|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2000) 2 ΑΑΔ 548
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Ποινική Έφεση Αρ. 6930
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Π. ΚΑΛΛΗ, Μ. ΚΡΟΝΙΔΗ, Δ.Δ.Μεταξύ:
Ανδρέα Αβερκίου, από την Πάφο
Εφεσείοντα
- ν -
Διευθυντή Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων
Εφεσίβλητου
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 2 Νοεμβρίου, 2000.Για τον εφεσείοντα: Κ. Σιαηλής.
Για τον εφεσίβλητο: Α. Χριστοφόρου.
- - - - - -
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ Δ.
: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου, θα δώσει ο Μ. Κρονίδης, Δ..- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.
: Ο εφεσείων, ο οποίος δικάστηκε ερήμην, βρέθηκε ένοχος από το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου σε επτά κατηγορίες για παράβαση αριθμού άρθρων των περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμων, των περί Ετησίων Αδειών μετ΄ Απολαβών Νόμων, των περί Τερματισμού Απασχολήσεως Νόμων, των περί Βιομηχανικής Κατάρτισης Νόμων και των περί Εκτάκτου Εισφοράς για την Άμυνα της Δημοκρατίας Νόμων.Προς απόδειξη της υπόθεσης της η Κατηγορούσα Αρχή κάλεσε μόνο ένα μάρτυρα την Πόπη Αϊφωτίτου. Η μαρτυρία της μάρτυρος αυτής ήταν πολύ σύντομη και την παραθέτουμε ολόκληρη όπως φαίνεται στα πρακτικά:-
"
Μ.Κ. 1 Πόπη Αϊφωτίτου η οποία Ο/ΛΤα γεγονότα της άνω υποθέσεως είναι: Ο κατηγορούμενος παρέλειψε να πληρώσει τις συνεισφορές των υπαλλήλων ως αναφέρεται στο κατηγορητήριο, ανερχόμενες στο συνολικό ποσό των ΛΚ 2.724,39. Το άνω ποσό δεν έχει πληρωθεί από τον κατηγορούμενο και ζητώ την έκδοση του σχετικού διατάγματος.
Το πρόσθετο τέλος που συμπεριλαμβάνεται στο πιο πάνω ποσό είναι ΛΚ 248,65.
Προηγούμενες καταδίκες δεν υπάρχουν.".
Με μόνη και δεδομένη την πιο πάνω μαρτυρία το πρωτόδικο Δικαστήριο βρήκε ένοχο τον εφεσείοντα και τον καταδίκασε σε διάφορες ποινές προστίμου και εξέδωσε επίσης διάταγμα καταβολής των εισφορών.
Δύο είναι οι κύριοι λόγοι έφεσης που προβάλλονται στην ειδοποίηση έφεσης:
(α) Ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα και αυθαίρετα κατέληξε σε καταδίκη του εφεσείοντα χωρίς να έχει ενώπιόν του μαρτυρία που να αποδεικνύει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας τα συστατικά στοιχεία των αδικημάτων, και
(β) Ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα αποδέκτηκε εξ ακοής μαρτυρία και στηριζόμενο σ΄ αυτή βρήκε ένοχο τον εφεσείοντα.
Με την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας ενώπιόν μας ο ευπαίδευτος δικηγόρος της Δημοκρατίας που παρουσιάζεται για την εφεσίβλητη δεν υποστήριξε την πρωτόδικη απόφαση και προέβη στην πιο κάτω δήλωση:-
"
Χριστοφόρου: Με την άδειά σας σεβόμενος το χρόνο του Δικαστηρίου και μετά από μελέτη της υπόθεσης αυτής δεν θα υποστηρίξουμε την πρωτόδικη απόφαση. Ο μοναδικός λόγος είναι ο βαθμός απόδειξης που απαιτείται στις ποινικές υποθέσεις και οι αυθεντίες που αναφέρονται στον κατάλογο είναι εναντίον μου αλλά υπέρ της απονομής της δικαιοσύνης. Ενόψει του ότι ζητούμε το δικαίωμα διεκδίκησης των οφειλομένων ποσών με αγωγή, κάτι που έχει αποφασιστεί και στην υπόθεση Ευσταθίου που είναι στον κατάλογο αυθεντιών δεν θα ζητήσω ούτε επανεκδίκαση αφού έχω ήδη αποτύχει σε παρόμοιο αίτημά μου στην υπόθεση εκείνη.".Ο δικηγόρος του εφεσείοντα ακολούθως έκαμε επίσης την ακόλουθη δήλωση:-
"
Σιαηλής: Συμφωνώ και ζητώ την ακύρωση της καταδίκης και την απαλλαγή και αθώωση του εφεσείοντα.".Οι δηλώσεις των μερών δεν μας απαλλάσσουν από το καθήκον να μελετήσουμε και εμείς τα δεδομένα.
Έχουμε μελετήσει με προσοχή τις θέσεις που εκφράσθησαν από τους συνηγόρους. Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η μάρτυς Πόπη Αϊφωτίτου δεν έδωσε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου ικανοποιητική μαρτυρία που να στοιχειοθετεί ή αποκαλύπτει την υποχρέωση του εφεσείοντα για καταβολή των χρηματικών ποσών που αναφέρονται στις λεπτομέρειες των αδικημάτων, σε συνάρτηση με την παράλειψη πληρωμής τους. Περαιτέρω η μάρτυς δεν διευκρίνησε την ιδιότητα της και τη γνώση της ως προς τα γεγονότα της υπόθεσης. Η ιδιότητα επίσης του εφεσείοντα δεν διευκρινίστηκε ούτε και η βάση στην οποία στηρίζεται η υποχρέωση του για καταβολή των εισφορών. Η μαρτυρία της κας. Αϊφωτίτου άφησε να αιωρείται το ενδεχόμενο η εκ μέρους της επιβεβαίωση της αλήθειας των γεγονότων να μην προέρχεται από προσωπική της γνώση αλλά από στοιχεία που της δόθηκαν από τρίτους. Κατά συνέπεια η μαρτυρία της να είναι εξ ακοής και, επομένως, μη παραδεκτή. (Βλέπε: Ανδρέας Ευσταθίου ν. Κοινωνικές Ασφαλίσεις, Ποινική Έφεση 6458, ημερ. 19.6.1988 και Ανδρέας Κοιλιάρης Λτδ. κ.ά. ν. Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Ποινική Έφεση 6490, ημερ. 14.10.1998).
Για τους λόγους αυτούς η έφεση πρέπει να επιτύχει.
Έχουμε εξετάσει επίσης και το θέμα της επανεκδίκασης. Επικροτούμε τη δοθείσα θέση του δικηγόρου της Δημοκρατίας. Πράγματι δεν είναι η κατάλληλη περίπτωση για να εκδώσουμε τέτοια διαταγή έχοντας υπόψη τη σχετική νομολογία. (Βλέπε: Γενικός Εισαγγελέας ν. Χριστοδούλου (1990) 2 ΑΑΔ 133 και Ανδρέας Ευσταθίου (πιο πάνω)).
Η έφεση γίνεται δεκτή. Ο εφεσείων απαλλάσσεται και αθωώνεται.
Δ.
Δ.
Δ.
/ΕΠσ