|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2018:D28
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πoινική ΄Εφεση αρ.173/2017)
17 Ιανουαρίου, 2018
Μ.Μ.ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π., Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ., Τ.ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ,
SLOBODAN POPOVIC
Εφεσείοντος,
ν.
NIKOΥ ΚΙΤΤΗ
Εφεσίβλητου.
- - - - - - - - -
Π.Αττάου, για τον εφεσείοντα
Π.Χ΄Παναγιώτου, για τον εφεσίβλητο
- - - - - - - - -
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Η ομόφωνη απόφαση μας θα δοθεί από τη Δικαστή Τ.Ψαρά-Μιλτιάδου.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.: Η παρούσα έφεση αφορά σε ιδιωτική ποινική διαδικασία με την οποία η Εταιρεία B&G Trading Ltd ως κατηγορούμενη 1, και ο εφεσείων ως κατηγορούμενος 2, διευθυντής αυτής, κρίθηκαν ένοχοι στο αδίκημα πρόκλησης μη εξόφλησης επιταγής χωρίς εύλογη αιτία κατά παράβαση των αρθ.305Α(2) και 20 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154.
Η ευθύνη του εφεσείοντα προσδιορίστηκε στο ότι, ως διευθυντής της κατηγορούμενης 1 παρείχε συνδρομή σ΄αυτή με την υπογραφή και την έκδοση της επιταγής της ΣΠΕ Αλληλεγγύης Λτδ με αριθμό που αναγράφεται και για το ποσό των €35.000 επ΄ονόματι και εις διαταγή του εφεσίβλητου, η οποία επιταγή αφού εμφανίστηκε στην Τράπεζα εντός ευλόγου χρόνου από την ημερομηνία κατά την οποία κατέστη πληρωτέα, δεν εξοφλήθη συνεπεία του ότι ο εκδότης της προκάλεσε την μη εξόφληση της χωρίς εύλογη αιτία ή και επεστράφη απλήρωτη με την ένδειξη «Η πληρωμή έχει ανακληθεί από τον εκδότη της επιταγής».
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού άκουσε τον ίδιο τον παραπονούμενο (ΜΚ1), το Γιώργο Σάββα - υπάλληλο της ως άνω ΣΠΕ (ΜΚ2) και αφού θεώρησε ότι στοιχειοθετείτο εκ πρώτης όψεως υπόθεση, τον ίδιο τον εφεσείοντα, προχώρησε στην τελική του ετυμηγορία περί στοιχειοθέτησης των κατηγοριών. Ακολούθως δε επέβαλε ποινή 6 μηνών φυλάκισης στον εφεσείοντα και χρηματική ποινή στην κατηγορούμενη 1.
Τα πρωτόδικα ευρήματα, κατόπιν της θετικής κατάταξης της μαρτυρίας της πλευράς του εφεσίβλητου και της αρνητικής του ιδίου του εφεσείοντα, διατυπώθηκαν ως εξής:
Η εταιρεία G.N.P.K. Limited ασχολείτο μεταξύ άλλων με τη λειτουργία και διαχείριση υπεραγοράς με την επωνυμία Elomas-Cash and Carry στην Λάρνακα. Κατά τον επίδικο χρόνο διευθυντής και μέτοχος της εταιρείας ήταν ο Γιώργος Κιττής, υιός του παραπονούμενου Νίκου Κιττή.
Η Κατηγορούμενη 1 εταιρεία συστάθηκε στις 14.05.13 και ο εφεσείων ήταν διευθυντής της. Μέτοχοι εξ ημισείας ήταν ο εφεσείων και ο Γιώργος Κιττής. Περί τον Απρίλιο 2013 συμφωνήθηκε προφορικά μεταξύ του Γιώργου Κιττή και του εφεσείοντα η αγορά της επιχείρησης της υπεραγοράς. Τον ίδιο χρόνο ο εφεσείων ανέλαβε κατοχή της υπεραγοράς και ξεκίνησε να λειτουργεί την επιχείρηση. Στις 12.6.2013 υπεγράφη μεταξύ της εταιρείας G.N.P.K. Limited και της κατηγορούμενης εταιρείας, συμφωνία πώλησης της επιχείρησης.
Η εταιρεία G.N.P.K. Limited διατηρούσε στην ΣΠΕ Μακράσυκας τραπεζικό λογαριασμό με εγκεκριμένο πιστωτικό όριο. Εγγυητές για την αποπληρωμή του εν λόγω χρεωστικού υπολοίπου του λογαριασμού ήταν ο παραπονούμενος και η σύζυγος του.
Στα πλαίσια της συμφωνίας για την αγορά της επιχείρησης συμφωνήθηκε πως ο εφεσείων και η κατηγορούμενη εταιρεία θα εξοφλούσαν το χρεωστικό υπόλοιπο του λογαριασμού, το οποίο, κατά τον επίδικο χρόνο, ανερχόταν περίπου σε €35.000. Ένεκα της παράλειψης τους όμως να προχωρήσουν με την εξόφληση του χρεωστικού υπολοίπου, ο παραπονούμενος συμφώνησε να το εξοφλήσει ο ίδιος ώστε εκείνος και η σύζυγος του να απαλλαγούν από την εγγύηση που παρείχαν και όπως το ποσό των €35.000 του επιστραφεί από την κατηγορούμενη 1 εταιρεία με μηνιαίες δόσεις €600, αρχομένων από 1.9.2013.
Ο εφεσείων υπέγραψε στις 28.8.2013 εκ μέρους της κατηγορούμενης 1 εταιρείας, ενώπιον του παραπονούμενου, την επίδικη επιταγή, αφήνοντας την κενή. Ταυτόχρονα κατέγραψε στο τεκμήριο 2 τη συμφωνία στην οποία είχαν καταλήξει πιο πάνω.
Ο δε παραπονούμενος εξόφλησε ολόκληρο το χρεωστικό υπόλοιπο του επίδικου λογαριασμού.
Ο εφεσείων είχε αναλάβει την κατοχή και λειτουργία της επιχείρησης της υπεραγοράς από τον Απρίλιο του 2013 και η λειτουργία της συνεχίστηκε απρόσκοπτα μέχρι και τα τέλη Σεπτεμβρίου, αρχές Οκτωβρίου 2013..
Ο εφεσείων και η κατηγορούμενη εταιρεία δεν κατέβαλαν στον παραπονούμενο τις μηνιαίες δόσεις των €600 έκαστη για τους μήνες Σεπτέμβριο, Οκτώβριο και Νοέμβριο 2013. Περί τις αρχές Δεκεμβρίου 2013 ο παραπονούμενος επεδίωξε συνάντηση με τον εφεσείοντα κατά την οποία ο τελευταίος τον ενημέρωσε ότι δεν πρόκειτο να προβεί σε αποπληρωμή του ποσού των €35.000. Ως η μεταξύ των μερών συμφωνία, όπως αποτυπώνεται στο Τεκμήριο 2, ο παραπονούμενος συμπλήρωσε την επίδικη επιταγή για ολόκληρο το οφειλόμενο προς αυτόν ποσό και την κατέθεσε προς πληρωμή πλην όμως δεν τιμήθηκε όταν κατατέθηκε προς πληρωμή ένεκα του ότι ο εφεσείων είχε ανακαλέσει την πληρωμή της με γραπτές οδηγίες που έδωσε προς την τράπεζα ημερ. 11.12.2013 Ο λόγος ανάκλησης που δήλωσε ήταν «παράβαση συμφωνίας» Σχετική σφραγίδα στην οποία δεικνύεται η ανάκληση της επιταγής ως ο λόγος μη πληρωμής της έχει τοποθετηθεί στην επιταγή από την τράπεζα. Η επίδικη επιταγή Τεκμήριο 1 παραμένει απλήρωτη μέχρι σήμερα. Κατά τον χρόνο που η επιταγή κατέστη πληρωτέα, ο τραπεζικός λογαριασμός της κατηγορούμενης εταιρείας παρουσίαζε χρεωστικό υπόλοιπο ενώ δεν είχε εγκεκριμένο όριο παρατραβήγματος.
Με βάση τα πιο πάνω γεγονότα κρίθηκε ότι στοιχειοθετείται το αδίκημα του άρθ.305Α(2) του Ποινικού Κώδικα.
Πλήττεται η πρωτόδικη καταδίκη με 7 λόγους έφεσης, τους οποίους ο ίδιος ο εφεσείων συνοψίζει στο διάγραμμα του. Αριθμός λόγων αφορά τη συμπλήρωση της επιταγής από τον παραπονούμενο. Υποστηρίζει ο εφεσείων ότι έσφαλε το πρωτόδικο Δικαστήριο, εφόσον δεν εξέτασε εάν είχε δοθεί εντολή ή συγκατάθεση από τον εφεσείοντα, προκειμένου να συμπληρωθεί η επιταγή από τον εφεσίβλητο (Λόγος 1 και 2). Ομοίως προσβάλλει ως λανθασμένο το επ΄αυτού εύρημα του, ότι η συμπλήρωση έγινε δυνάμει της μεταξύ τους συμφωνίας «ως αποτυπώνεται στο τεκμ.2» (Λόγος 3 και 6). Ακόμα πλήττεται εν γένει το εύρημα που αφορά τη συμφωνία που προηγήθηκε της παράδοσης της επιταγής. Είναι η θέση του εφεσείοντα ότι ο εφεσίβλητος ως έχων το βάρος της απόδειξης, έπρεπε να προσκομίσει την επίδικη συμφωνία ενώ η εξ ακοής μαρτυρία εν προκειμένω δεν είχε βαρύτητα και αξία. (Λόγοι 4, 5 και 7).
΄Εχουμε εξετάσει τις θέσεις του εφεσείοντα και δεν θα συμφωνήσουμε με αυτές.
Το τεκμ.2 ήταν το αντίγραφο της επίδικης επιταγής - πριν να συμπληρωθεί από τον εφεσείοντα - που περιείχε την εντολή και τη συγκατάθεση του εφεσείοντα για τη συμπλήρωση της επιταγής.
