ΙΩΣΗΦ ν. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 201/2017, 6/6/2018

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Ο Εφεσείων, καταδικάστηκε πρωτοδίκως για διάφορα αδικήματα. Με την παρούσα έφεση, προσβάλλεται, ουσιαστικά, η καταδίκη του στην κατηγορία 5.

Η κατηγορία 5 αφορούσε σε παράνομη κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α, με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα, κατά παράβαση των σχετικών προνοιών του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου του 1977, Ν.29/77, όπως έχει τροποποιηθεί, και των άρθρων 20 και 21 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154.

Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες αδικήματος της πέμπτης κατηγορίας, ο Κατηγορούμενος-Εφεσείων, μαζί με άλλο πρόσωπο, είχαν στην κατοχή τους ελεγχόμενο φάρμακο τάξεως Α, χωρίς την άδεια του Υπουργού Υγείας, δηλαδή κοκαϊνη, συνολικού βάρους 6,5873 γραμμαρίων, με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα.

Με την παρούσα Έφεση, προσβάλλεται μόνο η καταδίκη στην προαναφερόμενη κατηγορία, με τέσσερις λόγους:

1. Το εύρημα και/ή συμπέρασμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου, ότι ο ισχυρισμός τον οποίο προέβαλε ο Εφεσείων στην ανακριτική του κατάθεση, για το λόγο που είχε το ποσό των 45 ευρώ στο πακέτο τσιγάρων, μέσα στο οποίο βρισκόταν και η κοκαϊνη, ήταν αποδεδειγμένα ψευδής, είναι λανθασμένο και αυθαίρετο.

2. Το πρωτόδικο συμπέρασμα ότι ο ισχυρισμός του Εφεσείοντα πως είχε στην κατοχή του την επίδικη ποσότητα κοκαϊνης, για δική του χρήση, ήταν αβάσιμος, είναι εσφαλμένο, αυθαίρετο, παράλογο και παραβιάζει το τεκμήριο της αθωότητας.

3. Το πρωτόδικο συμπέρασμα ότι ο ισχυρισμός που προέβαλε ο Εφεσείων στην ανακριτική του κατάθεση, ημ. 24.8.2014, ότι η ποσότητα κοκαϊνης της πέμπτης κατηγορίας, ήταν για δική του χρήση, στερείτο λογικής, πειστικότητας και σοβαρότητας, είναι εσφαλμένο, αυθαίρετο και παραβιάζει το τεκμήριο της αθωότητας.

4. Η καταδίκη του Εφεσείοντα στην πέμπτη κατηγορία, στη βάση μόνο περιστατικής μαρτυρίας, ήταν αποτέλεσμα λανθασμένης εφαρμογής των αρχών που διέπουν την περιστατική μαρτυρία, από το πρωτόδικο Δικαστήριο. Κατά παράβαση των αρχών αυτών, το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν ανέφερε, ως όφειλε, ένα προς ένα τα αποδεικτικά στοιχεία που συνιστούσαν την περιστατική μαρτυρία και δεν εφάρμοσε το ορθό κριτήριο της νομολογίας αναφορικά με την καταδίκη κατηγορουμένου στη βάση μόνο περιστατικής μαρτυρίας.

Εξετάσαμε με προσοχή τους λόγους έφεσης, υπό το φως των ικανών αγορεύσεων των ευπαιδεύτων συνηγόρων των διαδίκων και καταλήξαμε ότι οι λόγοι έφεσης δεν ευσταθούν για τους εξής λόγους:

Α. Το πρωτόδικο Δικαστήριο ορθά θεώρησε τον ισχυρισμό του Εφεσείοντα ότι είχε το ποσό των 45 ευρώ, στο πακέτο των τσιγάρων του μέσα στο οποίο ήταν και η κοκαϊνη, ως «αποδεδειγμένα» ψευδή, καθότι, σε σωματική έρευνα που έκανε στον Εφεσείοντα ο ΜΚ4, βρήκε στην κατοχή του Εφεσείοντα ακόμα επτά χαρτονομίσματα των 20 ευρώ το καθένα, δηλαδή συνολικά 140 ευρώ. Ήταν, δηλαδή, απόλυτα θεμιτό για το πρωτόδικο Δικαστήριο να θεωρήσει ως ψευδή τον προαναφερόμενο ισχυρισμό του Εφεσείοντα ότι χρησιμοποιούσε το πακέτο των τσιγάρων του, ουσιαστικά, ως πορτοφόλι, όπως είπε, τη στιγμή που, στην κατοχή του, βρέθηκαν και άλλα 140 ευρώ, τα οποία ο Εφεσείων δεν είχε τοποθετημένα μέσα στο πακέτο των τσιγάρων του (το υποτιθέμενο πορτοφόλι του).

