|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2017:B248
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Εφεση Αρ. 22/2015)
7 Ιουλίου, 2017
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π., ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ/ΣΤΕΣ]
LEANDRO SOARES DE ALMEIDA,
Εφεσείων,
ν.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
_ _ _ _ _ _
Κ. Ευσταθίου, για τον Εφεσείοντα.
Ζ. Συμεού, Δημόσιος Κατήγορος, για την Εφεσίβλητη.
_ _ _ _ _ _
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δοθεί από τον Νικολάτο, Π.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ex tempore
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Ο κατηγορούμενος-Εφεσείων βρέθηκε ένοχος μετά από παραδοχή του στις κατηγορίες της εισαγωγής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Α΄, δηλαδή 2.831,9 γρ. κοκαΐνης, κατά παράβαση του άρθρου 4(1)(α) του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77, πρώτη κατηγορία, της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Α΄, κατά παράβαση του άρθρου 6(1)(2) του προαναφερόμενου νόμου, δεύτερη κατηγορία και της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Α΄, με σκοπό την προμήθεια σε άλλο πρόσωπο κατά παράβαση των άρθρων 5(1)(β) και 6(1)(3) του προαναφερόμενου νόμου, τρίτη κατηγορία.
Το πρωτόδικο δικαστήριο, που είναι το Κακουργιοδικείο Λάρνακας, αναφέρθηκε στα γεγονότα της υπόθεσης και τις συνθήκες υπό τις οποίες ο κατηγορούμενος-Εφεσείων, ο οποίος κατάγεται από τη Βραζιλία και ήταν κατά την επιβολή της ποινής ηλικίας 23 ετών, όταν αφίχθηκε στο αεροδρόμιο Λάρνακας, προερχόμενος από το Σάο Πάολο μέσω Abu Dabi, στον έλεγχο των αποσκευών του ανακαλύφθηκε η προαναφερόμενη ποσότητα κοκαΐνης.
Το πρωτόδικο δικαστήριο στην απόφαση αναφορικά με την ποινή που επέβαλε, αναφέρθηκε στους ελαφρυντικούς παράγοντες που επενέργησαν υπέρ του Εφεσείοντα στην επιμέτρηση της ποινής και που ήταν, μεταξύ άλλων, η άμεση παραδοχή και ομολογία του, το λευκό του ποινικό μητρώο, το νεαρό της ηλικίας του, οι οικογενειακές και προσωπικές του περιστάσεις και οι συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων οι οποίες αποδόθηκαν, σύμφωνα με τον ευπαίδευτο συνήγορό του, στα μεγάλα οικονομικά προβλήματα που αυτός αντιμετώπιζε. Το πρωτόδικο δικαστήριο αναφέρθηκε και στη σοβαρότητα των αδικημάτων για τα οποία βρέθηκε ένοχος ο Εφεσείων και στην ανώτατη προβλεπόμενη από το νόμο ποινή, που είναι η διά βίου φυλάκιση για την κατηγορία της εισαγωγής ελεγχόμενου φαρμάκου, η 12ετής φυλάκιση για την κατηγορία της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου και η διά βίου φυλάκιση για την κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου, Τάξεως Α΄ με σκοπό την προμήθεια. Η σοβαρότητα των εγκλημάτων αυτών σε συνδυασμό με την πολύ μεγάλη συχνότητα διάπραξής τους, υπογραμμίστηκε από το πρωτόδικο δικαστήριο, το οποίο θεώρησε ότι θα έπρεπε, στην περίπτωση αυτή, να επιβληθεί αποτρεπτική ποινή. Πρόσθεσε ότι το καθήκον της εξατομίκευσης της ποινής δεν μειώνεται ούτε ατονεί ακόμα και στα σοβαρότερα των αδικημάτων, ταυτόχρονα όμως δεν θα πρέπει να επηρεάζεται η αποτρεπτικότητα της ποινής. Το πρωτόδικο δικαστήριο αναφέρθηκε σε σχετική νομολογία, παρατήρησε ότι η καθαρότητα της επίδικης κοκαΐνης ανερχόταν στο 69% και αφού αξιολόγησε όλα τα ενώπιόν του στοιχεία επέβαλε στον κατηγορούμενο-Εφεσείοντα ποινή φυλάκισης 10 ετών στην πρώτη κατηγορία, ποινή φυλάκισης 10 ετών στην τρίτη κατηγορία και καμία ποινή στη δεύτερη κατηγορία, ενώ οι ποινές της πρώτης και τρίτης κατηγορίας ήταν συντρέχουσες και ο χρόνος που ο κατηγορούμενος-Εφεσείων βρισκόταν σε προφυλάκιση συνυπολογίστηκε βάσει του άρθρου 117(1) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφάλαιο 155.
Η προαναφερόμενη ποινή των δέκα ετών φυλάκισης προσβάλλεται με την παρούσα έφεση, ως έκδηλα υπερβολική. Προσβάλλεται επίσης, επειδή, κατ΄ ισχυρισμό, το πρωτόδικο δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του και δεν εκτίμησε δεόντως μετριαστικούς παράγοντες, οι οποίοι συνηγορούν υπέρ της επιβολής επιεικέστερης ποινής στον Εφεσείοντα, ενόψει των ειδικών προσωπικών του περιστάσεων και των συνθηκών και των γεγονότων που περιβάλλουν την υπόθεση αυτή και τη διάπραξη των συγκεκριμένων εγκλημάτων. Ο ευπαίδευτος συνήγορος του Εφεσείοντα αναφέρθηκε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι ο Εφεσείων, ένα νεαρό παιδί, με νεαρότατη σύζυγο ηλικίας 16 ετών και ένα παιδί που είναι βρέφος, κατάγεται από τη Βραζιλία, η οικογένειά του βρίσκεται εκεί και επομένως οι συνθήκες υπό τις οποίες θα εκτίσει την ποινή του καθίστανται ιδιαίτερα σκληρές για τον ίδιο. Αναφέρθηκε επίσης στο γεγονός ότι ο Εφεσείων ήταν ο μεταφορέας μόνο, το «βαποράκι» των ναρκωτικών, ανέλαβε αυτό το ρόλο λόγω της δεινής του οικονομικής κατάστασης και ενώ έδωσε το όνομα του προμηθευτή του στη Βραζιλία, ο μόνος που κατηγορήθηκε είναι ο ίδιος.
Εξετάσαμε με προσοχή όλα τα ενώπιόν μας στοιχεία, περιλαμβανομένων των συνθηκών υπό τις οποίες διαπράχθηκαν τα αδικήματα, των προσωπικών και οικογενειακών περιστάσεων του νεαρού Εφεσείοντα και το γεγονός ότι βρίσκεται μακριά από την πατρίδα του και την οικογένειά του. Όμως, είναι αδύνατο να αγνοήσουμε την εξαιρετικά μεγάλη σοβαρότητα των αδικημάτων της πρώτης και τρίτης κατηγορίας, τα οποία διέπραξε και παραδέχθηκε ο Εφεσείων. Τόσο η εισαγωγή όσο και η κατοχή με σκοπό την προμήθεια ναρκωτικών Τάξεως Α΄ και ειδικά κοκαΐνης σχεδόν τριών κιλών της καθαρότητας του 69%, είναι εγκλήματα τα οποία επισύρουν ανώτατη ποινή φυλάκισης την διά βίου φυλάκιση. Παρόλα τα ελαφρυντικά του Εφεσείοντα, τα οποία κατά την κρίση μας λήφθηκαν δεόντως υπόψη από το πρωτόδικο δικαστήριο και τους αποδόθηκε η δέουσα σοβαρότητα, εκτιμούμε ότι η πολυετής ποινή φυλάκισης των δέκα ετών που επιβλήθηκε στον συγκεκριμένο Εφεσείοντα, για τα συγκεκριμένα εγκλήματα, βρίσκεται εντός των ορθών πλαισίων και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί με οποιοδήποτε τρόπο ως έκδηλα υπερβολική ώστε να δικαιολογείται η επέμβαση του Εφετείου. Σχετική είναι και η υπόθεση Φραγκίσκου ν. Δημοκρατίας, Ποινική Εφεση Αρ. 222/2014, ημερ. 25.11.2015, ECLI:CY:AD:2015:B779, στην οποία το Εφετείο τόνισε τη σοβαρότητα των εγκλημάτων αυτής της φύσεως και ειδικά τη σοβαρότητα του ρόλου του μεταφορέα των ναρκωτικών αλλά αναφέρθηκε και στους ελαφρυντικούς παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη και τις καθιερωμένες αρχές της νομολογίας. Επεξηγήθηκε επίσης, με αναφορά στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Σατανά κα (1996) 2 ΑΑΔ 257, 260 ότι:
«Η μη τιμωρία τρίτου προσώπου αναμεμειγμένου σε εγκληματική δράση δεν συνιστά αφ΄ εαυτής παράγοντα μετριαστικό της ποινής. Μόνον όπου αυτή οφείλεται σε ευνοϊκή μεταχείριση του παραβάτη από την κατηγορούσα αρχή μπορεί να προσμετρήσει ως μετριαστικό στοιχείο στο πλαίσιο της εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης των παραβατών.»
Στην πιο πάνω υπόθεση, η οποία αφορούσε κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β, ήτοι 20.401 γρ. κάνναβης με σκοπό την προμήθεια, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 12 ετών ως μη έκδηλα υπερβολική και ως πρέπουσα υπό τις περιστάσεις.
Στην προκείμενη περίπτωση βέβαια, η ποσότητα των ναρκωτικών ήταν πολύ μικρότερη των 20 κιλών, αλλά τα ναρκωτικά ήταν Τάξεως Α΄, ήταν κοκαΐνη, μεγάλης καθαρότητας, σχεδόν τριών κιλών.
Υπό το φως όλων των πιο πάνω η έφεση απορρίπτεται καθότι δεν είναι δυνατό να συμφωνήσουμε με την εισήγηση του ευπαιδεύτου συνηγόρου του Εφεσείοντα ότι η ποινή ήταν έκδηλα υπερβολική υπό τις περιστάσεις ή ότι εντοπίζεται οποιοδήποτε σφάλμα αρχής στην απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου.
Η έφεση απορρίπτεται.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
ΣΦ.