|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2021:B525
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση Αρ. 149/2020)
26 Νοεμβρίου, 2021
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ/στές]
xxx ALAN,
Εφεσείων,
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
____________________
Η. Χρίστου με Μ. Χαραλάμπους, ασκούμενο δικηγόρο, για τον
Εφεσείοντα.
Α. Αντωνίου, Δημόσιος Κατήγορος, εκ μέρους του Γενικού
Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
____________________
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δοθεί από την Σταματίου, Δ.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣTAMATIOY, Δ.: Ο εφεσείων παραδέχθηκε ενοχή σε δύο κατηγορίες κατοχής παιδικής πορνογραφίας, κατά παράβαση των Άρθρων 2 και 8(1) του περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Σεξουαλικής Κακοποίησης, της Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης Παιδιών και της Παιδικής Πορνογραφίας Νόμου του 2014, Ν.91(Ι)/2014, ότι δηλαδή, μεταξύ 28.10.2018 και 20.11.2018 είχε εγκατεστημένα σε κινητό τηλέφωνο, 52 αρχεία εικόνας με παιδική πορνογραφία (1η κατηγορία) και 20 αρχεία βίντεο με παιδική πορνογραφία (3η κατηγορία), καθώς και μία κατηγορία για κατοχή παιδικής πορνογραφίας, όπου τα παιδιά που απεικονίζονται είναι ηλικίας κάτω των 13 ετών, κατά παράβαση των Άρθρων 2 και 8(1)(6) του ιδίου Νόμου, ήτοι ότι είχε στην κατοχή του εγκατεστημένα στο ίδιο κινητό τηλέφωνο τέσσερα αρχεία εικόνας με παιδική πορνογραφία, όπου τα παιδιά που απεικονίζονται είναι ηλικίας κάτω των 13 ετών (2η κατηγορία) και του επιβλήθηκαν συντρέχουσες ποινές φυλάκισης δύο ετών στις κατηγορίες 1 και 3 και τεσσάρων ετών στην κατηγορία 2. Περαιτέρω, εκδόθηκε σχετικό διάταγμα δυνάμει του Άρθρου 14 του Νόμου, το οποίο δεν αποτελεί αντικείμενο της έφεσης.
Τα ουσιώδη γεγονότα επί των οποίων εδράζονται οι τρεις κατηγορίες, όπως παρατίθενται στην πρωτόδικη απόφαση, έχουν ως ακολούθως:
«Στις 30 Νοεμβρίου 2018, 14 Δεκεμβρίου 2018, 30.10.19 και 28 Μαΐου 2019 το Γραφείο Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος (ΓΚΗΕ) του Αρχηγείου Αστυνομίας έλαβε αλληλογραφία μέσω της Europol για εντοπισμό υλικού παιδικής πορνογραφίας στο διαδίκτυο το οποίο συνδέεται με διαδικτυακές διευθύνσεις (ip address) στην Δημοκρατία.
Στην βάση αυτών των πληροφοριών ανακριτές του ΓΚΗΕ εξασφάλισαν τα απαραίτητα δικαστικά διατάγματα και μέσω των αναφερόμενων στις πληροφορίες ip address κατέληξαν στον κατηγορούμενο, αφού ένα από τα αναφερόμενα ip address συνδεόταν και με τις τέσσερεις πληροφορίες και παρέπεμπε στο Κέντρο Υποδοχής και Φιλοξενίας Ασύλου, όπου ο κατηγορούμενος διαμένει εν αναμονή της εξέτασης της προσφυγής του κατά της απόρριψης αίτησης του για πολιτικό άσυλο.
