|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2011) 2 ΑΑΔ 92
4 Μαρτίου, 2011
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
(Ποινική Έφεση Αρ. 142/2010)
MICHAL BUKOWSKI,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
________________________
(Ποινική Έφεση Αρ. 147/2010)
DAWID ALEKSANDER GLOWACKI,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινικές Εφέσεις Αρ. 142/2010, 147/2010)
Ποινή ― Συνωμοσία προς διάπραξη κακουργήματος ― Απόπειρα κλοπής ― Κατοχή διαρρηκτικών οργάνων εν καιρώ νυκτός ― Κακόβουλη ζημιά σε περιουσία ― Εγκληματική επέμβαση ― Εφεσείοντες, Πολωνοί υπήκοοι, εργαζόμενοι στην Κύπρο ως οικοδόμοι, απέκοψαν από ξύλινο κύλινδρο δύο καλώδια χαλκού, αξίας €69,60, και ένα σύρμα προκαλώντας ζημιά €1,00 ― Λευκό ποινικό μητρώο ― Παραδοχή ― Μεταμέλεια ― Προθυμία αποζημίωσης του θύματος ― Προσχεδιασμός και μεταφορά των αναγκαίων διαρρηκτικών εργαλείων ― Δύσκολες προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις ― Επιβολή συντρέχουσων ποινών φυλάκισης: επτά, πέντε, εννέα, τριών και τριών μηνών αντίστοιχα ― Η ποινή φυλάκισης των εννέα μηνών, χαρακτηρίστηκε αυστηρή, όμως δεν κρίθηκε έκδηλα υπερβολική, ώστε να δικαιολογείται η επέμβαση του Εφετείου για μείωσή της.
Ποινή ― Επιμέτρηση ― Μετριαστικοί παράγοντες ― Μεταμέλεια ― Πότε συνιστά μετριαστικό παράγοντα.
Ποινή ― Επιμέτρηση ― Ο προσδιορισμός της ποινής και η επιμέτρηση του ύψους της, αποτελούν πρωταρχική ευθύνη του πρωτόδικου Δικαστηρίου ― Προϋποθέσεις επέμβασης του Εφετείου.
Στην υπόθεση αυτή οι εφεσείοντες αντιμετώπιζαν, από κοινού, κατηγορίες συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος, απόπειρας κλοπής, κατοχής διαρρηκτικών οργάνων εν καιρώ νυκτός, κακόβουλης ζημιάς σε περιουσία και εγκληματικής επέμβασης. Κρίθηκαν ένοχοι μετά από δική τους παραδοχή και τους επιβλήθηκαν συντρέχουσες ποινές άμεσης φυλάκισης επτά, πέντε, εννέα, τριών και τριών μηνών, αντίστοιχα. Με τις εφέσεις τους αμφισβητείται το ύψος της ποινής και ιδιαίτερα, της εννιάμηνης φυλάκισης.
Οι εφεσείοντες συνελήφθησαν επ' αυτοφώρω τα μεσάνυκτα της 20.3.2010, κατόπιν πληροφοριών, ότι κάποια πρόσωπα ευρίσκοντο εντός περιφραγμένου χώρου, στην οδό Πετράκη Γιάλλουρου 14 στη Λεμεσό. Ο εφεσείων στην Ποινική Έφεση Αρ.142/10 βρισκόταν εντός του προαναφερθέντος χώρου και ο εφεσείων στην Ποινική Έφεση Αρ.147/10 περιφέρετο σε χωράφι πλησίον του περιφραγμένου χώρου και κοντά στο σταθμευμένο αυτοκίνητό του, παραμένοντας εκεί για να ειδοποιήσει τον εφεσείοντα στην Ποινική Έφεση Αρ. 142/10, εάν πλησίαζε οποιοσδήποτε.
Από τις εξετάσεις, διαπιστώθηκε ότι οι εφεσείοντες απέκοψαν από ξύλινο κύλινδρο δύο καλώδια χαλκού, αξίας €69,60, και ένα σύρμα, προκαλώντας ζημιά €1,00. Οι εφεσείοντες, όταν τους εξηγήθηκαν οι λόγοι της σύλληψής τους και τους επεστήθη η προσοχή τους στο Νόμο, απάντησαν: ο κατηγορούμενος 1 «Τι να πω» και ο κατηγορούμενος 2 «Τι να πω, παραδέχομαι».
Οι εφεσείοντες οι οποίοι είναι Πολωνοί υπήκοοι, ζουν και εργάζονται στην Κύπρο ως οικοδόμοι. Ο κατηγορούμενος 1, ηλικίας 23 ετών, ήρθε στην Κύπρο πριν από δύο χρόνια. Η οικογένειά του είναι πτωχή, ο ίδιος είναι απόφοιτος Λυκείου της Πολωνίας, όμως έμαθε την τέχνη του οικοδόμου, ήλθε δε στην Κύπρο, με σκοπό να εξασφαλίσει καλύτερη ζωή. Η συμβία του, επίσης από την Πολωνία, εργάζεται σε καζίνο στη Λεμεσό. Κερδίζουν μηνιαίως, από την εργασία τους, περίπου, ο ίδιος €1.000,00 και η συμβία του €750,00.
Ο κατηγορούμενος 2 είναι 32 ετών και είναι παιδί διαλυμένης οικογένειας. Είναι απόφοιτος Λυκείου της Πολωνίας, δύο φορές νυμφευμένος και πατέρας τριών παιδιών, ηλικίας δώδεκα, δέκα και τεσσάρων χρόνων. Αυτός και η σύζυγός του κερδίζουν, αντίστοιχα, από την εργασία τους, περίπου, €325,00, εβδομαδιαίως και €600,00 μηνιαίως.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Κατά την επιμέτρηση της ποινής από το πρωτόδικο Δικαστήριο προσμέτρησαν τα ακόλουθα ελαφρυντικά: το λευκό ποινικό μητρώο των εφεσειόντων, η συνεργασία του κατηγορουμένου 2 με την Αστυνομία, η παραδοχή και απολογία τους στο Δικαστήριο, οι προσωπικές τους περιστάσεις, όπως αυτές αναφέρονται στις Εκθέσεις του Τμήματος Κοινωνικής Ευημερίας, η μικρή αξία του χαλκού τον οποίο αποπειράθηκαν να κλέψουν και η προθυμία τους να αποζημιώσουν το θύμα, αποδεχόμενοι διάταγμα αποζημίωσής του. Το Δικαστήριο διαπίστωσε, όμως, ταυτόχρονα, ότι τα αδικήματα διαπράχθηκαν μετά από προσχεδιασμό και μεταφορά των αναγκαίων διαρρηκτικών εργαλείων. Επεσήμανε, επίσης, ότι αδικήματα αυτής της φύσης βρίσκονται σε έξαρση, γεγονός που επιβάλλει τη, διά μέσου και των ποινών, αποτροπή τους. Το Δικαστήριο θεώρησε τη συμπεριφορά των εφεσειόντων να στρέφεται εναντίον όχι μόνο της ιδιωτικής περιουσίας αλλά και της έννομης τάξης, γενικά.
2. Τα Δικαστήρια πρέπει να επιβάλλουν αποτρεπτικές ποινές σε αυτού του είδους τα αδικήματα λόγω της έξαρσης με την οποία αυτά διαπράττονται.
3. Ο καθορισμός της ποινής είναι έργο του πρωτόδικου Δικαστηρίου και το Εφετείο επεμβαίνει μόνο, όταν διαπιστώσει ότι η ποινή είναι αποτέλεσμα σφάλματος αρχής, ή έκδηλα υπερβολική, ή ανεπαρκής και δεν ικανοποιεί τους σκοπούς του νόμου και όχι όταν αυτή, ενδεχόμενα, θα μπορούσε να είναι επιεικέστερη.
4. Ενόψει των ανωτέρω, η ποινή φυλάκισης των εννέα μηνών, ενδεχομένως να είναι αυστηρή, όμως δεν είναι έκδηλα υπερβολική, ώστε να δικαιολογείται η επέμβαση του Εφετείου, για μείωσή της.
Οι εφέσεις απορρίφθηκαν.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Piliev v. Αστυνομίας (2005) 2 Α.Α.Δ. 587,
Philippou ν. Republic (1983) 2 C.L.R. 245,
Σουπουρής ν. Αστυνομίας (1994) 2 Α.Α.Δ. 58,
Πισκόπου ν. Δημοκρατίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 342.
Εφέσεις εναντίον Ποινής.
Εφέσεις από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Μιχαηλίδη, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 7582/10), ημερομηνίας 17/9/10.
Οι Εφεσείοντες εμφανίζονται προσωπικά.
Αγγελική Κάρνου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Δικαστής Ε. Παπαδοπούλου.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Οι εφεσείοντες, μετά από δική τους παραδοχή, κρίθηκαν ένοχοι σε πέντε κατηγορίες του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, και τους επιβλήθηκαν συντρέχουσες ποινές άμεσης φυλάκισης: επτά, πέντε, εννέα, τριών και τριών μηνών. Σε μία από τις κατηγορίες, εκδόθηκε, πρόσθετα, με βάση το Άρθρο 26(στ) του Κεφ. 154, (όπως τροποποιήθηκε), διάταγμα για την καταβολή, από κάθε εφεσείοντα, αποζημίωσης ύψους €35,30, με οδηγίες αυτό να έχει ισχύ μετά την αποφυλάκισή τους. Συγκεκριμένα, οι εφεσείοντες αντιμετώπιζαν, από κοινού, κατηγορίες συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος - (Άρθρα 371, 255, 262 και 20), απόπειρας κλοπής - (Άρθρα 366, 367, 255, 35 και 20), κατοχής διαρρηκτικών οργάνων εν καιρώ νυκτός - (Άρθρα 296(γ) και 20), κακόβουλης ζημιάς σε περιουσία - (Άρθρα 324(1) και 20) και εγκληματικής επέμβασης - (Άρθρα 280 και 20).
Με τις εφέσεις, οι οποίες καταχωρήθηκαν και συζητήθηκαν ενώπιόν μας από τους ίδιους τους εφεσείοντες - επιθυμία τους ήταν να μην εκπροσωπηθούν από συνήγορο - αμφισβητείται το ύψος της ποινής και, ιδιαίτερα, της εννιάμηνης φυλάκισης. Τα αδικήματα που αυτοί αντιμετώπιζαν διαπράχθηκαν τα μεσάνυκτα της 20/3/2010, εντός περιφραγμένου χώρου, στην οδό Πετράκη Γιάλλουρου 14, στη Λεμεσό. Μετά από πληροφορία που δόθηκε από πολίτη, αστυνομικοί, που βρίσκονταν σε μηχανοκίνητη περιπολία, μετέβηκαν στον εν λόγω χώρο, όπου εκεί διέκριναν τρία πρόσωπα, τα οποία, όμως, μόλις τους αντιλήφθηκαν, προσπάθησαν να διαφύγουν, πηδώντας πάνω από την περίφραξη που υπήρχε. Οι αστυνομικοί κατόρθωσαν να συλλάβουν το ένα από αυτά για το αυτόφωρο αδίκημα της παράνομης εισόδου σε ξένη περιουσία. Πρόκειται για τον εφεσείοντα στην Ποινική Έφεση Αρ. 142/10 - («κατηγορούμενο 1»). Όταν του εξήγησαν το λόγο της σύλληψής του και του επέστησαν την προσοχή στο νόμο, αυτός απάντησε: "OK sir". Στο μεταξύ, στη σκηνή έφτασαν μέλη του Τμήματος Ανιχνεύσεως Εγκλημάτων Λεμεσού, τα οποία εντόπισαν σε χωράφι, πλησίον του περιφραγμένου χώρου, το αυτοκίνητο υπ' Αρ. Εγγραφής ΗKX 428, ξεκλείδωτο, με τα κλειδιά στο τιμόνι και πλησίον του να περιφέρεται ένας άντρας. Πρόκειται για τον εφεσείοντα στην Ποινική Έφεση Αρ. 147/10 - («κατηγορούμενο 2»), ο οποίος οδηγήθηκε στο ΤΑΕ Λεμεσού για ανάκριση, αφού οι εξηγήσεις που έδωσε για την εκεί παρουσία του δεν ήταν ικανοποιητικές.
Εξετάσεις από την Αστυνομία στη σκηνή αποκάλυψαν ότι οι εφεσείοντες, για να μη γίνουν αντιληπτοί, έκοψαν ηλεκτρικό καλώδιο προβολέα που υπήρχε στον περιφραγμένο χώρο. Εντοπίστηκαν, επίσης, και παραλήφθηκαν από τη σκηνή πένσα κοπής με κόκκινες χειρολαβές και σιγατσάκι σιδέρου με ξύλινη χειρολαβή.
Ο κατηγορούμενος 2, σε θεληματική κατάθεση, την οποία έδωσε την ίδια ημέρα, ανέφερε ότι, στις 20/3/2010, συμφώνησε με τον κατηγορούμενο 1 να μεταβούν στο συγκεκριμένο χώρο και να κλέψουν καλώδια χαλκού, για να τα πουλήσουν. Αφού στάθμευσε το αυτοκίνητό του στο σημείο όπου το βρήκε η Αστυνομία, πήρε μαζί του την πένσα κοπής και το σιγατσάκι σιδέρου και προχώρησε στον περιφραγμένο χώρο, ενώ ο κατηγορούμενος 1 παρέμεινε στο μέρος, για να τον ειδοποιήσει, εάν πλησίαζε οποιοσδήποτε. Μόλις μπήκε στο χώρο, έκοψε το σύρμα του προβολέα και άρχισε να κόβει σύρματα, οπότε άκουσε φωνές, φοβήθηκε και πήδηξε πάνω από την περίφραξη για να φύγει. Στη συνέχεια, επέστρεψε στο μέρος, για να πάρει το αυτοκίνητό του, οπόταν τον σταμάτησε η Αστυνομία. Από τις εξετάσεις, διαπιστώθηκε ότι οι εφεσείοντες απέκοψαν από ξύλινο κύλινδρο δύο καλώδια χαλκού, αξίας €69,60, και ένα σύρμα, προκαλώντας ζημιά €1,00. Οι εφεσείοντες, όταν τους εξηγήθηκαν οι λόγοι της σύλληψής τους και τους επεστήθη η προσοχή τους στο Νόμο, απάντησαν: ο κατηγορούμενος 1 «Τι να πω» και ο κατηγορούμενος 2 «Τι να πω, παραδέχομαι».
Ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, οι εφεσείοντες εκπροσωπήθηκαν από συνήγορο, ο οποίος και αναφέρθηκε στις προσωπικές τους περιστάσεις. Σύμφωνα με τις Εκθέσεις του Τμήματος Κοινωνικής Ευημερίας, που ετοιμάστηκαν, και οι δύο είναι Πολωνοί υπήκοοι, ζουν και εργάζονται στην Κύπρο ως οικοδόμοι. Ο κατηγορούμενος 1, ηλικίας 23 χρόνων, ήλθε στην Κύπρο πριν από δύο χρόνια. Προέρχεται από πενταμελή πτωχή οικογένεια, με την οποία διατηρεί καλές σχέσεις και είναι απόφοιτος Λυκείου της Πολωνίας. Μετά την αποφοίτησή του, έμαθε την τέχνη του οικοδόμου, εργάστηκε για μικρό διάστημα στο Βέλγιο και, ακολούθως, ήλθε στην Κύπρο, με σκοπό να εξασφαλίσει καλύτερη ζωή. Η συμβία του, επίσης από την Πολωνία, εργάζεται σε καζίνο στη Λεμεσό. Κερδίζουν μηνιαίως, από την εργασία τους, περίπου, ο ίδιος €1.000,00 και η συμβία του €750,00.
Ο κατηγορούμενος 2, 32 χρόνων, νυμφευμένος για δεύτερη φορά και πατέρας τριών παιδιών - (2 από τον πρώτο του γάμο και ένα από το δεύτερο) - ηλικίας δώδεκα, δέκα και τεσσάρων χρόνων, είναι απόφοιτος Λυκείου της Πολωνίας. Όταν ήταν μικρός, οι γονείς του χώρισαν. Ο ίδιος και τα τρία αδέλφια του μεγάλωσαν με τη μητέρα τους, χωρίς να έχουν οποιαδήποτε επικοινωνία με τον πατέρα τους. Αυτός και η σύζυγός του κερδίζουν, αντίστοιχα, από την εργασία τους, περίπου, €325,00, εβδομαδιαίως και €600,00 μηνιαίως.
Κατά την επιμέτρηση της ποινής, το πρωτόδικο Δικαστήριο έλαβε υπόψη του, ως ελαφρυντικούς παράγοντες, το λευκό ποινικό μητρώο των εφεσειόντων, τη συνεργασία του κατηγορουμένου 2 με την Αστυνομία, την παραδοχή και απολογία τους στο Δικαστήριο, τις προσωπικές τους περιστάσεις, όπως αυτές αναφέρονται στις Εκθέσεις του Τμήματος Κοινωνικής Ευημερίας, τη μικρή αξία του χαλκού τον οποίο αποπειράθηκαν να κλέψουν και την προθυμία τους να αποζημιώσουν το θύμα, αποδεχόμενοι διάταγμα αποζημίωσής του. Διαπίστωσε, όμως, ταυτόχρονα, ότι τα αδικήματα διαπράχθηκαν μετά από προσχεδιασμό και μεταφορά των αναγκαίων διαρρηκτικών εργαλείων. Επεσήμανε, επίσης, ότι αδικήματα αυτής της φύσης βρίσκονται σε έξαρση, γεγονός που επιβάλλει τη, διά μέσου και των ποινών, αποτροπή τους - (βλ. Piliev v. Αστυνομίας (2005) 2 Α.Α.Α. 587). Θεώρησε τη συμπεριφορά των εφεσειόντων να στρέφεται εναντίον όχι μόνο της ιδιωτικής περιουσίας αλλά και της έννομης τάξης, γενικά.
Οι εφεσείοντες, ενώπιόν μας, επανέλαβαν τη μεταμέλειά τους για ό,τι διέπραξαν, δηλώνοντας ότι, για τις πράξεις τους, έχουν, με τη μέχρι σήμερα φυλάκισή τους, τιμωρηθεί και εξέφρασαν την επιθυμία τους να επιστρέψουν στις οικογένειές τους.
Όπως επανειλημμένα έχει αναφερθεί, αδικήματα αυτής της φύσης είναι αδικήματα που απασχολούν τα δικαστήρια σχεδόν καθημερινά, γι' αυτό και οι ποινές που επιβάλλονται θα πρέπει να είναι αποτρεπτικές. Εδώ, βέβαια, δε διαφεύγει της προσοχής μας ότι οι εφεσείοντες δεν ολοκλήρωσαν την πράξη που είχαν προγραμματίσει.Όπως είναι νομολογημένο, ο καθορισμός της ποινής είναι έργο του πρωτόδικου Δικαστηρίου και το Εφετείο επεμβαίνει μόνο, όταν διαπιστώσει ότι η ποινή είναι αποτέλεσμα σφάλματος αρχής, ή έκδηλα υπερβολική, ή ανεπαρκής και δεν ικανοποιεί τους σκοπούς του νόμου και όχι όταν αυτή, ενδεχόμενα, θα μπορούσε να είναι επιεικέστερη - (βλ. Philippou ν. Republic (1983) 2 C.L.R. 245· Σουπουρής ν. Αστυνομίας (1994) 2 Α.Α.Δ. 58 και Πισκόπου ν. Δημοκρατίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 342).
Έχουμε εξετάσει το σύνολο των περιστατικών της υπόθεσης, σε συνδυασμό με όλους τους παράγοντες οι οποίοι διέπουν την επιμέτρηση της ποινής και δε διακρίνουμε οποιοδήποτε από τα δεδομένα να έχει σταθμιστεί κατά τρόπο που θα επέτρεπε επέμβασή μας. Όλα όσα μπορούσαν να επενεργήσουν ως ελαφρυντικά για τους εφεσείοντες απασχόλησαν πρωτόδικα και επέδρασαν. Η παραδοχή και η μεταμέλειά τους, στις οποίες έδωσαν ιδιαίτερη σημασία, αποτελούν μεν αναγνωρισμένους ελαφρυντικούς παράγοντες, δεν είναι, όμως, δυνατό αυτές να επενεργήσουν σε βαθμό που να εξουδετερώνουν τη σοβαρότητα των αδικημάτων, ιδιαίτερα δε του αδικήματος της κατοχής διαρρηκτικών οργάνων εν καιρώ νυκτός, η σοβαρότητα του οποίου προκύπτει από την προβλεπόμενη ποινή φυλάκισης - μέχρι πέντε έτη. Άλλωστε, η παραδοχή τους, δεδομένου ότι, στην πραγματικότητα, αυτοί συνελήφθησαν επ' αυτοφώρω, δεν ήταν τόσο μεγάλης σημασίας, ώστε, μαζί με τους υπόλοιπους ελαφρυντικούς παράγοντες, να καθιστά την αυστηρή, έστω, όπως θα την χαρακτηρίζαμε, ποινή φυλάκισης των εννέα μηνών έκδηλα υπερβολική.
Οι εφέσεις απορρίπτονται.
Οι εφέσεις απορρίπτονται.