Με την ιδιόχειρη γραφή του εφεσείοντα επί του τεκμ.2 αναγράφοντο τα εξής:
«28/08/2013
CHQ NO. 43741701 SPE ALLILEGGIS
BLANK ISSUE AS THE GUARANTEE FOR PAYMENT OF INSTALMENTS OF €600 - EVERY MONTH STARTED FROM SEPTEMBER 2013 TILL ACCOUNT CLEAR. ACCOUNT DEBIT €35.000 WITH MR NICK KITTIS"
H εγγύηση της πληρωμής των δόσεων των €600 μέχρι εξόφλησης του ποσού των €35,000 του λογαριασμού επ΄ωφελεία του παραπονούμενου, ως διατυπώθηκε πιο πάνω, συνοδευόμενη με την παράδοση της λευκής αλλά υπογεγραμμένης επιταγής περιείχε την εντολή η οποία ενεργοποιείτο αμέσως μόλις υπήρχε παράλειψη πληρωμής δόσης. Δεν θα μπορούσε να έχει άλλο νόημα η ίδια η πράξη της παράδοσης της επιταγής και η συμπλήρωση του τεκμ.2. Μία κενή - πλην υπογεγραμμένη βέβαια επιταγή - εφόσον συμπληρωθεί ως προς τα στοιχεία της από άλλο πρόσωπο είναι επιταγή, νοουμένου η συμπλήρωση γίνεται με την εντολή ή συγκατάθεση του εκδότη της (Βλ. Bytes on Bills of Exchange, 24th ed. p.31-33 και Chalmers and Guest on Bills of Exchange and Cheques, 17th ed. p.102 και επ.)
Στο Ηalsbury's Laws of England, third ed. vol.3, p.165-166 αναφέρονται ευσύνοπτα τα εξής:
267. "Blank signature. The delivery by the signer of a simple signature upon a blank stamped paper in order that the paper may be converted into a bill or note operates as a prima facie authority to fill the paper up as a complete instrument for any amount that the stamp will cover, using the signature for that of the drawer, acceptor, maker, or indorser (f). A blank acceptance may be converted into a complete instrument after the death of the acceptor, and this is the case even where the party to whom the blank acceptance was delivered also dies, if his administrator inserts his own name as drawer (g).
268. Incomplete instrument. Where a person is in possession of an instrument wanting in any material particular, he has prima facie authority to fill up the omission in any, way he thinks fit (h). But, in order that any such instrument when completed may be enforceable against any person who became a party thereto prior to its completion, it must be filed up within a reasonable time (i), and strictly in accordance with the authority given"
Συνεπώς οι σχετικοί λόγοι έφεσης (Λόγοι 1, 2, 3 και 6) δεν έχουν αντίκρισμα. Παραμένουν να εξεταστούν οι Λόγοι 4, 5 και 7. Tο κύριο παράπονο του εφεσείοντα αναφορικά με αυτή την ομάδα λόγων έφεσης, αφορά το καταλυτικό της παράλειψης της πλευράς του εφεσίβλητου να καταθέσει την ίδια τη συμφωνία που προηγήθηκε του τεκμ.2 και της παράδοσης της μη συμπληρωμένης επιταγής.
Η συμφωνία αυτή του Ιουνίου 2013 είχε ως μέρη τα πρόσωπα που αναφέρθησαν πιο πάνω (πάντως όχι τον παραπονούμενο) και η ύπαρξη και το περιεχόμενο της, είχαν μόνο εισαγωγικό - ας μας επιτραπεί ο όρος - ενδιαφέρον για τα μετέπειτα γεγονότα και τη συμφωνία που το τεκμ.2 ενσωμάτωνε, συμφωνία που αφορούσε άμεσα τον παραπονούμενο. Η συμφωνία αυτή, τεκμ.2, είχε αυτοτέλεια και εξηγούσε τα γεγονότα της έκδοσης και τελικά της συμπλήρωσης της επίδικης επιταγής.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο ενδελεχώς αξιολογώντας τη μαρτυρία και με ορθό σημείο αναφοράς τη συμφωνία, τεκμ.2, εξήγησε, γιατί η όλη εκδοχή του εφεσείοντα για τη σημασία της συμφωνίας που δε κατατέθηκε, δεν είχε ούτε μπορούσε να είχε τέτοια αξία ώστε να έπληττε τη θετική αξιολόγηση του εφεσίβλητου και την αρνητική του εφεσείοντα. Ακριβώς η εξ ακοής αναφορά στο εισαγωγικό μέρος των γεγονότων ετέθη στο σωστό πλαίσιο βαρύτητας της με βάση το άρθ.27 του περί Αποδείξεως Νόμου, Κεφ.9 και ορθά δεν εκρίθη καθοριστικό το ότι δεν κατατέθη ως τεκμήριο.
Συνεπώς και οι λόγοι έφεσης αυτής της ομάδας δεν κρίνονται βάσιμοι.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα €2,000 εναντίον του εφεσείοντα.
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.