|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2016:B230
(2016) 2 ΑΑΔ 385
10 Μαΐου, 2016
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ/στές]
(Ποινική Έφεση Αρ. 24/2016)
ASHRAFUL ALAM,
Εφεσείων,
ν.
ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσιβλήτου.
(Ποινική Έφεση Αρ. 25/2016)
MOHAMMAD JAHANGIR HOSSAIN,
Εφεσείων,
ν.
ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσιβλήτου.
(Ποινικές Εφέσεις Αρ. 24/2016, 25/2016)
Ποινική Δικονομία ― Κράτηση μέχρι τη δίκη ― Απόφανση Εφετείου περί ικανοποίησης των τριών κριτηρίων στη βάση των οποίων μπορεί να διαταχθεί η κράτηση ενός υποδίκου ― Ικανοποιούνταν και τα υποκειμενικά κριτήρια, εφόσον αμφότεροι οι εφεσείοντες δεν έχουν οποιοδήποτε δεσμό με την Κύπρο με αποτέλεσμα ο κίνδυνος φυγοδικίας τους να ήταν πέραν του ορατού ― Το μόνο στοιχείο το οποίο θα μπορούσε να συνηγορήσει υπέρ της ανατροπής της απόφασης για κράτηση των εφεσειόντων ήταν η περίοδος κράτησής τους ― Αρνητική απάντηση στο ερώτημα κατά πόσο το Κακουργιοδικείο, αποφασίζοντας την περαιτέρω κράτηση των εφεσειόντων η οποία συμποσούτο στους 11 περίπου μήνες, υπερέβη τα όρια της διακριτικής του ευχέρειας ― Ο χρόνος ο οποίος μεσολαβούσε μέχρι την επόμενη δικάσιμο δεν ξέφευγε από το ανεκτά επιτρεπόμενο πλαίσιο.
[Πέραν των ως άνω αναφερομένων τίτλων, η απόφαση διαβάζεται ως έχει.]
Oι εφέσεις απορρίφθηκαν.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Χατζηδημητρίου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 45,
Ιωάννου ν. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 596,
Χριστούδκια ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 1,
Γενικός Εισαγγελέας ν. Θεοδωρίδη (2001) 2 Α.Α.Δ. 634,
Ηoussein v. Aστυνομίας (2009) 2 Α.Α.Δ. 34,
Σωτηρίου ν. Δημοκρατίας (2009) 2 Α.Α.Δ. 442,
Κρασοπούλης ν. Δημοκρατίας (2012) 1 Α.Α.Δ. 450,
Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (2015) 2 Α.Α.Δ. 825, ECLI:CY:AD:2015:B774.
Εφέσεις κατά κράτησης.
Εφέσεις από τους Κατηγορούμενους εναντίον της απόφασης του Κακουργιοδικείου Λευκωσίας (Δημητριάδου-Ανδρέου, Π.Ε.Δ., Χαραλάμπους, Α.Ε.Δ., Παπαδοπούλου, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 9292/2015), ημερομηνίας 16/2/2016.
Α. Καρεκλάς, για τον Εφεσείοντα στην Ποινική Έφεση 24/2016.
Π. Παφίτης, για τον Εφεσείοντα στην Ποινική Έφεση 25/2016.
Χ. Καραολίδου (κα), για τον Εφεσίβλητο.
Εx tempore
EΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Χριστοδούλου, Δ..
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.: Οι εφεσείοντες, οι οποίοι κατάγονται από το Μπαγκλαντές, αντιμετωπίζουν ενώπιον του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λευκωσίας σωρεία κατηγοριών για αδικήματα που προβλέπονται από τον Ποινικό Κώδικα, τον περί Καταπολέμησης της Εμπορίας και της Εκμετάλλευσης Προσώπων και της Προστασίας των Θυμάτων Νόμου του 2007 (Ν.87(Ι)/2007), τον περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105 και τον περί Παρεμπόδισης και Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Παράνομες Δραστηριότητες Νόμου του 2007 (Ν.188(Ι)/2007). Αφορούν (α) συνωμοσία για εμπορία ενηλίκων προσώπων, (β) εμπορία ενηλίκων προσώπων, (γ) υποβοήθηση παράνομης εισόδου και παραμονής στη Δημοκρατία υπηκόων τρίτης χώρας, (δ) πλαστογραφία και κυκλοφορία πλαστών εγγράφων, (ε) εξασφάλιση άδειας εισόδου στη Δημοκρατία αλλοδαπών με ψευδείς παραστάσεις, (στ) παροχή βοήθειας σε απαγορευμένους μετανάστες να εισέλθουν στη Δημοκρατία, (ζ) παράνομη παραμονή στη Δημοκρατία και (η) νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.
Οι κατηγορίες απαγγέλθηκαν στους εφεσείοντες και στους έξι συγκατηγορούμενούς τους, οι οποίοι αντιμετωπίζουν συναφείς κατηγορίες, στις 17.7.2015 και αφού όλοι δεν παραδέχθηκαν ενοχή, το Κακουργιοδικείο όρισε την υπόθεση για ακρόαση στις 19.10.2015 και στη συνέχεια ικανοποίησε αίτημα της Κατηγορούσας Αρχής - το οποίο δεν προσέκρουσε σε ένσταση - για κράτηση των εφεσειόντων μέχρι τη δίκη στη βάση διαφαινόμενου κινδύνου φυγοδικίας. Έκρινε συναφώς ότι ικανοποιούνταν τόσο τα αναγνωρισμένα από τη νομολογία αντικειμενικά κριτήρια - σοβαρότητα των αδικημάτων, πιθανότητα καταδίκης και ενδεχόμενο επιβολής αυστηρής ποινής - όσο και τα υποκειμενικά εφόσον αμφότεροι κατάγονται από το Μπαγκλαντές χωρίς ειδικούς δεσμούς με την Κύπρο και κατά συνέπεια το ενδεχόμενο φυγοδικίας ήταν πέραν από ορατό.
Στις 19.10.2015 η ακρόαση της υπόθεσης αναβλήθηκε για τις 16.2.2016 λόγω του βεβαρημένου προγράμματος του Κακουργιοδικείου, το οποίο παράτεινε την κράτηση των εφεσειόντων μέχρι τότε κρίνοντας πως η περίοδος που μεσολαβούσε μέχρι τη νέα ημερομηνία εκδίκασης της υπόθεσης δεν ξέφευγε του εύλογου χρονικού διαστήματος. Το ίδιο επαναλήφθηκε και στις 16.2.2016 που λόγω και πάλι του βεβαρημένου προγράμματος του Κακουργιοδικείου η ακρόαση της υπόθεσης αναβλήθηκε για τις 16.5.2016, πλην όμως στην τελευταία περίπτωση οι εφεσείοντες κατέφυγαν στο Ανώτατο Δικαστήριο με την παρούσα έφεση για απόλυση τους υπό όρους στη βάση κυρίως ότι η παράταση της κράτησής τους εκφεύγει του ευλόγου χρόνου. Όπως σχετικά υπέβαλαν οι ευπαίδευτοι συνήγοροι τους οι εφεσείοντες κρατούνται για περίοδο περίπου 11 μηνών, στοιχείο που εκφεύγει των ορίων επιτρεπτού χρόνου και ως εκ τούτου επιβάλλεται η απόλυση τους υπό όρους και σχετικά προέβησαν σε σχετική εισήγηση. Περαιτέρω ο κ. Παφίτης ισχυρίστηκε ότι υπό τα δεδομένα της υπόθεσης η ποινή που ενδεχομένως θα επιβληθεί στους εφεσείοντες σε περίπτωση καταδίκης δεν θα υπερβαίνει τα δύο χρόνια και ως εκ τούτου θα πρέπει να απολυθούν πάραυτα, εισήγηση που προκαταλαμβάνει την ενδεχόμενη ποινή που θα επιβάλει το Κακουργιοδικείο στην περίπτωση καταδίκης για αδικήματα που προβλέπεται από το Νόμο ποινή φυλάκισης κατά ανώτατο όριο μέχρι και 20 χρόνια και ως εκ τούτου η σχετική εισήγηση δεν έχει θέση στα περιστατικά της υπόθεσης.
Η περίοδος κράτησης των εφεσειόντων, αντέτεινε η ευπαίδευτη συνήγορος της εφεσίβλητης, ναι μεν αγγίζει τα όρια του επιτρεπτού χρόνου αλλά δεν τα υπερβαίνει και υπό τα περιστατικά της υπόθεσης ορθώς το Κακουργιοδικείο άσκησε τη διακριτική του ευχέρεια επί του θέματος. Παρέπεμψε σχετικά σε νομολογία.
Έχουμε εξετάσει την πρωτόδικη απόφαση υπό το φως του ιστορικού της υπόθεσης και υπό το πρίσμα των ενώπιον μας επιχειρημάτων των ευπαιδεύτων συνηγόρων των διαδίκων. Να παρατηρήσουμε κατ' αρχάς ότι στην υπό εξέταση περίπτωση δεν αμφισβητείται ότι τα αδικήματα που καταλογίζονται στους εφεσείοντες είναι σοβαρά, όπως δεν αμφισβητείται και το ενδεχόμενο καταδίκης τους και ότι σε τέτοια περίπτωση η ποινή που ενδεχομένως να τους επιβληθεί θα είναι αυστηρή. Ικανοποιούνταν κατά συνέπεια και τα τρία αντικειμενικά κριτήρια στη βάση των οποίων μπορεί να διαταχθεί η κράτηση ενός υποδίκου, όπως ικανοποιούνταν και τα υποκειμενικά κριτήρια εφόσον αμφότεροι οι εφεσείοντες δεν έχουν οποιοδήποτε δεσμό με την Κύπρο με αποτέλεσμα ο κίνδυνος φυγοδικίας τους να είναι πέραν του ορατού.
Κατά συνέπεια το μόνο στοιχείο το οποίο θα μπορούσε να συνηγορήσει υπέρ της ανατροπής της απόφασης του Κακουργιοδικείου για κράτηση των εφεσειόντων είναι η περίοδος κράτησής τους, η οποία συμποσούται στους 11 περίπου μήνες. Εγείρεται επομένως το ερώτημα κατά πόσο το Κακουργιοδικείο, αποφασίζοντας την περαιτέρω κράτηση των εφεσειόντων ως ανωτέρω, υπερέβη τα όρια της διακριτικής του ευχέρειας. Η απάντηση κατά την άποψή μας είναι αρνητική εφόσον ο χρόνος ο οποίος μεσολαβεί μέχρι την επόμενη δικάσιμο δεν εκφεύγει από το ανεκτά επιτρεπόμενο πλαίσιο. Σχετικές επί του ζητήματος είναι οι υποθέσεις Χατζηδημητρίου ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 45, Ιωάννου ν. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 596, Χριστούδκια ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 1, Γενικός Εισαγγελέας ν. Θεοδωρίδη (2001) 2 Α.Α.Δ. 634, Ηoussein v. Aστυνομίας (2009) 2 Α.Α.Δ. 34, Σωτηρίου ν. Δημοκρατίας (2009) 2 Α.Α.Δ. 442, Κρασοπούλης ν. Δημοκρατίας (2012) 1 Α.Α.Δ. 450 και Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (2015) 2 Α.Α.Δ. 825, ECLI:CY:AD:2015:B774. Να τονίσουμε όμως αυτό που επισημάναμε και στη Χαραλάμπους (ανωτέρω), ότι δηλαδή οι εφεσείοντες τελούν υπό κράτηση για 11 περίπου μήνες, περίοδος που φαίνεται να αγγίζει το επιτρεπτό όριο κράτησής τους και το Κακουργιοδικείο θα πρέπει να συνεκτιμήσει ιδιαίτερα αυτό το στοιχείο στην περίπτωση που θα προκύψει ζήτημα περαιτέρω κράτησής τους.
Κατ' ακολουθία των πιο πάνω οι εφέσεις απορρίπτονται και η πρωτόδικη απόφαση για κράτηση των εφεσειόντων μέχρι τις 16.5.2016 επικυρώνεται.
Οι εφέσεις απορρίπτονται.