|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 2 ΑΑΔ 179
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(
Ποινική ΄Εφεση Αρ. 7500)8 Μαρτίου, 2004
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στες]
ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑΣ,
Εφεσείων,
ν.
ΑΝΔΡΕΑ ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΗ,
Εφεσίβλητου.
____________
Ολ. Σοφοκλέους (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας,
για τον Εφεσείοντα.Α. Σαβεριάδης, για τον Εφεσίβλητο.
Ο εφεσίβλητος είναι παρών.
_________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ
.: Ο εφεσίβλητος καταδικάστηκε σε φυλάκιση εννέα μηνών όταν βρέθηκε ένοχος στην κατηγορία του αποζείν από τα κέρδη πορνείας, κατά παράβαση του άρθρου 164(1) του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο 99(Ι)/96. Η επιβληθείσα ποινή κρίθηκε από το Γενικό Εισαγγελέα ως ανεπαρκής και εφεσιβλήθηκε.Σύμφωνα με τα γεγονότα όπως τα αποδέκτηκε το Δικαστήριο, ο εφεσίβλητος μεταξύ Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου 2002, ανάγκασε δύο κοπέλες, μία Ρωσίδα και μία Ουκρανή, να εκδίδονται. ΄Οπως προκύπτει, ο εφεσίβλητος, παρά τις αντιρρήσεις τους, τις ανάγκασε να έρχονται σε ερωτική επαφή με δύο και τρεις άντρες κάθε μέρα, εισπράττοντας ο ίδιος ποσό £50 από τον καθένα.
Ο εφεσίβλητος μπήκε σε μεγάλους κόπους για να τις αναγκάσει να υποκύψουν. Παρακράτησε τα διαβατήρια, τα προσωπικά τους χαρτιά και τα προσωπικά τους αντικείμενα, ενώ δεν παρέλειψε ακόμα και να τις απειλεί ή εκβιάζει με διάφορους τρόπους. Δεν τους έδιδε καθόλου χρήματα, μόνο τους αγόραζε τσιγάρα, φαγητό και προφυλακτικά, ενώ συχνά, όταν αρνούντο να πάνε με πελάτες δεν δίσταζε και να τις κτυπήσει.
Η προβλεπόμενη για το συγκεκριμένο αδίκημα ποινή αυξήθηκε με την τελευταία τροποποίηση (Ν.99(Ι)/96) σε 5 χρόνια φυλάκιση κι΄ αυτό γιατί το φαινόμενο έκδοσης γυναικών, ιδιαίτερα αλλοδαπών, έχει, τα τελευταία χρόνια, λάβει στη χώρα μας ανησυχητικές διαστάσεις.
Το Ανώτατο Δικαστήριο είχε την ευκαιρία (Γενικός Εισαγγελέας ν. Κωνσταντινίδη κ.α. (1998) 2 Α.Α.Δ. 17, 20, 21) να σημειώσει από τη μια την έξαρση που παρατηρείται στο είδος αυτό των αδικημάτων και από την άλλη να χαρακτηρίσει τη συμπεριφορά αυτή ως μελανό σημείο στο κοινωνικό επίπεδο της χώρας.
Η συμπεριφορά του εφεσιβλήτου δεν ήταν απλώς ανεπίτρεπτη, αλλά βάρβαρη. Συνιστά πλήρη εκμετάλλευση, με στυγνό μάλιστα τρόπο, συνανθρώπων μας.
Ως επιβαρυντικό στοιχείο κρίνουμε το γεγονός ότι οι παραπονούμενες, πριν την άτυχή τους συνάντηση με τον εφεσίβλητο ήταν η μια πωλήτρια και η άλλη οικονομολόγος. Δεν ήταν πόρνες. Σε τέτοιες τις μετέτρεψε ο εφεσίβλητος. Σημειώνουμε επίσης τη βία που χρησιμοποιήθηκε, τους εκβιασμούς, την κατακράτηση των διαβατηρίων και των προσωπικών τους εγγράφων. Για να φέρει στην Κύπρο, τουλάχιστον τη μια, χρησιμοποίησε ψευδείς παραστάσεις, υποσχόμενος εργοδότηση με ψηλές αποδοχές. Εξόχως επιβαρυντικό είναι και το γεγονός ότι ο εφεσίβλητος κατακρατούσε όλα τα χρήματα που εισέπραττε, αλλά και το ότι τις κρατούσε σχεδόν φυλακισμένες.
Ο εφεσίβλητος επικαλέστηκε ελαφρυντικά τα οποία έπρεπε να ληφθούν υπ΄ όψιν, όπως η ασθένεια της συζύγου του, το νεαρό της ηλικίας του και η κακή οικονομική κατάσταση της οικογένειας, λόγω ασθένειας του πατέρα του. Τίποτε όμως από όλα αυτά δεν δικαιολογεί τη συμπεριφορά του εφεσιβλήτου και δεν αποτελούν, κάτω από τις δεδομένες συνθήκες, λόγους για επιείκεια.
Καταλήγουμε ότι η επιβληθείσα ποινή είναι, υπό τις περιστάσεις έκδηλα ανεπαρκής και γι΄ αυτό αποφασίσαμε όπως την αυξήσουμε σε δύο χρόνια. Η έκτιση της ποινής θα αρχίσει από την ημέρα της κράτησής του, δηλαδή από τις 13.8.2003.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
Π. Καλλής, Δ.
Α. Κραμβής, Δ.