|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2009) 2 ΑΑΔ 412
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση Αρ. 110/2009)
10 Ιουλίου, 2009
[ΚΡΑΜΒΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
ΜΑΡΙΑ ΗΛΙΑΔΗ,
Εφεσείουσα,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
_________________________
Μ. Γεωργίου, για την Εφεσείουσα.
Δ. Παπαστεφάνου (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
__________________________
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο
Δικαστής Νικολάτος.
_______________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Η εφεσείουσα παραδέχθηκε ενοχή σε τέσσερις κατηγορίες (πρώτη, δεύτερη, τέταρτη και πέμπτη κατηγορία) ενώ η τρίτη κατηγορία, που αφορούσε το αδίκημα κατοχής με σκοπό την προμήθεια 72 γραμμαρίων κάνναβης, ανεστάλη από το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας. Οι τέσσερις κατηγορίες που παραδέχθηκε ήταν: Πρώτη κατηγορία: εισαγωγή ελεγχόμενου φαρμάκου, τάξεως Β, δηλαδή 72 γρ. κάνναβης, Δεύτερη κατηγορία: κατοχή της ίδιας ποσότητας, Τέταρτη κατηγορία: κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου, τάξεως Β, δηλαδή ενός φυτού γένους κάνναβης και Πέμπτη κατηγορία: καλλιέργεια του εν λόγω φυτού.
Ο ευπαίδευτος πρωτόδικος Δικαστής αναφέρθηκε αφενός στη σοβαρότητα των αδικημάτων που παραδέχθηκε η κατηγορούμενη-εφεσείουσα, η οποία είναι προφανής και από την ανώτατη προβλεπόμενη ποινή που, στην προκείμενη περίπτωση, είναι για την πρώτη και πέμπτη κατηγορία η δια βίου φυλάκιση και για τις κατηγορίες 2 και 4 η φυλάκιση οχτώ ετών, και αφετέρου στους παράγοντες που προσμετρούν προς όφελος της κατηγορούμενης-εφεσείουσας. Αυτοί οι παράγοντες είναι, κατά το πρωτόδικο δικαστήριο, (α) το λευκό της ποινικό μητρώο, (β) η συνεργασία της με τις διωκτικές αρχές, (γ) η άμεση παραδοχή της, (δ) η προσπάθεια απεξάρτησης της από τα ναρκωτικά με βοήθεια ψυχιάτρου και (ε) οι προσωπικές και οικογενειακές της περιστάσεις, δηλαδή το νεαρό της ηλικίας της (αυτή είναι 28 ετών), τα σοβαρά ψυχολογικά της προβλήματα, τα οποία την οδήγησαν και σε απόπειρα αυτοκτονίας ενώ βρισκόταν υπό κράτηση στις Κεντρικές Φυλακές και η άθλια οικονομική της κατάσταση.
Αφού, το πρωτόδικο δικαστήριο, καθοδηγήθηκε από σχετική νομολογία και αφού έλαβε υπόψη του ότι τα ναρκωτικά που εισήγαγε και κατείχε η εφεσείουσα ήταν για προσωπική της χρήση, ήταν τάξεως Β και ως εκ τούτου όχι από τα σκληρότερα ναρκωτικά, καθώς και ότι επρόκειτο για μόλις 72 γραμμάρια κάνναβης και ένα μικρό φυτό, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μόνη αρμόζουσα ποινή ήταν εκείνη της φυλάκισης. Τελικά επέβαλε στην εφεσείουσα τις εξής ποινές: στην πρώτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 5 μηνών, στη δεύτερη κατηγορία καμία ποινή, στην τέταρτη κατηγορία καμία ποινή και στην πέμπτη κατηγορία ποινή φυλάκισης ενός μηνός. Οι ποινές ήταν συντρέχουσες και είχαν ως ημερομηνία έναρξης την 29.5.2009, ημερομηνία από την οποία η εφεσείουσα τελεί υπό κράτηση.
Παρόλο που ο ευπαίδευτος συνήγορος της εφεσείουσας δεν έθεσε ρητά ζήτημα αναστολής της ποινής φυλάκισής της, το πρωτόδικο δικαστήριο έκρινε ότι η σοβαρότητα των αδικημάτων που διέπραξε, η ποσότητα των ναρκωτικών και η παρατηρούμενη έξαρση στη διάπραξη τέτοιων αδικημάτων, δεν επέτρεπαν την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου υπέρ της αναστολής της ποινής φυλάκισης που επιβλήθηκε στην εφεσείουσα και αυτό παρά το λευκό της ποινικό μητρώο και την μέχρι πρόσφατα καλή διαγωγή της. Το πρωτόδικο δικαστήριο καθοδηγήθηκε σχετικά από την υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161. Όπως ανέφερε το πρωτόδικο δικαστήριο, «τυχόν αναστολή της ποινής φυλάκισης, ένεκα των όσων περιβάλλουν την παρούσα υπόθεση, θα έστελνε λανθασμένα μηνύματα τόσο στην κατηγορουμένη όσο και σε τυχόν τρίτους επίδοξους παραβάτες. Ως εκ τούτου αναστολή της ποινής που επιβλήθηκε δεν κρίνεται δικαιολογημένη.»
