|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2010) 2 ΑΑΔ 428
16 Ιουλίου, 2010
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ABDULALIM SAFAR,
Εφεσείων,
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 160/2009)
Ποινή ― Ανθρωποκτονία κατά παράβαση του Άρθρου 205(1)(3) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154 ― Εφεσείων, μαχαίρωσε δύο φορές το θύμα, αφού το καταδίωξε για 15 περίπου μέτρα, επιφέροντάς του τον θάνατο ― Επιβολή ποινής φυλάκισης 18 ετών ― Σε έφεση για μείωση της ποινής, ο εφεσείων προσπάθησε να εισαγάγει αμφιβολίες ως προς τον τρόπο που διαδραματίστηκαν τα γεγονότα, χωρίς να προβάλει οποιοδήποτε άλλο επιχείρημα που να δικαιολογεί μείωση της ποινής του ― Το Εφετείο δεν επενέβη.
Ποινή ― Έφεση εναντίον της ποινής ― Κατά πόσο είναι δυνατόν να αμφισβητηθούν τα γεγονότα που έγιναν αποδεκτά από το πρωτόδικο Δικαστήριο ― Εκτενής αναφορά στην Αγγλική νομολογία και ανάλυση αυθεντιών.
Με την παρούσα έφεσή του ο εφεσείων προσβάλλει μόνο την ποινή φυλάκισης των 18 ετών που το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Πάφου του επέβαλε για ανθρωποκτονία κατά παράβαση του Άρθρου 205 (1) (3) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154, όπως τροποποιήθηκε. Παραπονείται ότι το Δικαστήριο δεν αξιολόγησε σωστά τη μαρτυρία όσον αφορά τα γεγονότα που περιβάλλουν την υπόθεση, με αποτέλεσμα να του επιβληθεί μεγαλύτερη ποινή από αυτήν που συνήθως επιβάλλεται σε παρόμοιες περιπτώσεις. Αναφερόμενος σε διάφορα σημεία της μαρτυρίας υποστήριξε ότι στην πραγματικότητα το Δικαστήριο δεν έπρεπε να δεχτεί ότι ο εφεσείων καταδίωξε το θύμα και αφού το ακινητοποίησε το τραυμάτισε.
Αποφασίστηκε ότι:
Ο εφεσείων παρέλειψε να προσβάλει την καταδίκη του. Προτίμησε να στραφεί μόνο εναντίον της ποινής. Έτσι, η αξιολόγηση της μαρτυρίας των μαρτύρων και τα τελικά συμπεράσματα του Δικαστηρίου επί των γεγονότων δεν μπορούν να αμφισβητηθούν και συνεπώς η όλη επιχειρηματολογία του εφεσείοντος με την οποία προσπάθησε να εισαγάγει αμφιβολίες ως προς τον τρόπο που έλαβαν χώρα τα γεγονότα, δεν μπορεί να επιτύχει. Για τους σκοπούς της παρούσας διαδικασίας το γεγονός ότι ο εφεσείων καταδίωξε το θύμα του για 15 περίπου μέτρα και αφού το έφτασε το μαχαίρωσε δύο φορές με αποτέλεσμα να του επιφέρει το θάνατο είναι αναμφίβολο.
Η έφεση απορρίφθηκε. Τα έξοδα του δικηγόρου του εφεσείοντος, ο οποίος τον εκπροσωπεί με νομική αρωγή, όπως και τα έξοδα του μεταφραστή, θα καλυφθούν από το Πάγιο Ταμείο της Δημοκρατίας.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
R. v. Reeves [1983] Crim. L. R. 826,
R. v. Ayensu and Ayensu, 4 Cr. App. R. (S.) 248,
R. v. Solomon and Triumph, 6 Cr. App. R. (S.) 120,
R. v. Brown (W.T.), 3 Cr. App. R. (S.) 250,
R. v. Kesler [2001] 2 Cr. App. R. (S.) 126, CA.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Κακουργιοδικείου Πάφου (Χαραλάμπους, Π.Ε.Δ., Λιμνατίτου, Α.Ε.Δ., Ματθαίου, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 15407/2008), ημερομηνίας 21/7/09.
Γ. Μυλωνά, για τον Εφεσείοντα.
Α. Χατζηκύρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Ο Εφεσείων είναι παρών.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου απαγγέλλεται από το Δικαστή Φρ. Νικολαΐδη.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων καταδικάστηκε από το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Πάφου για ανθρωποκτονία κατά παράβαση του Άρθρου 205(1)(3) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 όπως τροποποιήθηκε. Το Κακουργιοδικείο κατέληξε ότι ο εφεσείων επιτέθηκε, αφού καταδίωξε προηγουμένως το θύμα, με μαχαίρι και το μαχαίρωσε δύο φορές. Ο εφεσείων διέφυγε για να εντοπιστεί αργότερα σε διαμέρισμα στη Λεμεσό όπου και συνελήφθη. Τελικά του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 18 ετών.
Με την παρούσα έφεση προσβάλλεται το ύψος της ποινής, αφού θεωρήθηκε από τον εφεσείοντα ως υπερβολική. Παραπονείται ότι το δικαστήριο δεν αξιολόγησε σωστά τη μαρτυρία όσον αφορά τα γεγονότα που περιβάλλουν την υπόθεση, με αποτέλεσμα να του επιβληθεί μεγαλύτερη ποινή από αυτήν που συνήθως επιβάλλεται σε παρόμοιες περιπτώσεις. Αναφερόμενος σε διάφορα σημεία της μαρτυρίας υποστήριξε ότι στην πραγματικότητα το δικαστήριο δεν έπρεπε να δεχτεί ότι ο εφεσείων καταδίωξε το θύμα και αφού το ακινητοποίησε το τραυμάτισε. Στην ουσία, συνεχίζει ο εφεσείων, το σημείο αυτό δεν έπρεπε να επιτραπεί να δοθεί ως μαρτυρία καν. Σύμφωνα πάντα με τον εφεσείοντα, το δικαστήριο δεν έπρεπε να επιτρέψει στο συγκεκριμένο μάρτυρα να αναφερθεί στα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε, πολύ περισσότερο δε το δικαστήριο δεν έπρεπε καν να τα αναφέρει στην αξιολόγησή του, πολλώ δε μάλλον να αποτελέσουν τη βάση των διαπιστώσεών του ως προς τα γεγονότα. Το δικαστήριο θα έπρεπε να καταλήξει ότι είναι πιθανόν το θύμα να τράβηξε τον εφεσείοντα έξω από το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν. Ακόμα, δεν μπορούσε ούτε να ακούσει μαρτυρία, αλλά ούτε και να την αξιολογήσει, ούτως ώστε, βασισμένο στη γνώμη του Μ.Κ.15 να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο εφεσείων κυνήγησε το θύμα.
Μας απασχόλησε σοβαρά το κατά πόσο σε έφεση εναντίον της ποινής είναι δυνατόν να αμφισβητηθούν τα γεγονότα που έγιναν αποδεκτά από το πρωτόδικο δικαστήριο. Η έρευνα μας οδηγήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αποφασίστηκε ότι, όπου η μαρτυρία δικαιολογεί μία μόνο εκδοχή ως προς τα γεγονότα, αλλά η ποινή επιβλήθηκε πάνω σε καθαρά υποθετική βάση, η ποινή θα πρέπει να ακυρωθεί (R. v. Reeves [1983] Crim. L. R. 826). Παρά ταύτα, σε πολλές υποθέσεις, η ετυμηγορία του δικαστηρίου ή η παραδοχή επιτρέπει δύο ή περισσότερες εκδοχές ως προς τα γεγονότα. Σε τέτοιες περιπτώσεις το Εφετείο επεμβαίνει αν διαπιστώσει ότι το δικαστήριο κατά την επιβολή της ποινής κατέληξε σε λανθασμένη απόφαση ως προς το σωστό υπόστρωμα γεγονότων για σκοπούς επιβολής ποινής ή υιοθέτησε λανθασμένη διαδικασία (R. v. Ayensu and Ayensu, 4 Cr. App. R. (S.) 248 και R. v. Solomon and Triumph, 6 Cr. App. R. (S.) 120).
Όπου το δικαστήριο δεν ξεκαθαρίζει ποια εκδοχή γεγονότων αποδέχτηκε κατά την επιβολή της ποινής, το Εφετείο είναι δεσμευμένο να πλησιάσει το θέμα της καταλληλότητας της ποινής πάνω στη βάση των γεγονότων που προβλήθηκαν από την υπεράσπιση (R. v. Brown (W.T.), 3 Cr. App. R. (S.) 250).
Παρά ταύτα στην υπόθεση R. v. Kesler [2001] 2 Cr. App. R. (S.) 126, CA, το Εφετείο επεσήμανε ότι δεν θα αποφάσιζε έφεση εναντίον ποινής βασιζόμενο επί συγκεκριμένων γεγονότων, εκτός αν είτε υπήρχε έγγραφη παραδοχή ή το δικαστήριο αποδέχτηκε τα γεγονότα ρητά.
Στην παρούσα υπόθεση δεν υπάρχει οποιαδήποτε αμφισβήτηση ως προς τα γεγονότα. Το πρωτόδικο δικαστήριο επέβαλε τη συγκεκριμένη ποινή με βάση τα γεγονότα όπως τα διαπίστωσε ύστερα από ακρόαση της όλης μαρτυρίας. Το δικαστήριο δεν αμφιταλαντεύτηκε ως προς τα γεγονότα.
Ο εφεσείων παρέλειψε να προσβάλει την καταδίκη του. Προτίμησε να στραφεί μόνο εναντίον της ποινής. Έτσι, η αξιολόγηση της μαρτυρίας των μαρτύρων και τα τελικά συμπεράσματα του δικαστηρίου επί των γεγονότων δεν μπορούν να αμφισβητηθούν και συνεπώς η όλη επιχειρηματολογία του εφεσείοντα με την οποία προσπάθησε να εισαγάγει αμφιβολίες ως προς τον τρόπο που έλαβαν χώρα τα γεγονότα, δεν μπορεί να επιτύχει. Για τους σκοπούς της παρούσας διαδικασίας το γεγονός ότι ο εφεσείων καταδίωξε το θύμα του για 15 περίπου μέτρα και αφού το έφτασε το μαχαίρωσε δύο φορές με αποτέλεσμα να του επιφέρει το θάνατο είναι αναμφίβολο.
Ο εφεσείων εκτός από την αμφισβήτηση των γεγονότων δεν προέβαλε οποιοδήποτε άλλο επιχείρημα που να δικαιολογεί τη μείωση της ποινής του. Έτσι, εν όψει όλων των πιο πάνω κρίνουμε ότι δεν είναι υπερβολική, ούτως ώστε να απαιτείται επέμβασή μας.
Η έφεση απορρίπτεται. Τα έξοδα του δικηγόρου του εφεσείοντα, ο οποίος τον εκπροσωπεί με νομική αρωγή, όπως και τα έξοδα του μεταφραστή, θα καλυφθούν από το Πάγιο Ταμείο της Δημοκρατίας.
Η έφεση απορρίπτεται. Τα έξοδα του δικηγόρου του εφεσείοντος, ο οποίος τον εκπροσωπεί με νομική αρωγή, όπως και τα έξοδα του μεταφραστή, θα καλυφθούν από το Πάγιο Ταμείο της Δημοκρατίας.