|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2018:B128
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση Αρ. 125/2016)
26 Μαρτίου, 2018
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π., Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Τ. ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ/στές]
ΑΝΘΟΥΛΛΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Εφεσείουσας,
- v -
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Εφεσίβλητης
_________________________
Κώστας Σιαηλής μαζί με την Παναγιώτα Σιαηλή (κα), για την Εφεσείουσα
Σωτηρούλα Παπαλαζάρου (κα), Δημόσιος Κατήγορος, για τον Γενικό Εισαγγελέα,
για την Εφεσίβλητη
__________________________
Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Νικολάτος, Π.
ΑΠΟΦΑΣΗ
(ΕΧ-TEMPORE)
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, η Εφεσείουσα ήταν πρώτη Κατηγορούμενη και η αλλοδαπή Thi Muoi Nguyen ήταν η δεύτερη Κατηγορούμενη. Η Εφεσείουσα αντιμετώπισε την κατηγορία της παράνομης εργοδότησης αλλοδαπών, κατά παράβαση του άρθρου 14(Β) του Περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε. Η δεύτερη Κατηγορούμενη, από το Βιετνάμ, αντιμετώπισε την κατηγορία της παράβασης όρων αδείας εισόδου και παραμονής στη Δημοκρατία, κατά παράβαση του άρθρου 19(1)(κ) του ιδίου Νόμου, Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού άκουσε και αξιολόγησε την ενώπιον του μαρτυρία, και αφού εφάρμοσε τις πρόνοιες του σχετικού Νόμου, επί των γεγονότων, κατέληξε σε καταδίκη της πρώτης κατηγορουμένης-Εφεσείουσας και σε αθώωση της δεύτερης Κατηγορουμένης. Κατέληξε, συγκεκριμένα, ότι το άρθρο 14(Β) του Κεφ. 105, ποινικοποιεί την εργοδότηση αλλοδαπού χωρίς την απαιτούμενη, από το Νόμο, άδεια. Υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης, θεώρησε ότι η Εφεσείουσα, κατά τον ουσιώδη χρόνο εργοδότησε την αλλοδαπή, δεύτερη Κατηγορούμενη, χωρίς άδεια. Ως προς τη δεύτερη κατηγορούμενη, το πρωτόδικο Δικαστήριο αναφέρθηκε και πάλι στις σχετικές πρόνοιες του Νόμου, και κατάληξε ότι η δεύτερη κατηγορούμενη θα έπρεπε να αθωωθεί στη σχετική δεύτερη κατηγορία που αντιμετώπιζε, καθότι δεν υπήρχε ίχνος μαρτυρίας αναφορικά με τους όρους της άδειας εργασίας της αλλοδαπής - δεύτερης Κατηγορούμενης, προκειμένου να ελεγχθεί και να εξακριβωθεί το κατά πόσο η δεύτερη Κατηγορούμενη με το να εργάζεται για λογαριασμό της πρώτης Κατηγορούμενης, παραβίασε οποιονδήποτε συγκεκριμένο όρο της άδειας παραμονής και εργασίας της. Στην απουσία απόδειξης αυτών των στοιχείων, αθώωσε τη δεύτερη Κατηγορούμενη.
Η πρωτόδικη απόφαση προσβάλλεται ως εσφαλμένη με επτά λόγους έφεσης, εκ των οποίων ο πρώτος λόγος συνίσταται στο ότι η απόφαση (του πρωτόδικου Δικαστηρίου) να καταδικάσει την Εφεσείουσα, πρώτη Κατηγορούμενη, ενώ ταυτόχρονα αθώωσε την αλλοδαπή - δεύτερη Κατηγορούμενη, είναι εσφαλμένη και ότι τα συμπεράσματά του αντιστρατεύονται την κοινή λογική.
Με τους υπόλοιπους λόγους έφεσης προσβάλλεται η πρωτόδικη απόφαση ως νομικά εσφαλμένη και πλημμελής, ενώ ο λόγος έφεσης 5 αφορά στην κατ' ισχυρισμόν εσφαλμένη αξιολόγηση της μαρτυρίας του κύριου ΜΚ1 Γεώργιου Παπαγεωργίου.
Εξετάσαμε με προσοχή όλα τα ενώπιον μας στοιχεία, υπό το φως των ικανών αγορεύσεων των ευπαιδεύτων συνηγόρων των διαδίκων, σε συνάρτηση με τους λόγους έφεσης, με τους οποίους η πρωτόδικη απόφαση προσβάλλεται ως εσφαλμένη.
Κατά την κρίση μας, ο ουσιωδέστερος λόγος είναι ο πρώτος λόγος έφεσης. Αφού εξετάσαμε όλα τα στοιχεία, υπό το φως και της καθοδηγητικής απόφασης στην υπόθεση Alfonso Razon Mariano κ.α. v. Aστυνομίας, Ποινικές Εφέσεις 112/14 και 113/14, ημερομηνίας 20.11.2015, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο θα έπρεπε να έχει αθωώσει και την Εφεσείουσα - πρώτη Κατηγορούμενη, τουλάχιστον, λόγω υποβόσκουσας αμφιβολίας.
Μας φαίνεται αντιφατικό να καταλήγει το Δικαστήριο σε αθώωση του κατ' ισχυρισμόν εργοδοτούμενου και ταυτόχρονα να καταλήγει σε καταδίκη του κατ' ισχυρισμόν εργοδότη για το ότι εργοδότησε, χωρίς άδεια, τον εργοδοτούμενο.
Στη Mariano (ανωτέρω) υποδείχθηκε ότι:
«μπορεί να υπάρξουν περιπτώσεις που τα γεγονότα τυπικά να μπορούν να ενταχθούν στο Νόμο, αλλά στην ουσία να ξεφεύγουν των σκοπών του.»
Στην προκείμενη περίπτωση, η παρακολούθηση ήταν για δύο μόνο λεπτά και η κατ' ισχυρισμόν «εργοδότηση» συνίστατο σε σκούπισμα δρόμου του χωριού, κατά παράκληση της Εφεσείουσας συζύγου του Κοινοτάρχη ή κατόπιν προσφοράς της αλλοδαπής Κατηγορούμενης 2, λόγω του ότι η Εφεσείουσα ήταν γριά, και χωρίς την απόδειξη οποιουδήποτε άλλου στοιχείου εργοδοσίας.
Οι προαναφερόμενες περιστάσεις δεν εντάσσουν, κατά την κρίση μας, την παρούσα υπόθεση στους σκοπούς του Νόμου (άρθρου 14Β(1) του Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε).
Υπό τις περιστάσεις, επιτυγχάνει ο πρώτος λόγος έφεσης και, κατά συνέπεια, δεν θεωρούμε σκόπιμο να ασχοληθούμε με τους υπόλοιπους. Η έφεση επιτυγχάνει. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Η Εφεσείουσα αθωώνεται και απαλλάσσεται.
Π. Δ. Δ.
/ΜΣ