Σε σωματική έρευνα που έγινε στον κατηγορούμενο στις 7/7/2019, εντοπίστηκε στην κατοχή του ένα κινητό τηλέφωνο μάρκας XIAOMI REDMI 6 το οποίο κατασχέθηκε. Το τηλέφωνο εξετάστηκε και εντοπίστηκε σε αυτό υλικό παιδικής πορνογραφίας ως αναφέρεται στις κατηγορίες 1 έως 3. Τα αρχεία αυτά δεν είναι γνωστό πότε εγκαταστάθηκαν αλλά μπορεί να διαπιστωθεί ότι βρίσκονταν στην συσκευή από τις 28/10/2018 που ορίστηκαν ως «κρυμμένα αρχεία» (hidden files) στην εφαρμογή Safe Galery (Media Lock) και παρέμειναν ως τέτοια μέχρι τις 20/11/2018. Στην συνέχεια η εφαρμογή η οποία χρησιμοποιόταν για διαχείριση των αρχείων αυτών, με την ονομασία Safe Galery (Mdeia Lock) διαγράφηκε αλλά παρέμεινε στο κινητό τηλέφωνο ο φάκελος της με το περιεχόμενο του προσβάσιμο στην συσκευή, χωρίς να μπορεί όμως να εντοπιστεί κάποια μεταγενέστερη επεξεργασία του.
Ο κατηγορούμενος σε κατάθεση του ημερομηνίας 7/7/2019 παραδέχτηκε την απόκτηση και κατοχή των πιο πάνω αρχείων αλλά ανάφερε ότι τα διέγραψε στην συνέχεια και δεν γνώριζε ότι υπήρχαν πλέον στο τηλέφωνο του.
Σύμφωνα με κατηγοριοποίηση των πιο πάνω αναφερόμενων αρχείων, από τους ανακριτές του ΓΚΗΕ, η οποία επεξηγείται στο συνημμένο Παράρτημα Α, τα 52 αρχεία εικόνας της 1ης κατηγορίας εμπίπτουν στο «επίπεδο 1», τα 4 αρχεία video της 3ης κατηγορίας εμπίπτουν στο «επίπεδο 2», τα 16 αρχεία video της 3ης κατηγορίας εμπίπτουν στο «επίπεδο 1» και τα 4 αρχεία εικόνας της 2ης κατηγορίας απεικονίζουν παιδιά κάτω των 13 ετών και εμπίπτουν στο «επίπεδο 1».»
Σύμφωνα με την επεξήγηση που δόθηκε, τα αρχεία που εμπίπτουν στην κατηγορία/επίπεδο 1 απεικονίζουν «. ερωτικές πόζες με μη σεξουαλική δραστηριότητα» και εκείνα που περιέχονται στην κατηγορία/επίπεδο 2, σεξουαλική δραστηριότητα «. χωρίς διείσδυση μεταξύ παιδιών ή αυνανισμό σόλο από παιδί.».
Ο ψηφιακός δίσκος, στον οποίο εμπεριέχονται τα επίδικα αρχεία, κατατέθηκε στη διαδικασία ενώπιον του Κακουργιοδικείου και προβλήθηκε με συναίνεση και της Υπεράσπισης κατά την παράθεση των γεγονότων.
Το Κακουργιοδικείο αναφέρθηκε στη σοβαρότητα των επίδικων αδικημάτων ως αναδεικνύεται από την ποινή που προβλέπεται από τη σχετική νομοθεσία, καθώς και στην αυξητική τάση που παρουσιάζεται σε υποθέσεις αυτής της φύσης τα τελευταία χρόνια και την ανάγκη προστασίας των ανηλίκων, τα δικαιώματα των οποίων παραβιάζονται από τέτοιου είδους αδικήματα.
Έλαβε υπόψη, για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής, την ομολογία, απολογία και έμπρακτη μεταμέλεια του εφεσείοντα, την άμεση παραδοχή του, το λευκό του ποινικό μητρώο, την ηλικία του, 42 ετών, το χαμηλό του μορφωτικό επίπεδο, τις οικογενειακές και προσωπικές του περιστάσεις, τις επιπτώσεις της καταδίκης και ποινής του στον ίδιο και στην οικογένειά του και ότι, σε περίπτωση που τιμωρηθεί με άμεση φυλάκιση, θα κληθεί ενδεχομένως να την εκτίσει σε μία ξένη γι΄ αυτόν χώρα, όπως η Κύπρος, μακριά από την ευρύτερή του οικογένεια, συγγενείς και φίλους και ασχέτως του γεγονότος ότι έχει αιτηθεί χορήγηση πολιτικού ασύλου. Παρέπεμψε, επίσης, στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Γαλάτη, Ποινική Έφεση 217/2018, ημερομηνίας 2.4.2016, στην οποία γίνεται παραπομπή στην υπόθεση R. v. Oliver (2003) 2 Cr. App. Rep. 64, όπου γίνεται διαβάθμιση του πορνογραφικού υλικού με βάση το περιεχόμενο και τις κατευθυντήριες γραμμές της πιο πάνω Αγγλικής υπόθεσης, καθώς και της νέας καθοδήγησης που τέθηκε σε εφαρμογή την 1.4.2014, Sentencing Sexual Offences Guidelines. Συνεκτίμησε ότι ο εφεσείων, μετά τη διαγραφή των αρχείων, δεν είχε γνώση πως το πορνογραφικό υλικό βρισκόταν ακόμα στη συσκευή του και ότι η έκνομη συμπεριφορά του διήρκησε μόνο για την περίοδο 28.10.2018 μέχρι 20.11.2018. Συνυπολόγισε, επιπρόσθετα, πως ο εφεσείων αποθήκευσε το πορνογραφικό υλικό και το επεξεργάστηκε από περιέργεια δίχως τάση ή ροπή σε τέτοιες συμπεριφορές. Η ιστοσελίδα στην οποία βρήκε το πορνογραφικό αυτό υλικό, ανέφερε, δεν κατατάσσεται κατά τα φαινόμενα στην κατηγορία εκείνη που ειδικεύεται σε τέτοιου είδους περιεχόμενο, πλην όμως, από τη στιγμή που το εντόπισε προέβη στη συνακόλουθη πράξη αποθήκευσης ή επεξεργασίας του υλικού αυτού.
Παρέθεσε, περαιτέρω, το Κακουργιοδικείο σειρά αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου, οι οποίες, κατά την κρίση του, χαράσσουν τις παραμέτρους επιμέτρησης σε προηγούμενες περιπτώσεις, και κατέληξε ως ακολούθως:
«Αξιολογώντας όλα όσα παραθέσαμε - και διαφοροποιώντας όπου χρειάζεται τα γεγονότα της παρούσας από εκείνα στις αποφάσεις που παραπέμψαμε πιο πάνω είτε σε ό,τι σχετίζεται προς τις συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων είτε προς τις προσωπικές περιστάσεις των κατηγορουμένων (και του κατηγορούμενου), ή προς τη χρονική έκταση της παρανομίας και τον αριθμό των αρχείων παιδικής πορνογραφίας που η κάθε περίπτωση αφορά (εδώ, φερ΄ ειπείν, τα επίμαχα αρχεία είναι ως επί το πλείστον λιγότερα ή πολύ λιγότερα σε αριθμό, δίχως όμως τούτο να εξανδραποδίζει ή να μειώνει τη σοβαρότητα των εγκλημάτων αυτών ως εκ της φύσης τους με βάση και τις πασιφανείς στοχεύσεις του Περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Σεξουαλικής Κακοποίησης, της Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης Παιδιών και της Παιδικής Πορνογραφίας Νόμου 91(Ι)/14) - κρίνουμε ότι η ενδεικνυόμενη ποινή, ακόμη και υπό την νέα κατηγοριοποίηση που τέθηκε σε ισχύ στην Αγγλία την 1.4.14 (βλ. κατ΄ αναλογίαν, Δημοκρατία ν Γαλάτη, Ποιν. Έφ. 217/18, ημ. 2.4.19), ECLI:CY:AD:2019:D124 - είναι αφεύκτως η φυλάκιση του κατηγορούμενου.
Πράξεις όπως αυτές που διενήργησε ο κατηγορούμενος αυξάνουν τη ζήτηση παιδικού πορνογραφικού υλικού και ενθαρρύνουν τους εμπνευστές της σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων να συνεχίζουν το έργο τους (βλ. κατ΄ αναλογίαν, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Tvardovskyi, Ποιν. Εφ. 95/17, ημ. 26.3.18, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Makamian (2007) 2 ΑΑΔ 405, 409).»
Με την παρούσα έφεση ο εφεσείων προσβάλλει την επιβληθείσα ποινή με τρεις λόγους έφεσης, ένα για κάθε κατηγορία, ως έκδηλα υπερβολική.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα ανέλυσε λεπτομερώς όλους τους μετριαστικούς παράγοντες που τέθηκαν ενώπιον του Κακουργιοδικείου οι οποίοι, κατά την εισήγηση, δεν αξιολογήθηκαν ορθά, με αποτέλεσμα να του επιβληθεί έκδηλα υπερβολική ποινή. Τονίστηκαν ιδιαίτερα τα περιστατικά διάπραξης των αδικημάτων όπου ο εφεσείων, ενώ βρισκόταν σε μίαν καθόλα νόμιμη ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης, κακόβουλα ανεβάστηκε σ΄αυτήν το επίδικο πορνογραφικό υλικό, κάτι που παραδέχτηκε η ιδιοκτήτρια της εφαρμογής, με το σφάλμα του να εστιάζεται στο γεγονός ότι ίδιος το αποθήκευσε λόγω περιέργειας, χωρίς βεβαίως να καταβάλει οποιαδήποτε χρήματα, γεγονότα που δεν αμφισβητήθηκαν από την Κατηγορούσα Αρχή. Ο εφεσείων διέγραψε το επίδικο υλικό σε σύντομο χρονικό διάστημα με την έκνομη συμπεριφορά του να διαρκεί για περίοδο 22 ημερών. Το επίδικο παιδικό πορνογραφικό υλικό εμπίπτει στις κατηγορίες SAP 1 και 2, που επιφέρουν τις ελαφρότερες ποινές.
Οι προσωπικές περιστάσεις του εφεσείοντα δεν προσμέτρησαν κατά την εισήγηση. Πρόκειται για πρόσωπο που κατάγεται από το Κουρδιστάν, από πολυμελή οικογένεια, χαμηλού κοινωνικο-μορφωτικού και οικονομικού επιπέδου, και εργάζεται από ηλικίας 13-14 χρόνων για να μπορέσει να συντηρήσει την οικογένειά του. Από μικρή ηλικία υποστήριζε την κοινότητα των Κούρδων και ήθελε να πολεμήσει κατά των Τούρκων. Εξαιτίας της πολιτικής του δράσης είχε γίνει στόχος της τουρκικής αστυνομίας και του στρατού, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η ζωή του. Αποφάσισε να έρθει στην Κύπρο το 2016 και υπέβαλε αίτηση για πολιτικό άσυλο. Δεν πάσχει από καμία ψυχική πάθηση, όπως φαίνεται από έκθεση του Διευθυντή Ψυχικής Υγείας που κατατέθηκε και ο ίδιος δεν δηλώνει παιδόφιλος. Διέγραψε το πορνογραφικό υλικό στις 20.11.2018 και όταν συνελήφθηκε, οκτώ μήνες μετά, δεν βρέθηκε οποιοδήποτε άλλο στοιχείο που να υποδηλοί ότι έψαχνε να βρει πορνογραφικό υλικό. Ούτε βρέθηκε οποιοσδήποτε μηχανισμός ανίχνευσης τέτοιου υλικού. Παραδέχθηκε άμεσα ενοχή και συνέδραμε στην εξιχνίαση της υπόθεσης εκφράζοντας έμπρακτα τη μεταμέλειά του.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα εισηγήθηκε πως ο συνδυασμός της νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, των κριτηρίων που έχουν παρατεθεί από την κατηγοριοποίηση πορνογραφικού υλικού με βάση την Αγγλική νομολογία στις αποφάσεις R. v. Oliver, πιο πάνω, και R. v. Wild (No.2) [2002] 1 Cr. App. R.(5)157 και τη νέα καθοδήγηση που τέθηκε σε εφαρμογή την 1.4.2014 (Sentencing Council's Sextual Offences Guidelines) οριοθετήθηκαν οι ποινές με βάση τις παραβάσεις, και αποτελούν παράγοντες οι οποίοι θα έπρεπε να είχαν ληφθεί υπόψη στην επιβολή ποινής από το Κακουργιοδικείο. Όπως παρατήρησε ο συνήγορος η παρούσα υπόθεση αφορά το μικρότερο αριθμό αρχείων από αυτά που αναφέρονται στις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που αναφέρθηκαν και η διάρκεια κατοχής τους ήταν η μικρότερη.
Καταληκτικά, ο ευπαίδευτος συνήγορος εισηγήθηκε ότι το Κακουργιοδικείο θα έπρεπε να είχε προσδώσει διαφορετική βαρύτητα στα περιστατικά της υπόθεσης και να αξιολογήσει ορθότερα όλους τους μετριαστικούς παράγοντες, ώστε να επιβάλει στον εφεσείοντα ποινή αρμόζουσα στις δικές του περιστάσεις, αλλά και της υπόθεσης, και όχι να του επιβάλει έκδηλα υπερβολική ποινή.
Από την άλλη, η Δημοκρατία, μέσω του εκπροσώπου της, υποστήριξε την πρωτόδικη απόφαση και εισηγήθηκε ότι οι ποινές που επιβλήθηκαν ήταν «αρκούντως αυστηρές» και τίποτε περισσότερο.
Εξετάσαμε με προσοχή όλες τις αιτιάσεις που επιμελώς έθεσε ενώπιόν μας ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα.
Οι αρχές που διέπουν την εξουσία του Εφετείου να επέμβει σε ποινές που επέβαλε το πρωτόδικο Δικαστήριο έχουν επαναληφθεί στη Selmani κ.ά. ν. Δημοκρατίας Ποινικές Εφέσεις 235/2013 και 236/2013, ημερομηνίας 5.10.2016, ως ακολούθως:
«Είναι πάγια νομολογημένο ότι το Εφετείο δεν κρίνει πρωτογενώς το ύψος της ποινής, καθότι ο καθορισμός της ποινής αποτελεί ευθύνη του πρωτόδικου δικαστηρίου. Σε δεύτερο βαθμό, εξετάζεται αν η ποινή εντάσσεται στα πλαίσια τα οποία καθορίζονται από τη νομολογία και τα οποία αρμόζουν προς τα ιδιαίτερα περιστατικά της κάθε υπόθεσης. Η έφεση δεν αποσκοπεί στον επανακαθορισμό της ποινής, αλλά στον έλεγχο της ορθότητάς της. Η επάρκεια δε της τιμωρίας καταδικασθέντος κρίνεται υπό το φως του συνόλου των γεγονότων που άπτονται της ποινής. Το Εφετείο έχει εξουσία επέμβασης μόνο όπου η επιβληθείσα ποινή, αντικειμενικά κρινόμενη, είναι είτε έκδηλα ανεπαρκής, είτε έκδηλα υπερβολική. Στις περιπτώσεις αυτές εναπόκειται στο Εφετείο ο καθορισμός της αρμόζουσας ποινής. Επέμβαση του Εφετείου χωρεί επίσης όπου διαπιστώνεται σφάλμα αρχής. (Γεωργίου ν. Αστυνομίας (1991) 2 ΑΑΔ 525, Γενικός Εισαγγελέας ν. Αβρααμίδου (1993) 2 ΑΑΔ 355, Γενικός Εισαγγελέας ν. Λάμπρου (2009) 2 ΑΑΔ 686, XXX Μιχαήλ ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. 130/2013 ημερ. 16.5.2014, ECLI:CY:AD:2014:B327 και Φραγκίσκου ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 222/2014 ημερ. 25.11.2015, ECLI:CY:AD:2015:B779).»
Τα αδικήματα στα οποία παραδέχθηκε ενοχή ο εφεσείων είναι σοβαρά, όπως προκύπτει από τις ποινές που προβλέπονται από τη νομοθεσία, όπου για το αδίκημα της δεύτερης κατηγορίας είναι η διά βίου φυλάκιση και για την πρώτη και τρίτη κατηγορία δέκα χρόνια φυλάκιση. Η σοβαρότητα των αδικημάτων έγκειται και στην ίδια τη φύση τους, όσο και στην ανοδική πορεία που έχει η διάπραξη τέτοιου είδους αδικημάτων (βλ. Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Tvardovskyi, Ποιν. Έφ. 95/2017, ημερομηνίας 26.3.2018, Niland v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. 18/2017, ημερομηνίας 14.2.2018, ECLI:CY:AD:2018:B79, Γενικού Εισαγγελέα ν. Άδωνη Νικολάου, Ποιν. Έφ. 185/16, ημερομηνίας 20.3.2018, ECLI:CY:AD:2018:B118 και Δημοκρατία ν. Χατζηαθανασίου, Ποιν. Έφ. 20/2021, ημερομηνίας 19.10.2021).
Βέβαια, η ανώτατη ποινή που προβλέπεται είναι ενδεικτική και εναπόκειται στο Δικαστήριο, ανάλογα με τα περιστατικά που περιβάλλουν την κάθε υπόθεση και τον αδικοπραγούντα, να καθορίσει το ύψος της ποινής που αρμόζει.
Το Κακουργιοδικείο, κατά την επιμέτρηση της ποινής, αναφέρθηκε σε όλους τους μετριαστικούς παράγοντες που τέθηκαν από την υπεράσπιση και αναπτύχθηκαν ενώπιόν μας. Αυτό που έχει σημασία είναι κατά πόσο οι παράγοντες αυτοί αντανακλώνται στην επιβληθείσα ποινή.
Στην απόφασή του το Κακουργιοδικείο παρέπεμψε σε απόσπασμα από την υπόθεση Γαλάτης, πιο πάνω, όπου γίνεται αναφορά στη διαβάθμιση και τις κατευθυντήριες γραμμές που δόθηκαν στην υπόθεση R. V. Oliver, πιο πάνω, καθώς και την R. v. Wild, πιο πάνω, και την νέα κατηγοριοποίηση που παρατίθεται στο Εγχειρίδιο "Sexual Offences Definitive Guideline" του Sentencing Council ("Defdinitive Guideline"), το οποίο εφαρμόζεται από 1.4.2014, σημειώνοντας παράλληλα τις διαφορές που υπάρχουν στην Κύπρο, όπου οι μέγιστες ποινές που προνοούνται είναι υψηλότερες.
Τα γεγονότα της υπόθεσης, όπως έγιναν αποδεκτά από το Κακουργιοδικείο, την καθιστούν ως μίαν από τις λιγότερο σοβαρές του είδους της, αν όχι τη λιγότερο σοβαρή από τις υποθέσεις που έχουν εξεταστεί από το Ανώτατο Δικαστήριο μέχρι σήμερα. Ενδεικτικά θα αναφερθούμε σε κάποιες από αυτές τις αποφάσεις. Στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Niland, πιο πάνω, το Ανώτατο Δικαστήριο επικύρωσε ποινή φυλάκισης 3 ½ ετών σε κατηγορία κατοχής 1970 αρχείων βίντεο, τα οποία απεικόνιζαν παιδιά άνω των 13 ετών που συμμετείχαν σε πράξεις σεξουαλικού χαρακτήρα και ρεαλιστικές εικόνες γεννητικών οργάνων παιδιών και αύξησε ποινή φυλάκισης 4 ετών σε 7 σε κατηγορία κατοχής 28 αρχείων βίντεο, τα οποία απεικόνιζαν παιδιά κάτω των 13 ετών που συμμετείχαν σε πράξεις σεξουαλικού χαρακτήρα και ρεαλιστικές εικόνες γεννητικών οργάνων παιδιών. Στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Tvardovskyi, πιο πάνω, το Ανώτατο Δικαστήριο αύξησε ποινή φυλάκισης 2 ετών σε 3 έτη, μετά από παραδοχή σε κατοχή που αφορούσε υλικό με παιδιά άνω των 13 ετών, ενώ ποινή 3 ετών αυξήθηκε σε 5 έτη σε κατηγορία κατοχής παιδικής πορνογραφίας, ήτοι 1183 αρχεία φωτογραφίας και ένα αρχείο βίντεο με παιδιά κάτω των 13. Στην υπόθεση Νικολάου, πιο πάνω, το Ανώτατο Δικαστήριο αύξησε ποινή φυλάκισης 2 ετών σε 3 έτη, η οποία επιβλήθηκε κατόπιν παραδοχής σε κατηγορία κατοχής 561 αρχείων με υλικό παιδικής πορνογραφίας με παιδιά άνω των 13 ετών, ενώ η ποινή φυλάκισης 2 ½ ετών που είχε επιβληθεί για την κατοχή 157 αρχείων παιδικής πορνογραφίας με παιδιά κάτω των 13 ετών αυξήθηκε σε 5 χρόνια.
Εν προκειμένω, ο εφεσείων βρισκόταν σε μία καθόλα νόμιμη ιστοσελίδα, στην οποία τέθηκε κακόβουλα το πορνογραφικό υλικό και όταν το εντόπισε, το αποθήκευσε στο τηλέφωνό του για μια μικρή σχετικά χρονική περίοδο, από 28.10.18 - 20.11.2018, και μετά το διέγραψε. Είναι, λοιπόν, σαφές από τα γεγονότα αυτά ότι ο τρόπος που ο εφεσείων εντόπισε το υλικό στο διαδίκτυο διαφέρει από τις συνήθεις περιπτώσεις τέτοιων υποθέσεων όπου ο κατηγορούμενος επιδιώκει να εξεύρει ένα τέτοιο υλικό, ούτε βεβαίως πλήρωσε για να το λάβει. Επρόκειτο δε για ένα πολύ μικρό αρχείο σε σύγκριση με τις άλλες υποθέσεις που τίθενται ενώπιον των Δικαστηρίων, το οποίο, σε όση έκταση αφορά την κατηγορία 2 στην οποία επιβλήθηκε η μεγαλύτερη ποινή, αυτή των 4 χρόνων, αφορούσε 4 αρχεία εικόνας τα οποία απεικονίζουν παιδιά κάτω των 13 ετών και εμπίπτουν στο επίπεδο 1. Το γεγονός ότι μετά την εξεύρεση του υλικού ο εφεσείων το αποθήκευσε, είναι ασφαλώς επιλήψιμο και σε αυτό συνίσταται η διάπραξη των αδικημάτων. Όπως δε αναφέρθηκε από το Κακουργιοδικείο, με αναφορά σε νομολογία, τέτοιου είδους αδικήματα, ως εκ της φύσης τους, είναι σοβαρά. Παραβιάζουν τα δικαιώματα αθώων παιδιών ιδιαίτερα αυτών κάτω των 13 ετών. Συνεπώς, η επιβολή στερητικής της ελευθερίας ποινής ήταν αναπόφευκτη. Δεν υπήρξε άλλωστε διαφορετική εισήγηση από τον ευπαίδευτο συνήγορο του εφεσείοντα. Αυτό για το οποίο παραπονείται είναι ως προς το ύψος της ποινής φυλάκισης που του επιβλήθηκε.
Έχοντας υπόψη τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες διεπράχθησαν τα αδικήματα, ως έχουν αναλυθεί πιο πάνω, το πολύ μικρό αρχείο στο οποίο αφορούσαν, τον περιορισμένο χρόνο που αυτά παρέμειναν στο τηλέφωνο του εφεσείοντα και ότι διεγράφησαν από τον ίδιο 22 ημέρες μετά, καθώς και όλους τους μετριαστικούς παράγοντες που τέθηκαν, όπως αναλύονται πιο πάνω, κρίνουμε ότι η ποινή που του επιβλήθηκε ήταν έκδηλα υπερβολική. Το Κακουργιοδικείο, παρά το ότι αναφέρθηκε σε όλους τους μετριαστικούς παράγοντες της υπόθεσης και του εφεσείοντα, δεν έχει δοθεί σ΄ αυτούς η ανάλογη βαρύτητα, με αποτέλεσμα να μην αντανακλώνται στην επιβληθείσα ποινή, η οποία κρίνουμε ότι είναι, υπό τις περιστάσεις, έκδηλα υπερβολική.
Συνακόλουθα, η έφεση επιτυγχάνει. Στη βάση όλων των στοιχείων που τέθηκαν υπόψη μας όπως έχουν αναλυθεί πιο πάνω κρίνουμε ότι η αρμόζουσα ποινή στην δεύτερη κατηγορία είναι αυτή των τριών ετών και την μειώνουμε ανάλογα. Η ποινή θα συντρέχει με τις ποινές των κατηγοριών 1 και 3, οι οποίες παραμένουν ως έχουν.
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.
/ΧΤΘ