Χρήστου Στυλιανός Γ. ν. Nikiforos Technologies Ltd ν. (Αρ. 2) (2014) 2 ΑΑΔ 398

Εφετείο ― Πλήρης Ολομέλεια ― Αναλαμβάνει υποθέσεις κατ' εξαίρεση ― Μόνο για πολύ ουσιαστικούς λόγους όταν πρέπει να επιλυθεί τελεσίδικα αμφισβητούμενη ή αντιφατική νομολογία μεταξύ αποφάσεων Δικαστηρίων ή Εφετείων, και όταν υπάρχει μείζον συνταγματικό ζήτημα ― Δεν εξισούται με τριτοβάθμιο Δικαστήριο.

Σύμφυτη εξουσία ― Πλήρης Ολομέλεια ― Δεν υπάρχει σύμφυτη εξουσία για επανεκδίκαση ή επανασυζήτηση μιας απόφασης ― Η σύμφυτη εξουσία η οποία ενυπάρχει στην Πλήρη Ολομέλεια χρησιμοποιείται όταν υπάρχει παραβίαση φυσικής δικαιοσύνης ― Νομολογιακή επισκόπηση.

Δικηγόροι ― Δικηγόρος που εμφανίζεται για διάδικο ενεργεί ως αντιπρόσωπος του διαδίκου.

Το Εφετείο εξέδωσε απόφαση στις 16/4/2014 επί της παρούσας έφεσης με την οποία αποφάσισε, την ανατροπή της πρωτόδικης αθωωτικής απόφασης. Ως αποτέλεσμα ο εφεσίβλητος κρίθηκε ένοχος στις κατηγορίες της έκδοσης επιταγών.

Η απόφαση εκείνη δόθηκε στην απουσία του εφεσίβλητου ή του δικηγόρου του και επομένως διατάχθηκε στο καταληκτικό μέρος της, η επίδοση της απόφασης στον εφεσίβλητο ώστε να ήταν παρών στην επόμενη ημερομηνία για την περαιτέρω διαδικασία.

Στη νέα ημερομηνία εμφανίστηκε δικηγόρος εκ μέρους του, δηλώνοντας ότι επαναδιορίστηκε δικηγόρος του εφεσίβλητου και κατάθεσε προς τούτο και σχετικό σημείωμα. Υπέβαλε προφορικά αίτημα για παραπομπή της υπόθεσης και της απόφασης του Εφετείου στην Πλήρη Ολομέλεια με σκοπό την ακύρωση της για το λόγο ότι, κατά την άποψη του, υπήρξε παραβίαση της φυσικής δικαιοσύνης εφόσον η υπόθεση εκδικάστηκε από το Εφετείο στην απουσία του εφεσίβλητου και χωρίς αυτός να είχε οποτεδήποτε ενημερωθεί ως προς την όλη διαδικασία και ιδιαίτερα ως προς την ημερομηνία κατά την οποία θα εκδικαζόταν η έφεση επί της ουσίας της.

Η αίτηση στηρίχθηκε στους κάτωθι λόγους:

α) Με βάση το Άρθρο 143(4) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, το Εφετείο όφειλε να βεβαιωθεί ότι υπήρχε ειδοποίηση στον εφεσίβλητο ή στον δικηγόρο του για την ακρόαση της υπόθεσης ενώπιον του πριν προχωρήσει με την εκδίκαση της.

β) Το αίτημα εύρισκε έρεισμα στις υποθέσεις της Πλήρους Ολομέλειας, Δημοκρατία ν. Πουλλή (2001) 3 Α.Α.Δ. 1060 και Αναφορικά με την Αίτηση της Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (2011) 1 Α.Α.Δ. 1506.

γ) Με βάση τα Άρθρα 12 και 30 του Συντάγματος δεν ήταν δυνατό να εκδικαστεί η υπόθεση του εφεσίβλητου εν τη απουσία του, και χωρίς την παρουσία δικηγόρου εφόσον ο ίδιος ο δικηγόρος του ήταν αδύνατο να παρευρεθεί ενώπιον του Εφετείου για τους ανυπέρβλητους λόγους που εξηγήθηκαν στο Εφετείο.

