξύ επιστρέψει στην Κύπρο πριν από την ημερομηνία αυτή τα δύο παιδιά του, και η δήλωση του αιτητή, σε τελωνειακό έντυπο στις 10 Φεβρουαρίου 1984, ότι πρόθεσή του ήταν η μόνιμη εγκατάστασή του στην Κύπρο, με αποτέλεσμα να εισάξει τότε όλα τα προσωπικά και οικιακά του σκεύη και αντικείμενα χωρίς να πληρώσει εισαγωγικό δασμό.
Λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των γεγονότων της υποθέσεως έχω την γνώμη ότι ο Διευθυντής του Τμήματος Τελωνείων μπορούσε εύλογα να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ή ημερομηνία επανόδου του αιτητή στην Κύπρο για σκοπούς μόνιμης εγκατάστασής του ήταν η 10η Φεβρουαρίου 1984, και όχι ή 22α Αυγούστου 1984, και ως εκ τούτου να απορρίψει την αίτησή του γιατί δεν εκαλύπτετο από τις σχετικές νομοθετικές πρόνοιες.
Έχει ήδη αποφασισθεί επανειλημμένα σε προηγούμενες περιπτώσεις ότι το Ανώτατο Δικαστήριο δεν επεμβαίνει όταν ένα διοικητικό όργανο μπορούσε εύλογα να καταλήξει στην επίδικη απόφαση με βάση τα γεγονότα που είχαν τεθεί ενώπιόν του (βλ. Καλησπέρας εναντίον Δημοκρατίας, (1984) 3 Α. Α.Δ. 1494, 1496, Σάββα εναντίον Δημοκρατίας, (1983) 3 Α.Α.Δ. 230, 236, και Τσαγγάρης εναντίον Δημοκρατίας, (1975) 3 Α.Α.Δ. 518,530).
Γι' αυτό η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται, αλλά χωρίς διαταγή αναφορικά με τα έξοδα.
Προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
@@Eleftheriou v. Republic