|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2012) 2 ΑΑΔ 540
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση Αρ. 174/2011)
25 Σεπτεμβρίου 2012
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΠΑΝΑΓΗ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΑΛΑΒΑΖΙΔΗΣ,
Εφεσείοντας,
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
_________________________
Β. Πουργουρίδης, για τον Εφεσείοντα.
Ν. Δημητρίου, για την Εφεσίβλητη.
Δ. ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη.
_________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex tempore)
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον Εφεσείοντα αγόρευσε θέτοντας τις βάσεις στις οποίες στηρίζει την έφεσή του, με ιδιαίτερη αναφορά σε στοιχεία τα οποία κακώς, κατά την εισήγησή του, ελήφθησαν υπόψη από το Δικαστήριο ως επιβαρυντικοί παράγοντες και άλλα στοιχεία τα οποία αγνοήθησαν από το Δικαστήριο ως ελαφρυντικοί παράγοντες.
Κατά το πέρας της αγόρευσης του ευπαίδευτου συνηγόρου για τον Εφεσείοντα, θέσαμε τον προβληματισμό μας στον ευπαίδευτο συνήγορο για τη Δημοκρατία, κατά πόσο προέκυπταν όντως από αυτά τα θέματα προεκτάσεις τις οποίες ενδεχομένως να ήθελε να εξετάσει, με σκοπό τη διαφοροποίηση της θέσης του όσον αφορά την υποστήριξη της εφεσιβαλλόμενης απόφασης. Ορθώς, κατά την άποψή μας, τώρα ο ευπαίδευτος συνήγορος για τη Δημοκρατία δηλώνει ότι δεν θα υποστηρίξει την ορθότητα της εφεσιβαλλόμενης απόφασης και εξηγούμε την άποψή μας, σύμφωνα με την οποία όντως η ποινή η οποία επεβλήθη και η οποία είναι και το αντικείμενο της εφέσεως φαίνεται να είναι εκδήλως υπερβολική.
Ο Εφεσείων προσεγγίστηκε από κάποιον ο οποίος του πρότεινε να μεταβεί στην Ολλανδία για να μεταφέρει κάποια αποσκευή. Ήταν, όπως προέκυψε τελικά, αποσκευή εντός της οποίας υπήρχαν ναρκωτικά και συγκεκριμένα 10.760 κιλά κάνναβης. Ο Εφεσείων συνελήφθη στο αεροδρόμιο όταν έφτασε στην Κύπρο μεταφέροντας τη βαλίτσα και αρχικώς αντιμετώπισε τρεις κατηγορίες, της εισαγωγής ελεγχόμενου φαρμάκου, της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου και της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου με σκοπό την προμήθεια σε άλλο πρόσωπο. Στην πορεία της υπόθεσης, οι δύο κατηγορίες που αφορούσαν στην κατοχή και στην κατοχή με σκοπό την προμήθεια απεσύρθησαν και παρέμεινε μόνο η κατηγορία της εισαγωγής, την οποία ο Εφεσείων τότε παραδέχθηκε και εξετέθησαν τα γεγονότα τα οποία περιέβαλλαν την υπόθεση.
Προέκυψε από την κοινή ουσιαστικά εντύπωση των γεγονότων ότι, πέραν των αναφερθέντων, η σύλληψη του Εφεσείοντα κατέστη δυνατή ως εκ του ότι η ΥΚΑΝ είχε πληροφορία για τη μεταφορά που θα έκανε τη συγκεκριμένη ημερομηνία. Μάλιστα, διεφάνη ότι ο Εφεσείων επρόκειτο να αφιχθεί στην Κύπρο δύο μέρες αργότερα και, αλλάζοντας την ημερομηνία αναχώρησής του από την Ολλανδία κατά το ενωρίτερο, αφίχθη την ημέρα που αναφέρεται στο κατηγορητήριο και που ήταν γνωστή τόσο αυτή η ημερομηνία όσο και η πρώτη ημερομηνία στην Αστυνομία, ώστε να προέκυπτε θέμα του υποβάθρου της πληροφόρησης της Αστυνομίας σε όλα τα στάδια της εξελίξεως της μεταφοράς, με κατάληξη την έγκαιρη παρουσία της στο αεροδρόμιο την ημέρα που είχε γίνει η αλλαγή της αφίξεως.
Ο Εφεσείων έδωσε στην ανάκρισή του τις πληροφορίες σχετικά με την πρόταση που του είχε γίνει και το όφελος που θα είχε ο ίδιος υπό μορφή €3.000 για τη μεταφορά, κατονόμασε δε και άλλο πρόσωπο το οποίο τον συνόδευε και υπό την επίβλεψη και εποπτεία του οποίου ήταν συνεχώς κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, το οποίο όμως, ενώ αρχικώς συνελήφθη, δεν διώχθηκε στη συνέχεια εφόσον, όπως δηλώθηκε, δεν προέκυψαν στοιχεία εναντίον του. Να σημειωθεί ότι η βαλίτσα την οποία μετέφερε ο Εφεσείων περιείχε μόνο τα ναρκωτικά και ότι τα προσωπικά του αντικείμενα βρέθησαν σε άλλη βαλίτσα την οποία μετέφερε το άλλο πρόσωπο.
Ο Εφεσείων όμως στη συνέχεια δεν ήταν διατεθειμένος να δώσει μαρτυρία εναντίον του άλλου προσώπου ή οποιουδήποτε άλλου και το θέμα έληξε εκεί με τον ίδιο να εμφανίζεται ως ο μόνος διωκόμενος στο κατηγορητήριο.
Η προσέγγιση του Κακουργιοδικείου μετά από την παραδοχή του Εφεσείοντος βασίστηκε στα γεγονότα τα οποία έχουμε αναφέρει και επισημάνθηκε ότι έγινε δεκτή η θέση της υπεράσπισης στην πορεία των γεγονότων, ότι ο Εφεσείων δεν γνώριζε αρχικώς τι θα περιείχε η αποσκευή που θα μετέφερε από την Ολλανδία στην Κύπρο αλλά έλαβε γνώση του ότι θα περιείχε ναρκωτικά στο αεροδρόμιο όταν θα επέστρεφε στην Κύπρο. Έλαβε το Δικαστήριο αυτή τη διάσταση υπόψη του, όμως παρατήρησε περαιτέρω ότι, όπως το έθεσε στη σελίδα 5:-
«Είναι γεγονός ότι ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει σήμερα μόνο το αδίκημα της εισαγωγής, παρά ταύτα όμως δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι υπήρχε πιθανότητα τα ναρκωτικά να κατέληγαν στην εγχώρια αγορά.»
Και περαιτέρω στη σελίδα 10:-
«.. η ουσία της όλης του ενέργειας έγκειται στην προσπάθεια εισαγωγής στην Κύπρο με ορατό κίνδυνο για διακίνηση στην εγχώρια αγορά, μιας πολύ μεγάλης ποσότητας ναρκωτικών, σε μια εποχή που ως άνω, τα θύματα των ναρκωτικών αυξάνονται ανεξέλεγκτα και η ανάγκη προστασίας της κοινωνίας προβάλλει επιτακτική.»
Στα πλαίσια του ευρύτερου ρόλου του Εφεσείοντος, το Κακουργιοδικείο έλαβε υπόψη το γεγονός ότι ο Εφεσείων δεν ήταν ο ιθύνων νους της όλης επιχείρησης, αλλά ο ρόλος του περιορίστηκε στην εισαγωγή την ίδια των ναρκωτικών στην Κύπρο. Ο κ. Πουργουρίδης επιχειρηματολόγησε περαιτέρω όσον αφορά το ρόλο αυτό, επισημαίνοντας ότι, σε συνάρτηση με το περιορισμένο του ρόλου του στη μεταφορά και μόνο, ήταν και συνεχώς υπό την εποπτεία του άλλου προσώπου το οποίο τον συνόδευσε και το οποίο είχε ουσιαστικά τον έλεγχο της όλης επιχείρησης.
Η εισήγηση του κ. Πουργουρίδη ήταν συγκεκριμένα ότι ιδιαίτερα ο παράγων αυτός, δηλαδή της δυνατότητας διαθέσεως των ναρκωτικών στην εγχώρια αγορά, που ελήφθη υπόψη ως επιβαρυντικός παράγοντας, δεν έπρεπε να θεωρηθεί ως τέτοιος, ενόψει του ότι, με την παρουσία της Αστυνομίας σε όλα τα στάδια και τον όλο σχεδιασμό της επιχείρησης, εξ αντικειμένου δεν υπήρχε περίπτωση τα ναρκωτικά να είχαν διατεθεί στην εγχώρια αγορά, έστω και αν η γενικότερη πρόθεση εκείνων που τα είχαν διακινήσει ήταν προφανώς να τα διαθέσουν ως και εκ της ποσότητάς τους.
Αυτό, σε συνδυασμό με το ότι ο άλλος παράγων που εξελήφθη ως επιβαρυντικός, δηλαδή η πρόθεση του Εφεσείοντος να εισάξει ναρκωτικά στην Κύπρο, δεν ήταν στην πραγματικότητα εξ αρχής πρόθεση, αλλά μόνο σε κάποιο μετέπειτα στάδιο διαμορφωθείσα, υπέβαλε ο κ. Πουργουρίδης ότι συνιστούσαν δύο λόγους για τους οποίους θα έπρεπε η απόφαση να θεωρηθεί ως εσφαλμένη στην εκτίμηση των παραγόντων που θα έπρεπε να επενεργήσουν στη διαμόρφωση της ποινής.
Η άλλη εισήγηση του ευπαίδευτου συνηγόρου του Εφεσείοντος, ήταν ότι υπήρξε μετριαστικός παράγων υπό τη μορφή της ιδιωτικής παγίδευσης, με την έννοια όχι της παγίδευσης όπως είναι αντιληπτή στη νομολογία που επηρεάζει και τη δυνατότητα καταδίκης, αλλά της ελεγμένης παρακολούθησης των πραγμάτων από την Αστυνομία με τρόπο ώστε, ως ήταν και γεγονός, ο Εφεσείων να αναμένετο, κατόπιν πληροφορίας η οποία υπήρχε, ότι θα μετέφερε τα ναρκωτικά και να συλληφθεί ως εκ τούτου, υπό συνθήκες οι οποίες θα έπρεπε να επιδρούσαν στη γνώμη του Δικαστηρίου ως προς τον όλο βαθμό της ενοχής του για σκοπούς ποινής.
Είναι γεγονός ότι η περίπτωση αυτή έχει το ουσιαστικό χαρακτηριστικό της χειραγωγημένης, όπως το είχε θέσει ο κ. Πουργουρίδης, περίπτωσης, όχι αθέμιτης παγίδευσης, όπως εδέχθη και ο ίδιος, αλλά ότι ασφαλώς υπήρξε κάποιου είδους αναμονή η οποία εμπόδισε και την περαιτέρω εξέλιξη άλλων αδικημάτων. Εξ ου, αντιλαμβανόμαστε, απεσύρθησαν οι δύο κατηγορίες οι οποίες αφορούσαν στην κατοχή και στην κατοχή με σκοπό την προμήθεια, γεγονός που ήταν σημαντικό για την περαιτέρω εξέλιξη της υπόθεσης, αφού αναιρούσε οποιαδήποτε διάσταση εμπορίας ναρκωτικών εκ μέρους του Εφεσείοντος.
Είναι γι' αυτό το λόγο που, όχι μόνο η πτυχή που ενδιαφέρει ως ελαφρυντικό, αλλά και η πτυχή που ενδιαφέρει ως επιβαρυντικό, συνιστά όντως λανθασμένη προσέγγιση από το Κακουργιοδικείο, ενόψει της απόσυρσης των δύο αυτών κατηγοριών, αλλά και ευρύτερα της ελλείψεως οποιασδήποτε μαρτυρίας υπό μορφή γεγονότων που να καταδείκνυε την περαιτέρω πρόθεση του ίδιου του Εφεσείοντος, πέραν της εισαγωγής αυτής καθ' αυτής με τη μεταφορά της βαλίτσας.
Παρατηρούμε περαιτέρω ότι πρόκειται για μια μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών, της κατηγορίας βεβαίως της κάνναβης, και συγχρόνως, όπως παρατήρησε και το Κακουργιοδικείο, ότι πρόκειται για νεαρό άτομο που δεν έχει οποιοδήποτε προηγούμενο.
Σταθμίζοντας όλα τα δεδομένα που έχουμε αναφέρει, καταλήγουμε ότι όντως η ποινή που επεβλήθη ήταν υπερβολική, αφού τονίσουμε και το γεγονός ότι, αν και αρχικώς υπήρξε μη παραδοχή, εντούτοις στο τέλος υπήρξε παραδοχή, εφόσον απεσύρθησαν και οι δύο άλλες κατηγορίες. Η έστω και καθυστερημένη παραδοχή θα πρέπει να έχει την ανάλογη αντανάκλαση στην ποινή, αφού και η έμπρακτη μεταμέλεια αλλά και η διευκόλυνση του έργου του Δικαστηρίου πρέπει να φαίνονται στην ποινή η οποία επιβάλλεται.
Τονίζουμε την ιδιαιτερότητα της υπόθεσης, που ασφαλώς δεν την καθιστά προηγούμενο, ως πρωτίστως υπόθεσης ιδιωτικής παγίδευσης, όπως και των άλλων πτυχών της που συναρτώνται προς την απόσυρση των δύο άλλων κατηγοριών.
Η έφεση επιτυγχάνει. Στο σύνολο των δεδομένων, θα μειώσουμε την ποινή από τα 7 έτη στα 5.
Δ. ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.
Γ. ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.
/ΕΠς