Β. Ο δεύτερος και τρίτος λόγος έφεσης είναι σχεδόν πανομοιότυποι. Αναφέρονται στην πρωτόδικη κρίση, ότι ήταν αβάσιμος ο ισχυρισμός του Εφεσείοντα ότι είχε στην κατοχή του την επίδικη ποσότητα κοκαϊνης (της πέμπτης κατηγορίας) για δική του χρήση. Όπως παρατήρησε το πρωτόδικο Δικαστήριο, όταν αρχικά βρέθηκε η κοκαϊνη στην κατοχή του Εφεσείοντα και του επεστήθη η προσοχή στο νόμο, αυτός δεν απάντησε. Στη συνέχεια, στην ανακριτική του κατάθεση (τεκμήριο 3) ημ. 24.8.2014, αυτός είπε ότι είχε την επίδικη ποσότητα κοκαϊνης στην κατοχή του, για δική του χρήση, αφού είναι χρήστης κοκαϊνης. Παρά ταύτα, έναν περίπου χρόνο αργότερα, και συγκεκριμένα την 1.8.2015, σε ανακριτική κατάθεση που λήφθηκε από τον Εφεσείοντα (τεκμήριο 51), ο Εφεσείων, ερωτηθείς εάν έχει οποιανδήποτε σχέση με χρήση και διακίνηση ναρκωτικών, απάντησε αρνητικά και ισχυρίστηκε πως δεν έχει οποιανδήποτε σχέση με ναρκωτικά. Με αυτά τα δεδομένα, το πρωτόδικο Δικαστήριο είχε κάθε δικαίωμα να θεωρήσει, όπως και θεώρησε, ότι ο ισχυρισμός του Εφεσείοντα περί κατοχής της προαναφερόμενης ποσότητας, για δική του χρήση, ήταν αβάσιμος. Εν πάση περιπτώσει, όπως επίσης ορθά παρατήρησε το πρωτόδικο Δικαστήριο, αν ήταν για προσωπική του χρήση, δεν θα ήταν λογικό να έχει στην κατοχή του το συγκεκριμένο χρόνο δεκατρείς συσκευασίες συνολικού βάρος 6,5873 γραμμαρίων, αξίας 422 ευρώ.

Γ. Όσον αφορά τις αρχές που διέπουν την περιστατική μαρτυρία, παρατηρούμε ότι, το πρωτόδικο Δικαστήριο αναφέρθηκε σ' αυτές και ειδικά στην υπόθεση Παφίτης κ.α. v. Δημοκρατίας (1990) 2 Α.Α.Δ. 102, στην οποία τονίστηκε πως η αιτιώδης σχέση μεταξύ της περιστατικής μαρτυρίας και της ενοχής του κατηγορουμένου πρέπει να είναι άμεση και να μη μπορεί να συμβιβαστεί με άλλη λογική ερμηνεία της περιστατικής μαρτυρίας. Στην παρούσα υπόθεση, το πρωτόδικο Δικαστήριο έκαμε ειδικήν αναφορά στην επίδικη ποσότητα κοκαϊνης, η οποία ήταν συσκευασμένη σε δεκατρείς πανομοιότυπες συσκευασίες, και συγκεκριμένα σε δεκατρία, κλειστά «διά καψίματος» νάιλον σακουλάκια, καθένα εκ των οποίων ήταν βάρους μικρότερο του ενός γραμμαρίου. Αυτός ο διαχωρισμός της κοκαϊνης σε ξεχωριστές, όμοιες, μικρές συσκευασίες σε νάιλον σακουλάκια, δεν συνάδει με προσωπική χρήση, όπως ορθά παρατήρησε το πρωτόδικο Δικαστήριο, αναφερόμενο στην απόφαση Hurbanek κ.ά. v. Αστυνομίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 524. Επίσης, η κατοχή ολόκληρης της ποσότητας κοκαϊνης που είχε αγοράσει ο Εφεσείων, όπως παρατήρησε το πρωτόδικο Δικαστήριο, φανέρωνε ότι ο σκοπός του ήταν να την πωλήσει, εφόσον η χρήση, από τον ίδιο, ολόκληρης της προαναφερόμενης ποσότητας το επίδικο βράδυ, δεν φαινόταν λογική.

Παρά το ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν ανέφερε ρητώς, ως όφειλε, ότι η προαναφερόμενη περιστατική μαρτυρία δεν ήταν συμβατή με άλλη λογική ερμηνεία εκτός από εκείνην της κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα, εντούτοις το μόνο συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί από την πρωτόδικη απόφαση είναι ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα πως η περιστατική μαρτυρία ήταν συμβατή μόνο με τέτοιο συμπέρασμα. Θεωρούμε πως η πρωτόδικη κατάληξη σ' αυτό το θέμα ήταν ορθή, και ότι ο ευπαίδευτος πρωτόδικος Δικαστής καθοδηγήθηκε από ορθές αρχές της Νομολογίας (Δέστε Fournides v. Republic (1986) 2 C.L.R. 73 και Μιχαηλίδης v. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 172).

Δεν μπορεί όμως να παραγνωριστεί ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο, προβαίνοντας σε «σωρευτική θεώρηση» των στοιχείων περιστατικής μαρτυρίας που υπήρχε εις βάρος του Εφεσείοντα, εσφαλμένα, περιέλαβε και την παράλειψη του να απαντήσει, όταν τα δεκατρία νάιλον σακουλάκια με την κοκαϊνη ανευρέθηκαν στην κατοχή του και του επεστήθη η προσοχή στο νόμο. Το πρωτόδικο Δικαστήριο διέπραξε σφάλμα αρχής αναφορικά με τον τρόπο που εξέτασε την περιστατική μαρτυρία, συνυπολογίζοντας, εις βάρος του, και τη σιωπή του, μετά που ανευρέθη η κοκαϊνη και του επεστήθη η προσοχή στο νόμο (Δέστε: R. v. Chandler (1976) 3 All ER 105 και Hiscock v. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφεση 183/15, ημερ. 19.10.2017, ECLI:CY:AD:2017:B362). Αυτή όμως είναι κατάλληλη περίπτωση για εφαρμογή των προνοιών της επιφύλαξης του άρθρου 145(1)(β) του Περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155. Σύμφωνα με την επιφύλαξη, μια έφεση μπορεί να απορριφθεί, παρά την ύπαρξη σφάλματος στην πρωτόδικη απόφαση, όπου το Εφετείο κρίνει ότι δεν επήλθε ουσιώδης εκτροπή από τη δικαιοσύνη. Το ζήτημα επεξηγείται αναλυτικά στο Σύγγραμμα Γεώργιος Μ. Πικής - Ποινική Δικονομία στην Κύπρο, Δεύτερη Αναθεωρημένη Έκδοση, σελ. 323 - 328.

Στην προκείμενη περίπτωση δεν επήλθε οποιαδήποτε ουσιώδης εκτροπή από τη δικαιοσύνη, εξαιτίας του σφάλματος του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Η ενοχή του Εφεσείοντα αποδείχθηκε, με ικανοποιητική μαρτυρία, πέραν πάσης αμφιβολίας και είναι ασφαλής, παρά το σφάλμα. Θεωρούμε ότι, τόσο το εκδικάζον όσο και οποιοδήποτε άλλο Δικαστήριο, θα καταδίκαζε τον Εφεσείοντα, στη βάση αυτής της μαρτυρίας (Δέστε: Polykarpou and Another v The Republic (1967) 2 CLR 198 και Mavrali v. The Republic (1963) 1 CLR 4).

Για τους προαναφερόμενους λόγους, η Έφεση απορρίπτεται.

Π.

Δ.

/ΜΣ

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία