public Νικολάτος, Μύρων-Μιχαήλ Γεωργίου Παρπαρίνος, Λεωνίδας Χριστοδούλου, Μιχαλάκης Αλ. Αλεξάνδρου, για εφεσείοντα Α. Χατζηκύρου εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για εφεσίβλητη CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2019-04-17 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΛΕΜΟΝΑΡΗ ν. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 212/2017, 17/4/2019 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2019:B150

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

Ποινική Έφεση Αρ. 212/2017

 

 

  17 Απριλίου, 2019

 

 

 

[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ Π., ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ., ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.]

 

 

ΜΕΤΑΞΥ:

 

XXX  ΛΕΜΟΝΑΡΗ

                                                                             Εφεσείοντα

-      ν  -

 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

                                                          Εφεσίβλητης

........

 

Αλ. Αλεξάνδρου, για εφεσείοντα

Α. Χατζηκύρου εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα,  για εφεσίβλητη

 

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.:  Η απόφαση είναι ομόφωνη και θα δοθεί από το Δικαστή Χριστοδούλου.

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

      ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.:  O εφεσείων και ο xxx Καλαϊτζής (κατηγορούμενοι 1 και 2 πρωτοδίκως)[1] κρίθηκαν ένοχοι από το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Πάφου σε σωρεία κατηγοριών εξαπάτησης του 85χρονου (τότε) άγγλου Dennis Selwood[2] (στο εξής ο Παραπονούμενος) και καταδικάστηκαν ο μεν πρώτος  σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 2 και 5 ετών, ο δε δεύτερος σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 2 και 4 ετών.

 

      Με την παρούσα έφεση ο εφεσείων προσβάλλει τόσο την καταδίκη του όσο και το ύψος της ποινής που του επιβλήθηκε με 4 και 3 Λόγους Έφεσης αντίστοιχα, τους οποίους θα εξετάσουμε αφού πρώτα παραθέσουμε τις κοινές κατηγορίες που αντιμετώπιζε με τον Καλαϊτζή,  τις επιπρόσθετες κατηγορίες που αντιμετώπιζε ο ίδιος, το αδιαμφισβήτητο πλαίσιο της υπόθεσης και τα ευρήματα στα οποία κατέληξε το Κακουργιοδικείο ως αποτέλεσμα της αξιολόγησης της ενώπιον του μαρτυρίας.  Με την επισήμανση ότι η έφεση εναντίον της καταδίκης έχει στο επίκεντρό της την αποδοχή από το Κακουργιοδικείο ως αξιόπιστης της μαρτυρίας του Παραπονούμενου (ΜΚ11) και της οικιακής του βοηθού (ΜΚ12) και της απόρριψης ως αναξιόπιστης της μαρτυρίας του εφεσείοντα και της θυγατέρας του ΜΥ4, ενώ δεν προβάλλεται οποιοδήποτε παράπονο ως προς το αξιόπιστο των υπολοίπων 30 ΜΚ και των 3 ΜΥ.

 

      Οι κατηγορίες που αντιμετώπιζαν από κοινού οι εφεσείων και Καλαϊτζής αφορούσαν τα αδικήματα της:

 

1.    Συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος, καταδολίευσης και πλημμελήματος σε βάρος του Παραπονούμενου (άρθρα 371, 302 και 372 του Ποινικού Κώδικα (ΠΚ) Κεφ. 154 αντίστοιχα), η οποία σύμφωνα με το κατηγορητήριο έλαβε χώρα σε διάφορες ημερομηνίες κατά τη διάρκεια του 2012.

 

2.    Εξασφάλισης εγγραφής επ΄ ονόματι του Παραπονούμενου με ψευδείς παραστάσεις του τεμαχίου 2x4 (αρ. τίτλου 0/7x3) που βρίσκεται στο χωριό Μαμούνταλη της Επαρχίας Πάφου, ενώ επιτόπου του είχαν υποδείξει το τεμάχιο x8 (αρ. τίτλου 0/1xxx0) που βρίσκεται στην Πόλη της Χρυσοχούς και το οποίο ανήκε σε τρίτο πρόσωπο που δεν τους είχε εξουσιοδοτήσει να προβούν στην πώλησή του (άρθρα 305, 20 και 21 ΠΚ).

 

3.     Κατάρτισης και παρουσίασης στο Κτηματολόγιο Πάφου Ειδικού Πληρεξουσίου Εγγράφου αποδοχής ημερ. 3.2.2012, στο οποίο εισήξαν, χωρίς εξουσία, ότι ο Παραπονούμενος αποδεχόταν να εγγραφούν επ΄ ονόματί του τα τεμάχια 2x4 (ανωτέρω), 6x3 (αρ. τίτλου 0/7xx1) του χωρίου Γαλαταριά της Επαρχίας Πάφου και 22 (αρ. τίτλου 0/1xxx6) του χωριού Αστρομερίτη της Επαρχίας Λευκωσίας (άρθρα 331, 332, 333, 336 και 339 ΠΚ) και

 

 

4.    Απάτης κατά την πώληση κτημάτων (άρθρο 303(1)(γ), (2) ΠΚ), δόλιας συναλλαγής σε ακίνητη περιουσία που ανήκε σε άλλο (άρθρο 303(Α)(1)(2)Α ΠΚ) και εξασφάλιση αγαθών με ψευδείς παραστάσεις (άρθρα 297 και 298 ΠΚ). Δηλαδή χωρίς να είναι ιδιοκτήτες και χωρίς εξουσιοδότηση από τους ιδιοκτήτες, πώλησαν στον Παραπονούμενο τα τεμάχια 2x8 (αρ. τίτλου 0/1xxx3), 3x2 (αρ. τίτλου 0/9xx7) του χωρίου Ίνια της Επαρχίας Πάφου, x8 (αρ. τίτλου 0/1xx40) της Πόλης Χρυσοχούς και  x8 (αρ. τίτλου 0/2xx3) του χωριού Προδρόμι της Επαρχίας Πάφου αντί του συνολικού ποσού των €467.800,00 το οποίο και απέσπασαν με ψευδείς παραστάσεις. Συγκεκριμένα, απέσπασαν με ψευδείς παραστάσεις τα ποσά €61.500,00 και €50.000,00 (δύο φορές) για το τεμάχιο 298, τα ποσά €60.000,00 και €48.800,00 (δύο φορές) για το τεμάχιο 302, το ποσό των €183.500,00 για το τεμάχιο x8 της Πόλης Χρυσοχούς και το ποσό των €64.000,00 για το τεμάχιο x8 στο Προδρόμι.  Επιπρόσθετα, ότι απέσπασαν με ψευδείς παραστάσεις από τον Παραπονούμενο ακόμη €6.000,00 για το τεμάχιο 3x1 (αρ. τίτλου 0/1xxx1) του χωριού Ίνια, το οποίο ενώ του το είχαν πωλήσει για €31.600,00 και ενώ ήταν εγγεγραμμένο επ΄ ονόματι του από 31.1.2012, του το ξαναπώλησαν στις 29.2.2012 για €6.000,00.

 

   

      Επιπροσθέτως των πιο πάνω κοινών με τον Καλαϊτζή κατηγοριών, ο εφεσείων κρίθηκε ένοχος και σε κατηγορίες κλοπής υπό αντιπροσώπου (άρθρο 270(β) ΠΚ) ποσού €7.400,00 για δήθεν επίσπευση διαδικασίας έκδοσης τίτλου από το Κτηματολόγιο Πάφου για το τεμάχιο 5x2 (αρ. τίτλου 0/1xxx1) του χωριού Κρήτου Τέρρα και περαιτέρω ποσού 2.500,00 για δήθεν πληρωμή αμοιβής πιστοποιούντος υπαλλήλου για υπηρεσίες που πρόσφερε καθώς και για νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες (άρθρα 2, 3, 4(i)(iii), 2, 5(α), 7 και 8 του Ν.188(Ι)/2007).

 

      Έχοντας παραθέσει τις κοινές κατηγορίες που αντιμετώπιζε ο εφεσείων με τον Καλαϊτζή, ως και τις κατηγορίες που αντιμετώπιζε μόνο ο ίδιος, προχωρούμε στη σκιαγράφηση του αδιαμφισβήτητου πραγματικού πλαισίου της υπόθεσης και προς εξέταση των Λόγων Έφεσης  που αφορούν την καταδίκη, θα αντιπαραβάλουμε την  αμφισβητούμενη μαρτυρία σε σχέση με τα  ουσιώδη γεγονότα της υπόθεσης ώστε να διαφανεί κατά πόσο τα παράπονα του εφεσείοντα είναι ή όχι βάσιμα.

 

      Αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι ο Παραπονούμενος διέμενε από το 2007 σε ιδιόκτητη κατοικία στο χωριό Τσάδα της Επαρχίας Πάφου και ότι τον φρόντιζε η Ν. Μ. Π. (ΜΚ12), την οποία εμπιστευόταν σε μεγάλο βαθμό και μεταξύ άλλων της είχε αναθέσει να διαχειρίζεται τα καθημερινά τους έξοδα και να τηρεί φάκελο με έγγραφα που τον αφορούσαν. 

