ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Mιχαήλ Παντελής ν. Δημοκρατίας (2003) 2 ΑΑΔ 123
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΣΩΚΡΑΤΗ ΑΝΔΡΕΟΥ v. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 29/2022, 23/6/2022, ECLI:CY:AD:2022:B262
Σιακαλλής Χριστόφορος ν. Δημοκρατίας (2012) 2 ΑΑΔ 11
ΜΟΥΖΟΥ v. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Ποινική Έφεση Αρ. 127/2020, 18/3/2022, ECLI:CY:AD:2022:B119
(2006) 2 ΑΑΔ 523
21 Δεκεμβρίου, 2006
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
(Ποινική Έφεση Αρ. 275/2005)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΣΥΜΕΟΥ,
Εφεσείων,
ν.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 276/2005)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΖΑΒΡΑΝΤΩΝΑΣ,
Εφεσείων,
ν.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 277/2005)
ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΟΓΓΟΥΡΟΣ,
Εφεσείων,
ν.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινικές Εφέσεις Αρ. 275/2005, 276/2005, 277/2005)
Ποινή ― Διαδοχικές ποινές ― Οι βασικές αρχές είναι ότι δεν πρέπει να επιβάλλονται διαδοχικές ποινές για κατηγορίες που ουσιαστικά συνιστούν μια ενιαία συμπεριφορά και ότι εν πάση περιπτώσει το σύνολο των διαδοχικών ποινών που ενδεχομένως να επιβληθούν πρέπει να είναι ανάλογο προς τη σοβαρότητα των επί μέρους κατηγοριών.
Ποινή ― Διαφοροποίηση ― Συγκατηγορούμενοι ― Η μη διαφοροποίηση της ποινής που επιβλήθηκε στους συγκατηγορούμενους ήταν δικαιολογημένη ενόψει του ίδιου ή παρόμοιου ρόλου ενός εκάστου εξ αυτών στη διάπραξη αδικημάτων καλλιέργειας, κατοχής και κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε άλλους φυτών κάνναβης.
Ο Γεώργιος Χρ. Ζαβράντωνας, όντας κατάδικος εκτίοντας συντρέχουσες ποινές φυλάκισης για ανθρωποκτονία και μεταφορά και χρήση πυροβόλου όπλου, τον Οκτώβριο του 2004 εντάχθηκε στο Κέντρο Εξωϊδρυματικής Απασχόλησης. Αναχωρούσε το πρωί και επέστρεφε το βράδυ ασχολούμενος με την παραγωγή καρβούνων σε κτήμα που του παραχώρησε στο χωριό Πέρα Ορεινής ο κουνιάδος του. Ο Κωνσταντίνος Παπασυμεού και Χριστάκης Πόγγουρος ενοικίασαν τα υποστατικά που υπήρχαν στο ίδιο κτήμα για να τα χρησιμοποιήσουν σαν μάντρες εκτροφής ζώων. Ο πραγματικός τους σκοπός ήταν η καλλιέργεια φυτών κάνναβης. Αφού ο Ζαβράντωνας προμηθεύτηκε ένα εμπορευματοκιβώτιο, οι τρεις το τοποθέτησαν σε λάκκο και το μετέτρεψαν σε θερμοκήπιο φυτών κάνναβης. Και οι τρεις φύτεψαν μέσα σ' αυτό φυτά κάνναβης ενώ, παράλληλα, τοποθέτησαν από πάνω του μπάλες από σανό ώστε να μη γίνεται αντιληπτή η παρουσία του και η χασισοφυτεία που οργάνωσαν. Το εμπορευματοκιβώτιο εντοπίστηκε από την ΥΚΑΝ μετά από σχετικές πληροφορίες και μέσα σ' αυτό βρισκόταν ο Κ. Παπασυμεού ασχολούμενος με το πότισμα των φυτών. Και οι τρεις παραδέχθηκαν ότι η χασισοφυτεία ήταν δική τους.
