|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2012) 2 ΑΑΔ 762
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική ΄Εφεση αρ. 45/2012)
19 Noεμβρίου, 2012
ΑΡΤΕΜΗΣ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στες.
Ν. Ν.
Eφεσείων,
- ν -
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εφεσίβλητης.
- - - - - - - - -
Δ.Κακουλλής, για τον εφεσείοντα
Κρ.Κυθραιώτου, (κα.) και Λ.Χ΄Αθανασίου, (κα.), δικηγόροι της Δημοκρατίας, για την εφεσίβλητη
- - -
ΑΠΟΦΑΣΗ
AΡΤΕΜΗΣ, Π.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Κ. Παμπαλλή.
--------------------------------
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων υπέδειξε μια βάναυση και απάνθρωπη συμπεριφορά σε μια προσπάθεια ικανοποίησης των σεξουαλικών του ορέξεων και επιθυμιών, εναντίον οκτώ ανυπεράσπιστων κοριτσιών, ηλικίας 6 μέχρι και 11 χρόνων.
Τα γεγονότα της υπόθεσης, όπως παρατίθενται στην απόφαση του κακουργιοδικείου προκαλούν αποτροπιασμό.
«Ο κατηγορούμενος διέμενε με την (δεύτερη) σύζυγο του σε συγκρότημα κατοικιών και διαμερισμάτων στο χωριό Ανάγυα και είχε τέσσερα σκυλάκια.
Στην ίδια γειτονιά διέμεναν και τα κοριτσάκια με τις οικογένειες τους και όπως ήταν φυσικό η ύπαρξη των κουταβιών δεν τα άφησε αδιάφορα. Αντίθετα, τράβηξαν την προσοχή τους και συνήθιζαν να επισκέπτονται το σπίτι του κατηγορούμενου και να παίζουν με αυτά.
Η αγάπη τους όμως για τα σκυλάκια έμελλε να στιγματίσει και τις ζωές τους. Ιδίως τις ζωές της 6χρονης Φλ. Λ. και της σχεδό 8χρονης Κ.Μ. Και αυτό γιατί μια μέρα μέσα στο Μάρτη του 2010 όταν τα δύο αυτά κορίτσια επισκέφθηκαν το σπίτι του κατηγορούμενου για να παίξουν με τα σκυλάκια ένα απ΄ αυτά διέφυγε και ανέβηκε στο ανώγειο της κατοικίας. Τα κοριτσάκια ακολούθησαν το σκυλάκι και πίσω απ΄ αυτές ο κατηγορούμενος, ο οποίος τα άρπαξε και τα έριξε σε κρεβάτι υπνοδωματίου όπου τους αφαίρεσε τα ρούχα. Στη συνέχεια, αφού κατέβασε το παντελόνι και το εσώρουχο του, ανάγκασε τα δύο κοριτσάκια να του γλύψουν τα γεννητικά όργανα (19η και 20η κατηγορία) και ακολούθως τα βίασε τόσο από τον κόλπο (1η και 6 κατηγορία) όσο και από τον πρωκτό (2η και 7η κατηγορία). Κι αυτό παρά το γεγονός ότι τα κοριτσάκια έκλαιγαν και του ζητούσαν να τα αφήσει να φύγουν (3η και 8η κατηγορία).
Δυστυχώς οι πιο πάνω αποτρόπαιες πράξεις του κατηγορούμενου δεν ήταν και οι μόνες. Μέσα στην προαναφερθείσα περίοδο βίασε ακόμη δύο φορές σε υπνοδωμάτιο του σπιτιού του την 6χρονη Φλ. Λ., παρόλο που αυτή έκλαιγε και πονούσε πολύ και μάταια ζητούσε να την αφήσει να φύγει (4η και 5η κατηγορία). Περαιτέρω, σε μια άλλη περίπτωση και ενώ τα βιασθέντα κοριτσάκια έπαιζαν με τα σκυλάκια στην αυλή του σπιτιού του, τα φώναξε να μπουν στο σπίτι και όταν αυτά μπήκαν έβγαλε έξω τα γεννητικά του όργανα και ζήτησε να «του γλύψουν το πουλί» (21η και 22η κατηγορία). Τα κοριτσάκια όμως αρνήθηκαν και ο κατηγορούμενος περιορίστηκε να χαϊδέψει τα γεννητικά τους όργανα χωρίς να τους αφαιρέσει τα ρούχα (23η και 24η κατηγορία), όπως περιορίστηκε και σε ακόμη μια περίπτωση να χαϊδέψει τα γεννητικά όργανα της Κ.Μ. (9η κατηγορία).