 

      Περί το τέλος του 2011 αρχές του 2012, ο Παραπονούμενος αποφάσισε να αγοράσει ακίνητη περιουσία στην Κύπρο και σχετικά ενημέρωσε τον Καλαϊτζή, τον οποίο είχε γνωρίσει μέσω του κηπουρού του και με τον οποίο είχε αναπτύξει ιδιαίτερη σχέση.  Σε βαθμό που βοηθούσε τον Καλαϊτζή οικονομικά και μάλιστα του είχε αγοράσει και μεταχειρισμένο αυτοκίνητο από τον πωλητή αυτοκινήτων Α. Σ. (ΜΥ3) αντί του ποσού των €3.000-€3.500.

 

      Ο Καλαϊτζής προθυμοποιήθηκε  να ικανοποιήσει  την επιθυμία του Παραπονούμενου και σε πρώτο στάδιο του υπέδειξε για αγορά το τεμάχιο 3x1 του χωριού Ίνια που ανήκε στο γιο του εφεσείοντα χχχ χχχ.  Ο Παραπονούμενος αποφάσισε να το αγοράσει και το αγόρασε αντί του ποσού των €31.600, αφού ο Καλαϊτζής τον μετέφερε στο κτηματομεσιτικό γραφείο του εφεσείοντα, που είναι συγχωριανός του, για ολοκλήρωση της αγοράς.

 

      Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Παραπονούμενου και της οικιακής του βοηθού, κατά την προαναφερθείσα συνάντηση ο εφεσείων τους ανέφερε πως είναι πρόεδρος των κτηματομεσιτών Πάφου και, εκτός από το κτηματομεσιτικό γραφείο στην Πάφο, διατηρούσε και κτηματομεσιτικά γραφεία στην Αθήνα και Αγγλία.  Επιπρόσθετα, το γραφείο του διέθετε και νομικό τμήμα που θα διευθετούσε τα νομικά ζητήματα για όποιες αγορές ακινήτων θα έκαμνε.  Επί του προκειμένου, η μαρτυρία του εφεσείοντα ήταν πως στον εφεσείοντα είχε αναφέρει μόνο πως αναλάμβανε δικολαβικά μεταβιβάσεις ακινήτων και ο ίδιος θα διευθετούσε την εγγραφή επ΄ ονόματι του των κτημάτων που θα αγόραζε, μέσω του Καλαϊτζή.

 

      Κατά την πιο πάνω συνάντηση, συνέχισε ο Παραπονούμενος, οι εφεσείων και Καλαϊτζής τον παρότρυναν να αγοράσει εκτός από το τεμάχιο 3x1 και τα γειτονικά τεμάχια 3x2 και 2x8 για να έχει πρόσβαση σε δημόσιο δρόμο και αυτός συμφώνησε και το μεν τεμάχιο 3x2 το αγόρασε αντί του ποσού των €48.800,00, το δε τεμάχιο 2x8 αντί του ποσού των €61.600,00.  Ακολούθως, οι εφεσείων και Καλαϊτζής τον παρότρυναν να αγοράσει και το τεμάχιο 5x2 στην Κρήτου Τέρρα, το οποίο επίσης αγόρασε αντί του ποσού των €6.000,00, ενώ εκ των υστέρων διαπίστωσε ότι το τεμάχιο αυτό το είχε αγοράσει προηγουμένως για €31.600 και ήταν ήδη εγγεγραμμένο επ΄ ονόματι του από 31.1.2012.  Στο μεταξύ είχε αγοράσει και το τεμάχιο 6x3 του χωριού Γαλαταριά που του είχε υποδείξει ο Καλαϊτζής αντί του ποσού των €33.440,00. Το τίμημα αγοράς όλων αυτών των κτημάτων, ανέφερε, το κατέβαλε με επιταγές από το λογαριασμό που διατηρούσε στο υποκατάστημα Τσάδας του Συνεργατικού Ταμιευτηρίου Πάφου. Για την μεταβίβαση δε των πιο πάνω κτημάτων επ΄ ονόματι του, υπέγραφε έγγραφα που του υποδείκνυε ο εφεσείων, τον οποίο εμπιστεύτηκε λόγω και της επαγγελματικής του ιδιότητας.  Συναφώς είναι παραδεκτό ότι τα τεμάχια 3x1, 5x2 και 6x3 (ανωτέρω) γράφτηκαν επ΄ ονόματι του Παραπονούμενου, κατά τους μήνες Ιανουάριο-Απρίλιο του 2012, ο οποίος είχε εξουσιοδοτήσει σχετικά με ειδικά πληρεξούσια έγγραφα τον εφεσείοντα να παρουσιαστεί ενώπιον του Κτηματολογίου Πάφου και να δεχθεί την επ΄ ονόματι του εγγραφή των κτημάτων.  Τα πληρεξούσια αυτά, όπως και όλα τα πληρεξούσια που υπέγραψε ο Παραπονούμενος, πιστοποιήθηκαν από την πιστοποιούντα  υπάλληλο Χ. Π. (ΜΚ9).

 

      Ο εφεσείων, αντικρούοντας τη μαρτυρία του Παραπονούμενου σε σχέση με τα τεμάχια 3x1, 5x2 και 6x3 (ανωτέρω), αντέταξε ότι ο ίδιος καμιά ανάμειξη δεν είχε για την αγορά τους από τον Παραπονούμενο.  Τα κτήματα αυτά, ισχυρίστηκε, τα αγόρασε ο Παραπονούμενος μέσω του Καλαϊτζή και ο δικός του ρόλος  περιορίστηκε μόνο στην εγγραφή τους επ΄ ονόματι του Παραπονούμενου.  Διαφώνησε όμως ότι το τίμημα αγοράς του τεμαχίου 3x1, το οποίο ήταν εγγεγραμμένο επ΄ ονόματι του υιού του, Θ. Λ., ήταν €31.600,00 και ισχυρίστηκε πως αυτό ήταν €38.600,00.

 

      Τον Ιανουάριο του 2012, συνέχισε ο Παραπονούμενος, οι εφεσείων και Καλαϊτζής του πρότειναν να αγοράσει το τεμάχιο x8, στο χωριό Προδρόμι στο Λατσί.  Το κτήμα αυτό, ισχυρίστηκε, του το υπέδειξε επί τόπου ο Καλαϊτζής στην παρουσία και της οικιακής του βοηθού και ο εφεσείων τον παρότρυνε τηλεφωνικώς να το αγοράσει.  Συναφώς, σύμφωνα με τη μαρτυρία της οικιακής του βοηθού, ενώ ο Καλαϊτζής τους μετέφερε για να δουν το εν λόγω κτήμα, τηλεφώνησε ο εφεσείων στον εργοδότη της και τον προέτρεψε να το αγοράσει επειδή ήταν πολύ καλή ευκαιρία και δεν θα έπρεπε να την χάσει.  Υπ΄ αυτά τα δεδομένα, συμφώνησε να αγοράσει και αυτό το κτήμα αντί του ποσού των €130.000,00 και, επιπλέον, να μεταβιβάσει στην xxx Χ"Ιωάννου (πρώην κατηγορούμενη 3) τα τρία κτήματα που είχε στο μεταξύ αγοράσει στην Ίνια.  Δηλαδή τα τεμάχια 3x1, 3x2 και 2x8.  Τελικά για το εν λόγω τεμάχιο, ισχυρίστηκε, πλήρωσε - πάντα με επιταγές - το  ποσό των €183.500,00 αφού του ζητήθηκε να καταβάλει - και κατέβαλε - επιπρόσθετο ποσό €53.500,00 για οφειλόμενους φόρους ώστε να καταστεί δυνατή η επ΄ ονόματι του μεταβίβαση του κτήματος.  Όμως, τον Φεβρουάριο του 2012 και αφού στο μεταξύ κατέβαλε το ποσό των €183.500,00 για το τεμάχιο x8 (στο Λατσί), ο εφεσείων του ανέφερε πως η Χ"Iωάννου λόγω προβλημάτων υγείας επιθυμούσε να του επαναπωλήσει τα κτήματα 3x2 και 2x8 σε  πιο χαμηλή τιμή και αυτός συμφώνησε και τα επαναγόρασε, αντί του ποσού των €48.800,00 και €50.000,00 αντίστοιχα.   Παρολ΄ αυτά, δεν του δόθηκε τίτλος για το τεμάχιο 8 (Λατσί) και στις συνεχείς οχλήσεις του προς τους εφεσείοντα και Καλαϊτζή, του υπέδειξαν σε χάρτη να αγοράσει και το απέναντι τεμάχιο x8, το οποίο  ευρίσκεται στην γεωγραφική περιφέρεια της Πόλης Χρυσοχούς ώστε να καταστεί δυνατή η μεταβίβαση.  Αυτό και έπραξε, καταβάλλοντας προς τούτο το ποσό των €64.000,00.  Aκολούθως, ο εφεσείων του απέστειλε μέσω του Καλαϊτζή τίτλο ιδιοκτησίας για το τεμάχιο 2x4 του χωριού Μαμούνταλη, αντί του τεμαχίου x8 στο Λατσί που είχε συμφωνήσει να αγοράσει.  Τίτλο που επέστρεψε στον εφεσείοντα, ο οποίος του ανέφερε «συγγνώμη, το νομικό τμήμα έκανε λάθος.  Θα το διορθώσω».  Στη συνέχεια ο εφεσείων, το Μάρτιο του 2012, τον ενημέρωσε πως το Κτηματολόγιο δεν αποδέχτηκε την τιμή για την αγορά του τεμαχίου 5x2 (Κρήτου Τέρα) και πως θα έπρεπε να καταβάλει επιπρόσθετα το ποσό των €15.500, το οποίο και του κατέβαλε με επιταγή.  Επιπρόσθετα, για σκοπούς επίσπευσης της διαδικασίας μεταβίβασης του εν λόγω τεμαχίου, ο εφεσείων του ζήτησε €7.400,00, ποσό που επίσης του κατέβαλε.  Επίσης του κατέβαλε, σε μετρητά, €2.500,00, που όπως του είπε ο εφεσείων ήταν η αμοιβή της ΜΚ9 που πιστοποίησε διάφορα έγγραφα.  Επί του προκειμένου, σύμφωνα με την αδιαμφισβήτητη μαρτυρία της ΜΚ9, της τηλεφώνησε σχετικά ο Παραπονούμενος και όταν την ρώτησε για την αμοιβή της, του είπε πως αυτή ήταν €5.-€10.-.

 

      Ολοκληρώνοντας τη μαρτυρία του ο Παραπονούμενος - η οποία σε κάποια ουσιώδη της σημεία υποστηρίχθηκε και από τη μαρτυρία της οικιακής του βοηθού, σύμφωνα με την οποία ήταν παρούσα όταν ο εργοδότης της επισκεπτόταν τον εφεσείοντα στο γραφείο του ή όταν ο τελευταίος τους επισκεπτόταν στο σπίτι τους - ισχυρίστηκε και τα ακόλουθα:-

 

      Έχοντας καταβάλει ως ανωτέρω πέραν του μισού εκατομμυρίου ευρώ χωρίς να πάρει τίτλους ιδιοκτησίας για τα τεμάχια x8 (Λατσί), x8 (Πόλης Χρυσοχούς), 2x8 και 3x2 (Ίνιας), έκανε σχετικές γραπτές και προφορικές παραστάσεις προς τον εφεσείοντα ο οποίος τον διαβεβαίωνε ότι θα διευθετούσε το όλο ζήτημα.  Μάλιστα, για να τον καθησυχάσει, τον μετέφερε στο Κτηματολόγιο Λευκωσίας δύο φορές, δήθεν για να διευθετήσει το ζήτημα των μεταβιβάσεών, στη μια από τις οποίες οδηγός του αυτοκινήτου του εφεσείοντα με το οποίο  μετέβησαν στο Κτηματολόγιο ήταν η θυγατέρα του εφεσείοντα ΜΥ4.  Όμως, και στις δύο περιπτώσεις ο εφεσείων δεν του επέτρεψε να τον ακολουθήσει στα γραφεία όπου εισερχόταν, υποδεικνύοντας του ότι δεν ήταν απαραίτητη η δική του παρουσία.  Περαιτέρω, επίσης για να τον καθησυχάσει ότι το ζήτημα των μεταβιβάσεων θα διευθετείτο, του εξέδωσε μεταχρονολογημένη επιταγή €500.000,00 για τις 30.12.12, διαβεβαιώνοντας τον ότι αν μέχρι τότε δεν εκδίδονταν οι τίτλοι θα μπορούσε να την εξαργυρώσει.  Τέλος, ο εφεσείων, του έκδωσε και δεύτερη επιταγή για €45.000,00 ως αποτέλεσμα πρότασης που ο εφεσείων του έκανε για πώληση των κτημάτων 5x2 (Κρήτου Τέρρα) και 3x1 (Ίνια), την οποία αποδέχθηκε αφού πλέον αντιμετώπιζε πρόβλημα ρευστότητας.  Οι επιταγές όμως αυτές δεν εξαργυρώθηκαν εφόσον ο εφεσείων είχε στο μεταξύ δώσει εντολή στην τράπεζα του να μην τις εξαργυρώσει.

 

      Η πιο πάνω μαρτυρία του Παραπονούμενου αμφισβητήθηκε μέσω της μακράς αντεξέτασης του, με την οποία ο εφεσείων προώθησε βασικά πέντε θέσεις τις οποίες υποστήριξε και με την ένορκη μαρτυρία του.  Η πρώτη - και πλέον ουσιώδης - ότι ο ίδιος δεν είχε ανάμειξη στην αγορά οποιουδήποτε κτήματος από τον Παραπονούμενο, αλλά απλώς είχε αναλάβει δικολαβικά τη διευθέτηση των μεταβιβάσεων όσων κτημάτων αγόρασε μέσω του Καλαϊτζή.  Η δεύτερη, ότι η επιταγή των €500.000,00 εκδόθηκε από τον ίδιο ως αποτέλεσμα συμφωνίας που συνήψε με τον Παραπονούμενο για πώληση της οικίας του στη Τσάδα και στην περίπτωση που θα την πωλούσε πέραν των €500.000,00, θα κατακρατούσε ο ίδιος το επιπλέον ποσό.  Επειδή όμως δεν υλοποιήθηκε η πώληση, η επιταγή αυτή ακυρώθηκε στις 20.12.12 όπως βεβαιώνεται από την υπογραφή του Παραπονούμενου στο τεκμ. 107 ότι είναι άκυρη.  Η τρίτη, ότι η επιταγή των €45.000,00 που έκδωσε ο ίδιος δεν ήταν για πώληση από τον Παραπονούμενο των κτημάτων 5x2 (Κρήτου Τέρρα) και 3x1 (Ίνια), αλλά ήταν για εξόφληση δανείου που  τμηματικά του είχε δώσει ο Παραπονούμενος.  Μάλιστα, ο Παραπονούμενος, αναγνώρισε με την υπογραφή του στα τεκμ. 107 και 108 και αυτό το γεγονός.  Η τέταρτη, ότι ουδέποτε ο Παραπονούμενος του έδωσε σε μετρητά οποιοδήποτε ποσό και ειδικά το ποσό των €2.500,00 για δήθεν πληρωμή της αμοιβής της ΜΚ9 και, η πέμπτη, ουδέποτε μετέφερε τον Παραπονούμενο στο Κτηματολόγιο Λευκωσίας.

 

      Όλες οι πιο πάνω θέσεις/υποβολές του εφεσείοντα απορρίφθηκαν ως αναληθείς από τον Παραπονούμενο, ο οποίος επέμεινε στην αλήθεια της εκδοχής του.  Ειδικά, σ΄ ό,τι αφορά τις επιταγές των €500.000,00 και €45.000,00, που του εξέδωσε ο εφεσείων, ναι μεν αναγνώρισε στα τεκμ. 107 και 108 την  υπογραφή του, αλλά αντέτεινε πως όταν υπέγραφε τα τεκμήρια αυτά, δεν υπήρχε η χειρόγραφη σημείωση για είσπραξη από τον ίδιο σε μετρητά του ποσού των €45.000,00 και της ακύρωσης της επιταγής των €500.000,00. Σημειώνουμε επί του προκειμένου ότι το τεκμ. 107 είναι φωτοαντίγραφο της επιταγής των €45.000,00, πληρωτέας 15.1.2013, στην οποία υπάρχει χειρόγραφη σημείωση του εφεσείοντα που στο τέλος της φέρει και την υπογραφή του Παραπονούμενου ότι «I received for the above cheque today the full amount in cash.  The above cheque is cancel & void.  Also cancel & void is the cheque No. 64001xxx USB Bank» που αφορά την επιταγή των €500.000,00, ενώ το τεκμ. 108 είναι απόδειξη με την υπογραφή του Παραπονούμενου ότι πήρε €45.000,00 για πληρωμή της επιταγής των €45.000,00.

 

      Όπως αναφέρεται πιο πάνω, ο εφεσείων προώθησε με τη μαρτυρία του βασικά τις πιο πάνω θέσεις που υπέβαλε στον Παραπονούμενο κατά την αντεξέταση του.  Ενόψει τούτου θεωρούμε πως δεν χρειάζεται να αναφερθούμε περαιτέρω στη μαρτυρία του, παρά μόνο σε κάποιες επιπλέον πτυχές της.  Δηλαδή, ήταν ισχυρισμός του πως όσες φορές τον επισκέφθηκε ο Παραπονούμενος στο γραφείο του  και όσες φορές ο ίδιος επισκέφθηκε την οικία του Παραπονούμενου, η οικιακή βοηθός δεν ήταν παρούσα στις συζητήσεις που είχε με τον Παραπονούμενο και όσες επιταγές εξέδωσε ο Παραπονούμενος και οι οποίες τον παρουσίαζαν ως δικαιούχο, αυτές τις εξαργύρωσε ο ίδιος στον Καλαϊτζή κάποια Σαββατοκύριακα ή απογεύματα που οι τράπεζες ήταν κλειστές.  Προσθέτουμε επίσης ότι, η θυγατέρα του εφεσείοντα (ΜΥ4) ισχυρίστηκε ενώπιον του Κακουργιοδικείου ότι δεν γνώριζε τον Παραπονούμενο, τον οποίο μόνο μια φορά είδε στο εστιατόριο του πατέρα της, ούτε μετέβη μαζί του στο Κτηματολόγιο Λευκωσίας οποτεδήποτε.  Επίσης καμιά αναφορά δεν θα κάνουμε στη μαρτυρία του Καλαϊτζή, ο οποίος βασικά ισχυρίστηκε ότι ο ίδιος ακολουθούσε τις οδηγίες του εφεσείοντα.  Και αυτό γιατί η μαρτυρία του απορρίφθηκε εξ ολοκλήρου ως αναξιόπιστη και επ΄ αυτού ουδείς λόγος έφεσης έχει εγερθεί.