Αποφασίστηκε ότι:

1. Η υπό κρίση υπόθεση ήταν πολύ διαφορετική από τις υποθέσεις που επικαλέστηκε η πλευρά του αιτητή, οι οποίες αποφασίστηκαν από την πλήρη Ολομέλεια και στις οποίες έγινε αναφορά ως προς την ύπαρξη σύμφυτης δικαιοδοσίας για τη διόρθωση ατέλειας στη δικαστική διαδικασία.

2. Υπήρχε εξ αρχής δικηγόρος, ο οποίος, για τους λόγους που αναφέρθησαν, δεν μπόρεσε την ημέρα που ήταν ορισμένη για ακρόαση η υπόθεση, 24/2/14, να εμφανιστεί προσωπικά.

3. Η ουσία της υπόθεσης ήταν ότι στις 24/2/14 ζητήθηκε αναβολή εκ μέρους του δικηγόρου που ενεργούσε εκ μέρους του εφεσίβλητου και η υπόθεση ορίστηκε στην παρουσία του εμφανιζόμενου δικηγόρου για ακρόαση στις 24/3/14.

4. Στις 24/3/14 ουδείς εμφανίστηκε, παρά το γεγονός ότι υπήρξε ενημέρωση προς το δικηγόρο των εφεσειόντων ότι θα ζητείτο αναβολή εκ μέρους του όπως επιβεβαιώνεται και από το χειρόγραφο κείμενο που κατέθεσε ο ίδιος στο Εφετείο. Ο δικηγόρος που το έλαβε επιβεβαίωνε την παραλαβή του, αλλά παρά ταύτα ουδεμία εμφάνιση δικηγόρου υπήρξε την ημέρα της ακρόασης έστω για να ζητηθεί αναβολή ή για να εξηγηθεί οτιδήποτε άλλο εκ μέρους του εφεσίβλητου. Ο εφεσίβλητος δεν ήταν παρών, εφόσον ήταν και παραμένει στο εξωτερικό. Με αυτά τα δεδομένα το Εφετείο προχώρησε στην εκδίκαση της υπόθεσης.

5. Καθίστατο φανερό ότι δεν υπήρξε καμιά παραβίαση φυσικής δικαιοσύνης και δεν μπορούσε να γίνει επίκληση του Άρθρου 143(4) του Κεφ. 155, διότι το Εφετείο ήταν πλήρως ικανοποιημένο ότι υπήρξε ειδοποίηση και ήταν σε γνώση του δικηγόρου, και, κατ' επέκταση του εφεσίβλητου, η όλη διαδικασία και η ενώπιον του ακρόαση της υπόθεσης στις 24/3/14.

6. Δεν παρεχόταν έδαφος για παραπομπή της υπόθεσης στην Πλήρη Ολομέλεια.

Το αίτημα απορρίφθηκε.

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

Δημοκρατία ν. Πουλλή (2001) 3 Α.Α.Δ. 1060,

Αναφορικά με την Αίτηση της Τράπεζας Κύπρου Δημόσιας Εταιρείας Λτδ κ.ά. (2011) 1 Α.Α.Δ. 1506,

Τσιακλίδης ν. Τράπεζα Κύπρου Λτδ (2004) 1 Α.Α.Δ. 1933,

Βογαζιανός κ.ά. ν. Τράπεζα Κύπρου Λτδ (Αρ. 2) (2011) 1 Α.Α.Δ. 1577,

Sofokli v. Leοnidou (1988) 1 C.L.R. 583,

Γαβριήλ ν. Αστυνομίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 405.

Έφεση εναντίον Aπόφασης - Αίτηση.

Αίτηση στα πλαίσια της πιο πάνω Έφεσης από την εφεσείουσα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου (Φυλακτού, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 4128/10), ημερομηνίας 16/12/11.

