|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2013) 2 ΑΑΔ 724
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Εφεση Αρ. 235/2012)
13 Νοεμβρίου, 2013
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Π., ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ,
Εφεσείων,
ν.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
_ _ _ _ _ _
Α. Ταλιαδώρος, για τον Εφεσείοντα.
Α. Σιαπανή, για την Εφεσίβλητη.
_ _ _ _ _ _
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Χατζηχαμπή, Π.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Π.: Την 14.9.2009 στις 10 π.μ. συνέβη ένα επεισόδιο μεταξύ του Εφεσείοντα και της Γαλάτειας Ηρακλέους έξω από την είσοδο ανώγειας οικίας την οποία η κα Ηρακλέους ενοικίαζε από τον Εφεσείοντα ο οποίος διέμενε στην ισόγειο οικία, και για την κατάληξη του οποίου εδόθησαν δύο διαφορετικές εκδοχές από τους εν λόγω εμπλεκόμενους - η κα Ηρακλέους ισχυρίσθηκε ότι ο Εφεσείων τη κτύπησε με το χέρι στο πρόσωπο, πράγμα που ο Εφεσείων αρνήθηκε. Ο Εφεσείων κατηγορήθηκε για επίθεση προκαλούσα πραγματική σωματική βλάβη και κατεδικάσθη.
Το ενδιαφέρον και η έφεση αφορούν το σκεπτικό και τα δεδομένα της καταδίκης. Η ευπαίδευτη πρωτόδικη δικαστής, προβαίνοντας στην αξιολόγηση της μαρτυρίας, θεώρησε ότι «ούτε η ΜΚ1 [κα Ηρακλέους] ούτε ο Κατηγορούμενος υπήρξαν πλήρως ειλικρινείς όσον αφορά το ρόλο που διαδραμάτισε ο καθένας τους στο επεισόδιο. Κατ΄ επέκταση αποδέχομαι μέρος της μαρτυρίας του καθενός, όπως λεπτομερώς θα εξηγηθεί πιο κάτω». Προχώρησε δε να αναφέρει τα ακόλουθα σε σχέση με την κα Ηρακλέους:
- «Κατά την κυρίως εξέτασή της ισχυρίστηκε ότι ο Κατηγορούμενος τους δημιουργεί συνεχώς προβλήματα. Κατά την αντεξέτασή της όμως, όταν ρωτήθηκε κατά πόσο είχαν προστριβές και αν ο Κατηγορούμενος ήθελε να τους διώξει, η Μ.Κ.1 απάντησε «όχι, καμία φορά» και ισχυρίστηκε ότι περνούσαν καλά. Σε άλλο σημείο της μαρτυρίας της δέχθηκε ότι σε δύο περιπτώσεις ο Κατηγορούμενος τους είχε στείλει επιστολές λόγω του ότι δεν πλήρωναν τα ενοίκια ενώ τους έκαμε και διάφορες άλλες παρατηρήσεις.
- Σε πολλές ερωτήσεις κατά την αντεξέταση δεν απαντούσε ευθέως.
- Η θέση της Μ.Κ.1 ότι η ίδια δεν είδε τις δαχτυλιές στο πρόσωπό της αλλά τις διαπίστωσε ο γιατρός, δεν πείθει, όπως δεν πείθει και ο ισχυρισμός της κατά την αντεξέταση ότι όταν επέστρεψε σπίτι δεν κοίταξε καν στον καθρέφτη.
- Από την άλλη όμως, η θέση της Μ.Κ.1 σε σχέση με την ερυθρότητα στο πρόσωπό της επιβεβαιώνεται από τη Μ.Κ.2, ενώ σημειώνω ότι με έπεισε ότι ο Κατηγορούμενος τη χτύπησε κατά τη διάρκεια διαμάχης μεταξύ τους. Δεν με έπεισε όμως ότι το όλο επεισόδιο αφορούσε απλά τη μετακίνηση των πραγμάτων της από τη σκάλα, αφού δεν θα ήταν λογικό ο Κατηγορούμενος να φύγει από τη δουλειά για το λόγο αυτό και μόνο, δεδομένου ότι τα πράγματα είχε μέρες που βρίσκονταν στο σημείο εκείνο.»
Η ΜΚ2 ήταν η κόρη της κας Ηρακλέους την οποία η κα Ηρακλέους ειδοποίησε να έρθει μετά από το επεισόδιο και την οποία το Δικαστήριο εδέχθη ως αξιόπιστη. Κατά τη ΜΚ2, η μητέρα της έκλαιε και η δεξιά πλευρά του προσώπου της ήταν κόκκινη από το λαιμό μέχρι το πηγούνι και είχε σημάδια από δακτυλιές, η δε μητέρα της της είπε ότι την είχε κτυπήσει ο Εφεσείων. Αυτή μετέφερε τη μητέρα της στην Αστυνομία και στο Νοσοκομείο. Φαίνεται ότι πρώτα μετέβησαν στην Αστυνομία στις 10.15 καταγγέλλοντας την υπόθεση και μετά, βάσει σχετικού εντύπου της Αστυνομίας, στο Νοσοκομείο όπου στις 11.15 ο ΜΚ4 ιατρός εξέτασε την κα Ηρακλέους και διαπίστωσε πρόσφατη ερυθρότητα της δεξιάς παρειάς. Ο ΜΚ4 εκρίθη αξιόπιστος, όπως εκρίθη και ο ΜΚ3 αστυνομικός που έλαβε το παράπονο και ο οποίος ανέφερε ότι, αν και δεν φαίνονταν οποιαδήποτε σημάδια ή εκδορές στο πρόσωπο της κας Ηρακλέους, εντούτοις της χορήγησε σχετικό έντυπο για εξέταση από κυβερνητικό ιατρό. Η άλλη μάρτυς ήταν η σύζυγος του Εφεσείοντα, η ΜΥ1, η οποία ανέφερε ότι συνόδευε τον Εφεσείοντα και ότι ο Εφεσείων δεν είχε κτυπήσει την κα Ηρακλέους. Η ΜΥ1 δεν έγινε δεκτή ως αξιόπιστη.
Οι λόγοι έφεσης έχουν κοινή συνισταμένη, αφορώντες την αξιοπιστία και αποτελεσματικότητα της μαρτυρίας με γνώμονα την ασφάλεια της καταδίκης. Αυτό εξάλλου είναι και το ζητούμενο σε τέτοιες περιπτώσεις. Και είναι η κατάληξή μας ότι η έφεση πρέπει να επιτύχει.
Κατ΄ αρχάς, το ίδιο το δικαστήριο θεώρησε ότι η ΜΚ1 δεν ήταν πλήρως ειλικρινής, υποδεικνύοντας συγκεκριμένα δεδομένα προς τούτο. Πέραν εκείνων δε, ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον Εφεσείοντα υποδεικνύει και άλλες πτυχές της μαρτυρίας που αντανακλούν στην αξιοπιστία της ΜΚ1, επισημαίνουμε δε τα εξής:
1. Τη θέση της ότι το επεισόδιο δεν διήρκεσε 5 λεπτά όπως έλεγε ο Εφεσείων αλλά 30-45 λεπτά, που αντιστρατεύετο την παράλληλη θέση της ότι ειδοποίησε την κόρη της στις 10.20, δεδομένου μάλιστα ότι στις 10.45 ήσαν ήδη στην Αστυνομία.
2. Την αναφορά του ΜΚ3 στη γραπτή κατάθεσή του ότι στο πρόσωπο της ΜΚ1 δεν εφαίνοντο σημάδια ή εκδορές, που η ευπαίδευτη πρωτόδικη δικαστής δεν θεώρησε σημαντικό να σχολιάσει πέραν του να παρατηρήσει ότι στη μαρτυρία του ο ΜΚ3 ανέφερε ότι μπορεί να μην πρόσεξε αν υπήρξε ερυθρότητα, που αντιστρατεύεται το απόλυτο της δήλωσης του ότι, παρά το ότι στο πρόσωπο της ΜΚ1 δεν εφαίνοντο σημάδια, «εντούτοις» της χορήγησε έντυπο για εξέταση.
3. Τις ευρύτερες αδυναμίες και αντιφάσεις στη μαρτυρία της ΜΚ1 ως προς τα αίτια και τα δεδομένα του επεισοδίου και ως προς την αναφορά σε «δακτυλιές» στο πρόσωπο της, σε συνάρτηση και με τη σχετική μαρτυρία της κόρης της και του ιατρού.
4. Την αδυναμία της θέσης της κας Ηρακλέους ότι ο Εφεσείων τη κτύπησε με το δεξί του χέρι στη δεξιά πλευρά του προσώπου της, εκ των πραγμάτων δύσκολο να γίνει κατανοητό. Ο σχετικός σχολιασμός του Δικαστηρίου, ότι τούτο δεν ετέθη στη ΜΚ1 για να τοποθετηθεί, με αποτέλεσμα να μην «μπορεί να αποκλεισθεί η θέση της», πάσχει αφού το θέμα δεν είναι τόσο θέμα σχολιασμού όσο λογικής των πραγμάτων. Εξ άλλου, οι όποιες αδυναμίες στη μαρτυρία του κατηγόρου αντανακλούν στο βάρος απόδειξης που αυτός φέρει και η ασφάλεια της καταδίκης δεν κρίνεται με το αν ένα συμπέρασμα δεν μπορεί να αποκλεισθεί.
Υπό αυτές τις συνθήκες, ήταν όντως μη επιτρεπτό να εγίνετο δεκτό ουσιαστικά μόνο το μέρος της μαρτυρίας της κας Ηρακλέους που ανεφέρετο στο ότι ο Εφεσείων τη κτύπησε και να εβασίζετο σε αυτό με ασφάλεια η καταδίκη. Και μάλιστα εφ΄ όσον το δικαστήριο έκανε δεκτό μέρος της μαρτυρίας του Εφεσείοντα, με μόνο σημαντικό επίδικο θέμα το αν ο Εφεσείων κτύπησε την κα Ηρακλέους ή όχι.
Η έφεση επιτυγχάνει. Ο Εφεσείων αθωώνεται και η καταδίκη και η επιβληθείσα ποινή παραμερίζονται.
Δ. ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Π.
Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.
Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.
ΣΦ.