|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:B966
(2014) 2 ΑΑΔ 926
16 Δεκεμβρίου, 2014
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, ΠΑΝΑΓΗ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ/στές]
YASAR SERTGOZ,
Εφεσείων,
ν.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 289/2014)
Ποινή ― Είσοδος πλοίου σε κλειστό λιμάνι, κατά παράβαση των Άρθρων 2,3 και 15 (1) (2) του περί Αρχής Λιμένων Kύπρου Νόμου, Ν. 38/1973, όπως τροποποιήθηκε ― Επιβλήθηκε πρωτοδίκως ποινή φυλάκισης δύο μηνών ― Έφεση εναντίον του είδους και του ύψους της ποινής ― Επέμβαση Εφετείου για μείωση της ποινής με έκδοση διαταγής για άμεση απελευθέρωση του εφεσείοντα ― Εφετειακή απόφανση περί της ορθότητας του είδους της επιβληθείσας ποινής ― Κατά πόσον το πρωτόδικο δικαστήριο παρέλειψε να δώσει τη δέουσα βαρύτητα στο λόγο για τον οποίο ο εφεσείων, έχοντας ως πλοίαρχος τον έλεγχο πλοίου, προσέγγισε το κατεχόμενο λιμάνι Αμμοχώστου και να επισημάνει την επί τούτου διαφοροποίηση της παρούσας υπόθεσης από προηγούμενη νομολογία.
[Πέραν των ως άνω αναφερομένων τίτλων, η απόφαση διαβάζεται στο σύνολο της.]
Η έφεση επιτράπηκε.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Βουβλινόπουλος ν. Δημοκρατίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 59.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από τον Κατηγορούμενο εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας (Ταλαρίδου - Κοντοπούλου, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 16229/14), ημερομηνίας 4/12/14.
Α. Γιωρκάτζης, για τον Εφεσείοντα.
Θ. Παπανικολάου, Δημόσιος Κατήγορος Α΄, με Γ. Γιάγκου, Ασκούμενο Δικηγόρο, για την Εφεσίβλητη.
Ex tempore
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Η απόφαση είναι ομόφωνη.
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα έφεση του ο εφεσείων, Τούρκος υπήκοος, αμφισβητεί όχι μόνο το είδος, αλλά και το ύψος της ποινής που του επεβλήθη από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας σε κατηγορία που αφορούσε είσοδο του πλοίου «Seher II», ενώ ήταν ο πλοίαρχος του πλοίου, στο κλειστό λιμάνι Αμμοχώστου, στις 11/9/2014. Στον εφεσείοντα επεβλήθη ποινή άμεσης φυλάκισης, δύο μηνών.
Ο εφεσείων ισχυρίζεται ότι η ποινή που του επεβλήθη πάσχει τόσο λόγω σφάλματος αρχής, όσο και γιατί είναι έκδηλα υπερβολική. Διαζευκτικά εισηγήθηκε την αναστολή της ποινής.
Τα γεγονότα που περιβάλλουν την υπόθεση, είναι απλά και ήλθαν στο φως κατά τη διάρκεια νόμιμου ελλιμενισμού του πλοίου για εμπορικούς λόγους, στο λιμάνι της Λάρνακας την 1/12/2014. Τότε ήταν που διαπιστώθηκε ότι το εν λόγω πλοίο, του οποίου, να σημειωθεί, πλοίαρχος ήταν και τότε ο εφεσείων, είχε, στις 11/9/2014 εισπλεύσει στο κλειστό κατεχόμενο λιμάνι της Αμμοχώστου.
Θα πρέπει εδώ να πούμε ότι η ανώτατη ποινή που ο σχετικός Νόμος ορίζει για το συγκεκριμένο αδίκημα, είναι ποινή φυλάκισης δύο ετών. Στο Δικαστήριο παρέχεται βέβαια από το σχετικό άρθρο και η επιλογή επιβολής προστίμου. Θα πρέπει επίσης να λεχθεί ότι η εισήγηση της Υπεράσπισης για αναστολή της ποινής δεν είχε προβληθεί πρωτόδικα.
Σύμφωνα με τους ευπαίδευτους συνηγόρους του εφεσείοντα, εσφαλμένα το πρωτόδικο δικαστήριο θεώρησε ως δεδομένο ότι ο τελευταίος γνώριζε ότι το λιμάνι της Αμμοχώστου ήταν κατεχόμενο και ότι ο ελλιμενισμός χωρίς την άδεια της Κυπριακής Δημοκρατίας σε τέτοια λιμάνια απαγορεύεται. Ήταν επίσης η θέση της Υπεράσπισης ότι το πρωτόδικο δικαστήριο εσφαλμένα εξομοίωσε την παρούσα περίπτωση με την περίπτωση που αφορούσε η υπόθεση Βουβλινόπουλος ν. Δημοκρατίας (1992) 2 Α.Α.Δ. 59, από την οποία και άντλησε καθοδήγηση.
Τις αντίθετες απόψεις υποστήριξε ο ευπαίδευτος συνήγορος για την εφεσίβλητη.
Διεξήλθαμε προσεκτικά την εκκαλούμενη απόφαση. Το ίδιο προσεκτικά τα γεγονότα όπως αυτά προκύπτουν μέσα από τον ενδιαφέροντα, θα πρέπει να πούμε, διάλογο που η πρωτόδικος Δικαστής είχε με τους εκπροσώπους των δύο πλευρών, στην προσπάθεια της, και επί τούτου κατανοούμε την αγωνία της, να διερευνήσει και να διαπιστώσει τα ορθά γεγονότα στη βάση των οποίων καλείτο να επιβάλει ποινή.
Είναι η διαπίστωση μας ότι το πρωτόδικο δικαστήριο παρέλειψε να δώσει τη δέουσα βαρύτητα στο λόγο για τον οποίο ο εφεσείων, προσέγγισε το λιμάνι Αμμοχώστου κατά τη συγκεκριμένη ημερομηνία και να επισημάνει την επί τούτου διαφοροποίηση της παρούσας υπόθεσης από την προηγούμενη νομολογία στην οποία έκαμε αναφορά η ευπαίδευτη Δικαστής. Η εμπορική συναλλαγή μέσω του λιμανιού Αμμοχώστου δεν ήταν ο σκοπός του ελλιμενισμού κατά την ουσιώδη ημερομηνία στο εν λόγω λιμάνι, αλλά για να παραληφθούν από τις εκεί παράνομες αρχές συγκεκριμένα έγγραφα, τα οποία θεωρούντο ουσιώδη και αναγκαία για την περαιτέρω πορεία του πλοίου προς την Τουρκία. Συγκεκριμένα, η προσέγγιση στο λιμάνι Αμμοχώστου καθίστατο αναγκαία γιατί μόνο έτσι θα καθίστατο δυνατή η συνέχιση της πορείας του πλοίου και τελικά ο ελλιμενισμός του σε λιμάνι της Τουρκίας, εφόσον με τα εν λόγω έγγραφα πιστοποιείτο ότι το λιμάνι Αμμοχώστου ήταν ο τελικός προορισμός του πλοίου. Το γεγονός αυτό έχει επισημανθεί, όπως έχουμε αναφέρει, από την πρωτόδικο Δικαστή, η οποία όμως παρέλειψε να του δώσει τη δέουσα βαρύτητα.
Λαμβανομένων υπόψη όλων όσων έχουν τεθεί ενώπιον μας, κρίνουμε ότι το είδος της ποινής που επεβλήθη, είναι ορθό. Θεωρούμε περιττό να επαναλάβουμε τα αδιαμφισβήτητα που αφορούν περιπτώσεις, όπως την παρούσα περίπτωση, από τις οποίες πηγαία αναβλύζει η υποχρέωση των νόμιμων αρχών να καταστήσουν, δίνοντας παράλληλα και το σχετικό μήνυμα, τον ελλιμενισμό στα κατεχόμενα λιμάνια μας, στο βαθμό και την έκταση που αυτό είναι δυνατό, αδύνατη. Από την άλλη όμως, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η ποινή θα πρέπει να αντικατοπτρίζει τα ορθά γεγονότα, στα οποία και θα πρέπει να προσδίδεται η δέουσα βαρύτητα.
Για τους πιο πάνω λόγους, κρίνουμε ότι η ποινή θα πρέπει να μειωθεί έτσι ώστε ο εφεσείων να αφεθεί ελεύθερος σήμερα.
Το ύψος της επιβληθείσας ποινής φυλάκισης μειώνεται ανάλογα.
Η έφεση επιτρέπεται.