|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2005) 2 ΑΑΔ 82
22 Φεβρουαρίου, 2005
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στές]
ΜΑΡΙΟΣ Π. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 3/2005)
Ποινή ― Ναρκωτικά ― Κατοχή (2 κατηγορίες) και χρήση κάνναβης (μία κατηγορία) ― Ο εφεσείων ηλικίας 40 ετών συνελήφθηκε όταν διαπιστώθηκε ότι είχε στην κατοχή του 56.0039 γραμμάρια κάνναβης ― Στο σπίτι του ανευρέθηκε ποσότητα 0,489 γραμμαρίων κάνναβης ― Λευκό ποινικό μητρώο ― Άμεση παραδοχή και ομολογία πως είναι χρήστης από την ηλικία των 18 ετών ― Απόλυτη συνεργασία με την Αστυνομία ― Υποβολή με δική του πρωτοβουλία και τη βοήθεια ειδικών σε πρόγραμμα απεξάρτησης ― Δύσκολες προσωπικές περιστάσεις, καταγράφονται στην κοινωνική έκθεση που παρουσιάστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου ― Επιβολή συντρέχουσων ποινών φυλάκισης 5 μηνών, 15 ημερών και 6 μηνών αντίστοιχα σε κάθε μια από τις κατηγορίες ― Μείωση της ποινής κατ' έφεση ώστε ο εφεσείων να αποφυλακιστεί αμέσως.
Ο εφεσείων παραδέχθηκε και καταδικάστηκε σε τρεις κατηγορίες που αφορούσαν στην κατοχή και χρήση ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β. Του επιβλήθηκαν συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 5 μήνες στην πρώτη κατηγορία, 15 ημέρες στη δεύτερη και 6 μήνες στην τρίτη κατηγορία. Εφεσίβαλε την ποινή ως έκδηλα υπερβολική υποστηρίζοντας ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν έλαβε δεόντως υπόψη τους μετριαστικούς παράγοντες προτού αποφασίσει το είδος και το ύψος της ποινής που θα επέβαλλε. Ο συνήγορός του έκαμε ιδιαίτερη μνεία στην αυτόβουλη προσπάθεια του εφεσείοντος να επιτύχει την απεξάρτηση. Η καλύτερη αντιμετώπιση των χρηστών ναρκωτικών, κατά το συνήγορο, είναι η παροχή βοήθειας προς αυτούς, ώστε να απεξαρτηθούν από την κακή έξη των ναρκωτικών.
Αποφασίστηκε ότι:
Στην πρόσφατη απόφαση του Εφετείου Καρακάννας ν. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 463, έχει επισημανθεί η καταλυτική σημασία που είχε στην επιμέτρηση της ποινής το γεγονός πως ο ίδιος ο εφεσείων, οικειοθελώς παρακολούθησε πρόγραμμα απεξάρτησης. Σε εκείνη την υπόθεση το πρόγραμμα ήταν επιτυχές. Στην παρούσα υπόθεση δεν υπάρχει τέτοιο στοιχείο, μια και η προσπάθεια συνεχίζεται. Επίσης ο εφεσείων στην παρούσα υπόθεση άρχισε αυτή την προσπάθεια πολύ αργά στη ζωή του, δεδομένου ότι είναι χρήστης ναρκωτικών από ηλικίας 18 ετών. Η γενική ομολογία του πως είναι χρήστης ναρκωτικών για τόσα χρόνια, εκδηλώνοντας με αυτή την ομολογία του το αδιέξοδο στο οποίο ζει και ταυτόχρονα επικαλούμενος βοήθεια, αποτελεί σημαντικό στοιχείο, εκτός από την άμεση παραδοχή του στην αστυνομία και το δικαστήριο.
Ενόψει των ανωτέρω, το χρονικό διάστημα που έχει παραμείνει στη φυλακή ο εφεσείων από τις 14.2.2004 μέχρι σήμερα είναι η ενδεδειγμένη τιμωρία. Η επιβληθείσα ποινή μειώνεται σε τόση έκταση ώστε ο εφεσείων να αποφυλακιστεί αμέσως.
Η έφεση επιτράπηκε.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Καρακάννας ν. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 463.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από τον κατηγορούμενο εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου (Υπόθεση Αρ. 5638/03) ημερ. 14/12/04, με την οποία κατόπιν παραδοχής, καταδικάστηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου σε τρεις κατηγορίες που αφορούσαν στην κατοχή (δύο κατηγορίες) και χρήση (τρίτη κατηγορία) ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β. Του επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης: 5 μήνες στην 1η κατηγορία, 15 ημέρες στη 2η κατηγορία και 6 μήνες στην 3η κατηγορία, ποινές άμεσες και συντρέχουσες, ως ποινών έκδηλα υπερβολικών.
Γ. Α. Γεωργίου, για τον Εφεσείοντα.
Φ. Τιμοθέου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Ex tempore
AΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: O εφεσείων παραδέκτηκε και καταδικάστηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου σε τρεις κατηγορίες που αφορούσαν στην κατοχή (δύο κατηγορίες) και χρήση (τρίτη κατηγορία) ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β. Του επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης: 5 μήνες στην 1η κατηγορία, 15 ημέρες στη 2η κατηγορία και 6 μήνες στην 3η κατηγορία. Διατάχθηκε οι ποινές να είναι άμεσες και να συντρέχουν.
Τα γεγονότα της υπόθεσης, όπως παρουσιάστηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, ήσαν απλά. Ο εφεσείων, μετά από έλεγχο της Αστυνομίας στις 29.12.2002, διαπιστώθηκε πως είχε στην κατοχή του 56.0039 γραμμάρια κάνναβης. Οδηγήθηκε στα αστυνομικά γραφεία όπου έδωσε κατάθεση, στην οποία αμέσως παραδέχθηκε τα αδικήματα. Σε έρευνα που έγινε στο σπίτι του βρέθηκαν ακόμη 0,489 γραμμάρια κάνναβης. Ο ίδιος ο εφεσείων ομολόγησε στην Αστυνομία πως είναι χρήστης ναρκωτικών από τα 18 του χρόνια. Σήμερα είναι περίπου 40 ετών.
Ο δικηγόρος του εφεσείοντα επισήμανε τους μετριαστικούς παράγοντες που θα έπρεπε να εκτιμήσει το Δικαστήριο προτού αποφασίσει το είδος και το ύψος της ποινής που θα επέβαλλε. Οι παράγοντες αυτοί απαριθμούνται στην απόφαση του Δικαστηρίου. Είναι δε: το λευκό ποινικό μητρώο του εφεσείοντα, η άμεση παραδοχή και η ομολογία πως είναι χρήστης ναρκωτικών από τα 18 του χρόνια, η απόλυτη συνεργασία του με την Αστυνομία και οι προσπάθειες που καταβάλλει με δική του πρωτοβουλία και τη βοήθεια ειδικών για απεξάρτηση. Επιπλέον, αναφέρθηκαν στο Δικαστήριο και οι δύσκολες προσωπικές περιστάσεις του εφεσείοντα που έζησε όταν ήταν παιδί και έφηβος, στοιχεία τα οποία επίσης καταγράφονται στην κοινωνική έκθεση που παρουσιάστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκανε αναφορά στους πιο πάνω μετριαστικούς παράγοντες και στη σχετική μας νομολογία, με ιδιαίτερη έμφαση στην πρόσφατη απόφαση του εφετείου στην Γιάννης Καρακάννας ν. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 463.
Το παράπονο του δικηγόρου του εφεσείοντα είναι πως η ποινή είναι έκδηλα υπερβολική γιατί, κατά την εισήγηση του, ενώ το πρωτόδικο Δικαστήριο, κατέγραψε και έλαβε υπόψη τους πιο πάνω μετριαστικούς παράγοντες, εντούτοις δεν έδωσε σ' αυτούς τη δέουσα υπό τις περιστάσεις βαρύτητα. Ιδιαίτερη μνεία έκανε ο δικηγόρος στην αυτόβουλη προσπάθεια του εφεσείοντα, και με τη βοήθεια ειδικών, να επιτύχει την απεξάρτηση.
Είναι γεγονός πως αυτή η προσπάθεια επιμαρτυρείται από ιατρική έκθεση, που ήταν ενώπιον του Δικαστηρίου, καθώς επίσης και από την έκθεση της κοινωνικής έρευνας. Ο δικηγόρος του εφεσείοντα πρότεινε πως η κοινωνία δείχνει σήμερα πνεύμα αντίληψης και επιείκειας απέναντι στους χρήστες ναρκωτικών, ιδιαίτερα των ελαφρών, έτσι που να αποδοκιμάζεται η τιμωρία τους με φυλάκισης, μέτρο που δεν προσφέρει τίποτε στους ίδιους, μήτε και λειτουργεί ως αποτρεπτικός παράγοντας για άλλους. Η καλύτερη αντιμετώπιση των χρηστών ναρκωτικών, κατά το συνήγορο, είναι η παροχή βοήθειας προς αυτούς ώστε να απεξαρτηθούν από την κακή έξη των ναρκωτικών.
Έχουμε εξετάσει την υπόθεση, η οποία μας προβλημάτισε ιδιαίτερα, όπως και κάθε υπόθεση τέτοιας φύσης. Είναι γενικά παραδεκτό πως η καλύτερη αντιμετώπιση των χρηστών ναρκωτικών είναι η παροχή βοήθειας προς αυτούς ώστε μέσα από τη διαδικασία απεξάρτησης να σταματήσουν αυτόβουλα την κακή τους έξη. Ο νομοθέτης όμως έχει διαγράψει το πλαίσιο αντιμετώπισης τέτοιων αδικημάτων. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο τα Δικαστήρια έχουν καθήκον να κινούνται. Στην επιμέτρηση βέβαια της ποινής τα Δικαστήρια έχουν ευρύτατη ευχέρεια να λειτουργήσουν σύμφωνα με τις γνωστές πλέον και καθιερωμένες αρχές σ' αυτό τον τομέα της απονομής της δικαιοσύνης. Στην έφεση που μας απασχόλησε υπάρχουν πράγματι τέτοια στοιχεία που εφόσον εκτιμηθούν δεόντως οδηγούν σε διαφορετική μεταχείριση του εφεσείοντα από αυτής που έτυχε από το πρωτόδικο Δικαστήριο. Πράγματι, στην πρόσφατη απόφαση μας στην υπόθεση Καρακάννα, ανωτέρω, είχαμε επισημάνει την καταλυτική σημασία που είχε στην επιμέτρηση της ποινής το γεγονός πως ο ίδιος ο εφεσείων με τη δική του θέληση παρακολούθησε πρόγραμμα απεξάρτησης. Σε εκείνη την υπόθεση το πρόγραμμα ήταν επιτυχές. Στην παρούσα δεν έχουμε τέτοιο στοιχείο, μια και η προσπάθεια συνεχίζεται. Να σημειώσουμε επίσης πως ο εφεσείων άρχισε αυτή τη προσπάθεια πολύ αργά στη ζωή του, δεδομένου ότι είναι χρήστης ναρκωτικών, όπως είπαμε πιο πάνω, από τα 18 του. Σημαντικό στοιχείο όμως στην υπόθεση δεν είναι μόνο η άμεση παραδοχή του στην αστυνομία και το δικαστήριο αλλά και η γενική ομολογία του πως είναι και χρήστης ναρκωτικών για τόσα χρόνια, εκδηλώνοντας με αυτή του την ομολογία το αδιέξοδο στο οποίο ζει και ταυτόχρονα επικαλούμενος βοήθεια.
Με αυτά υπ' όψη κρίνουμε πως το χρονικό διάστημα που έχει παραμείνει στη φυλακή ο εφεσείων από τις 14.12. 2004 μέχρι σήμερα είναι η ενδεδειγμένη τιμωρία, και μειώνουμε επομένως την ποινή φυλάκισης που επέβαλε το πρωτόδικο Δικαστήριο σε τόση έκταση ώστε ο εφεσείων να αποφυλακιστεί αμέσως.
Η έφεση επιτρέπεται.