ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2005) 2 ΑΑΔ 89
24 Φεβρουαρίου, 2005
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ,
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ,
ΦΩΤΙΟΥ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στές]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 5 ΚΑΙ 6 ΤΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 154, ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟ Ν.3/62
ΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
(Ποινική Αίτηση Αρ. 6/2004)
Δικαιοδοσία Δικαστηρίων ― Ανώτατο Δικαστήριο ― Εξουσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου για καθορισμό του Δικαστηρίου το οποίο επιλαμβάνεται της εκδίκασης αδικημάτων που διαπράττονται από Κύπριο σε ξένη χώρα ― Άρθρο 6(1) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 ― Εφαρμοστέα κριτήρια ως προς τον καθορισμό του Δικαστηρίου που θα εκδικάσει την υπόθεση ― Ενστάσεις για τυχόν έλλειψη δικαιοδοσίας του καθορισθέντος Δικαστηρίου εξετάζονται από αυτό.
Ο Γενικός Εισαγγελέας υπέβαλε αίτηση στηριζόμενη στα Άρθρα 5 και 6 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 3/62, ζητώντας από το Ανώτατο Δικαστήριο να καθορίσει αρμόδιο Δικαστήριο για να εκδικάσει αδικήματα κατά παράβαση των περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29 του 1977, Ν. 29/77 όπως τροποποιήθηκε. Οι κατηγορούμενοι είναι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας και κατά τον ουσιώδη χρόνο διέμεναν στο συνοικισμό Τραχωνίου εντός της περιοχής της Βάσεως Ακρωτηρίου. Η υπόθεση είναι ήδη ορισμένη για ακρόαση ενώπιον Δικαστηρίου των Βάσεων.
Ο συνήγορος των υπό κατηγορία προσώπων αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο εξουδετέρωσης του δικαιώματός του να εγείρει ένσταση ως προς τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου που θα καθορίσει το Ανώτατο Δικαστήριο και εξέφρασε την ανησυχία του.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αποδέχθηκε την αίτηση και αποφάνθηκε ότι: Δύο είναι τα κριτήρια για τον καθορισμό του δικαστηρίου που θα εκδικάσει την υπόθεση:
1) Η φύση των αδικημάτων, ως διαφαίνεται από τις λεπτομέρειες τους, προς διαπίστωση της δικαιοδοσίας κυπριακού δικαστηρίου να επιληφθεί του αντικειμένου τους και, εφόσον υφίσταται δικαιοδοσία.
2) Ο καθορισμός του τόπου εκδίκασης της ποινικής υπόθεσης η οποία στοιχειοθετείται.
Τα κριτήρια αυτά έχουν διατυπωθεί στην Καττής ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 262 και υιοθετούνται και στην παρούσα υπόθεση.
Όπως αναφέρεται στις εν λόγω υποθέσεις «Η στοιχειοθέτηση της δικαιοδοσίας έγινε με αναφορά στα πιο πάνω στοιχεία. Αποτυχία της εδραίωσής τους κατά τη δίκη, εκθεμελιώνει το βάθρο της δικαιοδοσίας».
Η όποια επομένως ένσταση εγερθεί για έλλειψη δικαιοδοσίας του καθορισθέντος Δικαστηρίου, εξετάζεται από αυτό.
Η υπόθεση ως εκ τούτου θα καταχωριστεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού και εφόσον παραπεμφθεί στο Κακουργιοδικείο, θα εκδικαστεί από το συνεδριάζον εκεί Κακουργιοδικείο.
Η αίτηση έγινε δεκτή. Εκδόθηκε διαταγή ως ανωτέρω.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Καττής ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 262,
Γενικός Εισαγγελέας (1992) 2 Α.Α.Δ. 191.
Αίτηση.
Αίτηση από το Γενικό Εισαγγελέα με την οποία ζητεί από το Ανώτατο Δικαστήριο να καθορίσει αρμόδιο Δικαστήριο για να εκδικάσει αδικήματα, που κατ' ισχυρισμόν διέπραξαν ο Πολύκαρπος Σάκκου και Παναγιώτα Σάκκου, κατά παράβαση των Άρθρων 6(1)(2), 5(1), 30 και 31 του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου του 1977 (Ν.29/77) όπως τροποποιήθηκε η οποία στηρίζεται στα Άρθρα 5 και 6 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, όπως τροποποιήθηκε με το Ν.3/62, υπόθεση ήδη ορισμένη για ακρόαση ενώπιον του Δικαστηρίου των Βάσεων και με την οποία επιθυμεί την εκδίκαση της υπόθεσης από αρμόδιο Δικαστήριο της Κυπριακής Δημοκρατίας, το οποίο θα καθοριστεί από το Ανώτατο Δικαστήριο.
Ρ. Βραχίμης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Αιτητή.
Ε. Πουργουρίδης, για τους Καθ΄ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Με αίτηση που καταχώρισε ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας στις 19.11.2004, ζητεί από το Ανώτατο Δικαστήριο να καθορίσει αρμόδιο Δικαστήριο για να εκδικάσει αδικήματα, που κατ' ισχυρισμόν διέπραξαν ο Πολύκαρπος Σάκκου και Παναγιώτα Σάκκου, κατά παράβαση των άρθρων 6(1)(2), 5(1), 30 και 31 του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου 29 του 1977, Ν.29/77 όπως τροποποιήθηκε.
Οι υπό κατηγορία είναι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας και κατά τον χρόνο της κατ' ισχυρισμόν διάπραξης των πιο πάνω αδικημάτων διέμεναν στο συνοικισμό Τραχωνίου, που είναι εντός της περιοχής της Βάσεως Ακρωτηρίου.
Η αίτηση του Γενικού Εισαγγελέα στηρίζεται στα άρθρα 5 και 6 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154, όπως τροποποιήθηκε με το Ν.3/62. Η υπόθεση είναι ήδη ορισμένη για ακρόαση ενώπιον Δικαστηρίου των Βάσεων. Ο Γενικός όμως Εισαγγελέας, επικαλούμενος τα πιο πάνω άρθρα του Ποινικού Κώδικα, επιθυμεί την εκδίκαση της υπόθεσης από αρμόδιο Δικαστήριο της Κυπριακής Δημοκρατίας, το οποίο θα καθοριστεί από το Ανώτατο Δικαστήριο.
Η αίτηση επιδόθηκε στα υπό κατηγορία ενδιαφερόμενα πρόσωπα, που αντιπροσώπευσε κατά την ενώπιον μας συζήτηση δικηγόρος, ο οποίος ανέπτυξε τις θέσεις του αναφορικά με την ορθή ερμηνεία και εφαρμογή των άρθρων 5 και 6 του Ποινικού Κώδικα. Δεν αντιδικεί με το δικηγόρο της Δημοκρατίας. Πρόβαλε τις εισηγήσεις του, όπως μας ανέφερε, σε μια προσπάθεια να βοηθήσει στην ορθή ερμηνεία και εφαρμογή των επίμαχων άρθρων. Ταυτόχρονα, επισήμανε και μια ιδιαίτερη του ανησυχία, το ενδεχόμενο δηλαδή να περιοριστεί ή εξαλειφθεί το δικαίωμα του να εγείρει οποιαδήποτε ένσταση ως προς τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου που θα καθορίσει το Ανώτατο Δικαστήριο. Και τούτο, πάντα κατά το συνήγορο, γιατί μπορεί να κριθεί από το δικάζον Δικαστήριο πως, εφόσον έχει οριστεί από το Ανώτατο Δικαστήριο ως το αρμόδιο να δικάσει την υπόθεση, οποιαδήποτε εισήγηση για τη δικαιοδοσία του έχει ήδη αποφασιστεί από το Ανώτατο Δικαστήριο.
Τα ζητήματα που μας απασχόλησαν αποτέλεσαν αντικείμενο συζήτησης από το εφετείο μας στην Καττής ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 262. Υιοθετούμε πλήρως αυτά που ειπώθηκαν στην πιο πάνω υπόθεση. Θα τα ενθέσουμε αυτούσια εδώ χωρίς να προβούμε σε οποιαδήποτε παραπέρα σχόλια γιατί δεν χρειάζονται. Η τελευταία δε, και υπογραμμισμένη πρόταση, στην περικοπή που ενθέτουμε απαντά και στις ανησυχίες του δικηγόρου των ενδιαφερομένων υπό κατηγορία προσώπων.
«Το Δικαστήριο, το οποίο επιλαμβάνεται της εκδίκασης αδικημάτων που διαπράττονται από Κύπριο σε ξένη χώρα, καθορίζεται από το Ανώτατο Δικαστήριο, σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου 6(1) του Κεφ.154. Ως τέτοιο καθορίστηκε, μετά από αίτηση του Γενικού Εισαγγελέα, το Κακουργιοδικείο Λάρνακας. Δύο είναι τα κριτήρια για τον καθορισμό του δικαστηρίου που θα εκδικάσει την υπόθεση:
1. Η φύση των αδικημάτων, ως διαφαίνεται από τις λεπτομέρειες τους, προς διαπίστωση της δικαιοδοσίας κυπριακού δικαστηρίου να επιληφθεί του αντικειμένου τους και, εφόσον υφίσταται δικαιοδοσία.
2. Ο καθορισμός του τόπου εκδίκασης της ποινικής υπόθεσης η οποία στοιχειοθετείται.
Στην προκείμενη περίπτωση συνυπολογίστηκαν όλα τα δεδομένα. Υπό το φως τους, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι τα περί ου ο λόγος αδικήματα ενέπιπταν στις δικαιοδοτικές διατάξεις των παραγράφων 5(1)(δ) και (ε)(iv) του Κεφ.154. Η στοιχειοθέτηση της δικαιοδοσίας έγινε με αναφορά στα προρρηθέντα στοιχεία. Αποτυχία εδραίωσής τους κατά τη δίκη, εκθεμελιώνει το βάθρο της δικαιοδοσίας.»
H όποια, επομένως, ένσταση εγερθεί για έλλειψη δικαιοδοσίας του καθορισθέντος Δικαστηρίου, εξετάζεται από αυτό.
Η υπόθεση ως εκ τούτου θα καταχωριστεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού και εφόσον παραπεμφθεί στο κακουργιοδικείο, θα εκδικαστεί από το συνεδριάζον εκεί Κακουργιοδικείο. (δες: Γενικός Εισαγγελέας (1992) 2 Α.Α.Δ. 191).
Η αίτηση γίνεται δεκτή. Εκδίδεται διαταγή ως ανωτέρω.