Σ΄ ότι αφορά τα υπόλοιπα έξι κορίτσια, τα γεγονότα που συνθέτουν τις κατηγορίες που σχετίζονται με αυτά έχουν ως ακολούθως:-
Μια μέρα η αδελφή της Κ.Μ., η 9χρονη Μ.Μ., επισκέφθηκε το σπίτι του κατηγορούμενου για να παίξει με τα σκυλάκια, τα οποία εκείνη τη στιγμή βρίσκονταν στην πίσω αυλή του σπιτιού. Λόγω αυτού, ο κατηγορούμενος την έπιασε με τα χέρια από πίσω και τη σήκωσε ψηλά για να τα δει, αλλά ενώ την κρατούσε τη χάιδεψε στο στήθος λέγοντας της: «εμεγαλώσαν τα βυζάκια σου». Ακολούθως την κατέβασε κάτω και επιδεικνύοντας τα γεννητικά του όργανα τη ρώτησε: «Είναι ωραίο το πουλλάκι μου»; Και όταν αυτή απάντησε καταφατικά της ζήτησε, κρατώντας την από τους ώμους, να τ΄ αγγίζει και το κοριτσάκι τα άγγιξε γιατί φοβήθηκε (10η κατηγορία).
Μια άλλη ημέρα επισκέφθηκε το σπίτι του κατηγορούμενου για να παίξει με τα σκυλάκια και η 8χρονη (σχεδόν) Μ.Κ., η οποία υπέστη και αυτή άσεμνη επίθεση από τον κατηγορούμενο. Δηλαδή της χάιδεψε το στήθος (13η κατηγορία).
Άσεμνες επιθέσεις εκ μέρους του κατηγορούμενου δέχθηκαν και οι αδελφές Μ. και Ο.Π., ηλικίας 8 και 11 χρόνων αντίστοιχα. Η μεν Μ. δύο φορές, η δε Ο. μία. Συγκεκριμένα, μια μέρα ενώ η Μ. βρισκόταν στο σπίτι του κατηγορούμενου αυτός της ζήτησε να ξαπλώσει στον καναπέ. Η Μ. αρνήθηκε, αλλά κατά κακή της τύχη την έριξε στον καναπέ ένα από τα σκυλάκια και ο κατηγορούμενος άδραξε την ευκαιρία να της χαϊδέψει το στήθος και τα γεννητικά της όργανα λέγοντας της:- «Εν έτσι που πηαίνει ο σκύλλος» (15η κατηγορία), ενώ στη δεύτερη περίπτωση την αγκάλιασε από πίσω και χαϊδεύοντας την στο στήθος έτριβε ταυτόχρονα και τα γεννητικά του όργανα στο σώμα της (16 κατηγορία). Όσον αφορά την Ο., αυτή, ενώ έπαιζε έξω από το σπίτι του κατηγορούμενου της φώναξε από το σπίτι ότι ήθελε να της πει κάτι και όταν τον πλησίασε καθώς της μιλούσε άρχισε να χαϊδεύει μπροστά της και τα γεννητικά του όργανα (29η κατηγορία).
Τέλος, θύματα άσεμνων επιθέσεων εκ μέρους του κατηγορούμενου έγιναν και οι αδελφές Ε και Δ.Λ., ηλικίας (τότε) 9 και 11 ετών αντίστοιχα. Απ΄ αυτές η Ε.Λ. δέχθηκε άσεμνες επιθέσεις δύο φορές. Την πρώτη όταν της χάιδεψε το στήθος λέγοντας της «εν μικρό το βυζάκι σου» (27η κατηγορία) και τη δεύτερη όταν την οδήγησε μέσα στο σπίτι του και αφού έκατσαν στον καναπέ έβαλε το χέρι του μέσα στο παντελόνι του και άρχισε να χαϊδεύει τα γεννητικά του όργανα (28η κατηγορία). Όμως η άσεμνη επίθεση που έκανε στις 2.4.10 στην 11χρονη Δ. έμελλε να θέσει τέρμα στα όσα ανωτέρω έχουν περιγραφεί. Κι αυτό γιατί εκείνη την ημέρα όταν και οι δύο βρέθηκαν στα χωράφια πίσω από ένα σκυλάκι που είχε ξεφύγει, ο κατηγορούμενος άδραξε την ευκαιρία να αγκαλιάσει την μικρή όταν αυτή του είπε ότι κάνει κρύο. Όμως με το αγκάλιασμα άρχισε να της χαϊδεύει το στήθος και να τρίβει στο σώμα της τα γεννητικά του όργανα, πράξεις που έκαναν την ανήλικη να το βάλει στα πόδια και στη συνέχεια να αναφέρει το συμβάν σε κάποιους γονείς των άλλων κοριτσιών, με αποτέλεσμα την αποκάλυψη και των άλλων έκνομων πράξεων του κατηγορούμενου που αφορούσαν και τις άλλες ανήλικες.»