Κ. Καμένος με Κ. Καμένο, για την Εφεσείουσα.

Χ. Φωτίου, για τον Εφεσίβλητο.

Ο κ. Φ. Νικηφόρου εκ μέρους της εφεσείουσας εταιρείας είναι παρών.

Ex tempore

ΝΑΘΑΝΑΗΛ. Δ: Η απόφαση είναι ομόφωνη.

ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Το Εφετείο εξέδωσε απόφαση στις 16/4/2014 επί της παρούσας έφεσης με την οποία αποφάσισε, για τους λόγους που εξηγούνται εκεί, την ανατροπή της πρωτόδικης αθωωτικής απόφασης. Ως αποτέλεσμα ο εφεσίβλητος κρίθηκε ένοχος στις κατηγορίες της έκδοσης επιταγών ως αναφέρεται στην απόφαση.

Η απόφαση εκείνη δόθηκε στην απουσία του εφεσίβλητου ή του δικηγόρου του και επομένως διατάχθηκε στο καταληκτικό μέρος της, η επίδοση της απόφασης στον εφεσίβλητο στην τελευταία γνωστή αυτού διεύθυνση ώστε να είναι παρών στην επόμενη ημερομηνία για την περαιτέρω διαδικασία.

Στη νέα ημερομηνία εμφανίστηκε ο κ. Φωτίου, δικηγόρος εκ μέρους του εφεσίβλητου, δηλώνοντας ότι επαναδιορίστηκε δικηγόρος του εφεσίβλητου και κατάθεσε προς τούτο και σχετικό σημείωμα. Υπέβαλε προφορικά αίτημα για παραπομπή της υπόθεσης αυτής και της απόφασης του Εφετείου στην Πλήρη Ολομέλεια με σκοπό την ακύρωση της για το λόγο ότι, κατά την άποψη του συνηγόρου, υπήρξε παραβίαση της φυσικής δικαιοσύνης εφόσον η υπόθεση εκδικάστηκε από το Εφετείο στην απουσία του εφεσίβλητου και χωρίς αυτός να είχε οποτεδήποτε ενημερωθεί ως προς την όλη διαδικασία και ιδιαίτερα ως προς την ημερομηνία κατά την οποία θα εκδικαζόταν η έφεση επί της ουσίας της.

Σήμερα ο κ. Φωτίου αγόρευσε επί του θέματος αυτού στηριζόμενος στα όσα ήδη έχουν αναφερθεί. Με επίκληση του Άρθρου 143(4) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, εισηγήθηκε ότι το Εφετείο όφειλε να βεβαιωθεί ότι υπήρχε ειδοποίηση στον εφεσίβλητο ή στον δικηγόρο του για την ακρόαση της υπόθεσης ενώπιον του πριν προχωρήσει με την εκδίκαση της.

Εξήγησε ο κ. Φωτίου με παραπομπή σε έγγραφα που χορήγησε στο Εφετείο και έχουν κατατεθεί στο Πρωτοκολλητείο ότι στις 24/2/14, όταν ήταν το πρώτον ορισμένη η έφεση για ακρόαση, είχε εμφανιστεί η κα Κυπριανίδου, δικηγόρος εκ μέρους του, για να ζητήσει αναβολή εκ του γεγονότος ότι στο μεταξύ ο κ. Φωτίου είχε καταδικαστεί σε ποινική υπόθεση και βρισκόταν στις Φυλακές.

Ο κ. Καμένος, ενημερωθείς εκείνη την ημέρα για το ζήτημα, δεν έφερε ένσταση και το Εφετείο αναφέροντας ότι η αντίληψη του με τα όσα η κα Κυπριανίδου περαιτέρω δήλωσε, ήταν ότι θα χειριζόταν άλλος δικηγόρος την υπόθεση εφόσον η πληροφόρηση από τον Πρωτοκολλητή ήταν ότι ο συνήγορος του εφεσίβλητου είχε καταδικαστεί σε 5μηνη φυλάκιση, προχώρησε να ορίσει την υπόθεση εκ νέου για ακρόαση στις 24/3/14. Στις 24/3/14 με βάση το τηρηθέν πρακτικό, δεν υπήρξε καμιά εμφάνιση από οποιονδήποτε δικηγόρο εκ μέρους του εφεσίβλητου και ούτε ο ίδιος ο εφεσίβλητος ήταν παρών.

