Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Ανδρέα Παπαχαραλάμπους (2007) 2 ΑΑΔ 11

Ποινή ? Ναρκωτικά ? Κατοχή, προμήθεια και χρήση ναρκωτικών ? Εφεσίβλητος ηλικίας 23 ετών παραδέχθηκε ενοχή και εξέφρασε μεταμέλεια ? Δύσκολες προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις ? Πρωτόδικο Δικαστήριο έθεσε τον εφεσίβλητο υπό κηδεμονία με όρους κοινοτικής εργασίας με στόχο την αναμόρφωσή του ? Η ποινή κρίθηκε έκδηλα ανεπαρκής και αντικαταστάθηκε κατ' έφεση με συντρέχουσες ποινές φυλάκισης ενός χρόνου στην 1^η κατηγορία, 2 χρόνων στη 2^η κατηγορία και 6 μηνών στην τρίτη κατηγορία.

Ποινή ? Ναρκωτικά ? Προσωπικές περιστάσεις κατηγορουμένου ? Διαδραματίζουν μικρό ρόλο ? Υπερισχύει η διαφύλαξη της κοινωνίας από τη μάστιγα των ναρκωτικών με αποτέλεσμα την επιβολή τιμωρητικών αποτρεπτικών ποινών.

Ο εφεσίβλητος παραδέχθηκε ενοχή στις ακόλουθες τρεις κατηγορίες:

(α) παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου, δηλαδή 419,96 γραμμαρίων φυτού κάνναβης, από το οποίο δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη,

(β) κατοχής της πιο πάνω παράνομης ουσίας, με σκοπό την προμήθειά της σε άλλα πρόσωπα, και

(γ) χρήσης κάνναβης για ίδιους σκοπούς,

κατά παράβαση των σχετικών άρθρων του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77, όπως τροποποιήθηκε και Άρθρου 20 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154.

Το πρωτόδικο Δικαστήριο, εφαρμόζοντας τις πρόνοιες του περί Κηδεμονίας και άλλων τρόπων Μεταχείρισης Αδικοπραγούντων Νόμου του 1996, Ν. 46(?)/96, έθεσε τον εφεσίβλητο υπό κηδεμονία με όρους κοινοτικής εργασίας, τους οποίους καθόρισε λεπτομερώς στην απόφασή του.

Ο Γενικός Εισαγγελέας εφεσίβαλε την επιβληθείσα ποινή ως έκδηλα ανεπαρκή.

Αποφασίστηκε ότι:

1. Το πρωτόδικο Δικαστήριο λειτούργησε έξω από το πλαίσιο των ορθών αρχών που διέπουν το θέμα της επιμέτρησης της ποινής, και ιδιαίτερα της ευθυγραμμισμένης νομολογίας μας. Οι ποινές που πρέπει να επιβάλλονται σε αδικήματα χρήσης και εμπορίας ναρκωτικών πρέπει να είναι αποτρεπτικές.

2. Οι προσωπικές περιστάσεις του κατηγορουμένου διαδραματίζουν μικρό ρόλο σε τέτοιας φύσεως υποθέσεις, στις οποίες υπερισχύει η διαφύλαξη της κοινωνίας από τη μάστιγα των ναρκωτικών με αποτέλεσμα την επιβολή τιμωρητικών-αποτρεπτικών ποινών. Σοβαρός βέβαια παράγοντας μετριασμού της ποινής είναι η παραδοχή και απολογία του κατηγορούμενου, κάτι που έγινε εδώ.

3. Η ενδεδειγμένη ποινή είναι η ποινή φυλάκισης. Στην επιμέτρηση της ποινής θα ληφθούν υπόψη υπέρ του εφεσίβλητου οι ακόλουθοι δύο παράγοντες:

(α) Το γεγονός ότι ο εφεσίβλητος, ελεύθερος από τις 6/7/2006 που παρουσιάστηκε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου, θα καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης, και

(β) Το γεγονός ότι συμμορφώθηκε για κάποιο χρονικό διάστημα με τους όρους του διατάγματος κηδεμονίας.

Η ποινή που επέβαλε το πρωτόδικο Δικαστήριο παραμερίζεται. Επιβάλλονται συντρέχουσες ποινές φυλάκισης ενός χρόνου στην 1^η κατηγορία, 2 χρόνια στη 2^η κατηγορία και 6 μήνες στην 3^η κατηγορία.

Η έφεση επιτράπηκε.

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Marcos Alexander Dos Santos (2005) 2 Α.Α.Δ. 297,

Γενικός Εισαγγελέας ν. Σπύρου (2006) 2 Α.Α.Δ. 447.

Έφεση εναντίον Ποινής.

Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Υπόθ. Αρ. 12099/05), ημερομηνίας 6/7/06.

Χρ. Κυθραιώτου, για τον Εφεσείοντα.

Χρ. Χ"Λοΐζου, για τον Εφεσίβλητο.

Ex tempore

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Ο εφεσίβλητος παραδέχτηκε ενοχή ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού σε τρεις κατηγορίες, οι οποίες προέκυψαν από γεγονότα που διαδραματίστηκαν στις 28.6.2005. Η πρώτη κατηγορία αφορούσε στη παράνομη κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου, δηλαδή 419.96 γραμμάρια φυτού κάνναβης, από το οποίο δεν είχε εξαχθεί η ρητίνη, τάξεως Β, κατά παράβαση των άρθρων 2, 3, Πρώτος Πίνακας Μέρος ΙΙ, 6(1)(2), 24, 30, 31, 31Α και Τρίτος Πίνακας του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77, όπως τροποποιήθηκε από τους Νόμους 67/83 και 20(Ι)/92, Άρθρο 20 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154. Η δεύτερη ήταν για κατοχή της πιο πάνω παράνομης ουσίας, με σκοπό την προμήθεια της σε άλλα πρόσωπα, κατά παράβαση των άρθρων 2, 3, Πρώτος Πίνακας Μέρος ΙΙ, 5(1)(β), 6(1)(3), 30, 30Α, 31, 31Α και Τρίτος Πίνακας του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77, όπως τροποποιήθηκε από τους Νόμους 67/83 και 20(Ι)/92, και 91(Ι)/03, Άρθρο 20 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154. Και η τρίτη ότι ο εφεσίβλητος κάπνισε φυτό κάνναβης κατά παράβαση των άρθρων 10(α), 24(1), 30 και 31, Πρώτος Πίνακας Μέρος ΙΙ και Τρίτος Πίνακας του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/77 όπως τροποποιήθηκε από τους Νόμους 20(Ι)/92 και 91(Ι)/03.

Η Αστυνομία, ενεργούσα βάσει πληροφοριών πως θα υπήρχε διακίνηση ναρκωτικών, έθεσε υπό παρακολούθηση το σταθμό βενζίνης «Πετρολίνα» στον παλαιό δρόμο Λευκωσίας Λεμεσού. Η ώρα 9.30 το βράδυ κατέφθασε εκεί ένα αυτοκίνητο χωρίς πινακίδες, στο οποίο επέβαιναν δύο άτομα. Λίγα λεπτά αργότερα σταμάτησε στο ίδιο μέρος μια μοτοσικλέτα μεγάλου κυβισμού με οδηγό τον εφεσίβλητο και συνεπιβάτη ένα άλλο πρόσωπο. Ο συνεπιβάτης κατευθύνθηκε στο άγνωστο όχημα και συνομίλησε με τους επιβαίνοντες σ' αυτό, και αφού έγινε η συναλλαγή φώναξε του εφεσίβλητου να φέρει τη τσάντα την οποία κρατούσε. Εκείνη τη στιγμή επέδραμαν οι αστυνομικοί. Ο οδηγός του άγνωστου αυτοκινήτου ανέπτυξε απότομα ιλιγγιώδη ταχύτητα και κατάφερε να διαφύγει, ενώ ο συνεπιβάτης του εφεσίβλητου αφού έριξε στο έδαφος τη νάιλον σακούλα που περιείχε την παράνομη ουσία, αντικείμενο των κατηγοριών, προσπάθησε να διαφύγει. Ανακόπηκε όμως από την Αστυνομία και συνελήφθη. Συνελήφθη επίσης και ο εφεσίβλητος, ο οποίος παραδέχτηκε αμέσως τα αδικήματα. Επανέλαβε την παραδοχή και απολογία του στο Δικαστήριο. Ο δικηγόρος του έδωσε έμφαση ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου, καθώς και ενώπιον μας, στις προσωπικές συνθήκες του εφεσίβλητου, ηλικίας 23 ετών. Ειδικότερα επεσήμανε πως είναι παιδί πολυμελούς και διαλυμένης οικογένειας και γι' αυτό δεν έτυχε της ενδεδειγμένης ανατροφής από τους γονείς του. Οι τελευταίοι χώρισαν για να ξαναφτιάξουν με άλλο σύντροφο τη ζωή τους με τον οποίο δημιούργησαν νέα οικογένεια. Ο πατέρας κακομεταχειριζόταν τον εφεσίβλητο, ο οποίος ουσιαστικά μεγάλωσε μόνος του. Σήμερα έχει αρραβωνιαστεί και σκοπεύει να νυμφευθεί.

Η δικαστής, ενώπιον της οποίας συζητήθηκε το θέμα της ποινής, θεώρησε ορθό να εφαρμόσει τις πρόνοιες του περί Κηδεμονίας και άλλων τρόπων Μεταχείρισης Αδικοπραγούντων Νόμου του 1996, Ν.46(Ι)/96. Έθεσε τον εφεσίβλητο υπό κηδεμονία με όρους κοινοτικής εργασίας, τους οποίους καθόρισε με λεπτομέρεια στην απόφαση της. Όπως αναφέρει η δικαστής στην απόφαση της έκρινε πως αυτή ήταν η αρμόζουσα ποινή για να δοθεί η ευκαιρία στον εφεσίβλητο να αναμορφωθεί, κάτι που δεν θα επιτυγχανόταν με την καταδίκη του σε φυλάκιση. Δεν είναι η κατάλληλη περίπτωση να εξετάσουμε τις πρόνοιες του πιο πάνω νομοθετήματος και πώς με αυτές εξυπηρετείται η ορθή αντιμετώπιση των κατηγορουμένων.

Ο Γενικός Εισαγγελέας με την παρούσα έφεση εισηγείται πως η ποινή που επέβαλε το πρωτόδικο Δικαστήριο είναι έκδηλα ανεπαρκής και πρέπει να παραμεριστεί. Η δικηγόρος της Δημοκρατίας αναφέρθηκε σε αριθμό αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στις οποίες, για παρόμοιες κατηγορίες, οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίστηκαν μόνο με ποινή φυλάκισης.

Ρωτήσαμε ευθέως το δικηγόρο του εφεσίβλητου αν έχει περιέλθει στην αντίληψη του υπόθεση, στην οποία το δικαστήριο επέβαλε σε παρόμοια υπόθεση αυτό το είδος της ποινής. Με εντιμότητα ο συνήγορος απάντησε αρνητικά. Υποστήριξε όμως την πρωτόδικη απόφαση με αναφορά κυρίως στις προσωπικές συνθήκες του εφεσίβλητου, και ιδιαίτερα της σημερινής αλλαγής στη ζωή του με την προοπτική του γάμου του.

Λυπούμαστε να παρατηρήσουμε πως η πρωτόδικος δικαστής δεν λειτούργησε μέσα στο πλαίσιο των ορθών αρχών, που διέπουν το θέμα της επιμέτρησης της ποινής, και ιδιαίτερα της ευθυγραμμισμένης νομολογίας μας. Αδικήματα, όπως αυτά που παραδέχτηκε ο εφεσίβλητος, κρίνονται ως πάρα πολύ σοβαρά. Ας μη επαναλάβουμε αυτό που καθημερινά λέγεται από τα Δικαστήρια μας. Θα αρκεστούμε σε αυτά που είπαμε στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Marcos Alexander Dos Santos (2005) 2 A.A.Δ. 297.

"Tα κακά από τη χρήση ναρκωτικών είναι ήδη στη χώρα μας. Και εκτός από τα ολέθρια αποτελέσματα στη ζωή και για το χρήστη δημιουργούν σωρευτικά εστίες εγκλήματος. Η εμπορία πρέπει να παταχθεί. Οι ποινές πρέπει να είναι αποτρεπτικές. Ο έμπορας των ναρκωτικών να υποχρεωθεί να υπολογίζει τις επιπτώσεις της σύλληψης και καταδίκης του.»

Οι προσωπικές περιστάσεις του κατηγορούμενου διαδραματίζουν μικρό ρόλο σε τέτοιας φύσεως υποθέσεις, στις οποίες υπερισχύει η διαφύλαξη της κοινωνίας από τη μάστιγα των ναρκωτικών με αποτέλεσμα την επιβολή τιμωρητικών-αποτρεπτικών ποινών. Σοβαρός βέβαια παράγοντας μετριασμού της ποινής είναι η παραδοχή και απολογία του κατηγορούμενου, κάτι που έγινε εδώ.

Ο εφεσίβλητος κατηγορήθηκε ενώπιον επαρχιακού δικαστηρίου, που έχει δικαιοδοσία επιβολής ποινής μέχρι 5 έτη για κατηγορίες που ο Νόμος προβλέπει μέγιστη ποινή φυλάκισης 8 έτη, δια βίου φυλάκιση και τη φυλάκιση για 6 μήνες, στις τρεις αντίστοιχες κατηγορίες. Σοβαρό στοιχείο, που λαμβάνουμε υπόψη ως μετριαστικό παράγοντα στην επιμέτρηση της ποινής, είναι το γεγονός πως ο εφεσίβλητος, ελεύθερος από τις 6/7/2006 που παρουσιάστηκε ενώπιον του επαρχιακού δικαστηρίου, θα καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης. Αυτό θα ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη, σύμφωνα με την πρόσφατη απόφαση μας στην Γενικός Εισαγγελέας ν. Χριστόφορου Σπύρου (2006) 2 Α.Α.Δ. 447. Υπέρ του εφεσίβλητου θα μετρήσει επίσης και το γεγονός πως συμμορφώθηκε για κάποιο χρονικό διάστημα με τους όρους του διατάγματος κηδεμονίας, που περιελάμβανε εργασία καθαριότητας, βελτίωση του εξωτερικού χώρου και περιποίηση του κήπου στο κέντρο κρατικής στέγης ηλικιωμένων «Άγιος Παντελεήμων» στη Λεμεσό.

Η ποινή, επομένως, που επέβαλε το πρωτόδικο Δικαστήριο παραμερίζεται. Επιβάλλεται ποινή φυλάκισης ενός χρόνου στην 1^η κατηγορία, 2 χρόνια στη 2^η κατηγορία και 6 μήνες στην 3^η κατηγορία. Οι ποινές θα συντρέχουν.

Η έφεση επιτρέπεται.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία