|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2008) 2 ΑΑΔ 646
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση Αρ. 58/2008)
13 Οκτωβρίου 2008
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Π., ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στές.]
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΣΤΑΚΗ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ,
Εφεσείων,
ν.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
_________________
Π. Κλεοβούλου με Ειρ. Σωκράτους, για τον Εφεσείοντα.
Κρ. Κυθρεώτου, δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Εφεσίβλητη.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ: Δεν θα υπεισέλθω στην ουσία της υπόθεσης εφόσον φρονώ, αποκλίνοντας από την απόφαση των αδελφών μου Δικαστών επ΄αυτού, ότι η έφεση πρέπει να γίνει δεκτή ως προς το λόγο που αφορά την κατάχρηση της διαδικασίας. Την ευπαίδευτη πρωτόδικη Δικαστή δεν απασχόλησε το θέμα αυτό ιδιαιτέρως αφού θεώρησε ότι δεν υπήρχε ενώπιον της μαρτυρία για παράλληλη διαδικασία (προφανώς αστική), που δεν ήταν βεβαίως το θέμα, ο δε ισχυρισμός για εκβιαστική χρήση της ποινικής διαδικασίας για να υποχρεωθεί ο Εφεσείων να αποζημιώσει τη Σ.Π.Ε. ήταν αόριστος.
Η δική μου αντίληψη είναι διαφορετική. Προκύπτει από τη μαρτυρία ότι η Σ.Π.Ε., από τον Απρίλιο του 2004 που αντελήφθη το πρόβλημα και αντικατέστησε τον Εφεσείοντα με άλλο γραμματέα, δεν κατήγγειλε την υπόθεση στην Αστυνομία παρά μόνο το Δεκέμβριο του 2005. Μεσολάβησε ο δικός της έλεγχος από το νέο γραμματέα, στη βάση του οποίου και διαπίστωσε έλλειμμα το οποίο απέδωσε σε δόλιες ενέργειες του Εφεσείοντα. Και τότε όμως, ενώ ο έλεγχος είχε συμπληρωθεί περί τα τέλη του 2004 ή τις αρχές του 2005, και πάλι η υπόθεση δεν κατεγγέλθη παρά μόνο η Σ.Π.Ε. επεδίωξε να αποζημιωθεί από τους γονείς του Εφεσείοντα ώστε να μην καταγγείλει την υπόθεση. Έγιναν συναντήσεις και συζητήθηκε ειδικά η δυνατότητα πώλησης κτήματος ανήκοντος στον πατέρα του Εφεσείοντα. Η Σ.Π.Ε. έθεσε και προθεσμία μέχρι τέλος Νοεμβρίου 2005 προς διευθέτηση του θέματος για να μην καταγγελθεί η υπόθεση, και μάλιστα με σχετική επιστολή, και την κατήγγειλε μετά τη λήξη της προθεσμίας εφ΄όσον η αποζημίωση της δεν είχε διευθετηθεί.
Με αυτό το υπόβαθρο, έχω τη γνώμη ότι υπήρξε κατάχρηση της ποινικής διαδικασίας όπως εισηγείται ο Εφεσείων. Η απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας στην υπόθεση Χαραλαμπίδης ν. Κωμοδρόμου (2002) 2 Α.Α.Δ. 522, στην οποία ανασκοπήθηκε η νομολογία και επαναδιατυπώθησαν οι αρχές επί του θέματος, ουδόλως εμποδίζει την κατάληξη αυτή. Η απόφαση της πλειοψηφίας (και ασχέτως του ότι συνεχίζω να διατηρώ την άποψη της μειοψηφίας στην οποία μετείχα) δεν εκφεύγει των ορίων της αρχής ότι αυτή καθ΄αυτή η παράλληλη προώθηση ποινικής και αστικής υπόθεσης δεν συνιστά κατάχρηση της διαδικασίας, και δεν ανατρέπει παρά αναγνωρίζει τη γενική αρχή, έστω και με φειδώ εφαρμοζόμενη, ότι η προσφυγή στη δικαστική διαδικασία είναι καταχρηστική όταν γίνεται με σκοπό την καταπίεση ή τον εκβιασμό ή γενικώς ενέχει το στοιχείο της αδικίας. Υπήρχε δε στην Χαραλαμπίδης διαφορετική έμφαση στα γεγονότα μεταξύ της πλειοψηφίας και της μειοψηφίας.
Η αντίληψη μου της σημασίας των γεγονότων στην προκειμένη υπόθεση δεν μου αφήνει περιθώρια να αμφιβάλλω ότι η ποινική διαδικασία χρησιμοποιήθηκε ως πίεση προς διευθέτηση της απαίτησης της Σ.Π.Ε., έστω και αν τόσο ο Εφεσείων όσο και οι γονείς του ως εγγυητές είχαν και οι ίδιοι συμφέρον να μην καταγγελθεί η υπόθεση και συνεργάσθησαν προς διευθέτησή της.. Η όλη συμπεριφορά της Σ.Π.Ε. καταδείκνυε ότι ουδόλως την ενδιέφερε η ποινική δίωξη εφ΄όσον η ιδία αποζημιώνετο για τη ζημιά της. Η επιστολή μάλιστα που απέστειλε θέτοντας και τελευταία προθεσμία προς διευθέτηση ώστε η υπόθεση να μην καταγγέλλετο επεσφράγιζε την αντίληψη της των πραγμάτων. Η πίεση της ποινικής υπόθεσης ενήργησε έτσι προς το σκοπό εξασφάλισης αποζημίωσης από τον Εφεσείοντα και η τελική καταγγελία δεν ήταν γνήσια και πρόθυμη εκτέλεση κοινωνικού καθήκοντος. Η ποινική διαδικασία όμως έχει συγκεκριμένο σκοπό να επιτελέσει πέραν των ιδιωτικών συμφερόντων και όχι κατ΄επιλογή. Και η αρχή της κατάχρησης της διαδικασίας μπορεί να διαπλάθει και να συντηρεί ήθη και συμπεριφορά υψηλού επιπέδου των πολιτών.
Για τους λόγους αυτούς λοιπόν θα επέτρεπα την έφεση.
Δ. Χατζηχαμπής,
Δ.
/ΚΧ"Π