Ακολούθως, ο Ζαβράντωνας αποκάλυψε στην Αστυνομία ότι, μέσα στο εμπορευματοκιβώτιο, όπως και σε άλλα σημεία του κτήματος, υπήρχε πιστόλι, σφαίρες, πυροκροτητές, και ποσότητα κάνναβης, που άνηκαν στους Παπασυμεού και Πόγγουρο. Ο Παπασυμεού παραδέχθηκε ότι το πιστόλι, 58 σφαίρες και 2 πυροκροτητές, που όντως ανευρέθηκαν, άνηκαν σ' αυτόν, ενώ ο Πόγγουρος ότι η ποσότητα κάνναβης, συνολικού βάρους 4 κιλών και 971,2 γραμμαρίων, που επίσης ανευρέθηκε, ήταν δική του.
Οι Ζαβράντωνας, Παπασυμεού και Πόγγουρος προσήχθησαν ενώπιον του Κακουργιοδικείου. Κατηγορήθηκαν και οι τρεις για καλλιέργεια, κατοχή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε άλλο ή άλλα πρόσωπα 205 φυτών κάνναβης. Ο Παπασυμεού κατηγορήθηκε, επιπρόσθετα, για κατοχή και μεταφορά πιστολιού, τριών φυσιγγιοθηκών, 58 φυσιγγίων, 2 πυροκροτητών και 5 ράβδων μείγματος εκρηκτικής ύλης υψηλής ισχύος. Ο Πόγγουρος κατηγορήθηκε επιπρόσθετα, για κατοχή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε άλλο ή άλλα πρόσωπα κάνναβης, συνολικού βάρους 4 κιλών και 971,2 γραμμαρίων.
Οι τρεις κατηγορούμενοι παραδέχθηκαν ενοχή και το Κακουργιοδικείο επέβαλε και στους τρεις, ποινή φυλάκισης 7 χρόνων στις σχετικές, με τα 205 φυτά κάνναβης, κατηγορίες. Στον Παπασυμεού επέβαλε, επίσης, συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 3 χρόνων για κατοχή και μεταφορά πυροβόλου όπλου, 2 χρόνων για κατοχή εκρηκτικών υλών και 1 χρόνου για κατοχή εξαρτημάτων πυροβόλου όπλου. Στον Πόγγουρο επέβαλε, επίσης, συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 4 χρόνων για κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε άλλο ή άλλα πρόσωπα κάνναβης, συνολικού βάρους 4 κιλών και 971,2 γραμμαρίων.
Το Κακουργιοδικείο έκρινε, αιτιολογώντας την απόφαση του, ότι οι ποινές του Παπασυμεού και Πόγγουρου, έπρεπε να είναι συνεχόμενες. Έτσι, η συνολική ποινή του Παπασυμεού ήταν 10 χρόνια φυλάκιση, του δε Πόγγουρου 11 χρόνια.
Οι τρεις εφεσίβαλαν την ποινή που τους επιβλήθηκε ως έκδηλα υπερβολική. Στην πορεία της διαδικασίας, ο Ζαβράντωνας απέσυρε την έφεσή του (Ποιν. Έφεση 276/2005).
Ο συνήγορος του Παπασυμεού υποστήριξε ότι η επταετής ποινή φυλάκισης που του επιβλήθηκε στην κατηγορία για καλλιέργεια, κατοχή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια των 205 φυτών κάνναβης, είναι έκδηλα υπερβολική, αν ληφθεί υπόψη ότι και στους συγκατηγορούμενούς του οι οποίοι βαρύνονταν με σοβαρότατες προηγούμενες καταδίκες και δεν αντιμετώπιζαν εξίσου σοβαρά προσωπικά και οικογενειακά προβλήματα, επιβλήθηκε η ίδια ποινή.
Ο συνήγορος του Πόγγουρου υποστήριξε ότι τα αδικήματα που διέπραξε ο Πόγγουρος είχαν συνάφεια μεταξύ τους και γι' αυτό κακώς του επιβλήθηκαν συνεχόμενες ποινές φυλάκισης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε και τις δύο εφέσεις επικυρώνοντας τις επιβληθείσες ποινές. Οι αρχές τις οποίες το Ανώτατο Δικαστήριο εφάρμοσε, προκύπτουν επαρκώς από τις πιο πάνω εισαγωγικές σημειώσεις.
Οι εφέσεις απορρίφθηκαν.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 123,
Τραλαλάς ν. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 323,
Tabrizi v. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 421.
Εφέσεις εναντίον Ποινής.