 

      Τέλος σημειώνουμε πως αποτελούν αδιαμφισβήτητα γεγονότα τα ακόλουθα:-

 

1.   Τα επίδικα τεμάχια 2x8 και 3x2 (Ίνιας), x8 (Πόλης Χρυσοχούς) και x8 (Προδρόμι/Λατσί) που σύμφωνα με τη μαρτυρία του Παραπονούμενου αγόρασε από τους εφεσείοντα και Καλαϊτζη ανήκαν σε τρίτα πρόσωπα - στους Α. Π. (το 2x8), Σ. Χ. (το 3x2), Δ. Κ. και Χ.Κ. (το x8 στην Πόλη Χρυσοχούς) και Aristo Developers Ltd  (το x8 στο Προδρόμι/Λατσί) αντίστοιχα - τα οποία δεν είχαν εξουσιοδοτήσει τους εφεσείοντα και Καλαϊτζή  να τα πωλήσουν.  Ειδικά δε για το τεμάχιο x8 στο Λατσί, αξίζει να σημειώσουμε πως η αξία του εκτιμήθηκε σε €1.324.000,00 από την εκτιμήτρια του Κτηματολογίου Πάφου Σ. Φ. (ΜΚ12), χωρίς να υπολογίζεται και η αξία των έξι (6) επαύλεων που υπήρχαν στο κτήμα.

 

2.   Το ειδικό πληρεξούσιο ημερ. 3.2.2012, (τεκμ.21) με το οποίο παρουσιάζεται ο Παραπονούμενος να αποδέχεται να εγγραφούν επ΄ ονόματι του τα τεμάχια x2 στον Αστρομερίτη, 6x3 στη Γαλαταριά και 2x4 στο Μαμούνταλη πιστοποιήθηκε από τη ΜΚ9. Όπως σχετικά η ίδια ανέφερε, το πιστοποίησε στην απουσία του Παραπονούμενου δίδοντας πίστη στην  υπάλληλο του εφεσείοντα Σ. Λ. (ΜΚ10) ότι ήταν εντάξει.  Σημειώνεται επίσης ότι είναι παραδεκτό πως το τεμάχιο 2. (Αστρομερίτη) είναι ιδιοκτησίας του Ζ. Ζ. (ΜΚ20) ο οποίος ουδέποτε εξουσιοδότησε οποιονδήποτε να το πωλήσει.  Επίσης ότι το τεμάχιο 2x8 (Ίνια) είναι  ιδιοκτησία του Α. Π. (ΜΚ29) που επίσης δεν εξουσιοδότησε οποιονδήποτε να το πωλήσει, ενώ το τεμάχιο 2x4 το πώλησε ο υιός του Καλαϊτζή στον εφεσείοντα για €10.000,00.

 

 

3.   Για όλες τις αγορές που έκανε ο Παραπονούμενος, εξέδωσε επιταγές οι οποίες εξαργυρώθηκαν από το υποκατάστημα του Συνεργατικού Ταμιευτηρίου Πάφου στη Τσάδα και σχετική είναι η αδιαμφισβήτητη μαρτυρία των ΜΚ13, 15, 16, 18, 19, 20, 22 και 23 σύμφωνα με την οποία κάποιες επιταγές ήταν επ΄ ονόματι του εφεσείοντα και κάποιες επ΄ ονόματι του Καλαϊτζή.  Παραδεκτή επίσης είναι και η μαρτυρία του τραπεζικού Ι. (ΜΚ32), ο οποίος επιβεβαίωσε πως κατόπιν εντολής του εφεσείοντα οι επιταγές που αυτός εξέδωσε επ΄ ονόματι του Παραπονούμενου για €45.000,00 (τεκμ. 98) και €500.000,00 (τεκμ.100) δεν εξαργυρώθηκαν δυνάμει της εντολής του εφεσείοντα για μη πληρωμή τους καθότι «Η συναλλαγή μας ακυρώθηκε».

 

      Τα όσα, με κάθε δυνατή συντομία, καταγράφονται ανωτέρω, αποδίδουν την αμφισβητούμενη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον του Κακουργιοδικείου, την οποία αυτό αξιολόγησε με σχολαστικότητα σε 20 και πλέον σελίδες από τις 111 πυκνογραφημένες σελίδες της απόφασης του.  Κατέληξε ότι η μαρτυρία του Παραπονούμενου και της οικιακής του βοηθού, παρά τις αναμενόμενες μικροδιαφορές που εντόπισε στη μαρτυρία τους ως προς την εξέλιξη κάποιων επιμέρους γεγονότων, ήταν καθόλα αξιόπιστη.  Αντιθέτως τη μαρτυρία του εφεσείοντα την απέρριψε ως αναξιόπιστη, χαρακτηρίζοντας τον «καθολικά αναξιόπιστο μάρτυρα», όπως απέρριψε και τη μαρτυρία της θυγατέρας του ΜΥ4.  Και αυτό στη βάση του ότι ο δεσμός της με τον πατέρα της, επηρέασε τη μαρτυρία της και δεν της επέτρεψε να καταθέσει την αλήθεια.  Με τελική κατάληξη, τα ευρήματα του Κακουργιοδικείου να είναι ανάλογα της μαρτυρίας του Παραπονούμενου και της οικιακής βοηθού του, η οποία όπως παρατήρησε επιβεβαιώθηκε σε καίρια της σημεία και από τις επιταγές που εξέδιδε ο Παραπονούμενος χωρίς όνομα δικαιούχου, αρκετές από τις οποίες εξαργυρώθηκαν είτε από τον εφεσείοντα είτε από τον Καλαϊτζή.

 

      Ο εφεσείων, όπως σημειώθηκε πιο πάνω, προσβάλλει την καταδίκη του με 4 Λόγους Έφεσης.  Απ΄ αυτούς οι τρεις (Λόγοι Έφεσης 1, 2 και 4) έχουν στο στόχαστρο τους την αξιολόγηση της μαρτυρίας του Παραπονούμενου, της οικιακής του βοηθού, του εφεσείοντα και της θυγατέρας του εφεσείοντα ΜΥ4, ως και τα ευρήματα στα οποία κατέληξε το Κακουργιοδικείο ως αποτέλεσμα της αποδοχής της μαρτυρίας των δύο πρώτων και της απόρριψης, ως αναξιόπιστης, της μαρτυρίας του εφεσείοντα και της θυγατέρας του.  Αναφορικά δε με τον 3^ο Λόγο Έφεσης, προβάλλεται πως η καταδίκη του εφεσείοντα στην κατηγορία της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες (53^η κατηγορία) δεν τεκμηριώνεται από τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον του Κακουργιοδικείου, το  οποίο παρέλειψε να ερμηνεύσει τις διατάξεις της σχετικής νομοθεσίας και περαιτέρω να αιτιολογήσει επαρκώς την απόφαση του για καταδίκη στην υπό αναφορά κατηγορία.

 

      Όπως γίνεται αντιληπτό οι Λόγοι Έφεσης 1, 2 και 4 είναι αλληλένδετοι εφόσον με αυτούς προσβάλλεται αφενός η αξιολόγηση της μαρτυρίας του Παραπονούμενου, της οικιακής του βοηθού, του εφεσείοντα και της θυγατέρας του και αφετέρου τα συνακόλουθα ευρήματα του Κακουργιοδικείου.  Ενόψει τούτου οι λόγοι αυτοί θα εξεταστούν από κοινού.  Συναφώς, είναι  θέση του εφεσείοντα ότι η εκδοχή του Παραπονούμενου και της οικιακής του βοηθού στερείται παντελώς πειστικότητας και περαιτέρω ότι σε καίρια σημεία της μαρτυρίας τους περιέπεσαν σε αντιφάσεις, τις οποίες το Κακουργιοδικείο παρέλειψε να εξετάσει και οδηγήθηκε στο εσφαλμένο εύρημα ότι ήταν αξιόπιστοι.

