|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ECLI:CY:AD:2019:B408
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση Αρ. 59/2019)
2 Οκτωβρίου 2019
[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ/στές]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΑΡ. 14/60
ΑΡΘΡΟ 24, ΕΔΑΦΙΟ (2)
ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ xxxx ΚΑΚΑΡΑΝΤΖΑ
-----------------------------------------------
Ο Εφεσείων εμφανίζεται προσωπικά.
-----------------------------------------------
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του
Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Δικαστή Ναθαναήλ.
ΑΠΟΦΑΣΗ (EX-TEMPORE)
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Διά της εφέσεως του, όπως την έχει καταχωρήσει, ο εφεσείων διατείνεται ότι δύναται να εφεσιβάλλει την απόφαση της Μιχαηλίδου, Δ., που δόθηκε στις 9.4.2019 στην Ποινική Αίτηση αρ. 12/19, με την οποία είχε απορριφθεί αίτηση του για να λάβει άδεια καταχώρησης κατηγορητηρίου στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας. Η Μιχαηλίδου, Δ., είχε, στη σύντομη απόφαση της, απορρίψει την αίτηση του εφεσείοντα λόγω κατάχρησης διαδικασίας διότι τα ίδια ακριβώς γεγονότα είχαν μορφοποιήσει το ίδιο κατηγορητήριο για το οποίο δεν είχε δώσει άδεια ούτε η Πούγιουρου, Δ., στην Αίτηση υπ΄ αρ. 12/18.
Η Πούγιουρου, Δ., είχε εξετάσει αίτηση που ο εφεσείων είχε καταχωρήσει στο Ανώτατο Δικαστήριο για να λάβει άδεια μετά την απόρριψη της αιτήσεως του στο Επαρχιακό Δικαστήριο. Η άδεια δεν είχε δοθεί λόγω του ότι ο αιτητής - εφεσείων τώρα - διατυπώνοντας ο ίδιος κατηγορητήριο περιέλαβε κατηγορίες που επέφεραν ποινή φυλάκισης πέραν της πενταετίας χωρίς την εξασφάλιση της άδειας του Γενικού Εισαγγελέα σύμφωνα με το άρθρο 24(2) του περί Δικαστηρίων Νόμου αρ. 14/60. Περαιτέρω, το κατηγορητήριο δεν ήταν συνταγμένο κατά το ορθό δικονομικό τρόπο όπως προνοείται από τα άρθρα 38 και 39 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155. Η απόφαση της Πούγιουρου, Δ., εφεσιβλήθηε με την Ποινική Έφεση αρ. 281/18. Η Ολομέλεια, ενώπιον της οποίας είχε αχθεί η έφεση, έθεσε ζήτημα κατά πόσο ήταν καν εφέσιμο το θέμα. Με απόφαση της ημερ. 1.3.2019, η Ολομέλεια αφού εξέτασε το όλο πλέγμα της υπόθεσης του εφεσείοντος, αποφάσισε για τους λόγους που ρητά κατέγραψε ότι η έφεση ήταν ανυπόστατη και συνακόλουθα δεν ενεργοποιείτο καν δικαιοδοσία προς εξέταση.
Προφανώς ο αιτητής επανήλθε με παρόμοια θεματολογία επιδιώκοντας την καταχώρηση ιδιωτικής ποινικής δίωξης και γι΄ αυτό η Μιχαηλίδου, Δ., την απέρριψε συνοπτικά λόγω κατάχρησης, χωρίς αναφορά στην απόφαση της Ολομέλειας που είχε απορρίψει την έφεση εναντίον της απόφασης της Πούγιουρου, Δ.
Με την παρούσα έφεση ο εφεσείων, ο οποίος εμφανίζεται μόνος του, προσπάθησε να διαφοροποιήσει τα δεδομένα εισάγοντας στη γραπτή του αγόρευση θέσεις οι οποίες, κατά την άποψη του, δεν είχαν εξεταστεί από την προηγούμενη Ολομέλεια ή από τη Μιχαηλίδου, Δ. Η έφεση είναι και πάλι σαφώς απορριπτέα ως ανυπόστατη. Συμφωνώντας προς τούτο με την προηγούμενη Ολομέλεια, απλώς να προστεθεί ότι η διαδικασία του άρθρου 43 της Ποινικής Δικονομίας Κεφ. 155, είναι μια ιδιότυπη διαδικασία στην οποία εγκρίνεται, πριν λάβει την κανονική πορεία της μια ποινική υπόθεση, το προς καταχώρηση κατηγορητήριο από τον Δικαστή. Ο ίδιος Νόμος προβλέπει ότι σε περίπτωση άρνησης καταχώρησης του κατηγορητηρίου ο Δικαστής καταγράφει τους λόγους της άρνησης και ο αιτούμενος την καταχώρηση κατηγορητηρίου μπορεί να ζητήσει την άδεια από το ίδιο το Ανώτατο Δικαστήριο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο όπως έχει ήδη αποφασιστεί σε αρκετές αποφάσεις (ενδεικτική είναι η Ποινική Αίτηση αρ. 14/2018 L.C.A. Domiki Limited, ημερ. 2.10.18), εξετάζει και κρίνει την αίτηση όχι ως Εφετείο, αλλά κατά διακριτική ευχέρεια του ιδίου του Ανωτάτου Δικαστηρίου λαμβάνοντας υπόψη τα όσα προνοεί ο Νόμος και η νομολογία. Δεν αναφέρεται όμως πουθενά στο Νόμο ή στην Ποινική Δικονομία ότι χωρεί έφεση από την άρνηση του Ανωτάτου Δικαστηρίου να εγκρίνει κατηγορητήριο. Και ούτε το άρθρο 25 του Νόμου αρ.14/60, το οποίο επικαλείται ο εφεσείων, επιτρέπει τέτοια έφεση. Προσεκτική ανάγνωση του άρθρου και του λεκτικού του, σαφώς επιβεβαιώνει ότι δικαίωμα έφεσης χωρεί εναντίον κάθε απόφασης Δικαστηρίου που ασκεί ποινική δικαιοδοσία. Μάλιστα το εδάφιο (2) του εν λόγω άρθρου ρητά προνοεί για έφεση που ασκείται «κατά της αθωωτικής ή καταδικαστικής ή της επιβαλλούσης ποινήν τοιαύτης δι΄ οιονδήποτε λόγον.». Εδώ δεν υπάρχει τέτοιου είδους απόφαση, ούτε και πρόκειται για απόφαση που προέρχεται από ποινική δικαιοδοσία. Πρόκειται για μια ιδιότυπη διαδικασία έγκρισης ενός κατηγορητηρίου η οποία προσφέρει τη δυνατότητα εξέτασης ενός προτεινόμενου κατηγορητηρίου τόσο σε Επαρχιακό επίπεδο όσο και σε επίπεδο Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Επομένως, δεν χωρεί έφεση. Η παρούσα απορρίπτεται ως μη προνοούμενη από το Νόμο και, ταυτόχρονα, ως καταχρηστική.
Δ.
Δ.
Δ.
Δ.
Δ.