|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2021:B245
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση αρ. 218/2020)
9 Ιουνίου, 2021
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ/στές]
OMILOS LAIKOU DISTRIBUTORS LTD
Εφεσείουσα,
v.
1. XXX ΚΑΖΑΜΙΑ
2. XXX ΚΑΖΑΜΙΑ
Εφεσίβλητων.
Φ. Βαρκάρης για Φρίξος Βαρκάρης ΔΕΠΕ, για την Εφεσείουσα.
Κ. Κώστα (κα) για Γιώργο Α. Βασιλείου ΔΕΠΕ, για τους Εφεσίβλητους.
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Η απόφαση είναι ομόφωνη, θα απαγγελθεί από τη Δικαστή Δημητριάδου-Ανδρέου.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.: Ο Εφεσίβλητος αντιμετώπισε, μεταξύ άλλων κατηγοριών, 7 κατηγορίες για το αδίκημα της έκδοσης ακάλυπτων επιταγών κατά παράβαση του ’ρθρου 305Α(1) του Ποινικού Κώδικα Κεφ.154 (Κατηγορίες 1, 4, 7, 10, 13, 16 και 19).
Μετά τη συμπλήρωση της προσαγωγής της μαρτυρίας εκ μέρους της Εφεσείουσας, που συνίστατο στην προσφορά μαρτυρίας από δύο Μάρτυρες Κατηγορίας, αυτή του xxx Κωνσταντινίδη (Μ.Κ.1), ο οποίος εργάζεται στο λογιστήριο της Παραπονούμενης Εταιρείας, και εκείνη της xxx Κωνσταντινίδου (Μ.Κ.2), η οποία εργάζεται στην Κυπριακή Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ (εφεξής ΚΕΔΙΠΕΣ), υπεβλήθη από την Υπεράσπιση εισήγηση για μη απόδειξη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, εξετάζοντας την εν λόγω εισήγηση, αναφέρθηκε εν πρώτοις στις αρχές που διέπουν την απόδειξη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης. Ακολούθως, αφού ανέλυσε τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος της ακάλυπτης επιταγής που αντιμετώπιζε ο Εφεσίβλητος, παρέθεσε εν συντομία την προσαχθείσα μαρτυρία και κατέληξε ότι ελλείπει συστατικό στοιχείο των επίδικων αδικημάτων. Στη βάση αυτής της κατάληξης προχώρησε στην αθώωση και απαλλαγή του Εφεσίβλητου από όλες τις κατηγορίες που αντιμετώπιζε κατά παράβαση του ’ρθρου 305Α(1) του Ποινικού Κώδικα Κεφ.154 το οποίο διαλαμβάνει τα εξής:
«305Α.-(1) Πρόσωπο που εκδίδει επιταγή η οποία, κατά ή μετά την ημερομηνία, κατά την οποία αυτή έχει καταστεί πληρωτέα, παρουσιάζεται στο πιστωτικό ίδρυμα, επί του οποίου εκδόθηκε, δεν εξοφλείται, λόγω έλλειψης διαθέσιμων κεφαλαίων του εκδότη της ή λόγω του ότι ο λογαριασμός του εκδότη ήταν κλειστός κατά το χρόνο της παρουσίασης της επιταγής, και παραμένει απλήρωτη για περίοδο δεκαπέντε (15) ημερών από την παρουσίασή της, είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα τρία (3) έτη ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις δέκα χιλιάδες ευρώ (10.000,00) ή και στις δύο ποινές.»
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, προτού αποφασίσει επί της εισήγησης στη βάση του ’ρθρου 74(1)(γ) του Κεφ.154, καθοδηγήθηκε σε σχέση με τις αρχές που διέπουν το ζήτημα της θεμελίωσης εκ πρώτης όψεως υπόθεσης με αναφορά, μεταξύ άλλων, στις υποθέσεις Azinas v. Police (1981) 2 C.L.R. 9, Γενικός Εισαγγελέας v. Χριστοδούλου (1990) 2 Α.Α.Δ. 133 και Γενικός Εισαγγελέας v. xxx Δράκου (2012) 2 Α.Α.Δ. 851.