Στην απόφαση του κακουργιοδικείου παρατίθενται επίσης και λεπτομέρειες των συνεπειών στον ψυχικό κόσμο των κοριτσιών που υπέστησαν τη σεξουαλική κακοποίηση, ως ακολούθως:
«Η Φλ. Κ. παρουσιάζει Οξεία Διαταραχή μετά από τραυματικό Στρες (PTSD) που εκφράζεται με επαναλαμβανόμενες και παρείσακτες ενοχλητικές ανακλήσεις του γεγονότος, επανειλημμένα ενοχλητικά όνειρα, ευερεθιστικότητα/εκρήξεις θυμού, προσπάθειες να αποφύγει δραστηριότητες-τόπους-ανθρώπους που προκαλούν ανακλήσεις του τραύματος, ελαττωμένο ενδιαφέρον για δραστηριότητες και υπερβολικά αυξημένη εγρήγορση και
Η Κ.Μ. παρουσιάζει συμπτώματα Διαταραχής μετά από Τραυματικό Στρες που εκφράζεται με όνειρα που προκαλούν φόβο χωρίς αναγνωρίσιμο περιεχόμενο, έντονη ψυχολογική ενόχληση κατά την έκθεση σε εσωτερικές ή εξωτερικές νύξεις που συμβολίζουν ή μοιάζουν με κάποια πλευρά του τραυματικού γεγονότος, ευερεθιστικότητα/εκρήξεις θυμού, δυσκολία συγκέντρωσης και προσπάθειες να αποφύγει σκέψεις, αισθήματα ή συζητήσεις που συνδέονται με το τραύμα.»
Το κακουργιοδικείο συνεκτιμώντας το σύνολο των πιο πάνω, αποφάσισε και επέβαλε στον εφεσείοντα συντρέχουσες ποινές αναφορικά με την εγκληματική του συμπεριφορά εναντίον των ανηλίκων, αναλόγως του υποκειμένου του εγκλήματος. Αναφορικά με την ανήλικη Φλ.Λ., για το αδίκημα του βιασμού, κατηγορίες 1, 2, 4 και 5, ποινή δεκατριών ετών φυλάκισης. Για το αδίκημα της παράνομης κατακράτησης γυναίκας, κατηγορία 3, ποινή διετούς φυλάκισης. Για το αδίκημα της σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιού, κατηγορία 19, ποινή διετούς φυλάκισης. Για το αδίκημα της άσεμνης επίθεσης, κατηγορίες 21 και 23 ποινή μονοετούς φυλάκισης.
Αναφορικά με την ανήλικη Κ.Μ. για το αδίκημα του βιασμού, κατηγορίες 6, 7 ποινή εντεκαετούς φυλάκισης. Για το αδίκημα της παράνομης κατακράτησης, κατηγορία 8, ποινή διετούς φυλάκισης. Για το αδίκημα της σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιού, κατηγορία 20, ποινή διετούς φυλάκισης. Για το αδίκημα της άσεμνης επίθεσης, κατηγορίες 9, 22 και 24, ποινή μονοετούς φυλάκισης.
Σε συνάρτηση με το αδίκημα της άσεμνης επίθεσης, που διέπραξε ο εφεσείων, εναντίον των υπολοίπων έξι κοριτσιών, κατηγορίες 10, 13, 14, 15, 16, 27, 28 και 29, ποινή μονοετούς φυλάκισης για κάθε μια και διατάχθηκε οι ποινές να συντρέχουν.
Στη συνέχεια το κακουργιοδικείο είχε εξετάσει το ενδεχόμενο επιβολής συντρεχουσών ή διαδοχικών ποινών. Για τους λόγους που εξηγούνται στην απόφαση, είχε σημειωθεί ότι η εγκληματική συμπεριφορά του εφεσείοντα στρεφόμενη, σε διαφορετικά θύματα επέβαλλε την αναγκαιότητα επιβολής διαδοχικών ποινών και ούτω έπραξε, με αποτέλεσμα ο εφεσείων να καταδικαστεί σωρευτικά σε φυλάκιση 25 χρόνων.
Με την παρούσα έφεση ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα, χαρακτήρισε τη συνολικά επιβληθείσα ποινή ως αυστηρή, και μόνο από το άκουσμα της, όπως είπε. Αναγνωρίζει ο συνήγορος τη σοβαρότητα των αδικημάτων τα οποία διέπραξε ο εφεσείων, πλην όμως θεωρεί ότι έπρεπε να είναι οι επιβληθείσες ποινές συντρέχουσες. Το σύνολο της ποινής είναι έκδηλα υπερβολικό, υποστήριξε από κάθε άποψη, ιδιαιτέρως όταν αδικήματα αυτής της φύσεως αντιμετωπίζονται με ποινές περίπου 15 χρόνων.
΄Εκαμε ευρεία αναφορά στα προσωπικά προβλήματα που αντιμετώπισε ο εφεσείων από παιδικής ηλικίας, ιδιαιτέρως τη συγκρουσιακή σχέση που υπήρχε στην οικογένεια του. Λόγω του προβλήματος λαγωχειλίας, το οποίο αντιμετώπιζε από βρεφικής ηλικίας, αναγκάστηκε να υποβληθεί σε 25 εγχειρίσεις χωρίς μεγάλη επιτυχία και επίλυση του προβλήματος του.
Η ευπαίδευτη συνήγορος της Δημοκρατίας υποστήριξε ότι η παρούσα υπόθεση είναι από τις σοβαρότερες υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων. Δύο κοριτσάκια ηλικίας 6 και 7 ½ χρόνων πέραν από τον εξευτελισμό υπέστησαν, και βιασμό, κολπικό και πρωκτικό, που έχει αφήσει κατάλοιπα τόσο σωματικά αλλά περισσότερο ψυχικά, τα οποία δύσκολα θα επουλωθούν.
Οι προσωπικές συνθήκες ενός κατηγορούμενου θα πρέπει να κρίνονται ως ήσσονος σημασίας, είπε η κα.Κυθραιώτου, αντιπαραβαλλόμενα με τον εξευτελισμό, τον πόνο και την οδύνη που προκάλεσαν οι ενέργειες του εφεσείοντα, τόσο στις παραπονούμενες όσο και στις οικογένειες τους.
Στη συνέχεια η συνήγορος έκαμε αναφορά σε νομολογία, με στόχο να καταδείξει ότι η αύξηση υποθέσεων αυτής της μορφής, μπορεί και πρέπει να αποτελέσει δικαστική γνώση. Επιβάλλεται, κατέληξε η συνήγορος, η προστασία των θυμάτων αλλά και η παραδειγματική τιμωρία των ενόχων.
Ο βιασμός αποτελεί την πιο σοβαρή μορφή επέμβασης στην προσωπική ζωή ενός ατόμου. Ο εξευτελισμός της προσωπικότητας, συνδυαζόμενος με την, πολλές φορές, πρόκληση πόνου σωματικού και ψυχικού, έχουν αποτελέσει τα κύρια αίτια για αντίκριση του εν λόγω αδικήματος με τη μέγιστη ποινή, αυτή της ισοβίου κάθειρξης (άρθρο 145 του Ποινικού Κώδικα). Η αντιμετώπιση παρανομούντων, όπως νομολογιακά καθιερώθηκε, γίνεται, κατ΄αρχήν από το πρωτόδικο δικαστήριο, που μορφώνει άποψη επί του πρακτέου, όταν ακούσει όλα τα γεγονότα περιλαμβανομένων από την μια των συνεπειών των πράξεων ενός κατηγορούμενου στα θύματα και από την άλλη σταθμίζοντας τις προσωπικές συνθήκες του ιδίου του δράστη. Μια άλλη σημαντική παράμετρος που επηρεάζει, άμεσα, το ύψος της επιβληθείσας ποινής είναι η αναγκαιότητα αποτροπής, τόσο του ιδίου του δράστη όσο και τρίτων, από την επανάληψη παρόμοιας εγκληματικής συμπεριφοράς.
Η διαδοχικότητα στην εκτέλεση των ποινών, αποτελεί την εξαίρεση στον κανόνα, που επιβάλλει τη συντρέχουσα έκτιση διαφόρων ποινών, όταν η εγκληματική συμπεριφορά θα μπορούσε να εκληφθεί ως ενιαίο σύνολο.
