|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2005) 2 ΑΑΔ 97
28 Φεβρουαρίου, 2005
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στές]
ΝΙΚΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ,
Εφεσείων,
ν.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 7338)
Αθωωτική απόφαση ― Έφεση εναντίον καταδίκης και επιβολής ποινής μετά από αθώωση σε κατηγορία απόσπασης χρημάτων με ψευδείς παραστάσεις ― Ακύρωση της καταδίκης και της ποινής κατ' έφεση.
Καθυστέρηση εκδίκασης ποινικών υποθέσεων ― Πάροδος μεγάλου χρονικού διαστήματος από την καταχώρηση του κατηγορητηρίου ― Οδήγησε σε απαλλαγή κατηγορουμένου κατ' έφεση.
Ο εφεσείων αντιμετώπιζε τις ακόλουθες δύο κατηγορίες ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού.
1) Συνωμοσία προς διάπραξη πλημμελήματος, και
2) Απόσπαση χρημάτων με ψευδείς παραστάσεις.
Η δεύτερη κατηγορία διακόπηκε μετά από οδηγίες της Νομικής Υπηρεσίας με αποτέλεσμα το Δικαστήριο να την απορρίψει και να απαλλάξει τον εφεσείοντα. Η απόρριψη και η απαλλαγή αυτή ισοδυναμούσε με αθώωση στην κατηγορία επειδή επρόκειτο για απόρριψη της κατηγορίας και απαλλαγή μετά την απάντηση του εφεσείοντος ότι δεν παραδεχόταν ενοχή. Παρά τα πιο πάνω το πρωτόδικο Δικαστήριο επέβαλε στον εφεσείοντα ποινή φυλάκισης οκτώ μηνών με τριετή αναστολή για τη δεύτερη κατηγορία, και δεν έκαμε οποιαδήποτε αναφορά στην πρώτη κατηγορία η οποία ήταν και η μόνη που αντιμετώπιζε μετά την απόρριψη της δεύτερης κατηγορίας.
Με την έφεσή του ο εφεσείων επιδιώκει την ανατροπή της καταδίκης και της ποινής στη δεύτερη κατηγορία από την οποία είχε ήδη αθωωθεί.
Το Ανώτατο Δικαστήριο επέτρεψε την έφεση και ακύρωσε την καταδίκη και την ποινή που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα στην δεύτερη κατηγορία. Αναφορικά με την πρώτη κατηγορία στην οποία ο εφεσείων παραδέχθηκε ενοχή, το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε να τον απαλλάξει άνευ όρων, ενόψει του μεγάλου χρονικού διαστήματος που έχει παρέλθει αφότου καταχωρήθηκε το κατηγορητήριο.
Η έφεση επιτράπηκε.
Έφεση εναντίον Καταδίκης και Ποινής.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Υπόθεση Αρ. 17716/95) ημερ. 31/1/02, με την οποία βρέθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης οκτώ μηνών με τριετή αναστολή στη δεύτερη κατηγορία την οποία αντιμετώπιζε, δηλαδή, για απόσπαση εμπορευμάτων με ψευδείς παραστάσεις κατά παράβαση των Άρθρων 297, 298 και 20 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154. Στις 4.9.1995 κατηγορία η οποία στις 7/1/02 απορρίφθηκε με αποτέλεσμα ο εφεσείων να απαλλαγεί και αθωωθεί.
Ο Εφεσείων παρουσιάζεται προσωπικά.
Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γαβριηλίδης, Δ..
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Στις 5.7.1995 η Αστυνομία καταχώρησε στο Ε.Δ. Λεμεσού την υπ' αρ. 17716/1995 ποινική υπόθεση εναντίον του εφεσείοντος και κάποιου Ανδρέα Τ. Ορεινού. Το κατηγορητήριο περιλάμβανε δύο κατηγορίες: Η πρώτη κατηγορία αφορούσε συνομωσία προς διάπραξη πλημμελήματος κατά παράβαση των άρθρων 372, 35 και 20 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154. Η δεύτερη κατηγορία αφορούσε απόσπαση εμπορευμάτων με ψευδείς παραστάσεις κατά παράβαση των άρθρων 297, 298 και 20 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154. Στις 4.9.1995, μέρα που ορίστηκε η υπόθεση ενώπιον του Δικαστηρίου, οι κατηγορούμενοι δεν παρουσιάστηκαν, αν και τους είχε επιδοθεί το κατηγορητήριο. Κατόπιν τούτου, και ύστερα από αίτημα της κατηγορούσας αρχής, το Δικαστήριο εξέδωσε ένταλμα σύλληψης εναντίον τους, ορίζοντας, ταυτόχρονα, την υπόθεση για τις 6.9.1995. Στις 6.9.1995 παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο μόνο ο εφεσείων. Αφού κατηγορήθηκε και στις δύο κατηγορίες, δεν παραδέχθηκε ενοχή. Το Δικαστήριο όρισε τότε την υπόθεση για ακρόαση όσον αφορά τον εφεσείοντα στις 15.12.1995. Έκτοτε, ακολούθησαν διάφορες διαδικασίες, περιλαμβανομένης και της ακρόασης μαρτυρίας, στις οποίες δε θεωρούμε χρήσιμο να αναφερθούμε. Στις 28.5.1998 ο Γενικός Εισαγγελέας καταχώρησε αναστολή ποινικής δίωξης του δεύτερου κατηγορούμενου. Στις 28.12.2001 ο εφεσείων ζήτησε να αλλάξει την απάντησή του στις κατηγορίες. Αφού επανακατηγορήθηκε στην πρώτη και δεύτερη κατηγορία, παραδέχθηκε ενοχή. Ακολούθως, η υπόθεση ορίστηκε για γεγονότα και ποινή στις 7.1.2002. Στις 7.1.2002, ύστερα από οδηγίες της Νομικής Υπηρεσίας, διακόπηκε η δεύτερη κατηγορία εναντίον του εφεσείοντος με αποτέλεσμα το Δικαστήριο να την απορρίψει και απαλλάξει τον εφεσείοντα. Επειδή, βέβαια, επρόκειτο για απόρριψη της κατηγορίας και απαλλαγή μετά την απάντηση του εφεσείοντα ότι δεν παραδεχόταν ενοχή, η απόρριψη και απαλλαγή αυτή ισοδυναμούσε με αθώωση στην κατηγορία. Την ίδια μέρα, αφού, ως προς τα γεγονότα, η κατηγορούσα αρχή παρέπεμψε το Δικαστήριο στα όσα προέκυψαν κατά την ακρόαση, ο εφεσείων άρχισε την αγόρευσή του για την ποινή την οποία και συμπλήρωσε την επομένη, 8.1.2002. Δεδομένου ότι ο εφεσείων επρόκειτο να αναχωρήσει στο εξωτερικό για σκοπούς θεραπείας, το Δικαστήριο όρισε την υπόθεση την 31.1.2002 για επιβολή ποινής. Την 31.1.2002 το Δικαστήριο επέβαλε στον εφεσείοντα ποινή φυλάκισης οκτώ μηνών με τριετή αναστολή για τη δεύτερη κατηγορία, τις λεπτομέρειες της οποίας περιέγραψε, μάλιστα, με ακρίβεια. Δεν έκαμε οποιαδήποτε απολύτως αναφορά στην πρώτη κατηγορία η οποία ήταν και η μόνη που αντιμετώπιζε μετά την απόρριψη της δεύτερης κατηγορίας στις 7.1.2002.
Με την έφεσή του ο εφεσείων επιδιώκει την ανατροπή της καταδίκης όσο και της ποινής που του επιβλήθηκε στη δεύτερη κατηγορία για το λόγο ότι καταδικάστηκε και του επιβλήθηκε ποινή σε κατηγορία από την οποία είχε ήδη αθωωθεί. Δε χρειάζεται να πούμε πολλά. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Εφόσον στις 7.1.2002 ο εφεσείων είχε αθωωθεί στη δεύτερη κατηγορία, δεν ήταν ασφαλώς δυνατό ούτε να καταδικαστεί ούτε να του επιβληθεί ποινή για την ίδια κατηγορία.
Η έφεση επιτυγχάνει. Η καταδίκη του εφεσείοντος, όπως και η ποινή που του επιβλήθηκε, στη δεύτερη κατηγορία, παραμερίζονται.
Όσον αφορά την πρώτη κατηγορία, στην οποία ο εφεσείων παραδέχθηκε ενοχή, ενόψει του μεγάλου χρονικού διαστήματος που έχει παρέλθει αφότου καταχωρήθηκε το κατηγορητήριο, αποφασίσαμε να τον απαλλάξουμε άνευ όρων.
H έφεση επιτρέπεται.