|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 2 ΑΑΔ 8
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
(
Ποινική Αίτηση αρ. 4/2003)22 Ιανουαρίου, 2004
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΑΣΚΗΣ
Κατηγορούμενος-Αιτητής
ν.
ΕΦΟΡΟΥ ΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ
Κατηγορούσας Αρχής-Καθ΄ης η Αίτηση
------------
ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΕΦΕΣΗΣ
Ο αιτητής εμφανίζεται προσωπικά.
Για τον καθ΄ου η αίτηση: Ε. Αντωνίου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας.
---------------------
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δοθεί από τον Δικαστή Γ. Κωνσταντινίδη.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ex-tempore
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ:
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας, μετά από παραδοχή του αιτητή, τον καταδίκασε σε αριθμό κατηγοριών σε σχέση με το Νόμο περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας και του επέβαλε ποινή προστίμου £40 για κάθε μια. Με την αίτηση που υποβλήθηκε στις 14.4.03, ζητήθηκε παράταση της προθεσμίας για άσκηση έφεσης αλλά αυτή απορρίφθηκε αφού στις 21.5.03, που ήταν η ημερομηνία κατά την οποία ορίστηκε, ο αιτητής ήταν απών.Έχουμε σήμερα ενώπιόν μας την όμοια αίτηση που υποβλήθηκε στις 22.5.03. Αργοπόρησε η εκδίκασή της εξαιτίας επανειλημμένων αιτημάτων του αιτητή για αναβολή προκειμένου να εξασφαλίσει τις υπηρεσίες δικηγόρου, προφανώς άλλου από εκείνον ο οποίος τον είχε εκπροσωπήσει ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου.
Σήμερα ο αιτητής χειρίστηκε την υπόθεση μόνος του και σημειώνουμε το γεγονός ότι ουσιαστικά εξάντλησε τα επιχειρήματά του στα όσα ο ίδιος αντιλαμβάνεται να διέπουν την καθόλου ευθύνη του για καταβολή Φόρου Προστιθέμενης Αξίας. Αυτό, παρά το ότι στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την αίτησή του για παράταση αναφέρεται σε πρόθεσή του να καταχωρήσει έφεση κατά της ποινής και, εν πάση περιπτώσει, χωρίς κάποια αναφορά σε σχέση με το κατά πόσο το θέμα της υποχρέωσης για την καταβολή Φόρου Προστιθέμενης Αξίας θα μπορούσε να ήταν θέμα του ποινικού Δικαστηρίου. Ούτως ή άλλως, χωρίς αναφορά στο γεγονός ότι είχε παραδεχθεί ενοχή.
Ό,τι μπορεί να εντοπιστεί ως η εξήγηση για τη μη εμπρόθεσμη άσκηση έφεσης, είναι ο ισχυρισμός του αιτητή πως δεν γνώριζε τις προθεσμίες που τάσσονται.
Οι καθ΄ων η αίτηση ενίστανται και επικαλούνται τη σταθερή νομολογία μας όπως αυτή συνοψίζεται στην πρόσφατη απόφαση στην Δημοκρατία ν. Έκτωρα Κ. Κυριάκου, Ποινική Αίτηση αρ. 8/03, ημερ. 31/10/03. Ιδιαιτέρως, όμως στην Tetis Papadopoulos v. The Police (1982) 2 C.L.R. 217 στην οποία, ακριβώς, η δικαιολογία πως ο αιτητής ήταν με την εντύπωση ότι η προθεσμία για την άσκηση έφεσης ήταν μεγαλύτερη, δεν κρίθηκε επαρκής.
Δεν διαπιστώνουμε βάσιμο λόγο για τον οποίο θα μπορούσαμε να ασκήσουμε τη διακριτική μας εξουσία υπέρ της έγκρισης της αίτησης και την απορρίπτουμε.
Kωνσταντινίδης, Δ. Κρονίδης, Δ. Χατζηχαμπής Δ.
C:\My Documents\2004\part2\Αιτ4-03.doc