|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2003) 2 ΑΑΔ 60
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΙNIKΕΣ ΕΦΕΣΕΙΣ ΑΡ. 7194 και 7195
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Π. ΑΡΤΕΜΗ, ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Μ. ΚΡΟΝΙΔΗ, Δ.Δ.ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 7194
THECYPIOM LTD
Εφεσείοντες
- ν. -
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Εφεσίβλητης
_________
ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 7195
ΘΕΟΦΑΝΗΣ Χ" ΓΙΑΝΝΗ
Εφεσείων
- ν. -
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Εφεσίβλητης
_________
30 Ιανουαρίου, 2003
Ποιν. Εφ. 7194
Για τους εφεσείοντες : κ. Σ. Δράκος.
Για την εφεσίβλητη : κα Ελ. Κλεόπα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας,
για Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.
Ποιν. Εφ. 7195
Για τον εφεσείοντα : κ. Σ. Δράκος.
Για την εφεσίβλητη : κα Ελ. Κλεόπα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας,
για Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.
_________
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα
απαγγελθεί από το Δικαστή Νικολαΐδη.
__________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, Δ. : Οι εφεσείοντες που είναι ιδιοκτήτες ιδιωτικής σχολής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, κρίθηκαν από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας ένοχοι παράλειψης έκδοσης οδηγού σπουδών, κατά παράβαση των άρθρων 2, 25 (1) (2) και 69 (1) του περί Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης Νόμου του 1996, Ν.67(Ι)/1996, όπως τροποποιήθηκε.
Κατ΄ έφεση υποστήριξαν ότι ο περί Μεταβιβάσεως της Ασκήσεως των Αρμοδιοτήτων της Ελληνικής Κοινοτικής Συνελεύσεως και της Ιδρύσεως Υπουργείου Παιδείας Νόμος του 1965, Ν.12/65, καθώς και όλοι οι άλλοι νόμοι που ψηφίστηκαν από τη Βουλή των Αντιπροσώπων με βάση το νόμο αυτό, είναι αντισυνταγματικοί, γιατί καλύπτονται από το δίκαιο της ανάγκης. Οι εφεσείοντες ισχυρίζονται ότι, με βάση τις ισχύουσες αρχές του δικαίου της ανάγκης, δεν δικαιολογείτο η ψήφιση του νόμου κατά παράβαση του Συντάγματος.
Κατά την ενώπιόν μας εκδίκαση της έφεσης ο ευπαίδευτος συνήγορος των εφεσειόντων ζήτησε όπως η υπόθεση παραπεμφθεί προς εκδίκαση από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, γιατί το εγειρόμενο θέμα, εκτός του ότι είναι σοβαρό, εγείρεται για πρώτη φορά.
Η ευπαίδευτος συνήγορος των εφεσιβλήτων αντέτεινε ότι δεν επρόκειτο περί νέου σημείου, αφού το θέμα έχει αποφασιστεί από την Ολομέλεια προηγουμένως.
Η πρωτοτυπία ενός θέματος δεν αποτελεί προϋπόθεση για παραπομπή του ενώπιον της Ολομέλειας. Χωρίς πρόθεσή μας να θέσουμε περιοριστικά κριτήρια για μια τέτοια παραπομπή, μπορούμε να πούμε ότι η υπόθεση παραπέμπεται στην Ολομέλεια αν η σύνθεση ενώπιον της οποίας εκκρεμεί κρίνει ότι κάτι τέτοιο θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες της δικαιοσύνης. Τέτοια είναι η περίπτωση όταν υπάρχει διϊστάμενη νομολογία ή όταν το αντικείμενο της υπόθεσης είναι νομικό θέμα ιδιαίτερης σημασίας.
Κρίνουμε ότι στην παρούσα περίπτωση δεν δικαιολογείται η παραπομπή γιατί επί του θέματος δεν υπάρχει διϊστάμενη νομολογία. Το εύρος της εφαρμογής του δικαίου της ανάγκης έχει ήδη καθοριστεί στην υπόθεση Κουλουντή κ.α. ν. Βουλής των Αντιπροσώπων
κ.α. (1997) 1 Α.Α.Δ. 1026, 1063.Δεν θα προχωρήσουμε σε περαιτέρω ανάλυση του θέματος για να αποφύγουμε τον κίνδυνο να υπεισέλθουμε στην ουσία των επιχειρημάτων των διαδίκων.
Το αίτημα απορρίπτεται. Η έφεση θα οριστεί για εκδίκαση ενώπιον της παρούσας σύνθεσης. Τα έξοδα θα ακολουθήσουν το αποτέλεσμα της έφεσης.
Π. Αρτέμης, Δ.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
Μ. Κρονίδης, Δ.
/ΜΔ