Ο κ. Καμένος εμφανιζόμενος βεβαίως ενώπιον του Εφετείου, το πληροφόρησε ότι την προηγηθείσα Παρασκευή είχε λάβει ένα τηλεφώνημα από την Πάφο από γραφείο συγκεκριμένου δικηγόρου που τον πληροφορούσε ότι θα ζητούσε αναβολή, ευχαριστώντας τον για την κατανόηση του. Το Δικαστήριο ρώτησε την Πρωτοκολλητή κα Μ. Ελευθερίου, που ήταν παρούσα, αν καταχωρήθηκε οτιδήποτε το σχετικό στο φάκελο του Δικαστηρίου, για να λάβει όμως αρνητική απάντηση. Απευθυνόμενο το Εφετείο προς τον κ. Καμένο έλαβε την απάντηση ότι η πληροφορία ότι θα ζητηθεί αναβολή εκ μέρους του κ. Φωτίου από πλευράς συνηγόρου ήταν μεταξύ τους και εφόσον από την Παρασκευή που του δόθηκε το μήνυμα, δεν είχε οποιαδήποτε άλλη ειδοποίηση, ούτε και εμφανίστηκε οποιοσδήποτε στο Εφετείο στην συγκεκριμένη ημέρα, ζήτησε να προχωρήσει η ακρόαση όπως και έγινε.

Το αποτέλεσμα ήταν να ακουστεί η πλευρά των εφεσειόντων, να επιφυλαχθεί η απόφαση και να εκδοθεί καταδικαστική απόφαση, όπως ήδη έχει αναφερθεί. Η πληροφόρηση που ο κ. Καμένος είχε αρχικά τηλεφωνικώς, επιβεβαιώθηκε εκ των υστέρων, όπως διαβεβαίωσε, και με τηλεομοιότυπο που αποστάληκε στο γραφείο του και κατέθεσε στο Δικαστήριο ο κ. Φωτίου, το οποίο είναι μία χειρόγραφη σημείωση απευθυνόμενη στον κ. Καμένο φέρουσα τον αριθμό υπόθεσης 18/12, που έλεγε επί λέξει «να σημειωθεί ότι στην πιο πάνω υπόθεση θα ζητηθεί αναβολή εκ μέρους του κ. Φωτίου, ευχαριστώντας για την κατανόηση». Ακολουθεί μια μονογραφή χωρίς περαιτέρω στοιχεία σε ποίον ανήκει και καταληκτικά, «Διά Χάρη Φωτίου», σε επιστολόχαρτο του.

Ο κ. Φωτίου στις 28/4/14 υποβάλλοντας για πρώτη φορά το αίτημα για παραπομπή της υπόθεσης στην Πλήρη Ολομέλεια για ακύρωση της απόφασης του Εφετείου, το πληροφόρησε ότι ο εφεσίβλητος απουσιάζει στο εξωτερικό εδώ και χρόνια, αμέσως μετά το τέλος της πρωτόδικης απόφασης. Σε ερώτηση του Δικαστηρίου γιατί δεν δηλώθηκε αυτό εξ αρχής κατά την έναρξη της διαδικασίας στις 28/4/14, ο συνήγορος ανέφερε ότι μετά το τέλος της πρωτόδικης απόφαση έφυγε για τη Μολδαβία και παρών εκείνη την ημέρα, στις 28/4/14, ήταν ο πατέρας του εφεσίβλητου. Με αυτά τα δεδομένα, τα οποία δεν αμφισβητούνται από τον κ. Καμένο, ο κ. Φωτίου βάσισε το αίτημα του στις υποθέσεις της Πλήρους Ολομέλειας, Δημοκρατία ν. Πουλλή (2001) 3 Α.Α.Δ. 1060 και Αναφορικά με την Αίτηση της Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (2011) 1 Α.Α.Δ. 1506. Βασική του θέση κατ' επίκληση των Άρθρων 12 και 30 του Συντάγματος είναι ότι δεν ήταν δυνατό να εκδικαστεί η υπόθεση του εφεσίβλητου εν τη απουσία του, και χωρίς την παρουσία δικηγόρου εφόσον ο ίδιος ο κ. Φωτίου ήταν αδύνατο να παρευρεθεί ενώπιον του Εφετείου για τους λόγους που έχουν ήδη εξηγηθεί.

Είναι δεδομένο ότι η Πλήρης ολομέλεια αναλαμβάνει υποθέσεις κατ' εξαίρεση και μόνο. Για πολύ ουσιαστικούς λόγους όταν πρέπει να επιλυθεί τελεσίδικα αμφισβητούμενη ή αντιφατική νομολογία μεταξύ αποφάσεων Δικαστηρίων ή Εφετείων, και όταν υπάρχει μείζον συνταγματικό ζήτημα. Σε καμιά περίπτωση η Πλήρης Ολομέλεια δεν εξισούται με τριτοβάθμιο Δικαστήριο, όπως έχει κατά καιρούς αναφερθεί στη νομολογία, (Τσιακλίδης ν. Τράπεζα Κύπρου Λτδ (2004) 1 Α.Α.Δ. 1933). Πρόσθετα δεν υπάρχει σύμφυτη εξουσία για επανεκδίκαση ή επανασυζήτηση μιας απόφασης όπως έχει αναφερθεί μεταξύ άλλων στη Βογαζιανός κ.ά. ν. Τράπεζα Κύπρου Λτδ (Αρ. 2) (2011) 1 Α.Α.Δ. 1577. Η σύμφυτη εξουσία η οποία ομολογουμένως ενυπάρχει στην Πλήρη Ολομέλεια χρησιμοποιείται όταν υπάρχει παραβίαση φυσικής δικαιοσύνης. Αυτό ακριβώς είχε γίνει στην Πουλλή, όπου η Πλήρης Ολομέλεια ανέλαβε την εξέταση απόφασης Ολομέλειας, η οποία εκδόθηκε ενώ δεν υπήρχε επίδοση σε ενδιαφερόμενο μέρος. Ακυρώθηκε η απόφαση ακριβώς διότι ουδέποτε υπήρχε νόμιμη διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου εφόσον στο ενδιαφερόμενο μέρος δεν είχε επιδοθεί και αυτό ήταν ένα δεδομένο, όπως απορρέει από την απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας. Εκεί μάλιστα ελέχθη ότι δεν είναι αναγκαίο να υπάρχει συγκεκριμένο αίτημα για να ενεργοποιηθεί η σύμφυτη εξουσία της Πλήρους Ολομέλειας για να αναλάβει, δηλαδή, δικαιοδοσία εξέτασης μιας απόφασης διότι ακριβώς η δικαιοδοσία αυτή είναι εγγενής και απορρέει από την ίδια τη λειτουργία των Δικαστηρίων με σκοπό την ορθή απονομή της δικαιοσύνης. Στην Πουλλή, έγινε επίκληση και σε άλλες υποθέσεις όπως την Sofokli v. Leοnidou (1988) 1 C.L.R. 583, ως προς την ύπαρξη σύμφυτης δικαιοδοσίας για τη διόρθωση ατέλειας στη δικαστική διαδικασία.

Στην υπόθεση Αναφορικά με την Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (ανωτέρω) και πάλιν η Πλήρης Ολομέλεια ανέλαβε δικαιοδοσία όταν η Ολομέλεια αυτή τη φορά του Ανωτάτου Δικαστηρίου εξετάζοντας έφεση από απόφαση πρωτόδικου Δικαστηρίου του Ανωτάτου Δικαστηρίου με την οποία δεν είχε δοθεί άδεια για καταχώρηση certiorari, προχώρησε ένα βήμα περαιτέρω στην απουσία του αντιδίκου να αποφασίσει ότι δεν υπήρχε καν δικαιοδοσία στο Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών, ουσιαστικά στερώντας έτσι το αντίδικο μέρος από την περαιτέρω εμφάνιση του ενώπιον του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών για να αμφισβητήσει ή να συζητήσει την ύπαρξη δικαιοδοσίας.

Η υπό κρίση υπόθεση είναι πολύ διαφορετική. Υπήρχε εξ αρχής δικηγόρος, ο οποίος, για τους λόγους που έχουν αναφερθεί, δεν μπόρεσε την ημέρα που ήταν ορισμένη για ακρόαση η υπόθεση, 24/2/14, να εμφανιστεί προσωπικά. Εμφανίστηκε όμως δικηγόρος εκ μέρους του, ζητώντας αναβολή για να τύχει χειρισμού η υπόθεση ενώπιον του Εφετείου από τον κ. Φωτίου αργότερα, ή από άλλο δικηγόρο εκ μέρους του. Το τι μετέπειτα έγινε μεταξύ της κας Κυπριανίδου και του κ. Φωτίου ή οποιουδήποτε άλλου δικηγόρου ενεργώντας εκ μέρους του κ. Φωτίου και του ιδίου του κ. Φωτίου, δεν μπορεί να είναι γνωστό στο Εφετείο και ούτε σε τελευταία ανάλυση, το αφορά.

Δικηγόρος που εμφανίζεται για διάδικο ενεργεί βεβαίως ως αντιπρόσωπος του διαδίκου (Γαβριήλ ν. Αστυνομίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 405).

Η ουσία της υπόθεσης είναι ότι στις 24/2/14 ζητήθηκε αναβολή εκ μέρους του δικηγόρου που ενεργούσε εκ μέρους του εφεσίβλητου και η υπόθεση ορίστηκε στην παρουσία του εμφανιζόμενου δικηγόρου για ακρόαση στις 24/3/14. Στις 24/3/14 ουδείς εμφανίστηκε, παρά το γεγονός ότι υπήρξε ενημέρωση προς το δικηγόρο των εφεσειόντων ότι θα ζητείτο αναβολή εκ μέρους προφανώς του κ. Φωτίου όπως επιβεβαιώνεται και από το χειρόγραφο κείμενο που κατέθεσε ο κ. Φωτίου σήμερα στο Εφετείο. Ο κ. Καμένος βεβαιώνει ότι το έλαβε, αλλά παρά ταύτα ουδεμία εμφάνιση δικηγόρου υπήρξε την ημέρα της ακρόασης έστω για να ζητηθεί αναβολή ή για να εξηγηθεί οτιδήποτε άλλο εκ μέρους του εφεσίβλητου. Ο εφεσίβλητος δεν ήταν παρών, εφόσον ήταν και παραμένει στο εξωτερικό. Με αυτά τα δεδομένα το Εφετείο προχώρησε στην εκδίκαση της υπόθεσης.

Καθίσταται φανερό ότι δεν υπήρξε καμιά παραβίαση φυσικής δικαιοσύνης και δεν μπορεί να γίνει επίκληση του Άρθρου 143(4) του Κεφ. 155, διότι το Εφετείο ήταν πλήρως ικανοποιημένο ότι υπήρξε ειδοποίηση και ήταν σε γνώση του δικηγόρου, και, κατ' επέκταση του εφεσίβλητου, η όλη διαδικασία και η ενώπιον του ακρόαση της υπόθεσης στις 24/3/14.

Υπό το φως των ανωτέρω, δεν παρέχεται έδαφος για παραπομπή της υπόθεσης στην Πλήρη Ολομέλεια. Το αίτημα απορρίπτεται.

Το αίτημα απορρίπτεται.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία