|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2021:B460
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 137/2020)
18 Οκτωβρίου 2021
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ/στές]
xxx ΚΑΣΑΠΗ
Εφεσείοντα
ΚΑΙ
xxx ΜΕΝΕΞΗ
Εφεσίβλητου
---------------
Α. Γιαλελή για Kampouri & Gialeli LLC, για τον Εφεσείοντα.
Ο Εφεσίβλητος παρουσιάζεται αυτοπροσώπως.
--------------
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Η απόφαση του Δικαστηρίου ως προς την ποινή είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τον Μαλαχτό, Δ.
------------
Π Ο Ι Ν H
(Ex Tempore)
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.: Με την απόφαση του Εφετείου που ανέτρεψε την πρωτόδικη αθωωτική απόφαση, ο Εφεσίβλητος βρέθηκε ένοχος σε τρείς κατηγορίες, για την έκδοση επιταγών χωρίς αντίκρισμα κατά παράβαση του άρθρου 305Α(1) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154. Οι καταδίκες του αφορούσαν στην παροχή συνδρομής προς την πρώην συγκατηγορούμενη εταιρεία για την έκδοση τριών επιταγών, υπογράφοντας τις εκ μέρους της. Οι επιταγές είχαν εκδοθεί το Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2013 και ήταν για ποσό €5.000 η κάθε μια.
Οι καταδίκες του τεκμηριώθηκαν στη διαπίστωση ότι διαχειριζόταν τις υποθέσεις της εταιρείας και είχε την υποχρέωση επίδειξης εύλογης επιμέλειας και καθήκον να μην επιδείξει αδιαφορία ή απερισκεψία αναφορικά με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εκδόθηκαν και παραδόθηκαν οι επιταγές.
Το αδίκημα της έκδοσης επιταγής χωρίς αντίκρισμα είναι σοβαρό. Πλήττει καίρια το σημαντικό έννομο αγαθό της ασφάλειας και εμπιστοσύνης των συναλλαγών, η προστασία των οποίων είναι πρωταρχικής σημασίας για τη διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της αγοράς (Σάββας Θεοχάρους & Υιός Λτδ ν. Ορφανίδη, Ποιν. Εφ. Αρ. 102/2014 και 115/2014, ημερ. 25.2.2016). Υποσκάπτει την εμπιστοσύνη που θα πρέπει να υπάρχει στις εμπορικές σχέσεις και ιδιαίτερα στις συναλλαγές με τη χρήση επιταγών. Θα πρέπει όσοι συναλλάττονται με επιταγές να μπορούν να έχουν την απαραίτητη εμπιστοσύνη ότι αυτές, όταν θα καταστούν πληρωτέες και θα παρουσιαστούν, θα τιμηθούν (Κίρλαππος ν. Πέτρου, Ποιν. Έφ. Αρ. 32/2016, ημερ. 26.6.2018).
Η μέγιστη προβλεπόμενη για το αδίκημα ποινή είναι αυτή της φυλάκισης για τρία χρόνια ή και πρόστιμο €10.000. Όπως προκύπτει από τη νομολογία (Νεοφύτου ν. Κυριακίδης (Αρ. 3) (1999) 2 Α.Α.Δ. 299, Σιμιλλίδης ν. Νικολάου (2013) 2 Α.Α.Δ. 444, Nikiforos Technologies Ltd ν. Χρίστου, Ποιν. Έφ. 18/2012, ημερ. 26.4.2014 και L.C.A. Domiki Ltd v. R.K.A. Kikkos Developers Ltd κ.ά., Ποιν. Εφ. Αρ. 116/2011, ημερ. 17.2.2015) η ποινή που συνήθως επιβάλλεται είναι η άμεση φυλάκιση. Ωστόσο, όπως υποδεικνύεται στην Σάββας Θεοχάρους & Υιός Λτδ, το σύνηθες δεν αποτελεί ταυτόχρονα και άκαμπτο κανόνα αφού, κατά πάγια νομολογιακή αρχή, κάθε περίπτωση αντιμετωπίζεται στη βάση των περιστατικών της. Η έμπρακτη μεταμέλεια, όπως αναφύεται μέσα από την αποζημίωση του παραπονούμενου, δικαιούχου της επιταγής, με την πλήρη εξόφληση του ποσού που αφορά και όχι η απλή διάθεση προς εξόφληση, είναι η παράμετρος που πολλές φορές επενεργεί ώστε να αποφευχθεί το έσχατο μέτρο τιμωρίας.
Ο Εφεσίβλητος επικαλέστηκε ότι έχει αποπληρώσει το μεγαλύτερο μέρος των ποσών των επιταγών και ότι ίσως να υπολείπεται κάποιο μικρό υπόλοιπο. Αναφερόταν σε χρόνους προγενέστερους της πρωτόδικης απόφασης με την οποία είχε καταδικαστεί η συγκατηγορούμενη εταιρεία. Τα ζητήματα είχαν εγερθεί στην πρωτόδικη διαδικασία, όπου κρίθηκε ότι τα ποσά αφορούσαν άλλες υποχρεώσεις και όχι τις επίδικες επιταγές. Επομένως, τα ποσά των επίδικων επιταγών παραμένουν οφειλόμενα και ο Εφεσείων δεν έχει αποζημιωθεί, αφού κανένα ποσό δεν έχει έκτοτε καταβληθεί.
Για μετριασμό της ποινής και σε σχέση με τις προσωπικές περιστάσεις του Εφεσίβλητου λαμβάνουμε υπόψη ότι στην ηλικία των 58 χρόνων και δεν βαρύνεται με προηγούμενες καταδίκες. Αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα κινητικότητας, αποτέλεσμα ατυχήματος που είχε και δεν μπορεί να εργαστεί. Συντηρείται από το πενιχρό εισόδημα της συζύγου του.
Περαιτέρω, σημειώνουμε ότι παρήλθε μεγάλο χρονικό διάστημα από τη διάπραξη των αδικημάτων στα οποία ο Εφεσίβλητος βρέθηκε ένοχος, μέχρι σήμερα. Καλείται το Εφετείο να επιβάλει ποινή για αδίκημα που διαπράχθηκε πριν από σχεδόν εννέα χρόνια. Στην καθυστέρηση αυτή συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό το γεγονός ότι το κατηγορητήριο καταχωρίστηκε μόλις την 26.9.2016, δηλαδή 3½ χρόνια μετά τη διάπραξη των αδικημάτων.
Δεδομένου ότι δεν έχει επέλθει αποζημίωση του Εφεσείοντα, παράμετρο καθοριστική στην επιλογή του είδους τους ποινής για τέτοιου είδους αδικήματα, έχουμε καταλήξει ότι η αρμόζουσα ποινή για τον Εφεσίβλητο είναι αυτή της φυλάκισης για περίοδο τεσσάρων μηνών. Στη συνέχεια εξετάσαμε κατά πόσο θα ήταν υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης ορθό και δίκαιο να ασκήσουμε τη διακριτική ευχέρεια που μας παρέχει ο περί της Υφ΄ Όρων Αναστολής της Εκτελέσεως Ποινής Φυλακίσεως εις Ορισμένας Περιπτώσεις Νόμος του 1972, Ν.95/1972 και να αναστείλουμε την επιβληθείσα ποινή. Λαμβάνοντας κατά κύριο λόγο υπόψη τις προσωπικές περιστάσεις του Εφεσίβλητου και το γεγονός του χρόνου που έχει διαρρεύσει από τη διάπραξη των αδικημάτων μέχρι σήμερα, καταλήξαμε ότι είναι κατάλληλη περίπτωση για να ασκήσουμε τη διακριτική μας ευχέρεια προς όφελος του και να αναστείλουμε την επιβληθείσα ποινή, σύμφωνα με το Νόμο, για τρία χρόνια. (Εξηγείται η φύση της ποινής φυλάκισης με αναστολή στον Εφεσίβλητο).
Κ. Σταματίου, Δ.
Χ. Μαλαχτός, Δ.
Λ. Δημητριάδου-Ανδρέου, Δ.