Σε ό,τι αφορά το συστατικό στοιχείο της παρουσίασης της επιταγής για πληρωμή στο πιστωτικό ίδρυμα επί του οποίου εκδόθη, διαπίστωσε ότι δεν παρουσιάστηκε μαρτυρία ότι οι επιταγές είχαν παρουσιαστεί για πληρωμή στο πιστωτικό ίδρυμα επί του οποίου εκδόθηκαν.
Η σχετική περικοπή από την Απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου έχει ως ακολούθως:
«Έχοντας υπόψη μου το λεκτικό του άρθρου 305Α (1) του Κεφ. 154 κρίνω πως από αυτό συνάγεται ότι τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής είναι τα ακόλουθα: α) η έκδοση της επιταγής, β) η παρουσίαση της επιταγής για πληρωμή στο πιστωτικό ίδρυμα επί του οποίου εκδόθηκε, γ) η παρουσίαση της επιταγής να έγινε κατά ή μετά την ημερομηνία που η επιταγή ήταν πληρωτέα, δ) η μη εξόφληση της επιταγής να οφείλεται σε έλλειψη διαθέσιμων κεφαλαίων του εκδότη της ή στο ότι ο λογαριασμός του εκδότη της ήταν κλειστός κατά τον χρόνο παρουσίασης της επιταγής για πληρωμή και ε) η επιταγή να παρέμεινε απλήρωτη για περίοδο 15 ημερών από την παρουσίασή της.
Στην προκείμενη περίπτωση με τη μαρτυρία που δόθηκε δεν φαίνεται οι επίδικες επιταγές που εκδόθηκαν επί της ΣΠΕ Αλληλεγγύης Λτδ να παρουσιάστηκαν σε εκείνο το πιστωτικό ίδρυμα για πληρωμή. Η ενώπιον του Δικαστηρίου προσαχθείσα μαρτυρία χωρίς στο παρόν στάδιο να αξιολογείται, παρά μόνο αντικειμενικά ιδωμένη, επιμαρτυρεί ότι οι επίδικες επιταγές δεν παρουσιάστηκαν στη ΣΠΕ Αλληλεγγύης Λτδ αλλά στην Τράπεζα Κύπρου. Επομένως λόγω τούτου κρίνω ότι δεν αποδείχθηκε συστατικό στοιχείο του κατ' ισχυρισμό αδικήματος του άρθρου 305Α (1) του Ποινικού Κώδικα και συγκεκριμένα ότι οι επιταγές παρουσιάστηκαν για πληρωμή στο πιστωτικό ίδρυμα επί του οποίου εκδόθηκαν.
Στην υπόθεση Καΐκη ν. KOMBOS INVESTMENTS LTD κ.ά. (2012) 2 Α.Α.Δ. 835 το πρωτόδικο δικαστήριο απάλλαξε τους κατηγορούμενους-εφεσίβλητους από την κατηγορία της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής από το στάδιο της εκ πρώτης όψεως υποθέσεως αφού έκρινε ότι, από τη μαρτυρία της κατηγορούσας αρχής, δεν είχε αποδειχθεί η παρουσίαση της επίδικης επιταγής, στην τράπεζα επί της οποίας εκδόθηκε. Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι ορθά έπραξε το πρωτόδικο δικαστήριο το οποίο έκρινε ότι ο εφεσείων απέτυχε να αποδείξει την παρουσίαση της επίδικης επιταγής στην τράπεζα επί της οποίας εκδόθηκε. Λέχθηκε ότι στο άρθρο 305Α του Ποινικού Κώδικα προνοείται, ως απαραίτητο συστατικό στοιχείο του αδικήματος, ότι η επιταγή θα πρέπει να παρουσιάζεται στο πιστωτικό ίδρυμα επί του οποίου εκδόθηκε.
Έχοντας υπόψη μου τα πιο πάνω κρίνω ότι η παραπονούμενη εταιρεία δεν έχει αποδείξει εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον του κατηγορουμένου 1 ώστε να υποχρεώνεται να προβάλει την υπεράσπισή του στις κατηγορίες 1, 4, 7, 10, 13, 16 και 19 που αφορούν αδικήματα έκδοσης ακάλυπτων επιταγών και συνακόλουθα αυτός αθωώνεται στις εν λόγω κατηγορίες από αυτό το στάδιο. Σε αντίθετη περίπτωση θα κληθεί όχι για να υπερασπιστεί τον εαυτό του, αλλά για να διορθώσει τις ατέλειες που υπάρχουν στη μαρτυρία της κατηγορούσας αρχής (Police v. Kallenos (πιο πάνω))».
Με την υπό κρίση Έφεση, αμφισβητείται η κατάληξη του πρωτόδικου Δικαστηρίου ως προς την απαλλαγή του Εφεσίβλητου. Ειδικότερα, η Εφεσείουσα ισχυρίζεται ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο λανθασμένα και/ή εφαρμόζοντας λανθασμένα το νόμο έκρινε ότι δεν υπήρχε μαρτυρία ότι οι επίδικες επιταγές παρουσιάστηκαν στην οικεία Τράπεζα και, επομένως, εσφαλμένα απάλλαξε τον Εφεσίβλητο (1ος Λόγος Έφεσης) και πως λανθασμένα αξιολόγησε τη μαρτυρία και έκαμε ευρήματα που δεν στηρίζονταν από την ενώπιον του μαρτυρία με αποτέλεσμα να απαλλάξει τον Εφεσίβλητο (2ος Λόγος Έφεσης). Ισχυρίζεται επίσης ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο παρερμήνευσε και/ή δεν έδωσε τη δέουσα βαρύτητα, σημασία και/ή ερμηνεία στις επιταγές, Τεκμήριο 4, το οποίο από μόνο του δείχνει ότι οι επιταγές παρουσιάστηκαν στην Τράπεζα (3ος Λόγος Έφεσης).
Αμφότεροι οι ευπαίδευτοι συνήγοροι υποστήριξαν με τις αγορεύσεις και διαγράμματα τους τις θέσεις του διάδικου που εκπροσωπούσαν.
Εξετάσαμε με προσοχή όλα όσα έχουν τεθεί ενώπιον μας και ανατρέξαμε και στα πρακτικά της υπόθεσης όπου αυτό είναι αναγκαίο.
Αυτό που ενδιαφέρει είναι κατά πόσο υπήρχε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου ικανοποιητική μαρτυρία που να καταδεικνύει εξ αντικειμένου την ύπαρξη του συστατικού στοιχείου της παρουσίασης των επίδικων επιταγών για πληρωμή στο πιστωτικό ίδρυμα επί του οποίου είχαν εκδοθεί. Το στάδιο της παρουσίασης επιταγής για πληρωμή είναι σημαντικό αφού, όπως έχει νομολογηθεί, αποτελεί συστατικό στοιχείο του αδικήματος το οποίο δημιουργείται με το ’ρθρο 305Α(1) του Κεφ. 154. (Καΐκη v. Kombos Investments Ltd κ.ά. (2012) 2 Α.Α.Δ. 835).
Από τα πρακτικά φαίνεται ότι δόθηκε η ακόλουθη μαρτυρία κατά την κυρίως εξέταση της Μ.Κ.2, υπαλλήλου στην ΚΕΔΙΠΕΣ:
«Ε. Κυρία μάρτυς, που εργάζεστε και τι καθήκοντα έχετε;
Α. Εργάζομαι στην ΚΕΔΙΠΕΣ που είναι η μετονομασία της Συνεργατικής Κυπριακής Τράπεζας που τώρα διαχειρίζεται μη εξυπηρετούμενες χορηγήσεις.
Ε. Μάλιστα. Και διαχειρίζεται τους λογαριασμούς της πρώην Συνεργατικής;
Α. Μάλιστα.
Ε. Παρακαλώ κύριε Πρόεδρε να έχω τις επιταγές. Κυρία μάρτυς, αυτές οι επιταγές από ποια Συνεργατική έχουν εκδοθεί;
Α. Από την ΣΠΕ Αλληλεγγύης.
