|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2018:B416
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Ποινική Έφεση Αρ. 7/2017
26 Σεπτεμβρίου, 2018
[ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΜΕΤΑΞΥ:
XXXXX ΚΛΕΟΒΟΥΛΟΥ
Εφεσείοντα
- v -
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Εφεσίβλητης
-----------------
Εφεσείοντας παρών, προσωπικά
Δ. Ναπολέοντα (κα), για την εφεσίβλητη
........
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η απόφαση είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τον αδελφό Δικαστή Οικονόμου.
2
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Εχ tempore)
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.: Ο εφεσείων βρέθηκε ένοχος για κλοπή και συγκεκριμένα ενός πορτοφολιού στο οποίο περιείχετο το χρηματικό ποσό των €3.000 σε μετρητά, 20.000 ρούβλια και άλλη περιουσία συνολικής αξίας €3.450.
Μετά από παραδοχή του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 20 μηνών σε κάθε κατηγορία από τις δύο που αντιμετώπιζε και το Δικαστήριο διέταξε όπως οι ποινές που επιβλήθηκαν να συντρέχουν και η έκτισή τους να αρχίζει από την ημερομηνία που αυτός τελούσε υπό κράτηση. Προσβάλλει την επιβληθείσα ποινή ως υπερβολική.
Τα περιθώρια επέμβασης του Εφετείου σε τέτοιες περιπτώσεις είναι περιορισμένα, εφόσον τέτοια επέμβαση δικαιολογείται μόνο σε περιπτώσεις κατά τις οποίες το πρωτόδικο Δικαστήριο υποπίπτει σε σφάλμα αρχής ή σε περιπτώσεις που η ποινή είναι έκδηλα, κρινόμενη αντικειμενικά, υπερβολική ή έκδηλα ανεπαρκής.
3
Εν προκειμένω ελήφθη υπόψη η σωρεία προηγούμενων καταδικών τις οποίες έχει εις βάρος του ο εφεσείων, που αφορούσαν παρόμοια αδικήματα, καταδίκες στις οποίες κάθε φορά λαμβάνετο υπόψη και μεγάλος αριθμός άλλων παρόμοιων επίσης υποθέσεων. Βέβαια η αναφορά σε προηγούμενες καταδίκες δεν έχει την έννοια ότι ένας κατηγορούμενος τιμωρείται για δεύτερη φορά. Η προηγούμενη όμως εγκληματική συμπεριφορά, αφενός επηρεάζει το βαθμό επιείκειας που το Δικαστήριο θα ήταν διατεθειμένο να επιδείξει και, αφετέρου αποτελεί ένδειξη της όλης στάσης και της έλλειψης σεβασμού του κατηγορούμενου έναντι του νόμου (Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 138, Περικλέους ν. Δημοκρατίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 397).
Ροπή ενός δράστη στο έγκλημα και μάλιστα συγκεκριμένου τύπου αναδεικνύει την ιδιαίτερη ανάγκη για αποτρεπτικότητα της ποινής.
Το στοιχείο αυτό της επιμονής του εφεσείοντα στη συγκεκριμένη μορφή παρανομίας και της απαράδεκτης στάσης του έναντι του νόμου, διαφαίνεται και από το γεγονός ότι διέπραξε το αδίκημα ενώ είχε αποφυλακιστεί επ΄ αδεία από το αρμόδιο Συμβούλιο. Ενώ λοιπόν του
4
είχε δοθεί και αυτή η ευκαιρία συνέχισε ακάθεκτος την παράνομη του δραστηριότητα.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο έλαβε υπόψη τις οικογενειακές περιστάσεις, οι οποίες δεν θα μπορούσαν να εξουδετερώσουν την αναγκαιότητα για επιβολή αυστηρής και αποτρεπτικής, υπό τις περιστάσεις ποινής, και κάθε σχετικό παράγοντα και επέβαλε την ποινή ασκώντας την διακριτική του εξουσία. Δεν παρέχεται περιθώριο δικής μας παρέμβασης. Η έφεση απορρίπτεται.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.
Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
/κβπ