Εφέσεις από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης του Κακουργιοδικείου Λευκωσίας (Υπόθεση Αρ. 427/05), ημερομηνίας 17.2.05.
Χρ. Χριστοδούλου, για τον Εφεσείοντα στην Ποινική Έφεση Αρ. 275/2005.
Α. Σαβεριάδης, για τον Εφεσείοντα στην Ποινική Έφεση Αρ. 277/2005.
Δ. Παπαμιλτιάδους, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γαβριηλίδης, Δ..
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Στις 18.7.1999 ο Γεώργιος Χρ. Ζαβράντωνας καταδικάστηκε από το Μόνιμο Κακουργιοδικείο σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 12 χρόνων για ανθρωποκτονία και 6 και 7 χρόνων για μεταφορά και χρήση πυροβόλου όπλου. Τον Οκτώβριο του 2004 εντάχθηκε στο Κέντρο Εξωιδρυματικής Απασχόλησης. Με την ένταξή του, ο κουνιάδος του, Σπύρος Κασάπης, του παραχώρησε καμίνια, που είχε σε κτήμα στην τοποθεσία "Μαγείρου-Τράχωνα", στα Πέρα Ορεινής, προκειμένου να παράγει κάρβουνα. Για το σκοπό αυτό, ο Ζαβράντωνας αναχωρούσε από τις Φυλακές στις 6.30 το πρωί και επέστρεφε το βράδυ στις 8.00. Μερικές μέρες αργότερα, ο Κωνσταντίνος Γ. Παπασυμεού και ο Χριστάκης Χρ. Πόγγουρος ζήτησαν από τον κουνιάδο του Ζαβράντωνα να τους ενοικιάσει - και τους ενοικίασε - τα υποστατικά που υπήρχαν στο κτήμα με τα καμίνια, για να τα χρησιμοποιήσουν, όπως του είπαν, σαν μάντρες εκτροφής ζώων. Ο πραγματικός τους, όμως, σκοπός δεν ήταν αυτός. Ήταν η καλλιέργεια φυτών κάνναβης. Προς τούτο, αφού ο Ζαβράντωνας προμηθεύτηκε ένα εμπορευματοκιβώτιο, οι τρεις το τοποθέτησαν, με τη χρήση εκσκαφέα, σε λάκκο και το μετέτρεψαν σε θερμοκήπιο φυτών κάνναβης, εξοπλίζοντάς το με όλα τα απαραίτητα υποστηρικτικά, όπως ντεπόζιτο νερού, λάστιχα ποτίσματος, ειδικές λάμπες για ανάπτυξη φυτών, ηλεκτρογεννήτρια για παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος, αερόθερμα και άλλα. Ακολούθως, οι τρεις φύτεψαν μέσα στο εμπορευματοκιβώτιο φυτά κάνναβης ενώ, παράλληλα, τοποθέτησαν από πάνω του μπάλες από σανό, ώστε να μη γίνεται αντιληπτή η παρουσία του και η χασισοφυτεία που οργάνωσαν.
Παρά, όμως, τις προφυλάξεις που λήφθηκαν από τους τρεις, η Υπηρεσία Καταπολέμησης Ναρκωτικών της Αστυνομίας (ΥΚΑΝ) πληροφορήθηκε ότι στην περιοχή υπήρχε χασισοφυτεία με αποτέλεσμα, στις 4.1.2005, άντρες της ΥΚΑΝ να εξασφαλίσουν δικαστικό ένταλμα έρευνας και, ακολούθως, να επισκεφθούν το κτήμα για έρευνα. Κατά τη διάρκεια της έρευνας, εντοπίστηκε, μέσα στο εμπορευματοκιβώτιο, ο Κωνσταντίνος Γ. Παπασυμεού. Ασχολείτο με το πότισμα των φυτών. Μέσα βρισκόταν και ο Χριστάκης Χρ. Πόγγουρος ο οποίος, όπως ανέφερε, "χώριζε τα αρσενικά από τα θηλυκά". Ο Γεώργιος Χρ. Ζαβράντωνας δεν βρισκόταν, κατά την έρευνα, μέσα στο εμπορευματοκιβώτιο. Βρισκόταν, όμως, στο κτήμα και, όταν η Αστυνομία εντόπισε την κρύπτη που οδηγούσε στο θαμμένο εμπορευματοκιβώτιο, φώναξε τους άλλους δύο να βγουν έξω. Στη συνέχεια, παραδέχθηκαν και οι τρεις ότι η χασισοφυτεία ήταν δική τους.
Ακολούθως, ο Ζαβράντωνας αποκάλυψε στην Αστυνομία ότι, μέσα στο εμπορευματοκιβώτιο, όπως και σε άλλα σημεία του κτήματος, υπήρχε πιστόλι, σφαίρες, πυροκροτητές, και ποσότητα κάνναβης, που ανήκαν στους Παπασυμεού και Πόγγουρο. Ο Παπασυμεού παραδέχθηκε ότι το πιστόλι, 58 σφαίρες και 2 πυροκροτητές, που όντως ανευρέθηκαν, ανήκαν σ' αυτόν, ενώ ο Πόγγουρος ότι η ποσότητα κάνναβης, συνολικού βάρους 4 κιλών και 971,2 γραμμαρίων, που επίσης ανευρέθηκε, ήταν δική του.
Οι Ζαβράντωνας, Παπασυμεού και Πόγγουρος προσήχθησαν ενώπιον του Κακουργιοδικείου. Κατηγορήθηκαν και οι τρεις για καλλιέργεια, κατοχή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε άλλο ή άλλα πρόσωπα 205 φυτών κάνναβης. Ο Παπασυμεού κατηγορήθηκε, επιπρόσθετα, για κατοχή και μεταφορά πιστολιού, τριών φυσιογγιοθηκών, 58 φυσιγγίων, 2 πυροκροτητών και 5 ράβδων μείγματος εκρηκτικής ύλης υψηλής ισχύος. Ο Πόγγουρος κατηγορήθηκε, επιπρόσθετα, για κατοχή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε άλλο ή άλλα πρόσωπα κάνναβης, συνολικού βάρους 4 κιλών και 971,2 γραμμαρίων.
Οι τρεις κατηγορούμενοι παραδέχθηκαν ενοχή. Ακολούθως, το Κακουργιοδικείο, αφού άκουσε όσα είχε να πει ο δικηγόρος τους για μετριασμό της ποινής, και αφού έλαβε υπόψη τις προηγούμενες καταδίκες τους, επέβαλε, και στους τρεις, ποινή φυλάκισης 7 χρόνων στην κατηγορία για καλλιέργεια, κατοχή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια 205 φυτών κάνναβης. Στον Παπασυμεού επέβαλε, επίσης, συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 3 χρόνων για κατοχή και μεταφορά πυροβόλου όπλου, 2 χρόνων για κατοχή εκρηκτικών υλών και 1 χρόνου για κατοχή εξαρτημάτων πυροβόλου όπλου. Στον Πόγγουρο επέβαλε, επίσης, συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 4 χρόνων για κατοχή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε άλλο ή άλλα πρόσωπα κάνναβης, συνολικού βάρους 4 κιλών και 971,2 γραμμαρίων.
Εξετάζοντας κατά πόσο οι ποινές που επέβαλε στους Παπασυμεού και Πόγγουρο θα έπρεπε ή όχι να συντρέχουν, το Κακουργιοδικείο έκρινε, για τους λόγους που εξήγησε, ότι αυτές δεν θα έπρεπε να συντρέχουν, αλλά να είναι συνεχόμενες. Έτσι, η συνολική ποινή που επιβλήθηκε στον Παπασυμεού ήταν ποινή φυλάκισης 10 χρόνων, στο δε Πόγγουρο 11 χρόνων.
Οι τρεις εφεσίβαλαν την ποινή που τους επιβλήθηκε ως έκδηλα υπερβολική. Στην πορεία της διαδικασίας, ο Ζαβράντωνας απέσυρε την έφεσή του (Ποιν. Έφεση 276/2005). Οι Παπασυμεού και Πόγγουρος επέμειναν στις εφέσεις τους, τις οποίες και ακούσαμε.
Η Ποιν. Έφεση 275/2005
Η έφεση αυτή καταχωρήθηκε από τον Παπασυμεού. Κατά την ενώπιόν μας διαδικασία, ο δικηγόρος του, τόσο στο διάγραμμα αγόρευσής του όσο και προφορικά, επικεντρώθηκε σε θέματα τα οποία προϋποθέτουν έφεση κατά της καταδίκης και, μάλιστα, ως επί το πλείστον, έφεση κατά της καταδίκης μετά από ακρόαση. Ένα τέτοιο θέμα είναι π.χ. το κατά πόσο, όπως εισηγήθηκε, είναι αντισυνταγματικό το άρθρο 30Α του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29/1977, όπως τροποποιήθηκε, το οποίο δημιουργεί μαχητό τεκμήριο κατοχής με σκοπό την προμήθεια για τα ελεγχόμενα φάρμακα ή ουσίες που αναφέρονται στην πρώτη στήλη αν κατέχονται στις ποσότητες που αναφέρονται στη δεύτερη στήλη. Με τα θέματα αυτά δεν θα ασχοληθούμε καθότι είναι εντελώς άσχετα με την ενώπιόν μας έφεση. Η ενώπιόν μας έφεση στρέφεται κατά της ποινής και μόνο. Το κατά πόσο η ποινή που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα είναι ή όχι έκδηλα υπερβολική, είναι, συνακόλουθα, και το μόνο ζήτημα ενώπιόν μας. Και, επομένως, το μόνο που θα μας απασχολήσει.
Σύμφωνα με το δικηγόρο του εφεσείοντος, η φυλάκιση 7 χρόνων που του επιβλήθηκε στην κατηγορία για καλλιέργεια, κατοχή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια 205 φυτών κάνναβης, είναι έκδηλα υπερβολική, αν ληφθεί υπόψη ότι, στους συγκατηγορούμενούς του, επιβλήθηκε, στην ίδια κατηγορία, η ίδια ποινή, ενώ αυτοί βαρύνονταν με σοβαρότατες προηγούμενες καταδίκες και, ταυτόχρονα, δεν αντιμετώπιζαν εξίσου σοβαρά προσωπικά και οικογενειακά προβλήματα.
Η εισήγηση δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Τόσο ο εφεσείων όσο και οι δύο συγκατηγορούμενοί του συμμετείχαν ενεργά στη διάπραξη των αδικημάτων, διαδραματίζοντας, ουσιαστικά, τους ίδιους ή παρόμοιους ρόλους. Περαιτέρω, αν και οι συγκατηγορούμενοι του εφεσείοντος είχαν όντως σοβαρότατες προηγούμενες καταδίκες, του μεν Ζαβράντωνα οι καταδίκες ήταν για εντελώς διαφορετικά από τα επίδικα αδικήματα, του δε Πόγγουρου, επίσης, για διαφορετικά από τα επίδικα αδικήματα, εκτός από μία καταδίκη, του 1999, που αφορούσε καλλιέργεια και κατοχή κάνναβης. Από την άλλη, ο εφεσείων είχε, στις 10.1.2003, καταδικαστεί σε χρηματική ποινή £500 για προμήθεια ελεγχόμενου φάρμακου. Όσον αφορά τα προσωπικά και οικογενειακά προβλήματα του καθενός, παρατηρούμε ότι, όπως προκύπτει από τις εκθέσεις του Γραφείου Κοινωνικής Ευημερίας, και οι τρεις αντιμετώπιζαν παρόμοια προσωπικά και οικογενειακά προβλήματα. Με αυτά τα δεδομένα, θεωρούμε ότι ορθά το Κακουργιοδικείο έκρινε ότι "δεν συντρέχει ιδιαίτερος λόγος για διαφοροποίηση των ποινών στις κοινές κατηγορίες που παραδέχθηκαν οι τρεις κατηγορούμενοι".
Όσον αφορά την απόφαση του Κακουργιοδικείου όπως η ποινή φυλάκισης 3 χρόνων που επέβαλε στον εφεσείοντα για την κατοχή πυροβόλου όπλου, είναι συνεχόμενη με την ποινή φυλάκισης 7 χρόνων, που του επέβαλε για την καλλιέργεια, κατοχή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια των 205 φυτών κάνναβης, θεωρούμε ότι αυτή είναι, επίσης, ορθή και δεν παραβιάζει την αρχή της συνολικότητας της ποινής. Και τούτο διότι, σύμφωνα με τη σχετική νομολογία, διαδοχικές ποινές δεν πρέπει να επιβάλλονται σε κατηγορίες που συνιστούν ενιαία συμπεριφορά. Στην αντίθετη περίπτωση, δικαιολογείται η επιβολή διαδοχικών ποινών, νοουμένου ότι το σύνολό τους είναι ανάλογο με τη σοβαρότητα των επιμέρους κατηγοριών. (Βλ., μεταξύ άλλων, Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (2003) 2 Α.Α.Δ. 123, Τραλαλάς ν. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 323 και Tabrizi v. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 421). Στην περίπτωση του εφεσείοντος, είναι ξακάθαρο ότι τα αδικήματα της κατοχής πυροβόλου όπλου, αφενός, και της καλλιέργειας, κατοχής και κατοχής με σκοπό την προμήθεια 205 φυτών κάνναβης, αφετέρου, είναι εντελώς διαφορετικά και δεν συνιστούν ενιαία εκ μέρους του συμπεριφορά. Αντίθετα, συνιστούν δύο διαφορετικές και ανεξάρτητες συμπεριφορές. Περαιτέρω, το σύνολο των δύο ποινών, ήτοι η δεκαετής φυλάκιση, δεν θεωρούμε ότι παραβιάζει την αρχή της συνολικότητας της ποινής. Συνακόλουθα, η δεκαετής σωρευτική ποινή που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, με κανένα τρόπο, ως έκδηλα υπερβολική.
Η Ποιν. Έφεση 277/2005
Η έφεση αυτή καταχωρήθηκε από τον Πόγγουρο.
Σύμφωνα με το δικηγόρο του εφεσείοντος, εσφαλμένα το Κακουργιοδικείο έκρινε ότι η εκ μέρους του κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε άλλο ή άλλα πρόσωπα 205 φυτών κάνναβης, αποτελούσε άλλη ξεχωριστή εγκληματική συμπεριφορά σε σχέση με την εκ μέρους του κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε άλλο ή άλλα πρόσωπα 2.995,8 γραμμαρίων κάνναβης, ώστε να δικαιολογείται η επιβολή συνεχόμενων ποινών φυλάκισης 7 χρόνων για την πρώτη και 4 χρόνων για τη δεύτερη, με αποτέλεσμα η συνολική ποινή να ανέρχεται στα 11 χρόνια φυλάκισης. Και τούτο διότι "τα αδικήματα είχαν συνάφεια μεταξύ τους τόσο από πλευράς γεγονότων όσο και χρονικά αφού η ποσότητα κάνναβης που αφορούσε τον Εφεσείοντα ευρέθη από την αστυνομία πέριξ του εμπορευματοκιβωτίου (σε απόσταση πέντε μέτρων από αυτό) όπου καλλιεργείτο η φυτεία με τα δενδρύλλια κάνναβης η δε διάπραξη των αδικημάτων (η κατοχή κάνναβης και η καλλιέργεια της φυτείας) χρονικά συμπίπτει.".
Η εισήγηση δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Η κατηγορία που αφορούσε την εκ μέρους του εφεσείοντος κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε άλλο ή άλλα πρόσωπα 3 σχεδόν κιλών κάνναβης συνιστούσε επιπρόσθετη εκ μέρους του εγκληματική συμπεριφορά, ανεξάρτητη από την εκ μέρους του, από κοινού με τους δύο συγκατηγορουμένους του, εγκληματική συμπεριφορά σε σχέση με την κατοχή, από όλους, με σκοπό την προμήθεια σε άλλο ή άλλα πρόσωπα 205 φυτών κάνναβης. Συμπεριφορά για την οποία επιβλήθηκε, και στους τρεις, ποινή φυλάκισης 7 χρόνων. Περαιτέρω, το σύνολο των δύο ποινών, ήτοι η ενδεκαετής φυλάκιση, ήταν καθόλα ανάλογο με τη σοβαρότητα των κατηγοριών. Συνακόλουθα, η ενδεκαετής σωρευτική ποινή που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, με κανένα τρόπο, ως έκδηλα υπερβολική.
Οι εφέσεις απορρίπτονται.
Οι εφέσεις απορρίπτονται.