Ε. Και από ποιόν λογαριασμό;
Α. Τον λογαριασμό που αναγράφεται στο κάτω μέρος της επιταγής 0443XXXXXX71-6.
Ε. Και ποιος είναι ο υπεύθυνος, ποιος είναι αυτός που έκανε αίτηση για άνοιγμα αυτού του λογαριασμού;
Α. Ο κύριος Καζαμία xxx xxx.
.......................................
Ε. Κυρία μάρτυς, έχετε στην κατοχή σας αυτές τις επιταγές που εξεδόθηκαν από αυτόν τον λογαριασμό;
Α. Μάλιστα.
Ε. Έχουν παρουσιαστεί στην τράπεζα σας, στο κατάστημα σας;
Α. Πρέπει να έχουν παρουσιαστεί, υπάρχει και η σφραγίδα μας πάνω.
Ε. Μάλιστα. Και ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο αυτές οι επιταγές δεν έχουν τιμηθεί;
Α. Οι σφραγίδες σε όλες τις επιταγές, λέει η πρώτη σφραγίδα είναι να παρουσιαστεί ξανά ανεπαρκή υπόλοιπα, και μετά σφραγίζονται λογαριασμοί, παγοποιήθηκε Κ.Α.Π.
Ε. Ναι. Όλες οι άλλες είναι με αυτές τις ενδείξεις. Όλες οι επιταγές.
Α. Μάλιστα.
.....................................»
(Η έμφαση είναι του παρόντος Δικαστηρίου)
Από τα Πρακτικά φαίνεται ότι δόθηκε η ακόλουθη μαρτυρία κατά την αντεξέταση της Μ.Κ.2:
«Ε. Να δείτε τις επιταγές παρακαλώ και να μου πείτε σε ποια τράπεζα παρουσιάστηκαν για να πληρωθούν;
Α. Πρώτη επιταγή Τράπεζα Κύπρου, δεύτερη επιταγή στην Τράπεζα Κύπρου, τρίτη επιταγή στην Τράπεζα Κύπρου, τέταρτη επιταγή στην Τράπεζα Κύπρου, πέμπτη επιταγή στην Τράπεζα Κύπρου, έκτη επιταγή στην Τράπεζα Κύπρου, και έβδομη επιταγή Τράπεζα Κύπρου.»
Εξετάσαμε την προσαχθείσα μαρτυρία, χωρίς βεβαίως να προβαίνουμε σε αξιολόγηση, και θεωρούμε ότι η προσαχθείσα μαρτυρία, αντικειμενικά κρινόμενη καταδείκνυε την ύπαρξη των συστατικών στοιχείων των επίδικων Κατηγοριών.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία της Μ.Κ.2 σε συνάρτηση με το Τεκμήριο 4, το οποίο αποτελούσε δέσμη με τις 7 επίδικες επιταγές, επί των επίδικων επιταγών υπήρξε η σφραγίδα της ΣΠΕ Αλληλεγγύης, η οποία ήταν το Πιστωτικό Ίδρυμα επί του οποίου αυτές είχαν εκδοθεί, μέσω της οποίας (σφραγίδας) επιμαρτυρείτο η παρουσίαση των επιταγών για πληρωμή και η επιστροφή τους, χωρίς ο σκοπός αυτός να επιτευχθεί, για τους λόγους που καταγράφονταν σε αυτές, ήτοι «να παρουσιαστεί ξανά ανεπαρκή υπόλοιπα» «ο λογαριασμός παγοποιήθηκε - ΚΑΠ».
Επισημαίνεται εν προκειμένω ότι σύμφωνα με τις πρόνοιες των εδαφίων (3) και (4) του προαναφερόμενου ’ρθρου 305Α του Κεφ. 154, ως αυτό έχει ερμηνευθεί από τη νομολογία, η διαδικασία που αφορά στα στάδια της παρουσίασης μιας επιταγής για πληρωμή της και της επιστροφής της, χωρίς ο σκοπός αυτός να επιτευχθεί για κάποιο από τους λόγους που προβλέπονται στα εδάφια (1) και (2) του ’ρθρου 305Α του Κεφ. 154, επιμαρτυρείται από τη σφραγίδα ή σημείωση που εναποτίθεται σε αυτήν από το τραπεζικό ίδρυμα επί του οποίου εκδίδεται για πληρωμή, ή αναλόγως της περίπτωσης, από τη σφραγίδα του τραπεζικού ιδρύματος που την παρουσίασε προς πληρωμή (αν η παρουσίαση για πληρωμή γίνει μέσω τράπεζας με ηλεκτρονικά μέσα), το περιεχόμενο της οποίας τεκμαίρεται ως αληθές.
Τα εδάφια (3) και (4) του ’ρθρου 305Α διαλαμβάνουν, συναφώς, τα εξής:
«(3) Σε περίπτωση επιστροφής απλήρωτης επιταγής, το πιστωτικό ίδρυμα, επί του οποίου αυτή εκδόθηκε, οφείλει ενυπογράφως να σφραγίζει ή να σημειώνει σε αυτήν τον πραγματικό λόγο της μη πληρωμής της, δηλαδή αν η μη πληρωμή οφείλεται σε έλλειψη διαθέσιμων κεφαλαίων, κλείσιμο λογαριασμού ή εντολή μη πληρωμής, καθώς και την ημερομηνία παρουσίασής της προς πληρωμή, και η σφράγιση, καθώς και ο λόγος επιστροφής που σημειώνεται από το εν λόγω πιστωτικό ίδρυμα επί της επιταγής, γίνεται αποδεκτή ως μαρτυρία ενώπιον δικαστηρίου:
(4)(α) Σε περίπτωση παρουσίασης επιταγής, η οποία παρουσιάσθηκε με ηλεκτρονικά μέσα, το πιστωτικό ίδρυμα, επί του οποίου αυτή εκδόθηκε, οφείλει να παρέχει πληροφόρηση με ηλεκτρονικά μέσα στο πιστωτικό ίδρυμα, που έχει παρουσιάσει την επιταγή, για τον πραγματικό λόγο της μη πληρωμής της επιταγής, δηλαδή αν η μη πληρωμή οφείλεται σε έλλειψη διαθέσιμων κεφαλαίων, κλείσιμο λογαριασμού ή εντολή μη πληρωμής, καθώς και για την ημερομηνία παρουσίασης της επιταγής προς πληρωμή.
(β) Κατά την παραλαβή της πληροφόρησης που αποστέλλεται δυνάμει της παραγράφου (α), το πιστωτικό ίδρυμα, που έχει παρουσιάσει την επιταγή, οφείλει ενυπογράφως να σφραγίζει ή να σημειώνει, στο πρωτότυπο της επιταγής, τον πραγματικό λόγο της μη πληρωμής της επιταγής, όπως αυτός περιέχεται στην πιο πάνω πληροφόρηση, καθώς και την ημερομηνία παρουσίασης της επιταγής προς πληρωμή.
(γ) Η σφράγιση και ο λόγος επιστροφής που σημειώνεται από το πιστωτικό ίδρυμα, που έχει παρουσιάσει την επιταγή, επί της επιταγής, γίνεται αποδεκτή ως μαρτυρία ενώπιον δικαστηρίου:
Όπως έχει επισημανθεί στην υπόθεση Vrontis Builders Ltd v. Γεώργιος Κλεόπα & Υιοί Λτδ, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 297/2014 και 298/2014, 17/06/2016, ο νομοθέτης έχει προβλέψει συγκεκριμένη διαδικασία η οποία, εφόσον ακολουθείται, διευκολύνει το έργο της Κατηγορούσας Αρχής προς απόδειξη της σχετικής κατηγορίας (Ιωάννου v. Ναναίμο κ.ά. (2005) 2 Α.Α.Δ. 555, σελίδα 561).
Από τα πιο πάνω φαίνεται ότι η πρωτόδικη Απόφαση δεν κινήθηκε στις ορθές παραμέτρους του Νόμου και νομολογίας. Ενώπιον του υπήρχε ικανή μαρτυρία για να καλέσει τον Εφεσίβλητο σε απολογία αναφορικά με τις Κατηγορίες 1, 4, 7, 10, 13 και 19. Η διαπίστωση μας αυτή οδηγεί στην επιτυχία του 1ου Λόγου Έφεσης η οποία είναι καθοριστική για την έκβαση της παρούσας Έφεσης, χωρίς να καθίσταται πλέον αναγκαίο να υπεισέλθουμε στους λοιπούς Λόγους Έφεσης.
Πριν ολοκληρώσουμε κρίνουμε σκόπιμο να πούμε δύο λόγια για το ζήτημα της εμφάνισης μιας επιταγής που απασχόλησε κατά τη συζήτηση της παρούσας Έφεσης. Μια επιταγή μπορεί είτε να κατατεθεί στην Τράπεζα του εκδότη, είτε να κατατεθεί σε άλλη τράπεζα η οποία αναλαμβάνει να ενεργήσει ως αντιπρόσωπος του δικαιούχου της επιταγής με σκοπό να την εμφανίσει στην Τράπεζα του εκδότη, να εισπράξει το ποσό και να το πιστώσει στο λογαριασμό του. Όπως προκύπτει από τη νο΅ολογία, η παρουσίαση επιταγής ΅έσω άλλης τράπεζας ισοδυναμεί ΅ε παρουσίαση ΅έσω αντιπροσώπου που ενεργεί απλώς για είσπραξη της και δεν συνιστά παρουσίαση στην τράπεζα που ενεργεί ως αντιπρόσωπος (xxx Κρατίδης v. xxx xxx Λαγού (2002) 1 Α.Α.Δ. 328)[1].
|
Για τους πιο πάνω λόγους, η Έφεση επιτυγχάνει και η πρωτόδικη Απόφαση παραμερίζεται κατά το μέρος που αφορά τις Κατηγορίες 1, 4, 7, 10, 13, 16 και 19.
Το Εφετείο μετά την ακύρωση της αθωωτικής αυτής απόφασης έχει εξουσία να διατάξει είτε την εξ υπαρχής επανεκδίκαση από άλλο Δικαστή, είτε τη συνέχιση της διαδικασίας από τον ίδιο Δικαστή (Iacovou Brothers (Concrete) Ltd v. Action Construction & Development Ltd, Ποινική Έφεση αρ. 184/2014, ημερ. 10/2/2016, ECLI:CY:AD:2016:D77).
Στην προκείμενη περίπτωση, επειδή το πρωτόδικο Δικαστήριο αρκέστηκε στη διαπίστωση απουσίας μαρτυρίας χωρίς να προχωρήσει σε αξιολόγηση ή να καταλήξει σε ευρήματα, θεωρούμε ορθό να παραπέμψουμε την υπόθεση για συνέχιση και συμπλήρωση της ακροαματικής διαδικασίας ενώπιον του εκδικάσαντος Δικαστηρίου (Denickom Enterprises Ltd v. Savva Nikiforou Trading Co Ltd κ.ά., Ποινική Έφεση αρ. 299/2015, ημερ. 14/5/2018, ECLI:CY:AD:2018:B227).
Διατάσσεται, επομένως, η συνέχιση και συμπλήρωση της ακροαματικής διαδικασίας αναφορικά με τις Κατηγορίες 1, 4, 7, 10, 13, 16 και 19 από τον εκδικάσαντα Δικαστή.
Επιδικάζονται υπέρ της Εφεσείουσας 1.000 έξοδα της Έφεσης.
Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.
Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.
[1] Δέστε Halsbury's Laws of England, 3rd Ed., Vol. 2, para. 334 και Paget's Law of Banking, 9th E., p. 372, όπου αναφέρθηκε: "Presentment by one bank to another is sufficient but is done only for a special purpose. In such case it would seem that the paying bank receives the cheque as agent for presentation to itself, and so can hold it till the day after receipt".