public Παμπαλλής, Κώστας Σταύρου Μιχαηλίδου, Δέσπω Σταματίου, Κατερίνα Π. Λοϊζου με Χρ. Σαμμούτα, για τον Εφεσείοντα. Ζ. Συμεού, Δημόσιος Κατήγορος, για την Εφεσίβλητη. CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2018-01-18 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο GRIGORI PLESCA ν. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Ποινική Έφεση Αρ. 20/2016, 18/1/2018 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2018:B32

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

(Ποινική Έφεση Αρ. 20/2016)

 

18 Ιανουαρίου, 2018

 

[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δικαστές]

 

GRIGORI PLESCA,

Εφεσείων,

 

ΚΑΙ

 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ,

Εφεσίβλητη.

----------

Π. Λοϊζου με Χρ. Σαμμούτα, για τον Εφεσείοντα.

 

Ζ. Συμεού, Δημόσιος Κατήγορος, για την Εφεσίβλητη.

----------

 

ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Σταματίου, Δ.

----------

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Ο εφεσείων κρίθηκε ένοχος από το Κακουργιοδικείο Λεμεσού στις κατηγορίες της συνωμοσίας κατά παράβαση των άρθρων 371, 282, 283 και 20 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, της ληστείας κατά παράβαση των άρθρων 282 και 283 και της επίθεσης προκαλούσας πραγματική σωματική βλάβη κατά παράβαση του άρθρου 243, ενώ αθωώθηκε σε δύο κατηγορίες πρόκλησης βαριάς σωματικής βλάβης κατά παράβαση των άρθρων 228(α) και 231.

 

Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες των αδικημάτων, ο εφεσείων στις 19.11.2014 συνωμότησε με δύο άλλα άτομα να διαπράξουν ληστεία σε βάρος των Nana Kislyak και Vladimir Kislyak στη Μουτταγιάκα, χρησιμοποιώντας πραγματική βία κατά της μητέρας της Nana Kislyak και έκλεψαν ένα χρηματοκιβώτιο που περιείχε το ποσό των €40.000 και τιμαλφή αξίας €689.200.

 

Κατατέθηκαν ως παραδεκτά γεγονότα ένα μεγάλο μέρος των γεγονότων που αφορούν την υπόθεση. Τα παραθέτουμε αυτούσια:

 

«Την 19/11/2014 λίγο μετά τις οκτώ το πρωί κτύπησε η πόρτα της οικίας του Vladimir Kisliak η οποία βρίσκεται στην οδό Τρικώμου 5, Μουταγιάκα στη Λεμεσό.

 

Στην οικία βρισκόταν η Παραπονούμενη 1, Ludmila Kutsia, μητέρα της Nana Kisliak, Παραπονούμενης 2 και πεθερά του Vladimir Kisliak, Παραπονούμενου 3. Οι Παραπονούμενοι 2 και 3 βρίσκονταν στο εξωτερικό. Μαζί με την Παραπονούμενη 1 διέμενε κατά τον ουσιώδη χρόνο η εγγονή της Tamara.

 

Όταν άνοιξε την πόρτα η Παραπονούμενη 1 είδε ένα άντρα να κρατά στα χέρια του ένα φάκελο, που έμοιαζε ταχυδρομικός και αφού της τον έδωσε και τον κράτησε στα χέρια της είδε ότι στο φάκελο ήταν γραμμένο το όνομα Kisliak, το οποίο είναι το όνομα της οικογένειας της κόρης της.

 

Ακολούθως ο άντρας αυτός ζήτησε από την Παραπονούμενη να του παρουσιάσει το διαβατήριο της για να δει σε ποιον παρέδωσε το δέμα.

 

Αφού η Παραπονούμενη κοίταξε σε συρτάρι του σαλονιού βρήκε το διαβατήριο εσωτερικών πτήσεων της Παραπονούμενης 2 και του το έδειξε.

 

Ο άντρας αυτός τότε ζήτησε λίγο νερό για να πιει και η Παραπονούμενη 1 παίρνοντας το δέμα μαζί της, το άφησε στο πάγκο της κουζίνας και πήρε ένα γυάλινο ποτήρι της μπύρας το οποίο έγραφε επάνω ρωσικά και στο χέρι του υπήρχε κρεμασμένο ένα λογότυπο.   

 

Το γέμισε με νερό και αφού πήγε στο σαλόνι του το πρόσφερε.  Αφού το ήπιε της είπε χαρακτηριστικά στην ρωσική γλώσσα «Τόσο πολύ ήθελα νερό».  Μιλώντας με αυτόν αφού κάτι είπε στα ρωσικά της είπε ότι μιλά και αυτός την ρωσική γλώσσα και του είπε γιατί δεν μιλούσε τόση ώρα ρωσικά.  Τον ρώτησε εάν ήταν Βούλγαρος ή Ρουμάνος αφού υπολόγισε ότι καταγόταν από αυτές τις χώρες από την εμφάνιση του και την προφορά του όταν μιλούσε Ρωσικά.  Της απάντησε ότι είναι Βούλγαρος.

 

Ακολούθως η Παραπονούμενη 1 έχασε τις αισθήσεις της.  Όταν συνήλθε ήταν δεμένη με ταινία σε μία καρέκλα στην κουζίνα και κτυπημένη.  Με τα χέρια της ξεκίνησε σιγά σιγά να κόβει την ταινία και σιγά σιγά κατάφερε να λυθεί και αφού πήγε στο υπνοδωμάτιο που ήταν το χρηματοκιβώτιο διαπίστωσε ότι το είχαν πάρει. 

 

Ακολούθως  τηλεφώνησε της Παραπονούμενης 2 στο εξωτερικό και της είπε το τι έγινε. Λίγο αργότερα ήρθε σπίτι η εγγονή της, αφού σχόλασε από το σχολείο, και, αφού της  εξήγησε τι έγινε, ειδοποίησαν την Αστυνομία η οποία ήλθε στο μέρος μετά από λίγο.  

 

Ως ανέφερε η Παραπονούμενη 1, ο δράστης ήταν ηλικίας 25-30 ετών, μέτριας σωματικής διάπλασης, ύψους 1.80 περίπου, με καστανά κοντά μαλλιά σπόντες, με ανοικτού χρώματος πρόσωπο, με ελαφρύ γένι και με ανοικτόχρωμα μάτια. 

 

Κατά την 10:43 π.μ. της ίδιας μέρας η Παραπονούμενη 2 επιβεβαίωσε ότι έλαβε τηλεφώνημα από την Παραπονούμενη 1, η οποία, στη συγχισή της, της ανέφερε ότι έχουν πρηστεί τα μάτια της και ότι κάποιος έπιασε το χρηματοκιβώτιο και την Tamara και ότι πιθανόν να της έριξαν υπνωτικό αέριο.  Αμέσως η Παραπονούμενη 2 πήρε τηλέφωνο όλους τους γνωστούς της εδώ στην Κύπρο και μετά από είκοσι περίπου λεπτά την πήρε τηλέφωνο η Tamara και της εξήγησε ακριβώς το τι έγινε.  

 

Ανάμεσα στους γνωστούς τους οποίους ειδοποίησε η Παραπονούμενη 2, ήταν και ο Μάρτυρας Κατηγορίας 6, Ανδρέας Γεωργίου, ο οποίος μετέβη στη οικία των Παραπονουμένων και ο οποίος είδε τραυματισμένη την Παραπονούμενη 1 στο πρόσωπο και με μώλωπες στα χέρια. Ο ίδιος διευθέτησε την εισαγωγή της Παραπονούμενης 1 στην εντατική μονάδα της Πολυκλινικής Υγεία, στην οποία κρατήθηκε για νοσηλεία.

 

Κατά τη νοσηλεία της η Παραπονούμενη 1 έτυχε την 20/11/2014 εξέτασης από τον Μάρτυρα Κατηγορίας 19, Δρ. Χρίστο Κυριακίδη, ο οποίος διαπίστωσε μώλωπες στο πρόσωπο, πρησμένα μάτια, μελανιασμένο λαιμό και εγκεφαλική διάσειση.

 

Την ίδια μέρα η Παραπονούμενη 1 εξετάστηκε και από τον Μάρτυρα Κατηγορίας 26, Ιατροδικαστή Δρα Νικόλα Χαραλάμπους, ο οποίος κατέληξε ότι η Παραπονούμενη 1 υπέστη τους τραυματισμούς οι οποίοι αναφέρονται στο Παράρτημα Α, το οποίο είναι η Ιατροδικαστική του Έκθεση.

 

Την 21/11/14 και γύρω στις 18:20 οι Παραπονούμενοι 2 και 3 ήλθαν στην Κύπρο εσπευσμένα.

 

Μετά από έλεγχο που έκαναν στην οικία τους διαπίστωσαν ότι κλάπηκε η περιουσία που αναφέρεται στο συνημμένο Παράρτημα Β, συνολικής αξίας €729,200. 

 

Την ίδια μέρα, 19/11/14 και περί ώρα 06:30 π.μ. ο Μάρτυρας Κατηγορίας 4, Χαράλαμπος Στυλιανού, μετέβηκε στην περιοχή του χωρίου Πεντάκωμο για να πάρει βόλτα τους σκύλους του.  Περί ώρα 10.00 π.μ., ενώ κατέβαινε από το βουνό με την ονομασία «Βίκλα», προς τη δεξιά πλευρά, στη μέση του βουνού, ευθεία προς το αυτοκίνητο του το οποίο ήταν σταθμευμένο κάτω από την αερογέφυρα του αυτοκινητόδρομου Λεμεσού - Λευκωσίας στο ύψος του χωριού Πεντακώμου, με κατεύθυνση προς τη θάλασσα, τα σκυλιά του ήθελαν να μπουν σε μια «σιηνιά». 

 

Αυτός πλησιάζοντας προς τη «σιηνιά» είδε δύο πράσινα σακάκια και μια κουβέρτα προς το καφέ χρώμα, να σκεπάζουν μέρος της.  Σήκωσε αμέσως την κουβέρτα και αντιλήφθηκε ότι υπήρχε κάτι που έμοιαζε με χρηματοκιβώτιο, είδε μιαν άλλη «κάσια» μέσα στο κουτί και δίπλα υπήρχαν δύο λιβέρια κόκκινου χρώματος.  Αμέσως ειδοποίησε την Αστυνομία.  Σ' ότι αφορά την "κάσια" που ήταν εντός του χρηματοκιβωτίου την ανακίνησε και αντιλήφθηκε ότι πρέπει να υπήρχαν αντικείμενα μέσα.  Επίσης υπήρχαν και δύο μπλοκ επιταγών στο έδαφος τα οποία πήρε και αργότερα παρέδωσε στους Αστυνομικούς.   Ο ίδιος παρέμεινε στη σκηνή μέχρι την άφιξη της Αστυνομίας.

 

Κατά την έρευνα της Αστυνομίας στη σκηνή ανευρέθηκαν και παραλήφθηκαν ως Τεκμήρια τα ακόλουθα αντικείμενα τα οποία σχετίζονται με την ως άνω ληστεία:

 

1.     Ένα χρηματοκιβώτιο και 2 βιβλιάρια επιταγών

2.     2 ζεύγη φόρμες χρώματος πράσινου

3.     3 ζεύγη γάντια χρώματος μαύρου με την επιγραφή Dragon Floatex 10

4.     Μια κουκούλα χρώματος μαύρου

5.     1 σπασμένο κινητό τηλέφωνο μάρκας Apple I-Phone

6.     1 κινητό τηλέφωνο μάρκας Sony Ericson

7.     1 κυλινδρικό τεμάχιο κολλητικής ταινίας χρώματος καφέ

8.     2 λιβέρια μάρκας Kapriol

9.     1 τσεκούρι μάρκας Eltek

10.   1 χειροψάλιδο μάρκας Forge

11.   Πινακίδες εγγραφης αυτοκινήτου με αρ. LAA 840

12.   1 κατσαβίδι μάρκας Whirlpower

13.   1 πτυσσόμενη μεταλλική ράβδος

14.   1 εργαλείο με κοκαλένια χειρολαβή χρώματος κόκκινου και  μεταλλική

        Μύτη

15.  1 ναϋλον τσάντα χρώματος μπλε η οποία περιείχε δέσμη από πλαστικούς

       συνδετήρες μιας χρήσης, μαύρου χρώματος περιτυλιγμένους με άσπρο

       χαρτομάντηλο που εντοπίστηκαν μέσα στην αριστερή κάτω τσέπη

       παντελονιού εργασίας χρώματος πράσινου ανοικτού

16.  Ρούχινο παντελόνι εργασίας χρώματος πράσινου ανοικτού

17.  Μακρομάνικο πουκάμισο εργασίας χρώματος πράσινου ανοικτού

18.  Παντελόνι εργασίας χρώματος πράσινου σκούρου

19.  Μακρομάνικο πουκάμισο εργασίας χρώματος πράσινου σκούρου

20.  Μαύρη δερμάτινη ζώνη με μπούκλα

21.  Μια μάλλινη κουβέρτα χρώματος μπεζ και καφέ η οποία ήταν δεμένη σε

       κόμπο

22.   Μια πλαστική μπουκάλα νερού «Κύκκος» 1 ½ λίτρου

23.  1 νάϋλον τσάντα χρώματος άσπρου η οποία περιείχε δέσμη από

       πλαστικούς συνδετήρες μιας χρήσης, μαύρου χρώματος

 

Τα βιβλιάρια επιταγών ήταν στο όνομα της Παραπονούμενης 2. Επίσης τα κινητά τηλέφωνα αναγνωρίστηκαν από την Παραπονούμενη 2 ως δικά της.

Στη σκηνή έγινε δειγματοληψία από σπασμένο μεταλλικό περιστρεφόμενο κομβίο του ανευρεθέντος χρηματοκιβωτίου.

 

Από την έρευνα της Αστυνομίας διεπιστώθη ότι τα λιβέρια, το τσεκούρι και το χειροψάλιδο αγοράστηκαν από το κατάστημα υλικών οικοδομής Πανίκου Αδάμου, το οποίο βρίσκεται στην οδό Μήλου στη Γερμασόγεια.

 

Από έρευνα που έγινε στο κλειστό σύστημα παρακολούθησης του εν λόγω καταστήματος διεπιστώθη ότι δύο άντρες, την 17/11/2014, μεταξύ των ωρών 16.20 και 16.30, εισήλθαν στο εν λόγω κατάστημα και αγόρασαν τα εν λόγω εργαλεία. Ο Μάρτυρας Κατηγορίας 7, Σάββας Τριμπάκκιρος, ανέφερε ότι τα εργαλεία αυτά πωλήθησαν σε δύο αλλοδαπούς άνδρες κατά την 17/11/2014 και περί ώρα 16.25.

 

Λήφθηκε οπτικό υλικό από το κατάστημα υλικών οικοδομής από το οποίο απομονώθηκαν και εκτυπώθηκαν οι φωτογραφίες υπ' αρ. 1 έως 14 του Τεκμηρίου 1. Το οπτικό υλικό παραδόθηκε από τον Μάρτυρα Κατηγορίας 8, Χρίστο Χοίρα. 

 

Η φωτογραφία 1 απεικονίζει την εξωτερική είσοδο περίφραξης του καταστήματος υλικών οικοδομής του Πανίκου Αδαμου και αυτοκίνητο μάρκας Ford Fiesta χρώματος ασημί το οποίο εισέρχεται στο χώρο του καταστήματος.

Οι φωτογραφίες 2 έως 5 απεικονίζουν το χώρο στάθμευσης του καταστήματος υλικών οικοδομής του Πανίκου Αδάμου και το αυτοκίνητο μάρκας Ford Fiesta χρώματος ασημί που σταθμεύει. Με κόκκινα βέλη υποδεικνύονται οι θέσεις του οδηγού και του συνοδηγού όπου φαίνεται να εξέρχονται 2 άτομα.

 

Οι φωτογραφίες 6 έως 14 απεικονίζουν την είσοδο και το ταμείο εντός του καταστήματος υλικών οικοδομής του Πανίκου Αδάμου. Με κόκκινα βέλη υποδεικνύονται δύο άτομα που εισέρχονται και διάφορα αντικείμενα που αγόρασαν.

 

Τα πρόσωπα των δύο ατόμων είναι ευδιάκριτα και κατόπιν ερευνών  της Αστυνομίας αυτά αναγνωρίστηκαν ως οι Α και Δ .

 

Αναφορικά με την διερεύνηση των αδικημάτων λήφθηκε επίσης οπτικό υλικό από κλειστά κυκλώματα παρακολούθησης γειτονικών οικιών της οικίας επί της οδού Τρικώμου αρ. 5 στη Μουτταγιάκα, το οποίο υλικό αναφέρεται στον ουσιώδη χρόνο διάπραξης των αδικημάτων. 

 

Συγκεκριμένα λήφθηκε οπτικό υλικό από την οικία στην οδό Λευκονοίκου αρ. 15 στη Μουτταγιάκα και από το οποίο απομονώθηκαν και εκτυπώθηκαν οι φωτογραφίες υπ' αρ. 15 έως 20 και 25 έως 30 του Τεκμηρίου 1. Το οπτικό υλικό παραδόθηκε από τον ΜΚ5 Ιωσήφ Μελικίδη. 

 

Οι φωτογραφίες 15 έως 20 απεικονίζουν την μπροστινή πλευρά της οικίας στην οδό Λευκονοίκου 15 και με κόκκινα βέλη και κύκλους υποδεικνύεται η πορεία που ακολουθεί  ένα άτομο που φαίνεται να κινείται στην περιοχή επιβαίνοντας ένα ποδήλατο. 

 

Οι φωτογραφίες 25 έως 30 απεικονίζουν την πίσω πλευρά της εν λόγω οικία και με κόκκινα βέλη και κύκλους υποδεικνύεται ένα άτομο που κινείται στο πάρκο που βρίσκεται πίσω από την οικία και ένα ανοιχτόχρωμο αυτοκίνητο. Το αυτοκίνητο, όσον αφορά το χρώμα και το μοντέλο, προσομοιάζει με το αυτοκίνητο που οδηγούσαν οι A και Δ  όταν επισκέφθηκαν το κατάστημα υλικών οικοδομής του Πανικού Αδάμου κατά την  17/11/2014.

 

Επίσης λήφθηκε οπτικό υλικό από σύστημα κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης από την οικία στην οδό Παύλου Λιασίδη αρ. 4, και από το οποίο απομονώθηκαν και εκτυπώθηκαν οι φωτογραφίες υπ' αρ. 21 έως 24 του Τεκμηρίου 1. Το οπτικό υλικό παραδόθηκε από το Μάρτυρα Κατηγορίας 18 Ανδρέα Χριστοφόρου.

 

Οι φωτογραφίες 21 έως 24 της μπροστινής πλευράς της εν λόγω οικίας και με κόκκινα βέλη και κύκλους υποδεικνύεται ένα άτομο που κινείται στην περιοχή επιβαίνοντας ένα ποδήλατο.  Επίσης διαφαίνεται και η πορεία που ακολουθεί.

 

Από τις έρευνες της Αστυνομίας διαπιστώθηκε ότι ένας εκ των δραστών της ληστείας μετέβη στην οικία των Παραπονούμενων με ποδήλατο.  Το άτομο αυτό και το ποδήλατο φαίνονται στις φωτογραφίες 15 έως 30 του Τεκμηρίου 1. Το ποδήλατο εγκαταλείφθηκε έξω από την οικία των Παραπονουμένων κατά τη διαφυγή των δραστών.

 

Η διακίνηση των Τεκμηρίων έγινε νομότυπα και με βάση τους Κανονισμούς.

 

Τα τεκμήρια που έτυχαν εξέτασης από το Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής είναι τα ανευρεθέντα και συλλεχθέντα τεκμήρια από τις σκηνές που σχετίζονται με τα υπό διερεύνηση αδικήματα.

 

Η φύλαξη της οικίας των Παραπονουμένων ήταν συνεχής και διαρκής και δεν έτυχε οποιασδήποτε παραβίασης προς επηρεασμό των ερευνών της διάπραξης των αδικημάτων.

 

Οι φωτογραφίες είναι παραδεκτό ότι λήφθησαν από το πρόσωπο που αναφέρεται στο εξώφυλλο του κάθε βιβλιαρίου και οι φωτογραφίες ανταποκρίνονται στην περιγραφή που υπάρχει στο συνημμένο αναλυτικό πίνακα περιγραφής στο τέλος του κάθε βιβλιαρίου.»

 

Εκ μέρους της κατηγορούσας αρχής κατέθεσαν περαιτέρω ο εξεταστής της υπόθεσης Αρχ/Αστ. 556, Α. Αποστόλου, ΜΚ1, ο Αρχ/Αστ. 316, Γ. Γεωργίου, ΜΚ2, και ο γενετιστής Δρ. Μ. Καριόλου, ΜΚ3. Αφού κλήθηκε σε απολογία ο εφεσείων, έδωσε ένορκη μαρτυρία.

 

Η θέση που προώθησε ο εφεσείων είναι ότι δεν είχε άμεση σχέση με τη διάπραξη των αδικημάτων. Είχε φιλικές σχέσεις με τα άλλα δύο πρόσωπα που εμπλέκοντο στη ληστεία, αφού ήταν τα μόνα πρόσωπα που γνώριζε στην Κύπρο. Έδωσε εξήγηση ως προς την ανεύρεση γενετικού υλικού επί των τεκμηρίων που ανευρέθηκαν σχετικά με την υπόθεση και, επίσης, προέβαλε τη θέση ότι ο ίδιος είχε φύγει από την Κύπρο στις 15.11.2014, δηλαδή πριν τη διάπραξη της ληστείας, από τα κατεχόμενα.

 

Τα αντικείμενα που ανευρέθηκαν τόσο στην οικία της παραπονούμενης, όσο και στο Πεντάκωμο, έτυχαν επιστημονικών αναλύσεων στο επίπεδο DNA στο Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου και προς τούτο δόθηκε μαρτυρία από το Δρα Καριόλου (ΜΚ2). Όπως έγινε αποδεκτό από το Κακουργιοδικείο και δεν αμφισβητείται, εντοπίστηκε γενετικό υλικό του εφεσείοντα, μεταξύ άλλων, σε ρουχισμό, ήτοι ένα πουκάμισο και ένα παντελόνι, σε μία μαύρη κουκούλα και γάντια, καθώς επίσης και σε μία μπουκάλα νερού. Ο εφεσείων παραδέχθηκε κατά τη μαρτυρία του ότι είχε φορέσει κατά την παραμονή του στην Κύπρο το παντελόνι και το πουκάμισο, τα οποία του έδωσαν οι δύο γνωστοί του για να πάει δουλειά. Παραδέχθηκε περαιτέρω ότι φόρεσε τη μαύρη κουκούλα και τα γάντια, ενώ βρισκόταν στην οικία των δύο γνωστών του, δίδοντας δύο διαφορετικές εξηγήσεις ως προς το λόγο που τα φόρεσε. Αρχικά ανέφερε ότι το έπραξε από «περιέργεια» για «να δει τι πράμα είναι», ενώ στην αντεξέταση ότι τα φόρεσε ενώ διασκέδαζαν «για αστείο». Αναφορικά με την άδεια μπουκάλα νερού στο στόμιο της οποίας εντοπίστηκε το γενετικό του υλικό ο εφεσείων πιθανολόγησε ότι ήπιε νερό από τη συγκεκριμένη μπουκάλα, ενώ βρισκόταν στο όχημα των δύο γνωστών του ή στο σπίτι τους. Σημειώνεται ότι στο παντελόνι, στο πουκάμισο και στο μάλλινο γάντι δότες του μικτού γενετικού υλικού που απομονώθηκε ήταν τόσο ο εφεσείων, όσο και η παραπονούμενη Liudmila Kutsia.

 

Το Κακουργιοδικείο, αφού αξιολόγησε την προσαχθείσα μαρτυρία, δεν αποδέχθηκε ως αληθινή τη μαρτυρία του εφεσείοντα και δεν αποδέχθηκε την εξήγηση που έδωσε για την ανεύρεση του γενετικού του υλικού επί των ανευρεθέντων τεκμηρίων που συνδέονται με τα υπό εξέταση αδικήματα. Κατέληξε δε, στη βάση των παραδεκτών γεγονότων και της περιστατικής μαρτυρίας που τέθηκε, ότι ο εφεσείων μαζί με άλλα δύο άτομα εισήλθαν εντός της οικίας των παραπονουμένων, επιτέθηκαν και άσκησαν βία εναντίον της Liudmila Kutsia και έκλεψαν το χρηματοκιβώτιο και άλλα τιμαλφή. Επέβαλαν δε σ΄ αυτόν ποινή φυλάκισης δέκα ετών για την κατηγορία της ληστείας που ήταν η σοβαρότερη που αντιμετώπισε.

 

Ο εφεσείων αρχικά αμφισβήτησε με την έφεσή του τόσο την καταδίκη όσο και την ποινή, τελικά όμως παρέμεινε η έφεση εναντίον της καταδίκης και περιορίστηκε σε δύο μόνο λόγους έφεσης.

 

Με τον πρώτο λόγο έφεσης ο εφεσείων θεωρεί λανθασμένο το συμπέρασμα του Κακουργιοδικείου ότι η ύπαρξη γενετικού υλικού DNA του εφεσείοντα επί αριθμού αντικειμένων καταδεικνύει την παρουσία του και τη συμμετοχή του στα υπό κρίση αδικήματα. Με το δεύτερο λόγο έφεσης ο εφεσείων προβάλλει ότι λανθασμένα το πρωτόδικο Δικαστήριο θεώρησε, με βάση τα παραδεκτά γεγονότα, ότι αποδείχθηκε πως η παραπονούμενη κτυπήθηκε κατά τη διάρκεια της ληστείας και/ή ότι οι δράστες «κατά την είσοδό τους στην εν λόγω οικία άσκησαν σωματική βία εναντίον της παραπονούμενης Liudmila Kutsia, την κτύπησαν και επέφεραν σ΄ αυτήν τις σωματικές βλάβες, που καταγράφονται στα παραδεκτά γεγονότα.».

 

Ο εφεσείων προβάλλει, σε συνάρτηση με τον πρώτο λόγο έφεσης, ότι έδωσε ενόρκως εύλογη εξήγηση για την ύπαρξη γενετικού του υλικού επί αντικειμένων που ανευρέθησαν και αυτή δεν θα μπορούσε να απορριφθεί εφόσον κρινόταν αντικειμενικά ως πιθανή και εύλογη. Ως εκ τούτου το Κακουργιοδικείο θα έπρεπε να τον απαλλάξει από τις κατηγορίες ασχέτως αν γενικά δεν είχε αποκομίσει καλή εντύπωση από τη μαρτυρία του. Περαιτέρω, προβάλλεται η θέση ότι, εκτός από εικασίες, το Δικαστήριο δεν μπορούσε να καταλήξει σε συμπέρασμα πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι ο εφεσείων διέπραξε οποιαδήποτε από τα αδικήματα στα οποία βρέθηκε ένοχος, στη βάση μόνο της ανεύρεσης γενετικού  υλικού στα ρούχα για τα οποία μάλιστα δόθηκε εξήγηση. Χαρακτηριστικό είναι, σύμφωνα πάντοτε με τον εφεσείοντα και το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε το Δικαστήριο, ότι κατά το χρόνο διάπραξης των αδικημάτων, τουλάχιστον δύο εκ των δραστών είχαν καλύψει τα κεφάλια τους με κουκούλες, κάτι το οποίο βασίζεται σε υποθέσεις και όχι στα περιστατικά της υπόθεσης.

 

Το Κακουργιοδικείο αξιολόγησε τη μαρτυρία του εφεσείοντα και δεν την έκρινε ως αληθινή. Αυτό δεν αμφισβητείται με την έφεση. Εκείνο που ουσιαστικά επικαλείται ο εφεσείων είναι ότι, από τη στιγμή που δόθηκε μία εξήγηση ως προς το πώς ανευρέθη το γενετικό του υλικό στα ανευρεθέντα τεκμήρια και αυτή η εξήγηση είναι λογική, το Δικαστήριο θα έπρεπε να προχωρήσει στην αθώωση του εφεσείοντα, καθότι το μόνο στοιχείο που τον συνέδεε με τη διάπραξη των αδικημάτων ήταν το γενετικό του υλικό σ΄ αυτά τα τεκμήρια.

 

Ο λόγος έφεσης δεν ευσταθεί.

 

Η ανεύρεση γενετικού υλικού του εφεσείοντα σε τεκμήρια που συνδέονταν με τη ληστεία, αποτέλεσε τους κρίκους της περιστατικής μαρτυρίας επί των οποίων στηρίχθηκε η καταδίκη του. Είναι γνωστές οι αρχές ως προς τη σημασία της περιστατικής μαρτυρίας. Όπως τονίσαμε στην πρόσφατη απόφαση Άθως Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση 96/2016, ημερομηνίας 28.11.2017, ECLI:CY:AD:2017:B430, «.η περιστατική μαρτυρία δεν αποτελεί υποδεέστερη μορφή μαρτυρίας. Το σωρευτικό αποτέλεσμα της περιστατικής μαρτυρίας πρέπει, για να δικαιολογεί την καταδίκη του κατηγορουμένου, να συνάδει συμπερασματικά με την ενοχή του κατηγορουμένου. Η αιτιώδης σχέση μεταξύ της περιστατικής μαρτυρίας και της ενοχής του κατηγορουμένου πρέπει να είναι άμεση, αφενός, και να μην μπορεί να συμβιβαστεί, αφετέρου, με άλλη λογική ερμηνεία της περιστατικής μαρτυρίας (Fournides v. Republic (1986) 2 CLR 73). Η περιστατική μαρτυρία μπορεί να αποτελέσει βάση για την καταδίκη του κατηγορουμένου μόνο όταν τεκμηριώνει ως θέμα λογικής συνέπειας μέσα στα πλαίσια της ανθρώπινης εμπειρίας στην ενοχή του (Παφίτης ν. Δημοκρατίας (1990) 2 ΑΑΔ 102).»

 

Τα αποτελέσματα γενετικών εξετάσεων προσφέρουν περιστατική μαρτυρία η οποία μπορεί από μόνη της σε κατάλληλη περίπτωση να θεμελιώσει ενοχή, όπως αναφέρθηκε χαρακτηριστικά στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Νικολάου (Αρ.1)(2010) 2 ΑΑΔ 525[1].

 

Ο εφεσείων στη μαρτυρία του έδωσε εξήγηση για το λόγο που ανευρέθη το γενετικό του υλικό στα διάφορα τεκμήρια που συνδέονται με τη ληστεία και η μαρτυρία του αξιολογήθηκε, κατά την κρίση μας, με αντικειμενικό τρόπο από το Κακουργιοδικείο, το οποίο, για λόγους που λεπτομερώς εξήγησε στην απόφασή του, δεν αποδέχθηκε την εκδοχή του. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η εξήγηση που προβάλλει ένας κατηγορούμενος θα πρέπει να αξιολογείται στη βάση της λογικής των περιστατικών της υπόθεσης και όχι in abstracto, δηλαδή θα πρέπει, κάτω από τα περιστατικά της συγκεκριμένης υπόθεσης, η εξήγηση που προβάλλεται να είναι εύλογη. Εδώ, το Κακουργιοδικείο απέρριψε ορθά, κατά την άποψή μας, για τους λόγους που εξηγούνται με λεπτομέρεια στην απόφαση, την εξήγηση που δόθηκε από τον εφεσείοντα.

 

Το Κακουργιοδικείο, στηριζόμενο στην επιστημονική μαρτυρία με βάση την οποία ο εφεσείων συνδέθηκε με αντικείμενα τα οποία σχετίζονται με τα επίδικα αδικήματα και τα οποία ανευρέθηκαν σε χρονικό διάστημα περίπου δύο ωρών αμέσως μετά τη διάπραξη των αδικημάτων, συνέδεσε τον εφεσείοντα με τη διάπραξή τους.

 

Σε συνάρτηση με τις δύο κουκούλες που ανευρέθηκαν Τεκμ. 21 και 54, το Κακουργιοδικείο παρατήρησε τα ακόλουθα: Η κουκούλα Τεκμ. 24 ανευρέθηκε στο σπίτι των παραπονουμένων και εντοπίστηκε σ΄αυτή το γενετικό υλικό της Liudmila Kutsia και του Α. Στην κουκούλα Τεκμ. 21 η οποία ανευρέθηκε στο Πεντάκωμο, δύο ώρες περίπου μετά τη ληστεία, εντοπίστηκε το γενετικό υλικό του εφεσείοντα ενώ στο εξωτερικό μέρος εντοπίστηκε μεικτό γενετικό υλικό και δεν μπορεί να αποκλειστεί ο εφεσείων και η Luidmila Kutsia να είναι δότες αυτού του γενετικού υλικού.

 

Με δεδομένο ότι αυτά τα γεγονότα δεν αμφισβητούνται και στη βάση των υπολοίπων παραδεκτών γεγονότων, δεν θεωρούμε λανθασμένο το εύρημα του Κακουργιοδικείου ότι «κατά το χρόνο διάπραξης των αδικημάτων τουλάχιστον δύο εκ των δραστών είχαν καλυμμένα τα κεφάλια τους με κουκούλες».

 

Σε συνάρτηση με το δεύτερο λόγο έφεσης, ο εφεσείων προβάλλει ότι δεν προκύπτει πουθενά από την επιστημονική μαρτυρία ο χρόνος κατά τον οποίο η παραπονούμενη δέχθηκε επίθεση έτσι ώστε να μπορεί να καταλήξει σε συμπέρασμα κατά πόσο ασκήθηκε βία σ΄ αυτή κατά τη διάρκεια διάπραξης του αδικήματος.

 

Είναι σαφές από τα παραδεκτά γεγονότα ότι η παραπονούμενη έχασε τις αισθήσεις της μετά που άνοιξε την πόρτα και εισήλθε σ΄ αυτήν ένας από τους δράστες και, όταν συνήλθε, βρισκόταν κτυπημένη, δεμένη με ταινία σε μία καρέκλα στην κουζίνα. Αφού, δε, κατάφερε να λυθεί διαπίστωσε ότι έλειπε το χρηματοκιβώτιο από το υπνοδωμάτιο. Συνεπώς, είναι σαφές ότι η βία που ασκήθηκε στην παραπονούμενη σχετίζεται με τη ληστεία. Σύμφωνα με το άρθρο 282 του Ποινικού Κώδικα «Όποιος κλέβει κάτι και κατά ή αμέσως πριν ή αμέσως μετά το χρόνο της κλοπής, χρησιμοποιεί ή απειλεί να χρησιμοποιήσει πραγματική βία εναντίον οποιουδήποτε προσώπου ή περιουσίας...». Συνεπώς, αυτό που πρέπει να αποδειχθεί είναι κατά πόσο χρησιμοποιήθηκε βία κατά ή αμέσως πριν ή αμέσως μετά το χρόνο της κλοπής. Στη βάση των παραδεκτών γεγονότων προκύπτει σαφώς ότι η βία που ασκήθηκε στην παραπονούμενη σχετίζεται με τη ληστεία και καλύπτεται από την πιο πάνω νομοθετική διάταξη.

 

Κατά συνέπεια, απορρίπτεται και ο δεύτερος λόγος έφεσης.

 

Η έφεση απορρίπτεται.

 

 

ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.

 

 

ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.

 

 

ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.

 

 

 

 

/ΧΤΘ