Με την παρούσα έφεση η επιβληθείσα ποινή προσβάλλεται ως υπερβολική και/ή εσφαλμένη, ως θέμα αρχής, λόγω της σοβαρής ψυχωτικής μανιοκαταθλιπτικής κατάστασης της κατηγορούμενης και/ή άλλων ιδιαίτερων προσωπικών της περιστατικών. Ο ευπαίδευτος συνήγορος της εφεσείουσας τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι τα προβλήματα υγείας της εφεσείουσας δεν είναι «σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα», όπως ανέφερε το πρωτόδικο δικαστήριο στην απόφασή του, αλλά σοβαρή ψυχική ασθένεια, δηλαδή μανιοκατάθλιψη, η οποία περιγράφεται σε σχετικό ιατρικό πιστοποιητικό της Ελληνικής Δημοκρατίας, ως «διαταραχή διάθεσης» και σε σχετικό ιατρικό πιστοποιητικό του ψυχίατρου Δρος Μικελλίδη ως «μανιοκατάθλιψη». Ο ευπαίδευτος συνήγορος της εφεσείουσας αναφέρθηκε επίσης στο γεγονός ότι αυτή είναι εξ Ελλάδος και ότι στην Κύπρο είναι ουσιαστικά ξένη. Κατά την εισήγησή του, το πρωτόδικο δικαστήριο δεν έδωσε επαρκή βαρύτητα στους μετριαστικούς και ελαφρυντικούς παράγοντες που συνηγορούσαν υπέρ της εφεσείουσας αλλά, αντίθετα, ουσιαστικά, θεώρησε την ποσότητα των 72 γραμμαρίων ως επιβαρυντικό παράγοντα, παρά το ότι αυτή δεν αντιμετώπιζε κατηγορία εμπορίας ναρκωτικών. Κατά τον συνήγορο υπερασπίσεως η αρμόζουσα ποινή για την εφεσείουσα ήταν αυτή της άμεσης φυλάκισης αλλά για μικρό χρονικό διάστημα.
Η ευπαίδευτη συνήγορος για την εφεσίβλητη υποστήριξε την πρωτόδικη απόφαση ως ορθή και δίκαιη υπό τις περιστάσεις.
Εξετάσαμε με προσοχή όλα τα ενώπιόν μας στοιχεία και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η ποινή που επέβαλε το πρωτόδικο δικαστήριο στην εφεσείουσα, δεν είναι καθ΄ οιονδήποτε τρόπο λανθασμένη ή υπερβολική. Τα αδικήματα που διέπραξε και παραδέχθηκε η εφεσείουσα είναι όντως σοβαρά και βρίσκονται σε έξαρση και ως εκ τούτου για τέτοια αδικήματα δικαιολογούνται ποινές άμεσης φυλάκισης όπως αυτή που επιβλήθηκε στην εφεσείουσα. Κατά την εκτίμησή μας όλοι οι ελαφρυντικοί και μετριαστικοί παράγοντες λήφθηκαν επαρκώς υπόψη και προσμετρήθηκαν ορθά υπέρ της εφεσείουσας. Η αναφορά του πρωτόδικου δικαστηρίου σε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία οδήγησαν την εφεσείουσα σε απόπειρα αυτοκτονίας, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ουσιαστικό σφάλμα έστω και αν η εφεσείουσα πάσχει από σοβαρή ψυχική ασθένεια και όχι από σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Κατά την κρίση μας το πρωτόδικο δικαστήριο έλαβε επαρκώς υπόψη του την κακή ψυχική υγεία της εφεσείουσας αναφερόμενο ειδικά και στο γεγονός ότι τα προβλήματα ψυχικής υγείας της την οδήγησαν και σε απόπειρα αυτοκτονίας.
Ενόψει των όσων αναφέραμε κρίνουμε την προσβαλλόμενη ποινή άμεσης φυλάκισης πέντε μηνών ως αρμόζουσα και ορθή υπό τις περιστάσεις και την έφεση ως αβάσιμη. Θεωρούμε αυτονόητο ότι οι Αρχές των Φυλακών θα παρέχουν κάθε ιατρική βοήθεια και φροντίδα στην εφεσείουσα αναφορικά με το πρόβλημα της ψυχικής της υγείας.
Η έφεση απορρίπτεται.
Δ.
Δ.
Δ.
/ΕΑΠ.