|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2006) 2 ΑΑΔ 422
8 Σεπτεμβρίου, 2006
[ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]
ΚΥΠΡΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 228/2005)
Ποινή ― Σεξουαλικά αδικήματα ― Άσεμνη επίθεση εναντίον του παραπονουμένου ηλικίας 10½ χρόνων, κατά παράβαση του Άρθρου 152 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 ― Συνουσία με άτομο μειωμένου νοητικού επιπέδου, κατά παράβαση του Άρθρου 174(3) του ιδίου Κώδικα ― Απουσία του στοιχείου της κατ' εξακολούθηση σεξουαλικής κακοποίησης του παραπονουμένου ― Έλλειψη προηγούμενων καταδικών ― Επιβολή συντρέχουσων ποινών φυλάκισης 12 μηνών και 10 χρόνων, αντίστοιχα ― Μείωση της ποινής φυλάκισης των 10 χρόνων κατ' έφεση σε ποινή φυλάκισης 7 χρόνων, ενόψει των ιδιαζόντων περιστατικών της υπόθεσης.
Ο εφεσείων βρέθηκε ένοχος από το Κακουργιοδικείο μετά από ακροαματική διαδικασία σε δύο κατηγορίες άσεμνης επίθεσης εναντίον του παραπονουμένου ηλικίας 10½ χρόνων και σε μία κατηγορία συνουσίας με άτομο μειωμένου νοητικού επιπέδου και καταδικάστηκε σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 12 μηνών στις δύο πρώτες κατηγορίες και σε ποινή φυλάκισης 10 χρόνων στην τρίτη κατηγορία.
Το Κακουργιοδικείο παρατήρησε στην απόφασή του ότι έπρεπε να είχε καταχωρηθεί εναντίον του εφεσείοντος κατηγορία σύμφωνα με το Άρθρο 174(1) του Κεφ. 154 (συνουσία με νεαρό άνδρα που έχει ηλικία κάτω των 13 χρόνων προνοείται ποινή φυλάκισης δια βίου) και όχι σύμφωνα με το Άρθρο 174(3) (συνουσία με άλλο άνδρα ο οποίος είναι άτομο ηλίθιο ή μειωμένου νοητικού επιπέδου για την οποία προνοείται ποινή φυλάκισης μέχρι 14 χρόνια). Η πιο πάνω αναφορά, σύμφωνα με τον εφεσείοντα, επηρέασε το Κακουργιοδικείο, το οποίο και επέβαλε αυστηρότερη ποινή απ' ότι έπρεπε να είχε επιβάλει.
Σύμφωνα με τα γεγονότα, όπως αυτά προκύπτουν από την απόφαση του Κακουργιοδικείου, ο εφεσείων είναι θείος του παραπονουμένου. Ο παραπονούμενος είναι μειωμένου νοητικού επιπέδου, όπως και τρία από τα αδέλφια του. Φοιτούσε σε ειδική μονάδα σχολείου στην οποία φοιτούν παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Μέσα στον Ιούλιο του 2004 απεκάλυψε σε συγχωριανές του ότι τον ενόχλησε σεξουαλικά ο πατέρας του και ακολούθως ο θείος του. Μετά από τη διεξαγωγή αστυνομικών ανακρίσεων προσάφθηκαν εναντίον του εφεσείοντος 5 κατηγορίες που αφορούσαν σεξουαλικής φύσης αδικήματα. Κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας ο εφεσείων βρέθηκε ένοχος σε 2 κατηγορίες άσεμνης επίθεσης εναντίον του παραπονούμενου (αμοιβαία πεολειξία) και συνουσίας με άτομο μειωμένου νοητικού επιπέδου.
Με την παρούσα έφεση, ο εφεσείων ισχυρίζεται ότι η επιβληθείσα ποινή είναι υπερβολική για τους ακόλουθους λόγους:
(i) Ο παραπονούμενος ήταν θύμα χρόνιας και κατ' εξακολούθηση σεξουαλικής κακοποίησης.
(ii) Η ποινή των 2½ χρόνων φυλάκισης, η οποία επιβλήθηκε στον πατέρα του παραπονουμένου για παρόμοιας φύσης αδικήματα δημιουργεί ανισότητα και,
(iii) Το Κακουργιοδικείο επηρεάστηκε από τις πρόνοιες του Άρθρου 174(1) του Κεφ. 154, το οποίο προνοεί αυστηρότερη τιμωρία από το Άρθρο 174(3) πάνω στο οποίο στηρίχθηκε η τρίτη κατηγορία.
Αποφασίστηκε ότι:
Ενόψει των ιδιαζόντων περιστατικών της υπόθεσης και ιδιαίτερα της απουσίας του στοιχείου της κατ' εξακολούθηση σεξουαλικής κακοποίησης του παραπονουμένου όπως και της έλλειψης προηγούμενων καταδικών του εφεσείοντος, η ποινή φυλάκισης των 10 χρόνων στην κατηγορία της συνουσίας μειώνεται σε ποινή φυλάκισης 7 χρόνων.
Η έφεση επιτράπηκε. Η ποινή μειώθηκε ως ανωτέρω.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Τυμπιώτης ν. Δημοκρατίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 612.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Κακουργιοδικείου Λευκωσίας (Υπόθεση Αρ. 10960/04), ημερομηνίας 20/9/05.
Σ. Αγγελίδης, για τον Εφεσείοντα.
Α. Μαππουρίδης, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Τ. Ηλιάδη, Δ..
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων αφού βρέθηκε ένοχος κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας σε δύο κατηγορίες άσεμνης επίθεσης εναντίον του παραπονούμενου ηλικίας 10½ χρονών (κατά παράβαση του άρθρου 152 του Ποινικού Κώδικα) και σε μία κατηγορία συνουσίας με άτομο μειωμένου νοητικού επιπέδου (κατά παράβαση του άρθρου 174(3) του Ποινικού Κώδικα), καταδικάστηκε σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 12 μηνών στις δύο πρώτες κατηγορίες και σε ποινή φυλάκισης 10 χρόνων στην τρίτη κατηγορία.
Με την παρούσα έφεση ο εφεσείων ισχυρίζεται ότι η επιβληθείσα ποινή είναι υπερβολική γιατί:
i. Ο παραπονούμενος ήταν θύμα χρόνιας και κατ' εξακολούθηση σεξουαλικής κακοποίησης,
ii. Η ποινή των 2½ χρόνων φυλάκισης, η οποία επιβλήθηκε στον πατέρα του παραπονούμενου για παρόμοιας φύσης αδικήματα δημιουργεί ανισότητα και,
iii. Το Κακουργιοδικείο επηρεάστηκε από τις πρόνοιες του άρθρου 174(1) του Ποινικού Κώδικα Κεφ. 154, το οποίο προνοεί αυστηρότερη τιμωρία από το άρθρο 174(3) πάνω στο οποίο στηρίχθηκε η τρίτη κατηγορία.
Τα γεγονότα, όπως προκύπτουν από την απόφαση του Κακουργιοδικείου που εκδόθηκε κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας, μπορεί να συνοψισθούν περιληπτικά στα πιο κάτω:
Ο παραπονούμενος, ο οποίος προέρχεται από προβληματική οικογένεια, ήταν κατά τον ουσιώδη χρόνο ηλικίας 10½ χρόνων, μειωμένου νοητικού επιπέδου και φοιτούσε σε ειδική μονάδα σχολείου στην οποία φοιτούν παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Τρία από τα τέσσερα αδέλφια του τα οποία είναι άτομα με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης βρίσκονται κάτω από την παρακολούθηση του Γραφείου Ευημερίας. Μέσα στον Ιούλιο του 2004 ο παραπονούμενος απεκάλυψε σε συγχωριανές του ότι είχε ενοχληθεί σεξουαλικά από τον πατέρα του και ακολούθως από τον εφεσείοντα θείο του. Ως αποτέλεσμα διεξαγωγής αστυνομικών ανακρίσεων προσάφθηκαν εναντίον του εφεσείοντος 5 κατηγορίες που αφορούσαν σεξουαλικής φύσης αδικήματα. Κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας ο εφεσείων βρέθηκε ένοχος σε 2 κατηγορίες άσεμνης επίθεσης εναντίον του παραπονούμενου (αμοιβαία πεολειξία) και συνουσίας με άτομο μειωμένου νοητικού επιπέδου.
Το Κακουργιοδικείο, αφού έλαβε υπόψη το γεγονός ότι ο εφεσείων εκμεταλλεύθηκε τη δυνατότητα επαφής που είχε ως θείος του θύματος για να διαπράξει τα αδικήματα, όπως επίσης και τα ελαφρυντικά τα οποία είχαν προβληθεί από την υπεράσπιση, όπως π.χ. το λευκό ποινικό του μητρώο και ότι επέδειξε επιλήψιμη σεξουαλική συμπεριφορά μόνο σε δύο περιπτώσεις, του επέβαλε ποινή φυλάκισης 12 μηνών (για την άσεμνη επίθεση) και 10 χρόνων (για τη συνουσία με άτομο μειωμένου νοητικού επιπέδου).
Στη σχετική απόφαση του το Κακουργιοδικείο παρατήρησε ότι η ορθή κατηγορία, η οποία έπρεπε να είχε καταχωρηθεί εναντίον του εφεσείοντος ήταν σύμφωνα με το άρθρο 174(1) του Κεφ. 154 (συνουσία με νεαρό άνδρα που έχει ηλικία κάτω των 13 χρόνων προνοείται ποινή φυλάκισης δια βίου) και όχι σύμφωνα με το άρθρο 174(3) (συνουσία με άλλο άνδρα ο οποίος είναι άτομο ηλίθιο ή μειωμένου νοητικού επιπέδου για την οποία προνοείται ποινή φυλάκισης μέχρι 14 χρόνια). Η πιο πάνω αναφορά, σύμφωνα με τον εφεσείοντα, επηρέασε το Κακουργιοδικείο, το οποίο και επέβαλε αυστηρότερη ποινή απ' ότι έπρεπε να είχε επιβάλει.
Έχει επίσης υποβληθεί ότι η ποινή της φυλάκισης των 2½ χρόνων που έχει επιβληθεί στον πατέρα του παραπονούμενου για παρόμοιας φύσης αδικήματα σε άλλη υπόθεση δημιουργεί ανισότητα σε βάρος του εφεσείοντος. Η εισήγηση αυτή δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Κάθε μία υπόθεση εξετάζεται μέσα στα ίδια τα δικά της περιστατικά και τα ελαφρυντικά διαφέρουν από υπόθεση σε υπόθεση. Στην παρούσα περίπτωση δεν μας έχουν παρουσιαστεί συγκεκριμένα στοιχεία τα οποία θα υποστήριζαν την προώθηση της πιο πάνω εισήγησης. Συνακόλουθα η σχετική εισήγηση απορρίπτεται.
Προς υποστήριξη της εισήγησης ότι η ποινή είναι υπερβολική έγινε αναφορά από τον ευπαίδευτο συνήγορο του εφεσείοντος στην υπόθεση Τυμπιώτης ν. Δημοκρατίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 612, στην οποία είχε επιβληθεί ποινή φυλάκισης 8 χρονών σε 6 κατηγορίες άσεμνης επίθεσης, 13 κατηγορίες σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανήλικης και σε μία κατηγορία βιασμού. Είναι η θέση του εφεσείοντος ότι η απουσία του στοιχείου της κατ' εξακολούθηση σεξουαλικής κακοποίησης καθιστά την επιβληθείσα ποινή ως υπερβολική.
Η εισήγηση του συνήγορου του εφεσείοντος είναι βάσιμη. Δεν παραγνωρίζουμε τη σοβαρότητα των αδικημάτων τα οποία έχει διαπράξει ο εφεσείων, τα οποία προκαλούν αισθήματα έντονης αποστροφής. Όμως λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιάζοντα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης και ιδιαίτερα την απουσία του στοιχείου της κατ' εξακολούθηση σεξουαλικής κακοποίησης του παραπονούμενου όπως επίσης την έλλειψη προηγούμενων καταδικών του εφεσείοντος, κρίνουμε ότι η ποινή υπό τις περιστάσεις είναι ιδιαίτερα αυστηρή σε βαθμό που δικαιολογεί την επέμβασή μας.
Η ποινή φυλάκισης των 10 χρόνων μειώνεται σε ποινή φυλάκισης 7 χρόνων. Η ποινή φυλάκισης των 12 μηνών για την άσεμνη επίθεση παραμένει. Οι ποινές θα συντρέχουν.
Η έφεση επιτρέπεται. Η ποινή μειώνεται ως ανωτέρω.