|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2022:B128
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση Αρ. 80/2021)
23 Μαρτίου 2022
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ/στές]
UNIFRAME LTD,
Εφεσείουσας,
ν.
1. xxx ΦΥΛΑΚΤΟΥ,
2. xxx ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ,
Εφεσιβλήτων.
____________________
Β. Πέτρου-Πιερίδου (κα), για την Εφεσείουσα.
Καμιά εμφάνιση, για τους Εφεσίβλητους.
____________________
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τον Μαλαχτό, Δ.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.: Το πρωτόδικο Δικαστήριο σε ιδιωτική ποινική υπόθεση που καταχώρησε η Εφεσείουσα, παραπονούμενη εταιρεία αθώωσε και απάλλαξε τους Εφεσίβλητους από δύο κατηγορίες για έκδοση αντίστοιχων επιταγών χωρίς αντίκρισμα. Επρόκειτο για επιταγές της πρώην συγκατηγορούμενης τους εταιρείας, με δικαιούχο την Εφεσείουσα, τις οποίες, όπως τους καταλογιζόταν, είχαν υπογράψει. Την ίδια ημέρα και μετά την απαλλαγή των Εφεσίβλητων, το πρωτόδικο Δικαστήριο άκουσε μαρτυρία και εξέδωσε αυθημερόν απόφαση καταδικάζοντας στις ίδιες κατηγορίες την εταιρεία, επιβάλλοντας της πρόστιμο.
Οι κατηγορίες εναντίον των Εφεσίβλητων απορρίφθηκαν λόγω μη προώθησης, όπως ανάφερε το πρωτόδικο Δικαστήριο, και «προς διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος να περατώνονται οι δίκες σε εύλογο χρόνο». Συγκεκριμένα γιατί την 18.5.2021 που η υπόθεση ήταν ορισμένη για ακρόαση δεν είχαν εκτελεστεί τα εντάλματα σύλληψης εναντίον των Εφεσίβλητων, που το Δικαστήριο είχε εκδώσει την 11.11.2020 «με αναστολή» και «ενεργοποιήσει» την 21.12.2020. Είχε προηγηθεί η άρνηση του πρωτόδικου Δικαστηρίου να επιτρέψει στην Εφεσείουσα να προχωρήσει σε ακρόαση των κατηγοριών και εναντίον των Εφεσίβλητων στην απουσία τους.
Θεώρησε το πρωτόδικο Δικαστήριο ότι η ιδιώτης κατήγορος είχε την υποχρέωση να ενεργήσει με κάποιο τρόπο, ώστε να εκτελεστεί το ένταλμα σύλληψης, για να καταλήξει ότι: «η οποιαδήποτε αδυναμία εκτέλεσης του εντάλματος σύλληψης που εκδόθηκε εναντίον των Κατηγορούμενων 2 και 3 σε συνδυασμό με το ότι η πλευρά της Παραπονούμενης ουδέν ουσιαστικό θεωρώ ότι έπραξε ή ενδιαφέρθηκε ουσιαστικά με οποιονδήποτε τρόπο στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την ενεργοποίηση του εντάλματος ώστε να καταστεί δυνατή η εκτέλεση του (αφού οι γενικόλογοι ισχυρισμοί που αναφέρθηκαν αναφορικά με επικοινωνίες προς τον Αστυνομικό Σταθμό Πάφου, χωρίς να δίδονται οποιεσδήποτε λεπτομέρειες, δεν ικανοποιούν, ούτε πείθουν) δεν θα μπορούσαν να είναι ικανοποιητικά για να δικαιολογήσουν την προώθηση της παρούσας υπόθεσης για αδικήματα συνοπτικής φύσης με άλλη καθυστέρηση».
Την εξουσία να εκδώσει ένταλμα σύλληψης έχει Δικαστής Επαρχιακού Δικαστηρίου. Το ένταλμα σύλληψης απευθύνεται προς όλα τα μέλη της Αστυνομίας τα οποία διατάσσονται να το εκτελέσουν (Άρθρα 18 και 44 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ.155 και ο περί Ποινικής Δικονομίας Διαδικαστικός Κανονισμός (249/1953) Ποινικός Τύπος 4). Η εκτέλεση των ενταλμάτων σύλληψης είναι υποχρέωση που ο νόμος εναποθέτει στην Αστυνομία. Τη συμμόρφωση δεν έχει τα μέσα να επιβάλει οιοσδήποτε προς εξυπηρέτηση της υπόθεσης του οποίου εκδόθηκε το ένταλμα, όπως ο παραπονούμενος, ακόμα και αν ο ίδιος προωθεί την ποινική δίωξη ως ιδιώτης κατήγορος. Το Δικαστήριο ενώπιον του οποίου εκκρεμεί η ποινική υπόθεση ή άλλη διαδικασία στα πλαίσια της οποίας εκδόθηκε το ένταλμα, είναι το κατ' εξοχήν αρμόδιο να επιβλέψει την εκτέλεση του. Δεν επρόκειτο, αναφέρει η Εφεσείουσα, για περίπτωση όπου υπήρχαν δυσκολίες στον εντοπισμό των Εφεσίβλητων και είχε ζητηθεί η συνδρομή του ιδιώτη κατήγορου, που παρέλειπε να δώσει στοιχεία.
Χωρίς να αποπροσανατολιζόμαστε από το ουσιώδες, ότι η ιδιώτης κατήγορος δεν είχε το βάρος να εξασφαλίσει την εκτέλεση του εντάλματος σύλληψης, προκύπτει πως η Εφεσείουσα κάθε άλλο παρά είχε αδρανήσει ή αδιαφορήσει για την προώθηση της υπόθεσης της.
Την 11.11.2020, που η υπόθεση ήταν ορισμένη για ακρόαση, αναβλήθηκε λόγω της απουσίας των Εφεσίβλητων. Ο δικηγόρος τους είχε αναλάβει να τους παρουσιάσει, γι' αυτό και τα εντάλματα σύλληψης που εκδόθηκαν εναντίον τους διατάχτηκε να μην εκτελεστούν και η υπόθεση ορίστηκε εκ νέου για ακρόαση την 25.11.2020. Την 25.11.2020 ήταν και πάλι απόντες. Ούτε ο δικηγόρος τους εμφανίστηκε αυτή τη φορά στο Δικαστήριο, που λαμβάνοντας υπόψη ότι οι Εφεσίβλητοι διέμεναν στην Πάφο και τους περιορισμούς που, λόγω της πανδημίας, ίσχυαν τις μέρες εκείνες για την μετάβαση από τις επαρχίες Λεμεσού και Πάφου προς τις άλλες επαρχίες της Κύπρου και στην Λευκωσία όπου εκδικαζόταν η υπόθεση, δεν διάταξε την εκτέλεση των ενταλμάτων και έδωσε οδηγίες στη δικηγόρο της Εφεσείουσας να τους ενημερώσει για τη νέα δικάσιμο, που όρισε για την 21.12.2020. Η δικηγόρος της Εφεσείουσας απέστειλε σχετική επιστολή προς το δικηγόρο των Εφεσίβλητων, όμως ούτε οι Εφεσίβλητοι, ούτε ο δικηγόρος τους παρουσιάστηκαν στο Δικαστήριο την 21.12.2020. Έτσι, διατάχτηκε η εκτέλεση του εντάλματος. Η υπόθεση ορίστηκε ξανά για ακρόαση την 13.1.2021 και η δικηγόρος της Εφεσείουσας απέστειλε νέα επιστολή προς το δικηγόρο των Εφεσίβλητων, πληροφορώντας τον και για το ότι είχε διαταχτεί να εκτελεστούν τα εντάλματα σύλληψης εναντίον των πελατών του, όμως και πάλι ούτε οι Εφεσίβλητοι, ούτε ο δικηγόρος τους παρουσιάστηκαν στο Δικαστήριο. Μετά από δύο ειδοποιήσεις αναβολής από το Δικαστήριο λόγω των έκτακτων μέτρων που είχαν ληφθεί λόγω της πανδημίας, δόθηκε ημερομηνία ακρόασης για τη 18.5.2021 στην παρουσία της δικηγόρου της Εφεσείουσας και σε αναμονή της εκτέλεσης των ενταλμάτων σύλληψης.
Οι περιστάσεις προσομοιάζουν με αυτές στη Superfood Ltd ν. Μιχαήλ, Ποιν. Έφ. Αρ.46/2015, ημερ.7.11.2018, όπου σε ιδιωτική ποινική υπόθεση κατηγορίας έκδοσης επιταγής χωρίς αντίκρισμα, την οποία ο κατηγορούμενος είχε παραδεχτεί, το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την υπόθεση και απάλλαξε τον κατηγορούμενο, γιατί το ένταλμα σύλληψης εναντίον του είχε επιστραφεί ανεκτέλεστο. Στην περίπτωση εκείνη το ένταλμα δεν είχε εκτελεστεί γιατί δεν είχαν δοθεί νέα στοιχεία για την εκτέλεση του από τους παραπονούμενους, παράμετρος που απουσιάζει από τα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης. Από την άλλη ήταν και το γεγονός της παραδοχής. Η ουσία όμως ήταν η αναφορά, που εφαρμόζεται και στην παρούσα περίπτωση, ότι η απαλλαγή του κατηγορούμενου: «δεν συνιστούσε απλώς νομικό ολίσθημα, αλλά και επιβράβευση της συμπεριφοράς του η οποία ισοδυναμούσε με περιφρόνηση της δικαστικής διαδικασίας». Στην παρούσα υπόθεση δεν είναι επίδικο ζήτημα η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου να μην επιτρέψει την απόδειξη της υπόθεσης στην απουσία των Εφεσίβλητων. Εφόσον όμως έκρινε ότι θα έπρεπε η δίκη να διεξαχθεί στην παρουσία τους, όφειλε να εμμένει στο να εκτελεστούν τα εντάλματα που είχε εκδώσει και να αναβάλει την εκδίκαση της υπόθεσης σε μελλοντική ημερομηνία.
Η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ήταν εσφαλμένη. Δεν διαπιστωνόταν, στις περιστάσεις της υπόθεσης, μη προώθηση της υπόθεσης από την Εφεσείουσα, ούτε η θεμιτή επιδίωξη να περατώνονται οι δίκες σύντομα δικαιολογούσε τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε το πρωτόδικο Δικαστήριο το ζήτημα της μη εκτέλεσης των ενταλμάτων σύλληψης των Εφεσίβλητων. Με τον τρόπο που ενήργησε το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν διαφύλαξε το κύρος της ενώπιον του διαδικασίας (Γρηγορίου ν. Συμβούλιο Εγγραφής Κτηματομεσιτών, Ποιν. Έφ. Αρ.100/2014, ημερ. 27.9.2016, ECLI:CY:AD:2016:D448) αλλά απάλλαξε τους ασεβείς προς τη διαταγή του να ήταν παρόντες Εφεσίβλητους.
Η έφεση επιτυγχάνει. Η πρωτόδικη απόφαση απόρριψης της ποινικής υπόθεσης, ακύρωσης των ενταλμάτων σύλληψης ημερ.11.11.2020 και αθώωσης και απαλλαγής των Εφεσίβλητων ακυρώνεται. Επιδικάζονται €500 έξοδα της έφεσης υπέρ της Εφεσείουσας και εναντίον των Εφεσίβλητων.
Η υπόθεση να τεθεί ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου για να την εκδικάσει το ταχύτερο, αφού εκτελεστούν τα εντάλματα σύλληψης εναντίον των Εφεσίβλητων.
Κ. Σταματίου, Δ.
Χ. Μαλαχτός, Δ.
Λ. Δημητριάδου-Ανδρέου, Δ.