Όπως ορθώς επισημαίνει το κακουργιοδικείο στην απόφαση του, καθοδηγούμενο από νομολογία Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας, (2003) 2 Α.Α.Δ. 123, Χριστοφόρου ν. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 443 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Πέτρου (2006) 2, Α.Α.Δ. 183, η επιλογή της διαδοχικότητας των επιβληθεισών ποινών, εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου. Ο προβληματισμός που υπήρξε αναφορικά με την έννοια της ενιαίας πράξης ήταν επιβεβλημένος. Βλ. επίσης Γενικός Εισαγγελέας ν. Κυριάκου (2008) 2 Α.Α.Δ. 562 και Κίρκης ν. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 433. ΄Ηταν, κατά τη γνώμη μας ορθή η κατάληξη του κακουργιοδικείου με την οποία επέβαλε διαδοχικές ποινές για την εγκληματική συμπεριφορά του εφεσείοντα, λαμβανομένης υπόψη της διάρκειας των ανίερων πράξεων του, που κράτησαν τρεις μήνες και ιδιαιτέρως ότι στρέφοντο κατά οχτώ διαφορετικών κοριτσιών.
H νομολογία και αναφερόμαστε στις υποθέσεις: Δημητρίου ν. Αστυνομίας (2007)2 Α.Α.Δ. 21, Παπαχρίστου ν. Αστυνομίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 62, Γεωργίου ν. Αστυνομίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 158, Ηρακλέους ν. Αστυνομίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 327, και Γρηγορίου ν. Δημοκρατίας (2009) 2 Α.Α.Δ. 628, εξετάζει σε περιπτώσεις διαδοχικών ποινών, την εφαρμογή της αρχής της συνολικότητας της ποινής. Η εν λόγω αρχή επεκτείνεται, πέραν των περιπτώσεων της ταυτόχρονης επιβολής ποινής από το ίδιο δικαστήριο διαδοχικών ποινών, καλύπτοντας και περιπτώσεις επιβληθεισών ποινών από διαφορετικά δικαστήρια σε διαφορετικό χρόνο και σε διαφορετικές περιπτώσεις. Η αρχή της συνολικότητας, επιβάλλει όπως το σύνολο των επιβληθεισών ποινών δεν ξεπερνά το κανονικό φάσμα των ποινών, ή στην ουσία αποτελεί συντριπτική, για ένα εφεσείοντα, ποινή.
Αυτή την αρχή επικαλέστηκε ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα για να υποστηρίξει το αίτημα για μείωση της ποινής. Στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Πέτρου (2006) 2 Α.Α.Δ. 183, που μας παρέπεμψε ο κ.Κακουλλής, αφορούσε υπόθεση αιμομιξίας, η δε εγκληματική δραστηριότητα διήρκεσε σχεδόν έντεκα χρόνια, επιβλήθηκε σωρευτικά ποινή 10 χρόνων φυλάκιση. Η υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Παπαγεωργίου (2007) 2 Α.Α.Δ. 514, αφορούσε σεξουαλική εκμετάλλευση τριών ανηλίκων, και στην οποία επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης δύο ετών. Η έφεση που ασκήθηκε από τη Δημοκρατία απορρίφθηκε και το εφετείο κρίνοντας, όπως επισήμανε ο συνήγορος, ότι με την επιβολή της ποινής πρέπει να αποφεύγεται η επιβολή υπέρμετρης τοιαύτης, δυσανάλογης με τη συνολική ποινική ευθύνη του εφεσείοντα.
Οι εισηγήσεις αυτές δεν μας βρίσκουν σύμφωνους. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια εγκληματική συμπεριφορά σεξουαλικής υφής της χειρότερης μορφής.
Ο εφεσείων, εκμεταλλευόμενος την αθωότητα των κοριτσιών, και τον αυθορμητισμό τους να επισκέπτονται το σπίτι του για να δουν τα σκυλάκια που είχε, τις απομόνωνε, άρχισε να τις ενοχλεί σεξουαλικά, παρόλες τις διαμαρτυρίες και τα κλάματα τους, τις βίαζε, τόσο κολπικά όσο και πρωκτικά, τις υπέβαλλε σε πεολειξία, και αυτή η συμπεριφορά γινόταν κατ΄επανάληψη.
Αδιαφορούσε ο εφεσείων τόσο για το σωματικό πόνο και εξευτελισμό που προκαλούσε στα θύματα του αλλά περισσότερο δεν έδειχνε να τον απασχολούσε η, πολλές φορές, ανεπανόρθωτη ψυχική διαταραχή που προκαλούσε στα θύματα του, ιδιαιτέρως στην εξάχρονη Φλ.Λ. και εφτάχρονη Κ.Μ.
Για τους πιο πάνω λόγους δεν θεωρούμε ότι η συνολικώς επιβληθείσα ποινή των 25 χρόνων, βρίσκεται εκτός του πλαισίου και δεν έχουμε πεισθεί ότι είναι, με οποιοδήποτε τρόπο κρινόμενη, υπερβολική.
Η έφεση απορρίπτεται.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Π.
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.
ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.