      Η πιο πάνω θέση του εφεσείοντα προωθήθηκε από τον ευπαίδευτο συνήγορο του με εκτεταμένο περίγραμμα αγόρευσης, αλλά και δια ζώσης κατά την επ΄ ακροατηρίω συζήτηση της υπόθεσης.  Βασικά όμως καταλογίζεται στο Κακουργιοδικείο ότι κατά την αξιολόγηση της μαρτυρίας του Παραπονούμενου, της οικιακής του βοηθού, του εφεσείοντα και της θυγατέρας του εφεσείοντα υπέπεσε σε έξι (6) σφάλματα τα οποία πλήττουν καίρια το εύρημα του ως προς την αξιοπιστία των δύο πρώτων και το αναξιόπιστο των δύο τελευταίων προσώπων.  Το πρώτο, ότι διέλαθε της προσοχής του ο τρόπος και ο χρόνος (22.10.2013) που προώθησε ο Παραπονούμενος την καταγγελία του στην αστυνομία, ενώ γνώριζε από 21.3.2012 για την δήθεν εξαπάτησή του, το δεύτερο, ότι ενώ δέχτηκε ως αξιόπιστη τη μαρτυρία του ΜΥ2 σύμφωνα με την οποία ο Παραπονούμενος προέβαινε σε αγορές ακινήτων μέσω πληρεξουσίου αντιπροσώπου,  εντούτοις καταλήγει σε εύρημα ότι ο Παραπονούμενος δεν ήταν γνώστης της διαδικασίας αγοραπωλησίας ακινήτων και γι΄ αυτό το λόγο εμπιστεύτηκε τον εφεσείοντα, το τρίτο, ότι ενώ ο Παραπονούμενος δέχτηκε ότι  υπέγραψε τα τεκμ. 107 και 108 με την ελεύθερη βούλησή του, εντούτοις λανθασμένα απέρριψε την εκδοχή του εφεσείοντα αναφορικά με τον λόγο για τον οποίο αυτός έκδωσε τις επιταγές των €500.000,00 και €45.000,00, το τέταρτο, ότι εσφαλμένα το Κακουργιοδικείο κατέληξε σε εύρημα ότι η αγορά των τεμαχίων 2x8 και 3x2 έγινε από τον Παραπονούμενο ως αποτέλεσμα και της ανάμειξης του εφεσείοντα, ενώ σύμφωνα με τη μαρτυρία προκύπτει ότι ο εφεσείων καμία ανάμειξη είχε στην αγορά των εν λόγω τεμαχίων, το πέμπτο, ότι εσφαλμένα αποδέχτηκε ως αξιόπιστη τη μαρτυρία της οικιακής βοηθού του Παραπονούμενου ότι ήταν παρούσα σε αρκετές συναντήσεις που είχε ο εφεσείων με τον Παραπονούμενο, τη στιγμή που το φυσιολογικό θα ήταν να δεχτεί τη μαρτυρία του εφεσείοντα ότι αυτή σε καμιά από αυτές τις συναντήσεις δεν ήταν παρούσα και το έκτο, ότι εσφαλμένα απέρριψε τη μαρτυρία της θυγατέρας του εφεσείοντα βάσει της οποίας δεν γνώριζε τον Παραπονούμενο ούτε οδήγησε το αυτοκίνητο του πατέρα της  για να μεταβούν στο Κτηματολόγιο Λευκωσίας, μαρτυρία που εκθεμελιώνει τον αντίστοιχο ισχυρισμό του Παραπονούμενου.

 

      Διαμετρικά αντίθετες είναι οι θέσεις του ευπαιδεύτου συνηγόρου της εφεσίβλητης, ο οποίος αντικρούοντας ως αβάσιμες τις αιτιάσεις του εφεσείοντα υποστήριξε την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης σε όλες της τις πτυχές.  Προς τούτο, παρέπεμψε το Εφετείο σε αποσπάσματα της πρωτόδικης απόφασης, όπου το Κακουργιοδικείο αιτιολογεί με λεπτομέρεια τους λόγους βάσει των οποίων δέχτηκε ως πλήρως αξιόπιστη τη μαρτυρία του Παραπονούμενου και της οικιακής του βοηθού και απόρριψε ως πλήρως αναξιόπιστη τη μαρτυρία του εφεσείοντα και της θυγατέρας του.

 

      Εξετάσαμε με κάθε προσοχή την πρωτόδικη απόφαση υπό το πρίσμα των εκατέρωθεν εισηγήσεων.  Καταλήξαμε ότι ουδείς από τους Λόγους Έφεσης 1, 2 και 4 ευσταθεί και προς τούτο είναι αρκετό να υπενθυμίσουμε ότι με βάση πάγια και διαχρονική νομολογία η  κρίση επί της αξιοπιστίας των μαρτύρων ανήκει στο πρωτόδικο Δικαστήριο και το Εφετείο επεμβαίνει μόνο αν η αξιολόγηση της μαρτυρίας ή τα ευρήματά του αντιστρατεύονται την κοινή λογική ή δεν δικαιολογούνται από τη μαρτυρία ή από τα ίδια τα ευρήματά του (βλ. ενδεικτικά Κ.Κ. ν. Γενικός Εισαγγελέας (2008) 2 Α.Α.Δ. 294, Κλείτου ν. Δημοκρατίας (2011) 2 Α.Α.Δ. 113, Γενικός Εισαγγελέας ν. Αραμπίνη (2013) 2 Α.Α.Δ. 713, Νικολάου ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 23/2013 ημερ. 22.5.2014, ECLI:CY:AD:2014:B344, Νεοπτολέμου ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 80/2015 ημερ. 2.12.2016, ECLI:CY:AD:2016:B541, Σκορδέλλη κ.α. ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 101/2013 ημερ. 6.6.2016, ECLI:CY:AD:2016:B267 και Ρ. ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 253/2017 ημερ. 28.2.2019, ECLI:CY:AD:2019:B66).  Στην προκείμενη περίπτωση, το Κακουργιοδικείο προσέγγισε - όπως αναφέρει, και επ΄ αυτού συμφωνούμε - τη μαρτυρία του Παραπονούμενου με ιδιαίτερη περίσκεψη, αυξημένη προσοχή και διερευνητική διάθεση και κατέληξε χωρίς ενδοιασμό ότι η μαρτυρία του ήταν καθόλα αξιόπιστη.  Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξε και σε σχέση με τη μαρτυρία της οικιακής του βοηθού και προς τούτο παραθέτουμε αυτούσια την επί τούτου κατάληξή του:

 

     «Αναμφίβολα, στο πλαίσιο της πολυεπίπεδης ανάλυσης και της αξιολόγησης της μαρτυρίας του Dennis Selwood, συνυπολογίστηκαν, όχι μόνο οι εισηγήσεις-υποβολές των συνηγόρων υπεράσπισης και όσα οι δύο κατηγορούμενοι πρόβαλαν μέσω της ένορκης μαρτυρίας τους, αλλά το σύνολο του μαρτυρικού υλικού που τέθηκε υπόψη του Δικαστηρίου, όπως μαρτυρία, έγγραφα, τεκμήρια, παραδεκτά γεγονότα, δηλώσεις κλπ, δυνάμενα να ληφθούν υπόψη.

 

     Υπερήλικας, 89 περίπου ετών καθ' ον χρόνο κατάθετε από το εδώλιο του μάρτυρα, η αντεξέταση του υπήρξε εξαντλητική, τόσο θεματολογικά  όσο και σε χρονική έκταση - σε σχέση με το τελευταίο για λόγους που εμφαίνονται στο πρακτικό της διαδικασίας, χωρίς να είναι άσχετοι και με την δικονομική συμπεριφορά των κατηγορούμενων αρ. 1 και 2 - έχοντας χαρακτήρα έντονης αμφισβήτησης των θέσεων και της εκδοχής του για την εξέλιξη των γεγονότων. Καθ' όλη τη διάρκεια της μαρτυρίας του, διαπιστώσαμε πως παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, διατηρούσε διαύγεια πνεύματος, νηφαλιότητα και συνοχή σκέψης ως επίσης συνεπή ροή έκφρασης. Οι απαντήσεις του πήγαζαν από αυθορμητισμό ο οποίος ενίσχυσε την αντίληψη μας ότι ο λόγος που αφηγήθηκε τόσο πειστικά τα γεγονότα της υπόθεσης, παραθέτοντας όσες λεπτομέρειες μπορούσε να ανακαλέσει στη μνήμη του, είναι επειδή τα βίωσε και όχι επειδή τα σκηνοθέτησε τόσο καλά, ώστε να γίνει πιστευτός (όπως του αποδόθηκε ευθέως από την υπεράσπιση). Ήταν συγκεκριμένος επί των αναφορών του, επικαλούμενος έγγραφα τα οποία είτε παρέδωσε στην αστυνομία και τα αναγνώρισε ως τεκμήρια στη διαδικασία, είτε τα παρουσίασε ο ίδιος στο Δικαστήριο. Πλήρως προσανατολισμένος στο περιβάλλον της υπόθεσης, είτε αυτό αφορούσε στο χρόνο που εξελίχθηκαν τα επίδικα γεγονότα είτε αφορούσε στη σημερινή πραγματικότητα, δεν διατηρούμε οποιαδήποτε αμφιβολία ότι υπήρξε ειλικρινής μάρτυρας. Η σύνταξη, η φύλαξη και αρχειοθέτηση (με τη βοήθεια της οικιακής του βοηθού) και το περιεχόμενο της πληθώρας εγγράφων που αναγνώρισε, παρουσίασε και εξήγησε στο Δικαστήριο, εδραίωσε άλλωστε την αντίληψη μας πως παρά το προχωρημένο της ηλικίας του κατά την εξέλιξη των ουσιαστικών γεγονότων που εδώ απασχολούν, ήταν συστηματικός και οργανωμένος, γεγονός που του επέτρεψε να προωθήσει την εκδοχή του, παραθέτοντας και υποστηρίζοντας την με στοιχεία και λεπτομέρειες που δεν αφήνουν περιθώρια για αμφιβολίες ως προς τη γνησιότητα της. Δεν παραγνωρίζουμε βέβαια ότι σε κάποια ερωτήματα που του τίθεντο, παρά την προσπάθεια του να θυμηθεί, απαντούσε ότι λόγω του χρόνου που παρήλθε δεν θυμόταν, με εμφανή στον τρίτο παρατηρητή την γνησιότητα της δικαιολογίας.

 

     Δεν μας διαφεύγει, για παράδειγμα, ότι κατά την αντεξέταση του από  το συνήγορο του κατηγορούμενου 1, ο Selwood απάντησε πως δεν μπορούσε να θυμηθεί με ποιόν συμφώνησε την αγορά του τεμαχίου x8 στο Προδρόμι, το οποίο βρίσκεται απέναντι από το τεμάχιο x8 στην Πόλη Χρυσοχούς, επικαλούμενος αδυναμία μνήμης λόγω του χρόνου που παρήλθε. Πράγματι, το γεγονός τούτο, σε συνδυασμό προσθέτουμε με την εξαντλητική αντεξέταση της οποίας έτυχε, η οποία μάλιστα κάλυπτε ένα ευρύτατο φάσμα γεγονότων, κινούμενη ταυτόχρονα από το ένα ζήτημα που απασχολεί στην παρούσα στο άλλο, αποτελούν παράγοντες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν οποιοδήποτε μάρτυρα σε προσωρινή σύγχυση ή αδυναμία να τοποθετηθεί με ασφάλεια σε κάποιο ζήτημα. Η ως άνω αναφορά του, δεν διαφοροποιεί ασφαλώς το γεγονός ότι για το θέμα αυτό κατέθεσε ήδη στην κυρίως εξέταση του, υιοθετώντας κατάθεση του, (τεκμήριο 88 η μετάφραση στην Ελληνική) στην οποία αναφέρει τις συνθήκες που συμφώνησε να αγοράσει το τεμάχιο x8 στο Προδρόμι. Η στιγμιαία αδυναμία του να θυμηθεί, δεν είναι δυνατό, υπό τις περιστάσεις, να κλονίσει την αξιοπιστία του και την καθ' όλα θετική αντίληψη μας για την ποιότητα της μαρτυρίας του. Ούτε το γεγονός ότι ο Selwood στις καταθέσεις του προς την αστυνομία δεν κάνει αναφορά στις επιταγές αξίας €500.000,00 και €45.000,00, που φέρεται ο κατηγορούμενος αρ. 1 να εξέδωσε, κλονίζει από μόνο του την εκδοχή του ως  προς την εξέλιξη των γεγονότων ή ενισχύει, από μόνο του το γεγονός τούτο, τη θέση του κατηγορούμενου αρ. 1 ως προς την αιτία έκδοσης τους. Προφανώς δεν είναι άσχετη η αναφορά του πως γι' αυτές τις δύο επιταγές είχε ήδη αποταθεί στο δικηγόρο του. Σημειώνουμε πως είναι κοινός τόπος ότι για την επιταγή των €500.000,00 εκκρεμούσε ξεχωριστή δικαστική διαδικασία που δρομολογήθηκε από την πλευρά του Selwood σε βάρος του κατηγορούμενου αρ.1. Το γεγονός εξάλλου ότι ο Selwood, κατά την αντεξέταση του, ανάφερε πως η επιταγή των €400,00 (τεκμήριο 50) αφορούσε ποσό που έδωσε στον κατηγορούμενο αρ. 1 για την κάλυψη της βενζίνης του τελευταίου που τον μετέφερε στο Κτηματολόγιο Λευκωσίας, ενώ στην κυρίως εξέταση του εξήγησε με λεπτομέρεια ότι αυτή αφορούσε μέρος του ποσού των €7.400,00 που έδωσε στον κατηγορούμενο αρ. 1 για επίσπευση της έκδοσης των τίτλων στο Λατσί, θέση που δεν αναίρεσε, εντάσσεται επίσης στην δικαιολογημένη, ως κρίνουμε, κούραση του υπερήλικα μάρτυρα Selwood, στο πλαίσιο της μακράς αντεξέτασης του, μη δυνάμενη να κλονίσει την αξιοπιστία του. Παρεμβάλουμε ότι για το ποσό που καταβλήθηκε για την κάλυψη της ως άνω βενζίνης, στη βάση άλλης μαρτυρίας, (βλ. Μ.Κ. 12 η οποία παράπεμψε σε στοιχεία που τηρούσε -τεκμήριο 112) φέρεται να καταβλήθηκε ποσό €300,00.

 

 

     Επισημαίνουμε, πέραν και ανεξάρτητα των προαναφερθέντων, ότι η μαρτυρία του Selwood επιβεβαιώνεται σε καίρια της σημεία και από αδιαμφισβήτητα έγγραφα, όπως οι επιταγές που εξέδιδε χωρίς όνομα δικαιούχου, αρκετές εκ των οποίων, ως διαφάνηκε, εξαργυρώθηκαν είτε από είτε εκ μέρους του κατηγορούμενου αρ. 1 είτε από τον κατηγορούμενο αρ 2. Αδυνατούμε εξάλλου να αντιληφθούμε, με ποιο άλλο τρόπο εκτός από αυτόν που ο Selwood υπέδειξε, (δεν υπήρξε καν κάποια σχετική περί του αντιθέτου υποβολή θέσης) περιήλθαν στην κατοχή του Selwood τα φωτοαντίγραφα ταυτοτήτων των γονέων των πρώην κατηγορουμένων αρ. 3 και 4, xxx και xxx, (τεκμήριο 106) προκειμένου αυτός να πεισθεί ότι ο τίτλος για το τεμάχιο x8 δεν μπορούσε να εκδοθεί εξαιτίας κληρονομικών εκκρεμοτήτων που υπήρχαν και πως θα έπρεπε να αναμένει. Ούτε βεβαίως δικαιολογήθηκε, με οποιοδήποτε άλλο τρόπο από αυτόν που εξήγησε ο Selwood, (ως επιβεβαίωση δηλαδή της δέσμευσης του κατηγορούμενου αρ. 1 ότι σε συγκεκριμένες ημερομηνίες θα μεταβούν στο κτηματολόγιο Λευκωσίας προς ρύθμιση του ζητήματος του τεμαχίου x8 στο Λατσί) η υπογραφή του κατηγορούμενου αρ. 1 επί του τεκμηρίου 99 την οποία ο ίδιος αναγνώρισε. Το γεγονός εξάλλου ότι η ήδη κριθείσα ως αξιόπιστη μάρτυρας, πιστοποιούσα υπάλληλος Χ. Π., (Μ.Κ.9) επιβεβαίωσε το γεγονός ότι ο Selwood σε ανύποπτο χρόνο της τηλεφώνησε, ρωτώντας την αν απαίτησε μέσω του κατηγορούμενου αρ. 1 το ποσό των €2.500,00, ενισχύει την αντίληψη του Δικαστηρίου ότι η εκδοχή του Selwood επί του ζητήματος δεν αποτελεί εκ των υστέρων σκέψη και κατασκεύασμα.

 

     Η ακλόνητη πεποίθηση μας, είναι ότι ο Selwood υπήρξε μάρτυρας της αλήθειας, χωρίς διάθεση να παραστήσει γεγονότα που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Συνακόλουθα, δεν έχουμε οποιοδήποτε ενδοιασμό να αποδεχτούμε την εκδοχή του για την εξέλιξη των ουσιαστικών γεγονότων που περιβάλλουν την υπό συζήτηση υπόθεση.

 

     Έχοντας κατά νου τη ζωντανή παρουσία της Ν.Μ.Π.  (ΜΚ12) - οικιακής βοηθού του Dennis Selwood η οποία ζει μαζί του στο ίδιο σπίτι - την αμεσότητα του λόγου της και τον αυθορμητισμό της ως μάρτυρα, δεν διατηρούμε οποιαδήποτε αμφιβολία ότι ήταν ειλικρινής μάρτυρας που έθεσε υπόψη του Δικαστηρίου ότι περιήλθε στην αντίληψη της, χωρίς διάθεση να παραστήσει γεγονότα που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Δεν παραβλέπουμε το γεγονός ότι πρόκειται   για την οικιακή βοηθό του Dennis Selwood, τον οποίο φροντίζει επ' αμοιβή επί σειρά ετών και την οποία ο ίδιος, κατά τον τρόπο που με αφοπλιστική ειλικρίνεια η μάρτυς ανάφερε, έχει ευεργετήσει. Η υπεράσπιση προσπάθησε, ανεπιτυχώς, να αποδώσει στην συγκεκριμένη μάρτυρα αλλότρια κίνητρα και προσωπικό συμφέρον από την προώθηση της παρούσας υπόθεσης. Κανένα στοιχείο ή μαρτυρία δεν τέθηκαν υπόψη του Δικαστηρίου, πέραν από γενικές και αόριστες επί τούτου υποβολές, οι οποίες, ως τέτοιες απορρίπτονται.

 

     Υπήρξε εισήγηση πως το Δικαστήριο θα πρέπει να διερωτηθεί γιατί η Μ.Κ. 12 εμφανίζεται να είναι παρούσα σε πλείστες όσες των συναντήσεων του Selwood με τους κατηγορούμενους αρ. 1 και 2 ή ακόμα να παρουσιάζεται ότι συνοδεύει τον Selwood κατά την εξέλιξη των γεγονότων. Έχουμε λάβει υπόψη την εν λόγω εισήγηση. Κρίνουμε ωστόσο πως το γεγονός ότι η εν λόγω μάρτυρας ήταν παρούσα σε αρκετές περιπτώσεις όταν εκδόθηκαν επιταγές από το Dennis Selwood προς τους κατηγορούμενους αρ.1 και 2, ακούοντας τα διαμειβόμενα μεταξύ τους στις περιπτώσεις που οι συναντήσεις γινόταν στην παρουσία της, π.χ. στην οικία του Selwood ή ακόμα ο Selwood την ενημέρωνε για τις επιλογές και τις ενέργειες του, δεν αποτελεί από μόνο του και υπό τις περιστάσεις παραδοξότητα. Ούτε το γεγονός ότι τον συνόδευε στις περιπτώσεις που η μάρτυρας αναφέρθηκε και οι οποίες σχετίζονται με την εξέλιξη γεγονότων που απασχολούν στην παρούσα. Επρόκειτο για άτομο που ως διαφάνηκε ο Selwood εμπιστευόταν πλήρως. Διαχειριζόταν και χρησιμοποιούσε τα χρήματα του για τις καθημερινές τους ανάγκες, τον μετέφερε οδηγώντας το όχημα του, τον βοηθούσε να κινείται γενικά λόγω προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε, κρατούσε το αρχείο του, κλπ. Ήταν φανερό το γνήσιο της ενδιαφέρον για τον υπέργηρο εργοδότη της, τον οποίο, με δεδομένο ότι διέμενε μόνος του στην Κύπρο, καθόλα αναμενόμενο ήταν να τον συνοδεύει και να βρίσκεται κοντά του, φροντίζοντας και υποβοηθώντας τον. Συνεπώς η εισήγηση από πλευράς υπεράσπισης των κατηγορουμένων 1 και 2 περί ύποπτης παρουσίας της ή κατασκευασμένης μαρτυρίας εκ μέρους της, δεν γίνεται αποδεκτή και απορρίπτεται. Ούτε ξενίζει το ενδιαφέρον της Μ.Κ. 12 για τον υπέργηρο εργοδότη της, όταν αντιλήφθηκε πως κάτι δεν πήγαινε καλά με τη διαχείριση των οικονομικών του. Προς τούτο, ως η ίδια εξήγησε, είχε και τηλεφωνικές επικοινωνίες με τον υιό του Selwood ο οποίος διαμένει στο εξωτερικό. Ως διαφάνηκε άλλωστε και ο ίδιος ο Selwood αποδεχόταν την παρουσία της, αφού της εξηγούσε και την ενημέρωνε για τις αγορές γης τις οποίες έκανε, αναθέτοντας της την αρχειοθέτηση σχετικών εγγράφων.

     Ως έχει ήδη σημειωθεί, η αντίληψη μας για την ποιότητα της μαρτυρίας της Μ.Κ. 12 είναι καθόλα θετική. Το Δικαστήριο, δεν έχει οποιαδήποτε επιφύλαξη να στηριχτεί στη μαρτυρία της για την εξαγωγή τελικών συμπερασμάτων για τα διαδραματισθέντα στην υπό συζήτηση περίπτωση. Δεν παραγνωρίζουμε ότι αναφορές της σε κάποιες περιπτώσεις δεν ταυτίζονται με αυτές του Selwood, όπως για παράδειγμα όταν κλήθηκε να αντιστοιχήσει, από μνήμης, τις διάφορες επιταγές που ο Selwood εξέδωσε για κάθε ακίνητο που ο ίδιος θεωρούσε ότι αγόραζε με την προτροπή ή μεσολάβηση των κατηγορουμένων αρ.1 και 2. Πέραν της δυσκολίας του εγχειρήματος, με δεδομένο τον μεγάλο αριθμό των επιταγών και την πολυπλοκότητα των γεγονότων όπως αυτά εξελίσσονταν, χρόνια προηγουμένως, σε κάποια από τα οποία η ίδια δεν ήταν παρούσα, δεν διαλανθάνει της προσοχής μας ότι ο Selwood αξιοποίησε για τον σκοπό αυτό τα στοιχεία που περιλαμβάνει το τεκμήριο 90, κατάσταση την οποία ο ίδιος ετοίμασε. Αυτός ήταν ο παραπονούμενος στην υπόθεση και όχι η Ν. Η Ν. με ειλικρίνεια κατέθεσε αυτό που θυμόταν. Αν πρόθεση της ήταν, συγχρονισμένη προς τούτο με τον Selwood, να ταυτιστεί με τη μαρτυρία του Selwood μπορούσε εύκολα να το κάνει παραπέμποντας στο τεκμήριο 90, υιοθετώντας και επαναλαμβάνοντας το κατά το στάδιο που προσέφερε τη μαρτυρία της.

 

     Οι αντιφάσεις μεταξύ της μαρτυρίας του Selwood και αυτής της οικιακής του βοηθού (Μ.Κ. 12) για την εξέλιξη των γεγονότων, υποστήριξε περαιτέρω η υπεράσπιση του κατηγορούμενου αρ.1, είναι ικανές από μόνες τους να κλονίσουν την αξιοπιστία και των δύο και την εκδοχή του παραπονούμενου. Διαφωνούμε. Δεν εντοπίσαμε στις τοποθετήσεις των δύο πιο πάνω προσώπων αντιφάσεις τέτοιες, ικανές να κλονίσουν την αξιοπιστία τους. Μικροδιαφοροποιήσεις όσον αφορά την εξέλιξη κάποιων επί μέρους γεγονότων, είναι εξάλλου αναμενόμενες. Υπενθυμίζουμε πως δεν είναι απόλυτα αναμενόμενο δύο μάρτυρες που έζησαν τα ίδια γεγονότα να τα αφηγηθούν επ' ακριβώς με το ίδιο λεκτικό. Κρίνουμε χρήσιμη την παραπομπή στην πρόσφατη υπόθεση Έλλη Κρασοπούλη Σκορδέλη ν. Δημοκρατίας, Ποινικές Εφέσεις 101-104/2013, ημερομηνίας 06.06.2016 όπου επισημάνθηκαν τα ακόλουθα:

 

«Επισημαίνουμε  και  τονίζουμε  ότι  η  ανθρώπινη  μνήμη  δεν λειτουργεί μηχανιστικά και σίγουρα ο ανθρώπινος νους δεν εργάζεται ας ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής ώστε να καταγράφει εξομοιωτικά και να αναπαράγει με τον ίδιο τρόπο λεπτομέρειες περιγράφοντας μια σκηνή ή ένα επεισόδιο. Στο κάθε άτομο, ενδεχομένως να εντυπώνονται διαφορετικές λεπτομέρειες με βάση τα προκρίματα και τα ενδιαφέροντα του.».

 

 

      Έχοντας παραθέσει σε έκταση (ως ανωτέρω) τον τρόπο με τον οποίο το Κακουργιοδικείο προσέγγισε τη μαρτυρία του Παραπονούμενου και της οικιακής του βοηθού, καταλήξαμε ότι το Κακουργιοδικείο εξέτασε κάθε πτυχή της μαρτυρίας τους με σχολαστικότητα και με ιδιαίτερη προσοχή.  Σε βαθμό που αναιρεί με τον πλέον πειστικό δικαστικό λόγο τις αιτιάσεις που ο εφεσείων προώθησε με την έφεση του, οι  οποίες δεν έχουν οποιαδήποτε δυνατότητα επιτυχίας στη βάση των αρχών που διαμόρφωσε διαχρονικά η νομολογία αναφορικά με την δυνατότητα  επέμβασης του Εφετείου επί του ζητήματος.  Ανάλογες παρατηρήσεις γίνονται και σ΄ ό,τι αφορά την απόρριψη ως παντελώς αναξιόπιστης της μαρτυρίας του εφεσείοντα και της θυγατέρας του, με την επισήμανση ότι ο ίδιος πειστικός δικαστικός λόγος συνοδεύει και το εύρημα του Κακουργιοδικείου ότι ο εφεσείων ήταν «καθολικά αναξιόπιστος μάρτυρας»  και ο δεσμός της θυγατέρας του μαζί του «επηρέασε τη μαρτυρία της και δεν της επέτρεψε να καταθέσει την αλήθεια».

      Για τους πιο πάνω λόγους καταλήγουμε ότι δεν υπάρχει δυνατότητα επέμβασης του Εφετείου στο εύρημα του Κακουργιοδικείου περί της αξιοπιστίας του Παραπονούμενου και της οικιακής του  βοηθού, όπως δεν υπάρχει δυνατότητα επέμβασης στο εύρημα του περί αναξιοπιστίας του εφεσείοντα και της θυγατέρας του και συνεπώς οι Λόγοι Έφεσης 1, 2 και 4 απορρίπτονται.

 

      Αναφορικά τώρα με το Λόγο Έφεσης 3 - με τον οποίο διατυπώνεται η θέση ότι η κατηγορία της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες (κατηγορία 53) δεν τεκμηριώθηκε από τη μαρτυρία που τέθηκε ενώπιον του Κακουργιοδικείου - αυτός προωθήθηκε βασικά με άξονα τη θέση ότι το εν λόγω αδίκημα δεν στοιχειοθετείται στην περίπτωση που το «παράνομο έσοδο» κατέχεται απλώς από το δράστη του γενεσιουργού αδικήματος.  Για στοιχειοθέτηση του, εισηγήθηκε ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα, απαιτείται περαιτέρω όπως το έσοδο χρησιμοποιηθεί είτε για αγορά είτε για απόκτηση περιουσιακού στοιχείου, ή για κατάθεση του σε τραπεζικό λογαριασμό.

 

      Δεν μας βρίσκει σύμφωνους η θέση του εφεσείοντα.  Όπως επισημάνθηκε στην Μαληκκίδη ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 40/2015 ημερ. 25.11.2016, ECLI:CY:AD:2016:B534 με αναφορά στη Θεοχάρους ν. Δημοκρατίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 22, το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες διακρίνεται νομοθετικώς από τη διάπραξη του γενεσιουργού αδικήματος.  Τούτο γιατί ο σκοπός του Νόμου είναι η πάταξη της κατοχής, χρήσης και διαχείρισης των εσόδων της παρανομίας αφού η κατοχή και διαχείριση των εσόδων επεκτείνεται σε εύρος χρόνου πέραν του χρόνου διάπραξης του γενεσιουργού αδικήματος.  Πρόκειται επομένως για αυτοτελές αδίκημα, το οποίο στοιχειοθετείται όταν αποδεικνύεται μια από τις πέντε ενέργειες του άρθρου 4[3] του Νόμου, υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι ο δράστης γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει ότι «οποιασδήποτε μορφής περιουσία αποτελεί έσοδο από τη διάπραξη γενεσιουργού αδικήματος».  Προϋπόθεση που σύμφωνα με τα ευρήματα του Κακουργιοδικείου αποδείχτηκε και η οποία δεν αμφισβητείται με την Έφεση.  Κάτω από αυτά τα δεδομένα, το Κακουργιοδικείο έκρινε πως η ενώπιον του περίπτωση ενέπιπτε στο άρθρο 4(1)(iii) εφόσον ο εφεσείων απέκτησε  παράνομα το ποσό των €499.200,00 είτε ως φυσικός αυτουργός είτε ως συνεργός του Καλαϊτζή και της πρώην κατηγορούμενης 4 (της χχχ Μιχαήλ).  Αποδείχτηκε συνεπώς απόκτηση εσόδου από τη διάπραξη γενεσιουργού αδικήματος και το γεγονός ότι το έσοδο αυτό δεν αποδείχτηκε πώς χρησιμοποιήθηκε, είναι αδιάφορο για σκοπούς του Νόμου.  Έπεται ότι ο Λόγος Έφεσης 3 είναι αβάσιμος και ως εκ τούτου απορρίπτεται.

 

      Κατ΄ ακολουθία των πιο πάνω η έφεση εναντίον της καταδίκης είναι καταδικασμένη σε απόρριψη και απορρίπτεται.

 

ΕΦΕΣΗ ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΟΙΝΗΣ

 

      Όπως σημειώνεται στην αρχή της παρούσας, ο εφεσείων προσβάλλει την ποινή που του επέβαλε το Κακουργιοδικείο με 3 Λόγους Έφεσης.  O πρώτος, ότι εσφαλμένα του επέβαλε ποινή φυλάκισης κατά 1 χρόνο μεγαλύτερη από αυτή που επέβαλε στον Καλαϊτζή, ο δεύτερος, ότι εσφαλμένα του επέβαλε ποινή για το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες (κατηγορία 53) τη στιγμή που του επέβαλε ποινή και για τα γενεσιουργά αδικήματα και, ο τρίτος, ότι η ποινή που του επιβλήθηκε είναι έκδηλα υπερβολική και προϊόν παράλειψης του Κακουργιοδικείου να δώσει τη δέουσα βαρύτητα στο σύνολο των ελαφρυντικών παραγόντων που συνέτρεχαν στην περίπτωσή του.

 

      Εξετάσαμε με την επιβαλλόμενη προσοχή την επιχειρηματολογία του ευπαιδεύτου συνηγόρου του εφεσείοντα προς  υποστήριξη και των 3 Λόγων Έφεσης, ως επίσης και την πρωτόδικη απόφαση.  Καταλήξαμε ότι ουδείς από τους Λόγους Έφεσης ευσταθεί και προς τούτο είναι αρκετό να επισημάνουμε τα ακόλουθα:

 

      Η διαφοροποίηση της ποινής κατά 1 έτος μεταξύ εφεσείοντα και Καλαϊτζή, δικαιολογήθηκε από το Κακουργιοδικείο στη βάση του ότι, τον πρώτο λόγο στην εξέλιξη των γεγονότων είχε ο (κτηματομεσίτης) εφεσείων.  Συναφώς παρατήρησε ότι «Ο αναβαθμισμένος του ρόλος στην εξέλιξη των γεγονότων και στο σχεδιασμό της όλης εξαπάτησης του παραπονούμενου, που με ευκολία αναδύονται από τα γεγονότα που περιβάλλουν την υπό συζήτηση υπόθεση», δικαιολογούσαν διαφορετική ποινική μεταχείριση, σε βάρος του εφεσείοντα, επισήμανση που ορθά οδήγησε το Κακουργιοδικείο στην διαφοροποίηση της ποινής. Έπεται ότι ο υπό συζήτηση Λόγος Έφεσης στερείται ερείσματος και απορρίπτεται.

 

      Το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες διακρίνεται νομοθετικώς από τη διάπραξη του γενεσιουργού αδικήματος και ως εκ τούτου η επιβολή ποινής για το γενεσιουργό αδίκημα δεν συνιστά λόγο για μη επιβολή ποινής και στο αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.  Σχετικές είναι οι αποφάσεις Μαληκκίδης (ανωτέρω) και Βασιλείου κ.α. ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 12/2015 ημερ. 4.7.2017, ECLI:CY:AD:2017:B241, τον δικαστικό λόγο των οποίων επί του προκειμένου υιοθετούμε.  Κατά συνέπεια θεωρούμε παντελώς ανυπόστατο τον υπό αναφορά Λόγο Έφεσης, ο οποίος και απορρίπτεται.

 

      Τέλος, σε σχέση με τον τρίτο Λόγο Έφεσης, να παρατηρήσουμε κατ΄ αρχάς ότι ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα δεν παραγνωρίζει τη σοβαρότητα των αδικημάτων που διέπραξε ο πελάτης του, αποτέλεσμα των οποίων ήταν η οικονομική αφαίμαξη του γηραιού  Παραπονούμενου από τον οποίο ο εφεσείων (μαζί με τον Καλαϊτζή) απέσπασε, εκμεταλλευόμενος την επαγγελματική του ιδιότητα και την εμπιστοσύνη που του έδειξε ο Παραπονούμενος, ποσό μισού περίπου εκατομμυρίων ευρώ.  Ούτε βεβαίως παραγνωρίζει ότι σύμφωνα με τη νομολογία (Γενικός Εισαγγελέας ν. Αριστοτέλους (2004) 2 Α.Α.Δ. 166, Καφαρή ν. Αστυνομίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 632, Μαληκκίδης (ανωτέρω), Ασσιώτη ν. Αστυνομίας, Ποιν. Εφ. 146/2016 ημερ. 18.1.2017 και άλλες), το Δικαστήριο για σκοπούς επιμέτρησης της ποινής λαμβάνει υπόψιν και το ανώτατο όριο ποινής που προβλέπει ο Νόμος που για τα αδικήματα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της κλοπής υπό αντιπροσώπου είναι 14 χρόνια.  Το παράπονο του είναι ότι το Κακουργιοδικείο δεν έδωσε τη δέουσα βαρύτητα στο σύνολο των ελαφρυντικών παραγόντων που συνέτρεχαν στην περίπτωση του, με ειδική αναφορά στην ηλικία του και τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει.  Συναφώς προσκόμισε και ιατρικά πιστοποιητικά ημερ. 18.2.2019 σύμφωνα με τα οποία πάσχει από xxx xxx, χρόνια xxx και σοβαρής μορφής xxx xxx xxx για την οποία τυγχάνει ιατρικής παρακολούθησης τα τελευταία 30 χρόνια.

 

      Δεν μας βρίσκουν σύμφωνους οι αιτιάσεις του εφεσείοντα και επ΄ αυτού του ζητήματος.  Το Κακουργιοδικείο στην (υπέρμετρα) εκτεταμένη απόφαση του για σκοπούς επιβολής ποινής,  προσμέτρησε προς όφελος του εφεσείοντα κάθε ελαφρυντικό παράγοντα - συμπεριλαμβανομένων και των προσωπικών του συνθηκών - και η εν τέλει ποινή που του επέβαλε για αδικήματα με έντονο το στοιχείο της απάτης, δεν μπορεί να κριθεί έκδηλα υπερβολική.  Αντίθετα, λαμβανομένων υπόψιν της επαγγελματικής ιδιότητας του εφεσείοντα, του είδους και της έκτασης της εξαπάτησης του Παραπονούμενου, την θεωρούμε επιεική υπό τις περιστάσεις.

 

      Ενόψει των ανωτέρω δεν δικαιολογείται επέμβαση του Εφετείου στο είδος και το ύψος της ποινής που επέβαλε το Κακουργιοδικείο στον εφεσείοντα και η επί τούτου έφεση του απορρίπτεται, η δε πρωτόδικη απόφαση επί της καταδίκης και της ποινής επικυρώνεται.

                                                                            

                                                                             Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,  Π.

                                                                             Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.

                                                                             Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ,

/κβπ